Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η δημοκρατία, η ΕΣΗΕΑ και ο Πορτοσάλτε

«Σε μία δημο­κρα­τι­κή κοι­νω­νία όλοι έχου­με το δικαί­ω­μα της ελευ­θε­ρί­ας της έκφρα­σης» λέει η ΕΣΗΕΑ σε ανα­κοί­νω­σή της με αφορ­μή το περι­στα­τι­κό με τον ανα­γρα­φή συν­θη­μά­των στο σπί­τι του δημο­σιο­γρά­φου Άρη Πορτοσάλτε.

Με την ανά­γνω­ση της ανα­κοί­νω­σης ανα­κύ­πτει αυτό­μα­τα το ερώ­τη­μα: Σε αυτή τη δημο­κρα­τία που επι­κα­λεί­ται το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, μπο­ρεί ο δημο­σιο­γρά­φος να χλευά­ζει τον ανθρώ­πι­νο πόνο, τη δυστυ­χία του λαού;

Το ερώ­τη­μα ΔΕΝ απευ­θύ­νε­ται στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για­τί απλά, στης (κου­φής) ΕΣΗΕΑ την πόρ­τα μόνο τους Πορ­το­σάλ­τε ακούνε.

Για τους επώ­νυ­μους και συστη­μι­κούς δημο­σιο­γρά­φους τα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ έχουν ευαί­σθη­τα αντα­να­κλα­στι­κά. Και σε θέμα­τα που εκ του ασφα­λούς μπο­ρούν να το παί­ξουν τζά­μπα μάγκες…

Όλα τα άλλα, δεν τους αφορούν…

esiea2

twitter23

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο