Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η εαρινή σύναξη των ακροδεξιών…

Στην πρω­το­μα­γιά­τι­κη πολι­τι­κή εκδή­λω­ση που διορ­γα­νώ­θη­κε από το ακρο­δε­ξιό Εθνι­κό Μέτω­πο της Μαρίν Λεπέν στη Νίκαια συμ­με­τεί­χε και ο πρώ­ην σύμ­βου­λος του Αντώ­νη Σαμα­ρά, Φαή­λος Κρα­νι­διώ­της, ο οποί­ος μετά τη δια­γρα­φή του από τη Νέα Δημο­κρα­τία ίδρυ­σε το κόμ­μα «Νέα Δεξιά».

Στη “Γιορ­τή των Εθνών” των ακρο­δε­ξιών κομ­μά­των όλης της Ευρώ­πης ανα­φέ­ρε­ται η «Zeit», η οποία κάνει λόγο για «ακρο­δε­ξιά συνά­ντη­ση κάτω από τα φοινικόδεντρα».

Η εβδο­μα­διαία εφη­με­ρί­δα του Αμβούρ­γου ανα­φέ­ρει στην ηλε­κτρο­νι­κή της έκδο­ση ότι «το κάλε­σμα για τη γιορ­τή στη Νίκαια είχε απευ­θύ­νει η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομά­δα Ευρώ­πη των Εθνών και της Ελευ­θε­ρί­ας των ακρο­δε­ξιών κομ­μά­των στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο. Αυτή περι­λαμ­βά­νει 36 βου­λευ­τές. Και στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν ήταν γιορ­τή, αλλά πολύ περισ­σό­τε­ρο ένας μαρα­θώ­νιος ομι­λιών από τους επι­κε­φα­λής των ακρο­δε­ξιών κομμάτων (…)».

Το δημο­σί­ευ­μα σημειώ­νει ότι «η δια­ση­μό­τε­ρη ομι­λή­τρια του απο­γεύ­μα­τος ήταν η οικο­δέ­σποι­να Μαρίν Λεπέν. Αυτή λέει ότι θέλει να αλλά­ξει την Ευρώ­πη από το Ευρω­κοι­νο­βού­λιο. Η Λεπέν κατά­φε­ρε πριν από έναν χρό­νο να βρε­θεί στον δεύ­τε­ρο γύρο των γαλ­λι­κών προ­ε­δρι­κών εκλο­γών, αλλά από τότε δεν κατά­φε­ρε να τρα­βή­ξει αρκε­τή προ­σο­χή. Ίσως να ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που κάλε­σε τους Ευρω­παί­ους συνα­δέλ­φους της για τη στη­ρί­ξουν την 1η Μαΐου».

Η Zeit επι­ση­μαί­νει ότι το Εθνι­κό Μέτω­πο κάνει παρα­δο­σια­κά πορεία στους δρό­μους του Παρι­σιού την «Ημέ­ρα της Εργα­σί­ας», ωστό­σο αυτή τη φορά επε­λέ­γη η Νίκαια, όπου το κόμ­μα της Μαρίν Λεπέν απο­σπά συχνά εκλο­γι­κά ποσο­στά της τάξης του 40%. Πώς κατα­φέρ­νουν όμως ακρο­δε­ξιοί από διά­φο­ρες χώρες να γιορ­τά­σουν μαζί, διε­ρω­τά­ται η αρθρο­γρά­φος και απα­ντά: «Ο καθέ­νας εξά­ρει τη δική του Ευρώ­πη. Ο Έλλη­νας Φαή­λος Κρα­νι­διώ­της για παρά­δειγ­μα βλέ­πει δύο σημα­ντι­κούς πυλώ­νες για την Ευρώ­πη: την αρχαία Ελλά­δα και τη χρι­στια­νο­σύ­νη. (…) Ορι­σμέ­νοι ομι­λη­τές επαι­νούν τον αμε­ρι­κα­νό πρό­ε­δρο Ντό­ναλντ Τραμπ, άλλοι βλέ­πουν στο πρό­σω­πό του έναν αντί­πα­λο των εθνι­κών τους συμφερόντων».

Το δημο­σί­ευ­μα επι­ση­μαί­νει ότι στην εκδή­λω­ση της Νίκαιας φάνη­κε ότι «υπάρ­χει ένα θέμα που ενώ­νει όλα τα ακρο­δε­ξιά κόμ­μα­τα: η οργή κατά των προ­σφύ­γων». Η αρθρο­γρά­φος επι­ση­μαί­νει ακό­μη ότι «η συνά­ντη­ση κάτω από τους φοί­νι­κες είναι και το ξεκί­νη­μα της μάχης για τη διεκ­δί­κη­ση εδρών στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο. Σε έναν χρό­νο διε­ξά­γο­νται ευρω­ε­κλο­γές και όπως όλα δεί­χνουν η ακρο­δε­ξιά κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομά­δα θα κερ­δί­σει πρό­σθε­τες έδρες. Εάν τότε θα μιλούν με μια φωνή οι πολω­νοί, γάλ­λοι και έλλη­νες εθνι­κι­στές, είναι αμφί­βο­λο» σχο­λιά­ζει η Zeit, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι στην εκδή­λω­ση της Νίκαιας δεν παρέ­στη­σαν κορυ­φαί­οι ακρο­δε­ξιοί πολι­τι­κοί, όπως ο Ολλαν­δός Χέερτ Βίλ­ντερς και ο Ιτα­λός Ματέο Σαλβίνι.

Πηγή: Deutsche Welle

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο