Η ζυγαριά… και το “τρένο της ανάπτυξης” Μητσοτάκη

Τα περί «ανά­πτυ­ξης για όλους», «δίκαι­ης ανά­πτυ­ξης» κλπ. απο­τε­λούν άξο­να πολι­τι­κής (και απά­της) –σε όλους τους τόνους, της κυβέρ­νη­σης ΝΔ (δια στό­μα­τος πρω­θυ­πουρ­γού), αλλά και των υπό­λοι­πων αστι­κών κομ­μά­των –φυσι­κά του Συρι­ζα αλλά και του ΠΑΣΟΚ-ΚινΑλ εν μέσω κοντα­ρο­χτυ­πη­μά­των (κάτω από τη μέση) στην κούρ­σα της διαδοχής.

Ανή­με­ρα της επε­τεί­ου του Πολυ­τε­χνεί­ου ο Κυρ. Μητσο­τά­κης συνο­μί­λη­σε μέσω τηλε­διά­σκε­ψης με τον πρό­ε­δρο της Forbes Media, Steve Forbes, στο πλαί­σιο της εκδή­λω­σης «Ancient Wisdom, Modern Compass» (Αρχαία Σοφία, Σύγ­χρο­νη Πυξί­δα), που προ­βλή­θη­κε δεό­ντως μέσω του επί­ση­μου site της κυβέρ­νη­σης αλλά και ΜΜΕ – ΜΚΔ εν είδει beaming out Star Trek (επί το ελλη­νι­κό­τε­ρο …με δια­κτι­νι­σμό) από τη Σαγκάη, όπου έγι­νε η μάζωξη.

Η πρώ­τη «αθώα» ερώ­τη­ση αφο­ρού­σε την ενα­σχό­λη­σή του με την πολι­τι­κή, “ενώ είχε προη­γη­θεί μια επι­τυ­χη­μέ­νη καριέ­ρα στον επι­χει­ρη­μα­τι­κό κόσμο” (σσ. θυμί­ζου­με –άγνω­στο για πολ­λούς, πως από πιτσι­ρι­κάς ο Κυριά­κος ήταν businessman, αρχι­κά ‑από το 1992, στις αγγλι­κές Chase Investment και McKinsey, σε ελλη­νι­κές τρά­πε­ζες –Alpha, υπήρ­ξε ιδρυ­τής και γενι­κός διευ­θυ­ντής ‑CEO) της NBG Venture Capital κλπ).

«Όπως γνω­ρί­ζε­τε –είπε ο Μητσο­τά­κης, προ­έρ­χο­μαι από πολι­τι­κή οικο­γέ­νεια, οπό­τε το πραγ­μα­τι­κό ερώ­τη­μα θα ήταν μάλ­λον για­τί ξεκί­νη­σα με το επι­χει­ρείν και όχι με την πολι­τι­κή. Ωστό­σο, εργά­στη­κα για περισ­σό­τε­ρο από μία 10ετία στον ιδιω­τι­κό τομέα. Πάντα ενδια­φε­ρό­μουν για τα κοι­νά, αλλά πιστεύω ότι είναι απο­λύ­τως απα­ραί­τη­το για όποιον σκέ­φτε­ται σήμε­ρα να στα­διο­δρο­μή­σει στη δημό­σια ζωή να έχει ένα στέ­ρεο επαγ­γελ­μα­τι­κό υπό­βα­θρο προ­τού ακο­λου­θή­σει πολι­τι­κή καριέ­ρα», σημειώ­νο­ντας πως «οι καλοί πολι­τι­κοί πρέ­πει να είναι και ορα­μα­τι­στές ηγέ­τες αλλά και πολύ ικα­νοί στη δια­χεί­ρι­ση των καθη­με­ρι­νών υποθέσεων».

Ακο­λού­θη­σε με την επί­σκε­ψή του στα Γιάν­νε­να μια δήθεν «συζή­τη­ση» με τους νέους όπου παρου­σί­α­σε τον γόνο της οικο­γέ­νειας Σεπε­τά (επι­χει­ρη­μα­τι­κού ομί­λου, που διευ­θύ­νει –μετα­ξύ άλλων, την εται­ρία ΒΙΚΟΣ), να δηλώ­νει ότι «γύρι­σε στην Ελλά­δα από την Ατλά­ντα των ΗΠΑ, για να προ­λά­βει το τρέ­νο της ανά­πτυ­ξης» (ως γνω­στό έγι­νε viral, με πάρ­τι και πατιρ­ντί στο δια­δί­κτυο) «γκά­φα» που και σαν τέτοια αξιο­ποι­ή­θη­κε δεό­ντως από το κυβερ­νη­τι­κό κόμ­μα και τον ίδιο τον πρω­θυ­πουρ­γό, που γενι­κά το παί­ζει «κινέ­ζος».

Στο μετα­ξύ, τα στοι­χεία για την ανερ­γία των νέων στην Ελλά­δα είναι απο­κα­λυ­πτι­κά για τις ευθύ­νες τόσο της σημε­ρι­νής όσο και της προη­γού­με­νης κυβέρ­νη­σης, που χύνουν κρο­κο­δεί­λια δάκρυα για το λεγό­με­νο «brain drain» (διαρ­ροή εγκε­φά­λων) και αντα­γω­νί­ζο­νται σε –δήθεν, προ­γράμ­μα­τα και πολι­τι­κές «επα­να­πα­τρι­σμού του εργα­τι­κού και επι­στη­μο­νι­κού δυναμικού».

Βέβαια, κι αυτοί που μετα­νά­στευ­σαν την περί­ο­δο της προη­γού­με­νης κρί­σης, δεν ανα­κά­λυ­ψαν τον εργα­σια­κό παρά­δει­σο και ‑όσοι έμει­ναν, στη συντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φία περ­νά­νε δύσκο­λα και οι συν­θή­κες δου­λειάς καθρε­φτί­ζουν κι εκεί την άγρια καπι­τα­λι­στι­κή εκμετάλλευση.

Στην καθ’ ημάς καθη­με­ρι­νό­τη­τα τα επί­ση­μα στοι­χεία λένε πως το τρί­το 4μηνο του 2021, το 34% των νέων γυναι­κών έως 24 ετών και το 29% των ανδρών, δηλα­δή ένας στους τρεις, ήταν άνερ­γοι (αντί­στοι­χα και το 2019 ‑35% και 32%).

Σύμ­φω­να με στοι­χεία του ΟΟΣΑ, μόλις το 12,5% των νέων έως 24 ετών εργά­στη­καν έστω και μία ώρα τη βδο­μά­δα που ερω­τή­θη­καν, κατά το 2^ο τετρά­μη­νο του 2021, δεί­χνο­ντας τα θηριώ­δη ποσο­στά ανερ­γί­ας και σ’ αυτήν την ηλι­κια­κή κατηγορία.

Ενώ ανά­με­σα στους χιλιά­δες ανέρ­γους οι κάτο­χοι πτυ­χί­ου Τρι­το­βάθ­μιας Εκπαί­δευ­σης αντι­προ­σω­πεύ­ουν το 11,5%. Αν όλα αυτά συν­δυα­στούν με την «ευε­λι­ξία» στις εργα­σια­κές σχέ­σεις και τους μισθούς πεί­νας που δια­μόρ­φω­σαν δια­χρο­νι­κά με τους νόμους τους η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ|ΠΑΣΟΚ, δεν είναι να απο­ρεί κανείς ότι ακό­μα και στη φάση της ανά­πτυ­ξης, χιλιά­δες νέοι που εγκα­τέ­λει­ψαν τη χώρα δεν απο­φα­σί­ζουν να γυρίσουν.

ΥΓ. Την τελευ­ταία 20ετία η κινέ­ζι­κη Αρχαία Σοφία & Σύγ­χρο­νη Πυξί­δα κυκλο­φο­ρεί ευρέ­ως –ειδι­κά στην Αμε­ρι­κή: ανα­φέ­ρου­με ενδει­κτι­κά το βιβλίο best seller «Ancient Wisdom for Modern Minds | A Thinking Heart and a Feeling Mind» (2006) του James Carlopio (αφε­ντι­κό της Cultural Cyber Security Pty Ltd — Προ­λη­πτι­κή ασφά­λεια στον κυβερ­νο­χώ­ρο με γνώ­μο­να τις πλη­ρο­φο­ρί­ες για την προ­ώ­θη­ση της στρα­τη­γι­κής, την προ­στα­σία των επι­χει­ρή­σε­ων και την οικο­δό­μη­ση κουλτούρας).

Σκέ­ψεις, προ­βλη­μα­τι­σμοί και εμπει­ρί­ες που εκφρά­στη­καν από αρχαί­ους σοφούς εμφα­νί­ζο­νται σε αυτό το βιβλίο ως «προ­πο­νη­τι­κές συνο­μι­λί­ες», μιας σοφί­ας που δημιουρ­γεί ένα ζωντα­νό τοπίο γεμά­το με γνώ­σεις που μας βοη­θούν να ανα­λο­γι­στού­με και να συζη­τή­σου­με συναι­σθή­μα­τα που συνα­ντά­με στην προ­σω­πι­κή μετα­μόρ­φω­ση και τη συνε­χή αλλα­γή στο χώρο εργα­σί­ας. Ο Carlopio υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι η δια­χεί­ρι­ση | coaching που υπάρ­χει από αμνη­μο­νεύ­των χρό­νων, συμ­βου­λεύ­ει για τις «ανα­γκαί­ες προ­σω­πι­κές μετα­βά­σεις για να διευ­κο­λύ­νουν την αλλα­γή και προ­σαρ­μο­γή στο χώρο εργα­σί­ας» (χρη­σι­μο­ποιώ­ντας διά­φο­ρα τερ­τί­πια –μετα­ξύ αυτών τη θολή Positive psychology «Θετι­κή Ψυχο­λο­γία» … όλα τα αστι­κά σφυ­ριά συντο­νι­σμέ­να σε μια πλύ­ση εγκεφάλου.