Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ΕΕ ενθαρρύνει και διαιωνίζει τις απαράδεκτες αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης

Στην απά­ντη­ση που έδω­σε ο ύπα­τος εκπρό­σω­πος Εξω­τε­ρι­κής Πολι­τι­κής της ΕΕ Ζ. Μπο­ρέλ στην Ερώ­τη­ση της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΚΚΕ σχε­τι­κά με πρό­σφα­τες απα­ρά­δε­κτες αξιώ­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης υπο­δει­κνύ­ει τον επι­κίν­δυ­νο δρό­μο του Διε­θνούς Δικα­στη­ρί­ου της Χάγης, δρο­μο­λο­γώ­ντας οδυ­νη­ρές διευ­θε­τή­σεις και συμ­βι­βα­σμούς για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα και την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της Ελλάδας.

Για μια ακό­μη φορά επι­στρα­τεύ­ει προ­τρο­πές ρου­τί­νας για σεβα­σμό του Διε­θνούς Δικαί­ου που εντάσ­σο­νται στο πλαί­σιο προ­σε­ται­ρι­σμού της Τουρ­κί­ας στο στρα­τό­πε­δο του ευρω­α­τλα­ντι­σμού. Στην πρά­ξη επι­βάλ­λε­ται το δίκαιο του ισχυ­ρού στο έδα­φος των σφο­δρών αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα στις αστι­κές τάξεις και μόνοι χαμέ­νοι βγαί­νουν οι λαοί. Αυτό απο­κα­λύ­πτουν με την εκκω­φα­ντι­κή σιω­πή τους οι ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ αλλά και η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση στη νέα εισβο­λή της Τουρ­κί­ας στο Βόρειο Ιράκ. Ανα­δει­κνύ­ε­ται έτσι και η υπο­κρι­σία τους όταν επι­κα­λού­νται τον ανα­θε­ω­ρη­τι­σμό μόνο όσον αφο­ρά την απα­ρά­δε­κτη ρωσι­κή εισβο­λή στην Ουκρανία.

Στην πρό­σφα­τη έκθε­ση προ­ό­δου της Τουρ­κί­ας στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο άλλω­στε η τουρ­κι­κή κατο­χή στην Κύπρο χαρα­κτη­ρί­ζε­ται ως «ανε­πί­λυ­τη σύγκρου­ση», ενώ τονί­ζε­ται ότι «η Τουρ­κία μπο­ρεί να ασκή­σει τη δική της εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή σύμ­φω­να με τα συμ­φέ­ρο­ντα και τους στό­χους της». Οι απα­ρά­δε­κτες λοι­πόν αξιώ­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης σημειώ­νε­ται με αυτό τον τρό­πο εκ μέρους της ΕΕ ότι μπο­ρούν να συνε­χι­στούν στο πλαί­σιο του παζα­ριού με την ΕΕ. Η πρό­σφα­τη δήλω­ση του υπουρ­γού Εθνι­κής Άμυ­νας της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ ότι «δεν είναι και η καλύ­τε­ρη περί­ο­δος να λες πράγ­μα­τα ενα­ντί­ον της Τουρ­κί­ας στο ΝΑΤΟ» επι­βε­βαιώ­νε­ται από την απά­ντη­ση του Ζ. Μπο­ρέλ που απο­δει­κνύ­ει ότι το ίδιο ισχύ­ει και για την ΕΕ…

Έχει τερά­στιες ευθύ­νες η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση που εμπλέ­κει το λαό στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία και προ­βάλ­λει τη συμ­με­το­χή στο ΝΑΤΟ ως «θωρά­κι­ση της χώρας απέ­να­ντι στην τουρ­κι­κή απει­λή» την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ δεν ανα­γνω­ρί­ζει σύνο­ρα παρά μόνο ΝΑΤΟι­κό χώρο επιχειρήσεων.

Οι λαοί δεν μπο­ρούν να ελπί­ζουν σε καλύ­τε­ρες μέρες με τη στρά­τευ­σή τους με το ένα ή το άλλο στρα­τό­πε­δο ληστών. Η διέ­ξο­δος βρί­σκε­ται στην αυτο­τε­λή πάλη τους ενά­ντια στο κεφά­λαιο και τις ενώ­σεις του, στην πάλη για μια κοι­νω­νία που οι λαοί με τα κλει­διά της οικο­νο­μί­ας στα χέρια τους θα μπο­ρούν να ζουν ειρη­νι­κά και να ανα­πτύσ­σουν την αλλη­λεγ­γύη και την αμοι­βαία επω­φε­λή συνερ­γα­σία μετα­ξύ τους.

Ακο­λου­θούν τα κεί­με­να της Ερώ­τη­σης της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΚΚΕ και της απά­ντη­σης του ύπα­του εκπρο­σώ­που Εξω­τε­ρι­κής Πολι­τι­κής της ΕΕ:

«Ερώ­τη­ση με αίτη­μα γρα­πτής απά­ντη­σης E‑000036/2022

προς τον Αντι­πρό­ε­δρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρό­σω­πο της Ένω­σης για Θέμα­τα Εξω­τε­ρι­κής Πολι­τι­κής και Πολι­τι­κής Ασφάλειας

Άρθρο 138 του Κανονισμού

Κώστας Παπα­δά­κης

Θέμα: Απα­ρά­δε­κτες και προ­κλη­τι­κές αξιώ­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης

Τις απα­ρά­δε­κτες αξιώ­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης επα­νέ­φε­ρε ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών της Τουρ­κί­ας, Μεβλούτ Τσα­βού­σο­γλου, σε τοπο­θε­τή­σεις του που αμφι­σβη­τούν την κυριαρ­χία ελλη­νι­κών νησιών και θέτουν ζήτη­μα απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σής τους.

Σε πρό­σφα­τες δηλώ­σεις του Τούρ­κου υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών αλλά και σε επι­στο­λή της Τουρ­κί­ας στον ΟΗΕ τονί­ζε­ται ότι “η Τουρ­κία κατέ­γρα­ψε πως σε περί­πτω­ση παρα­βί­α­σης του καθε­στώ­τος απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης των νησιών του Αιγαί­ου είναι συζη­τή­σι­μη και η κυριαρ­χία τους”.

Οι δηλώ­σεις της τουρ­κι­κής κυβέρ­νη­σης απο­τε­λούν συνέ­χεια του προ­κλη­τι­κού ανοίγ­μα­τος της περί­κλει­στης πόλης των Βαρω­σί­ων στην Κύπρο.

Πρό­κει­ται για πολύ σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα που αφο­ρούν αμφι­σβή­τη­ση συνό­ρων και τρο­φο­δο­τού­νται από τις θέσεις και την πρα­κτι­κή της ΕΕ και των ΗΠΑ με σκο­πό να παρα­μεί­νει η Τουρ­κία στο στρα­τό­πε­δο του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, ώστε να περιο­ρι­στεί η διείσ­δυ­ση της Ρωσί­ας και της Κίνας στην περιοχή.

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, παίρ­νο­ντας τη σκυ­τά­λη από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ, εμπλέ­κει βαθύ­τε­ρα τη χώρα στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, προ­σθέ­το­ντας νέες αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις στις ήδη υπάρ­χου­σες και καθι­στώ­ντας με αυτό τον τρό­πο την Ελλά­δα εν δυνά­μει στόχο.

Με βάση τα παρα­πά­νω ερω­τά­ται ο Αντιπρόεδρος/Ύπατος Εκπρό­σω­πος της Ένω­σης για την Εξω­τε­ρι­κή Πολι­τι­κή, Ζοζέπ Μπορέλ:

1. Πώς τεκ­μη­ριώ­νε­ται “τάση εκτό­νω­σης των εντά­σε­ων” με δεδο­μέ­νο τις απα­ρά­δε­κτες δηλώ­σεις του Τούρ­κου υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών που θέτει ανοι­χτά ζήτη­μα κυριαρ­χί­ας των ελλη­νι­κών νησιών και δημιουρ­γεί επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις για κλι­μά­κω­ση των εντά­σε­ων στην περιοχή;

2. Πώς τοπο­θε­τεί­ται η ΕΕ απέ­να­ντι στην αμφι­σβή­τη­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας της Ελλάδας;

E‑000036/2022

Απά­ντη­ση του ύπα­του εκπροσώπου/αντιπροέδρου κ. Borrell i Fontelles

εξ ονό­μα­τος της Ευρω­παϊ­κής Επιτροπής

Η ΕΕ έχει επα­νει­λημ­μέ­να δηλώ­σει, μετα­ξύ άλλων και στα πρό­σφα­τα συμπε­ρά­σμα­τα του Συμ­βου­λί­ου στις 14 Δεκεμ­βρί­ου 2021, ότι ανα­μέ­νε­ται από την Τουρ­κία να δεσμευ­τεί κατη­γο­ρη­μα­τι­κά υπέρ της αρχής των σχέ­σε­ων καλής γει­το­νί­ας, των διε­θνών συμ­φω­νιών και της ειρη­νι­κής επί­λυ­σης των δια­φο­ρών, με προ­σφυ­γή, εφό­σον απαι­τεί­ται, στο Διε­θνές Δικαστήριο.

Όπως τονί­ζε­ται επί­σης στην έκθε­ση της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής για την Τουρ­κία για το 2021, η Τουρ­κία πρέ­πει να απο­φεύ­γει απει­λές και ενέρ­γειες που βλά­πτουν τις σχέ­σεις καλής γει­το­νί­ας και αντ’ αυτού να σεβα­στεί την κυριαρ­χία όλων των κρα­τών-μελών της ΕΕ επί των χωρι­κών τους υδά­των και του ενα­έ­ριου χώρου τους, καθώς και όλα τα κυριαρ­χι­κά τους δικαιώ­μα­τα, μετα­ξύ άλλων και το δικαί­ω­μα εξε­ρεύ­νη­σης και εκμε­τάλ­λευ­σης των φυσι­κών πόρων, σύμ­φω­να με το Ενω­σια­κό και το Διε­θνές Δίκαιο, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης, συγκε­κρι­μέ­να, της σύμ­βα­σης των Ηνω­μέ­νων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Όλα τα μέλη της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας πρέ­πει να συμ­μορ­φώ­νο­νται με αυτές τις αρχές και οφεί­λουν να απέ­χουν από κάθε ενέρ­γεια που υπο­νο­μεύ­ει την περι­φε­ρεια­κή στα­θε­ρό­τη­τα και ασφάλεια.

Τον Μάρ­τιο του 2021, τα μέλη του Ευρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου επι­βε­βαί­ω­σαν εκ νέου την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα της ΕΕ να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει τα μέσα και τις επι­λο­γές που έχει στη διά­θε­σή της για την υπε­ρά­σπι­ση των συμ­φε­ρό­ντων της και των συμ­φε­ρό­ντων των κρα­τών-μελών της, καθώς και για τη δια­τή­ρη­ση της περι­φε­ρεια­κής στα­θε­ρό­τη­τας σε περί­πτω­ση μονο­με­ρών ενερ­γειών της Τουρ­κί­ας κατά παρά­βα­ση του Διε­θνούς Δικαίου».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο