Η Ε.Ε αυτοαποκαλύπτεται για μία ακόμη φορά (Με αφορμή το ψήφισμα των ΥΠΕΞ για τη Συρία)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Το Συμ­βού­λιο Εξω­τε­ρι­κών Υπο­θέ­σε­ων της ΕΕ που συνε­δρί­α­σε τη Δευ­τέ­ρα 16/4  στο Λου­ξεμ­βούρ­γο –με τη συμ­με­το­χή και τη συμ­φω­νία και της Ελλά­δας- εξέ­φρα­σε την κατα­νό­η­σή του για τις αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές των ΗΠΑ, Γαλ­λί­ας και Βρε­τα­νί­ας ενα­ντί­ον της Συρίας.
Ας δού­με σχε­τι­κά απο­σπά­σμα­τα της ανακοίνωσης:
— “Το Συρια­κό καθε­στώς φέρει τη συντρι­πτι­κή ευθύ­νη για την κατα­στρο­φι­κή ανθρω­πι­στι­κή κατά­στα­ση και τα δει­νά του συρια­κού λαού”.

-Το Συμ­βού­λιο Υπουρ­γών Εξω­τε­ρι­κών της ΕΕ “κατα­δι­κά­ζει έντο­να τη συνε­χι­ζό­με­νη και επα­να­λαμ­βα­νό­με­νη χρή­ση χημι­κών όπλων από το καθε­στώς στη Συρία, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της τελευ­ταί­ας επί­θε­σης κατά της Ντού­μα” . Επι­ση­μαί­νε­ται επί­σης ότι “το Συμ­βού­λιο της ΕΕ κατα­νο­εί ότι οι στό­χοι των αερο­πο­ρι­κών επι­δρο­μών των ΗΠΑ, Γαλ­λί­ας και Μ. Βρε­τα­νί­ας στις εγκα­τα­στά­σεις χημι­κών όπλων στη Συρία ήταν συγκε­κρι­μέ­να μέτρα, τα οποία ελή­φθη­σαν με μονα­δι­κό στό­χο την πρό­λη­ψη της περαι­τέ­ρω χρή­σης χημι­κών όπλων και χημι­κών ουσιών από το συρια­κό καθε­στώς για να σκο­τώ­σει τον λαό του”.

-Επί­σης, η ΕΕ εκφρά­ζει τη λύπη της για τις επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες παρα­βιά­σεις των λεγό­με­νων “περιο­χών απο­κλι­μά­κω­σης” και παρο­τρύ­νει τους εγγυ­η­τές της Αστά­να, τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρ­κία, να δια­σφα­λί­σουν την παύ­ση των εχθρο­πρα­ξιών και την απρό­σκο­πτη, ασφα­λή και βιώ­σι­μη ανθρω­πι­στι­κή πρό­σβα­ση σε όλη τη Συρία, καθώς και να εκπλη­ρώ­σουν τις δεσμεύ­σεις τους για να επι­τευ­χθεί κατά­παυ­ση του πυρός στη Συρία και να αρθούν οι πολιορκίες.

-Η ΕΕ επα­να­λαμ­βά­νει ότι κάθε βιώ­σι­μη λύση στη σύγκρου­ση απαι­τεί μια πραγ­μα­τι­κή πολι­τι­κή μετά­βα­ση, σύμ­φω­να με την από­φα­ση 2254 του Συμ­βου­λί­ου Ασφα­λεί­ας των Ηνω­μέ­νων Εθνών και την ανα­κοί­νω­ση της Γενεύ­ης του 2012 που δια­πραγ­μα­τεύ­τη­καν τα συρια­κά κόμ­μα­τα στο πλαί­σιο της δια­δι­κα­σί­ας της Γενεύ­ης υπό την ηγε­σία του ΟΗΕ και παρα­μέ­νει προ­ση­λω­μέ­νη στην ενό­τη­τα, την κυριαρ­χία και την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα του κρά­τους της Συρίας.

- “Η μόνι­μη ειρή­νη στη Συρία είναι ο τελι­κός στό­χος της ΕΕ”, επι­ση­μαί­νουν τα συμπε­ρά­σμα­τα του Συμβουλίου.

Τέλος, τα συμπε­ρά­σμα­τα του Συμ­βου­λί­ου Εξω­τε­ρι­κών της ΕΕ υπο­γραμ­μί­ζουν ότι “όλοι οι παρά­γο­ντες στη Συρία πρέ­πει να επι­κε­ντρω­θούν στην κατα­πο­λέ­μη­ση της Da’esh, η οποία δεν έχει ακό­μη τελειώ­σει”. Επι­ση­μαί­νε­ται επί­σης ότι: “Η απο­τρο­πή της ανα­ζω­πύ­ρω­σης της τρο­μο­κρα­τι­κής οργά­νω­σης παρα­μέ­νει προ­τε­ραιό­τη­τα. Για να συμ­βάλ­λει στη διαρ­κή ήττα του Da’esh, η ΕΕ θα συμ­με­τά­σχει σε προ­σπά­θειες στα­θε­ρο­ποί­η­σης στις περιο­χές που απε­λευ­θε­ρώ­νο­νται από το Da’esh από τον Παγκό­σμιο Συνα­σπι­σμό στη βορειο­α­να­το­λι­κή Συρία”.

Ορι­σμέ­να απλά και χρή­σι­μα συμπεράσματα:

1. Η Ε.Ε συντάσ­σε­ται με την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επί­θε­ση, αλλά και το γενι­κό­τε­ρο σχε­δια­σμό για την ευρύ­τε­ρη περιο­χή όσο και αν τον βαφτί­ζει «ειρή­νευ­ση». Τη δικαιο­λο­γεί από­λυ­τα χρη­σι­μο­ποιώ­ντας για μία ακό­μη φορά κατα­σκευα­σμέ­να επι­χει­ρή­μα­τα. Ο χαρα­κτή­ρας της Ε.Ε ως ιμπε­ρια­λι­στι­κού οργα­νι­σμού από τη γέν­νη­ση του, ως μόνι­μου παρά­γο­ντα όχι ειρή­νης αλλά πολέ­μου, όχι προ­στα­σί­ας των ανθρώ­πι­νων δικαιω­μά­των αλλά κατα­στρα­τή­γη­σής τους, όχι ως παρά­γο­ντα δημο­κρα­τί­ας και στα­θε­ρό­τη­τας αλλά το ακρι­βώς αντί­θε­το, επι­βε­βαιώ­νε­ται για μία ακό­μη φορά.

2. Η Ε.Ε παρά τις αντι­θέ­σεις των χωρών μελών της, αλλά και ως σύνο­λο με τα άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα- αντι­θέ­σεις πάντα μετα­ξύ ληστών για τη μοι­ρα­σιά- δεν χάνει ποτέ το πρω­τεύ­ον που είναι η στή­ρι­ξη των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου συνο­λι­κά (εδώ π.χ ο έλεγ­χος των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών της περιο­χής κ.α). Επί­σης στην πρά­ξη δια­ψεύ­δο­νται και «θεω­ρί­ες» περί «ανε­ξαρ­τη­σί­ας της Ε.Ε από τις ΗΠΑ».

3. Τα όσα ακού­γο­νται περί «ειρή­νης» δεν είναι απλά ευχές αλλά παρα­μύ­θια. Το ίδιο και το «Διε­θνές Δίκαιο» που χρό­νια τώρα έχει γίνει «κου­ρε­λό­χαρ­το». Επι­βε­βαιώ­νουν ότι η ιμπε­ρια­λι­στι­κή «ειρή­νη» με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο των λαών, εναλ­λάσ­σε­ται με τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, με στό­χο να δια­σφα­λί­ζο­νται με το καλύ­τε­ρο τρό­πο στη δεδο­μέ­νη στιγ­μή τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων. Ενώ και «η πάλη ενά­ντια στην τρο­μο­κρα­τία» είναι κάλ­πι­κη για­τί η πολι­τι­κή της είναι ο μεγα­λύ­τε­ρος τρο­μο­κρά­της των λαών…

4. Η Ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση , ούτε καν αστε­ρί­σκους βάζει, στην ακο­λου­θού­με­νη πολι­τι­κή. Την στη­ρί­ζει και προ­πα­γαν­δι­στι­κά για «εσω­τε­ρι­κή κατα­νά­λω­ση» δια­χέ­ει ότι κατό­πιν δικής της παρέμ­βα­σης, στα Συμπε­ρά­σμα­τα περι­λή­φθη­κε και σημείο — ευχο­λό­γιο χωρίς αντί­κρι­σμα — ότι «η ΕΕ θα κατα­βά­λει κάθε προ­σπά­θεια στην υπο­στή­ρι­ξη μιας ειρη­νι­κής λύσης στη συρια­κή κρί­ση» και ότι «απώ­τε­ρος στό­χος της ΕΕ είναι»… «η μόνι­μη ειρή­νευ­ση στη Συρία». Είναι συνέ­νο­χη και όχι απλά «υπο­τα­κτι­κή των μεγά­λων δυνάμεων».

5. Και ο ελλη­νι­κός λαός δεν θα πρέ­πει να έχει την αυτα­πά­τη ότι μπο­ρεί ν’ αλλά­ξει το DNA της Ε.Ε «εκ των έσω» . Ότι με άλλους συσχε­τι­σμούς στο εσω­τε­ρι­κό της θα γίνει «Ευρώ­πης της ειρή­νης και της δημο­κρα­τί­ας». Η απο­δέ­σμευ­ση από αυτήν (και τις άλλες ιμπε­ρια­λι­στι­κές «συμ­μα­χί­ες») είναι μονό­δρο­μος συν­δυα­σμέ­νος με την ανά­γκη για ριζι­κές αλλα­γές στον τόπο μας, με το λαό στο οικο­νο­μι­κό και πολι­τι­κό τιμόνι.

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.