Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
«Αλ. Τσίπρας: H Ελλάδα μπορεί να γίνει χώρα υποδοχής επενδύσεων στην οπτικοακουστική βιομηχανία»
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνώντες την χώρα μας, εκτός από «γην και ύδωρ» προσφέρουν στις ΗΠΑ (αλλά και αλλού…) τη χώρα μας και τις ομορφιές της ως …ντεκόρ για ταινίες ή τηλεοπτικά σήριαλ. Ορισμένες φορές και για διαφημίσεις…
Να θυμίσουμε τα όσα είχε πει το 2005 ο τότε υπουργός κ. Τατούλης στις Κάννες: «Τώρα είναι ευκαιρία το ελληνικό φως να φωτίσει το κάδρο σας, οι ελληνικές θάλασσες να αποτελέσουν το σκηνικό σας, τα ελληνικά ορεινά τοπία να γίνουν ο χώρος δράσης της αφήγησής σας, το ελληνικό άστυ να φιλοξενήσει τους χαρακτήρες της πλοκής σας»!
Να θυμίσουμε τι έλεγε το 2014 η Όλγα Κεφαλογιάννη: «Ο κινηματογράφος μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο εξαγωγής πολιτισμού και να δώσει ώθηση στην τουριστική κίνηση της χώρας. Είναι ένα στοιχείο διαφημιστικής προβολής, που έχει μπει δυναμικά στο τουριστικό μάρκετινγκ. Στο πλαίσιο αυτό και με τη συνεργασία του υπουργείου Πολιτισμού, βλέπουμε θετικά την προσέλκυση διεθνών παραγωγών στη χώρα μας, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί σημαντικά η περαιτέρω ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού»
Τελικά φαίνεται ότι για τους κυβερνώντες ισχύει το γνωστό τραγούδι «όλα τριγύρω αλλάζουνε/ και όλα τα ίδια μένουν»
Στο σχετικό ρεπορτάζ (Left.gr) διαβάζουμε : «Επίσκεψη στα Cinespace Film Studios και συνάντηση με τον πρόεδρό τους στο Σικάγο, Alex Pissios, πραγματοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εν συνεχεία ξεναγήθηκε σε ορισμένα πλατώ μεγάλων παραγωγών.«H Ελλάδα μπορεί να γίνει χώρα υποδοχής επενδύσεων στην οπτικοακουστική βιομηχανία, αφού διαθέτει χαρακτηριστικά που την καθιστούν ελκυστική», τόνισε στο Twitter σχετικά με τη συνάντηση ο Αλέξης Τσίπρας. ..Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές, εκφράστηκε το ενδιαφέρον για επενδύσεις στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ από ελληνικής πλευράς τονίστηκαν οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να γίνει μια χώρα υποδοχής επενδύσεων στο πεδίο της οπτικοακουστικής βιομηχανίας (κινηματογράφος, τηλεόραση κτλ.), αρχής γενομένης από την πρόσφατη θεσμοθέτηση του μέτρου της επιδότησης οπτικοακουστικών έργων (νόμος 4487/ 2017) στα πλαίσια λειτουργίας του Εθνικού κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΕΚΟΜΕ). Η ελληνική πλευρά επισήμανε επίσης ότι για την εφαρμογή του μέτρου έχουν δεσμευτεί κονδύλια της τάξεως των 450 εκατομμυρίων ευρώ για τα επόμενα 4 χρόνια. Σημείωσε δε ότι η Ελλάδα διαθέτει χαρακτηριστικά που την καταστούν ελκυστική για την πραγματοποίηση τέτοιων επενδύσεων, όπως η ηλιοφάνεια, η εναλλαγή τοπίου, τα μνημεία, οι τουριστικές υποδομές κτλ. Ωστόσο, παρόλα αυτά έως σήμερα δεν υπήρχε κανενός είδος κίνητρο προς την διεθνή και εγχώρια κοινότητα παραγωγών και δημιουργών με αποτέλεσμα να χάνονται σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες…»
Να σημειώσουμε εδώ ότι Τα Cinespace Film Studios έχουν κάνει από τις μεγαλύτερες παραγωγές ταινιών αλλά και τηλεοπτικών σειρών που έχουν συναντήσει εξαιρετικά μεγάλη απήχηση στο κινηματογραφικό κοινό παγκοσμίως, όπως το μιούζικαλ «Chicago», η πρόσφατη «Πομπηία», «Divergent” ορισμένα «blockbuster» όπως «Transformers» και ορισμένα «επεισόδια» του “Resident Evil”. Επίσης την πασίγνωστη σειρά “Empire” και τα: “Chicago P.D.” και «Chicago Fire».
Να τονίσουμε ότι με βάση το διαφημιζόμενο θεσμικό πλαίσιο η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια αντιπολιτιστική — αντιλαϊκή πολιτική για την εθνική κινηματογραφία με στόχο την ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση της κινηματογραφικής παραγωγής σε μονοπωλιακούς ομίλους, την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση στον οπτικοακουστικό κλάδο. Υλοποιεί πιστά επί της ουσίας το πρόγραμμα της ΕΕ «Δημιουργική Ευρώπη 2014 — 2020» και πιο συγκεκριμένα το υποπρόγραμμα MEDIA (για κινηματογράφο, τηλεταινίες, σειρές, βιντεοπαιχνίδια, έργα στο ίντερνετ), που στόχο έχει την ενίσχυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων της κινηματογραφικής βιομηχανίας απέναντι στην κυριαρχία των ΗΠΑ και τις ανερχόμενες κινηματογραφίες (Ινδία, Κίνα) όπως και το μοίρασμα της νέας ψηφιακής αγοράς.
Η γραμμή της είναι σαφής : Ολοσχερής εμπορευματοποίηση του κινηματογράφου, ασφυκτικός έλεγχός του από τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις παραγωγής και διανομής, προσέλκυση ξένων επενδυτών από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για τον σκοπό αυτό.
Εδώ υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο. Τα μονοπώλια του οπτικοακουστικού τομέα ζητούν χώρες για την παραγωγή ταινιών που να πληρούν δύο βασικά χαρακτηριστικά: Φθηνό, αλλά εξειδικευμένο, εργατικό δυναμικό και ύπαρξη κατάλληλης κινηματογραφικής υποδομής, (ας δούμε τι έκαναν στον κινηματόγραφο των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, π.χ η Ουγγαρία αποδεικνύεται ιδιαίτερα φιλική απέναντι στο Χόλιγουντ γιατί επιστρέφει στους ξένους παραγωγούς το 30% από το ΦΠΑ που ξόδεψαν για τα γυρίσματα στη χώρα…), ενώ για τη χώρα μας ως «προσόν» εμφανίζονται και οι μοναδικές φυσικές ομορφιές αλλά και ο αρχαιολογικός της πλούτος. Φυσικά από τέτοιες «συμπράξεις» και «επενδύσεις» δεν θα κερδίσει ο Ελληνικός κινηματογράφος αλλά ούτε και οι δημιουργοί του. Ενώ η ανάπτυξη του τουρισμού θάναι πάλι για τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και όχι των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Όσο δε για τα κέρδη των «τοπικών κοινωνιών» και αυτά θα είναι προσωρινά και για τους λίγους πάλι…
Πενήντα επτά χρόνια μετά «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε», την πρώτη χολιγουντιανή ταινία που γυρίστηκε στη χώρα μας, η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά» ονειρεύεται να μετατρέψει τον «ερώτα του Χόλιγουντ» σε γάμο, ξεχνώντας φυσικά να ανα φέρει στους «ιθαγενείς» ότι το Χόλιγουντ ψάχνει στούντιο αλλά και εξωτερικούς χώρους, όπου θα μπορούσαν να γυριστούν οι ταινίες του με λιγότερο κόστος…
Με βάση τα παραπάνω είναι φανερό ότι σε «πλατό» και «ντεκόρ» ξένων παραγωγών θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα η κυβέρνηση ενώ παράλληλα ακολουθεί την διαχρονική πολιτική απαξίωσης του ελληνικού κινηματογράφου. Οι άνθρωποι του πολιτισμού τι έχουν να πουν για όλα αυτά;