Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η θερινή ώρα στην κρίση των Ευρωπαίων

Πάνω από ένα εκα­τομ­μύ­ριο πολί­τες έχουν ψηφί­σει σε πανευ­ρω­παϊ­κή δημο­σκό­πη­ση με αντι­κεί­με­νο την ενδε­χό­με­νη κατάρ­γη­ση της θερι­νής ώρας. Η σχε­τι­κή ψηφο­φο­ρία εκπνέ­ει στις 16 Αυγούστου.

Την άνοι­ξη γυρί­ζου­με τα ρολό­για μας μια ώρα μπρο­στά και το φθι­νό­πω­ρο τα επα­να­φέ­ρου­με παρα­δο­σια­κά μια ώρα πίσω. Αυτό συμ­βαί­νει επί δεκα­ε­τί­ες. Ορι­σμέ­νοι θεω­ρούν πάντως ανό­η­το το συγκε­κρι­μέ­νο μέτρο. Ένας από αυτούς και ο Χέρ­μπερτ Ρόιλ, υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών στο κρα­τί­διο της Βόρειας Ρηνα­νί­ας-Βεστφα­λί­ας. «Η ετοι­μό­τη­τα να καταρ­γη­θεί κάτι ανό­η­το δεν είναι τόσο μεγά­λη», σχο­λιά­ζει σκωπτικά.

Ο πρώ­ην ευρω­βου­λευ­τής των Χρι­στια­νο­δη­μο­κρα­τών είχε ανοί­ξει τη συζή­τη­ση περί θερι­νής ώρας κατά τη θητεία του στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο. Μια νέα πανευ­ρω­παϊ­κή δημο­σκό­πη­ση που δρο­μο­λό­γη­σε η Κομι­σιόν και βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη από τον Ιού­λιο καλεί πολί­τες και επι­χει­ρή­σεις να ψηφί­σουν για τη χρη­σι­μό­τη­τα της αλλα­γής ώρας. Ήδη έχουν ψηφί­σει πάνω από ένα εκα­τομ­μύ­ριο άνθρω­ποι στη δια­δι­κα­σία που εκπνέ­ει στις 16 Αυγούστου.

Εκτί­μη­ση της Κομι­σιόν είναι ότι θα επι­κρα­τή­σει το «όχι» στην αλλα­γή της ώρας. Σύνη­θες επι­χεί­ρη­μα πολ­λών ατό­μων είναι ότι δεν κοι­μού­νται αρκε­τά τους θερι­νούς μήνες επει­δή πηγαί­νουν αργό­τε­ρα για ύπνο και είναι φωτει­νά έως και τη νύχτα.

Αμφίβολη η ωφελιμότητα του μέτρου

Ο ερευ­νη­τής Τιλ Ρένε­μπεργκ εστιά­ζει εδώ και πολ­λά χρό­νια στο λεγό­με­νο «βιο­λο­γι­κό ρολόι» του ανθρώ­που. Όπως επι­ση­μαί­νει, η ανε­πάρ­κεια ύπνου έχει επι­πτώ­σεις στην ψυχή και το σώμα. «Πλήτ­τε­ται η ικα­νό­τη­τα κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης, το ανο­σο­ποι­η­τι­κό σύστη­μα δεν λει­τουρ­γεί τόσο καλά, η μνή­μη δεν μπο­ρεί να απο­θη­κεύ­σει τόσο απο­τε­λε­σμα­τι­κά τα νέα πράγ­μα­τα που μαθαί­νου­με», εξηγεί.

Είναι γεγο­νός ότι εξαρ­χής υπήρ­χαν αντιρ­ρή­σεις στην αλλα­γή της ώρας. Μετά την πετρε­λαϊ­κή κρί­ση του 1973 σει­ρά χωρώ άλλα­ξαν την ώρα τους την άνοι­ξη –όχι όμως και η Γερ­μα­νία. Το θέμα δίχα­σε τότε Ανα­το­λι­κή και Δυτι­κή Γερ­μα­νία. Η πρώ­ην Ανα­το­λι­κή Γερ­μα­νία απο­φά­σι­σε τελι­κά το 1980 μονο­με­ρώς να αλλά­ξει την ώρα. Σύντο­μα ακο­λού­θη­σε και η Δυτι­κή Γερμανία.

Από το 1996 η αλλα­γή ώρας καθιε­ρώ­θη­κε σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Ο ενερ­γεια­κός απο­λο­γι­σμός; Το καλο­καί­ρι τα φώτα ανά­βουν λιγό­τε­ρο, όμως την άνοι­ξη και το φθι­νό­πω­ρο κατα­να­λώ­νε­ται περισ­σό­τε­ρη ενέρ­γεια για θέρ­μαν­ση. Εάν τελι­κά θα δια­τη­ρη­θεί η αλλα­γή της ώρας και ποια ώρα θα προ­τι­μη­θεί σε τέτοια περί­πτω­ση ‑η θερι­νή ή η χει­με­ρι­νή- θα κρι­θεί πιθα­νό­τα­τα και από την ψήφο των ευρω­παί­ων πολιτών.

Deutsche Welle / Αντρέ­ας Μάιερ-Φάιστ / Άρης Καλτιριμτζής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο