Η καραντίνα ενισχύει την άγρια ζωή στη θάλασσα

Την ώρα που η ανθρω­πό­τη­τα προ­σπα­θεί να κερ­δί­σει μία πρω­τό­γνω­ρη μάχη κατά της παν­δη­μί­ας του κορο­νοϊ­ού, με χιλιά­δες θύμα­τα, και τον παγκό­σμιο πλη­θυ­σμό να ζει σε πρω­τό­γνω­ρες συν­θή­κες, στον αντί­πο­δα, η άγρια ζωή στον πλα­νή­τη και ειδι­κά στο θαλάσ­σιο περι­βάλ­λον, φαί­νε­ται ότι παίρ­νει με ασφά­λεια μία βαθιά ανά­σα ζωής.

Με αισθη­τά μειω­μέ­να τα επί­πε­δα της ρύπαν­σης και την ανθρω­πο­γε­νή δρα­στη­ριό­τη­τα, σε όλο τον πλα­νή­τη, «η φύση έχει κάπως ησυ­χά­σει» , ανα­φέ­ρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υπεύ­θυ­νη προ­γράμ­μα­τος της MEDASSET Ελε­ά­να Τουλουπάκη.

«Άγρια ζώα επι­στρέ­φουν σε χώρους που μέχρι πρό­τι­νος δεν ήταν δια­θέ­σι­μοι για αυτά, λόγω της ανθρώ­πι­νης παρου­σί­ας. Είδα­με πρό­σφα­τα στην Ελλά­δα τα δελ­φί­νια στον Θερ­μαϊ­κό, τα νερά στα κανά­λια της Βενε­τί­ας να καθα­ρί­ζουν και να επι­στρέ­φουν ακό­μα και ψάρια, στις ΗΠΑ άγρια ζώα να βγαί­νουν από τα δάση και κάνουν αισθη­τή την παρου­σία τους ακό­μα και στον αστι­κό ιστό», ανα­φέ­ρει χαρα­κτη­ρι­στι­κά, ενώ «στην Ινδία πλή­θος ατό­μων από απει­λού­με­να είδη θαλάσ­σιων χελω­νών ωοτο­κούν επί ώρες ακό­μα και την ημέρα».

Μάλι­στα, όπως επι­ση­μαί­νει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Του­λου­πά­κη, εξαι­τί­ας της μεί­ω­σης των κιν­δύ­νων από την ανθρω­πο­γε­νή δρα­στη­ριό­τη­τα, «για ορι­σμέ­να είδη χελω­νών που βρί­σκο­νται υπό εξα­φά­νι­ση, όπως η πρά­σι­νη χελώ­να ή η χελώ­να Hawksbill, στην Βρα­ζι­λία, παρα­τη­ρή­θη­κε ήδη σημα­ντι­κή αύξη­ση της φωλε­ο­ποί­η­σης και της εκκό­λα­ψης», γεγο­νός που αυξά­νει σημα­ντι­κά τις πιθα­νό­τη­τες διά­σω­σης του είδους.

Στην Ελλά­δα η περί­ο­δος ωοτο­κί­ας αν και ξεκι­νά­ει τον Μάιο και ολο­κλη­ρώ­νε­ται τον Αύγου­στο, «σε αυτή τη φάση, οι χελώ­νες βρί­σκο­νται σε περί­ο­δο ζευ­γα­ρώ­μα­τος και σίγου­ρα η μεί­ω­ση της όχλη­σης και των κιν­δύ­νων από την ανθρώ­πι­νη παρου­σία ευνο­εί το είδος, όπως και κάθε άγριο είδος», σύμ­φω­να με την εκπρό­σω­πο του MEDASSET.

Όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρει η κ. Του­λου­πά­κη, σε αυτή τη φάση «τα είδη προ­στα­τεύ­ο­νται με τον καλύ­τε­ρο δυνα­τό τρόπο».

«Η μεί­ω­ση της ρύπαν­σης σε παγκό­σμιο επί­πε­δο είναι εντυ­πω­σια­κή. Στην Ελλά­δα έχου­με μία σημα­ντι­κή βελ­τί­ω­ση, γεγο­νός που παρα­τη­ρεί­ται σε όλα τα οικο­συ­στή­μα­τα», ανα­φέ­ρει από την πλευ­ρά του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θανά­σης Τσί­κλι­ρας, ανα­πλη­ρω­τής καθη­γη­τής στο τμή­μα Βιο­λο­γί­ας του ΑΠΘ.

Όπως επι­ση­μαί­νει, «οι μετρή­σεις ρύπαν­σης που έχουν γίνει σε πραγ­μα­τι­κό χρό­νο, δεί­χνουν ότι μέσα σε έναν μήνα μειώ­θη­καν σημα­ντι­κά τόσο σε χημι­κούς ρύπους όσο και σε σκου­πί­δια» και προ­σθέ­τει, ότι «η χώρα μας ανα­μέ­νε­ται να επω­φε­λη­θεί πολλαπλά».

Όπως εξη­γεί ο κ. Τσί­κλι­ρας, «λόγω των περιο­ρι­στι­κών μέτρων για την πρό­λη­ψη των συνε­πειών του κορο­νοϊ­ού, βρι­σκό­μα­στε μπρο­στά σε μία μεγά­λη μεί­ω­ση της αλιευ­τι­κής πίε­σης στα απο­θέ­μα­τα, σε όλες τις κατη­γο­ρί­ες των ψαρά­δων, τόσο σε επαγ­γελ­μα­τι­κό όσο και σε ερα­σι­τε­χνι­κό επίπεδο».

Και συνε­χί­ζει λέγο­ντας: «αν και δεν έχει πάψει η αλιεία, η ζήτη­ση έχει μειω­θεί, ενώ ταυ­τό­χρο­να έχει απα­γο­ρευ­τεί η κολύμ­βη­ση και η ερα­σι­τε­χνι­κή αλιεία, γεγο­νός που σημαί­νει ότι και στο παρά­κτιο μέτω­πο, η αλιευ­τι­κή πίε­ση είναι μηδενική».

Όπως εκτι­μά ο κ. Τσί­κλι­ρας «στα επό­με­να δύο με τρία χρό­νια θα παρα­τη­ρη­θεί πολύ σημα­ντι­κή αύξη­ση της βιο­μά­ζας των ψαριών στις θάλασ­σες, αλλά και στα μεγέ­θη και αυτό θα οφεί­λε­ται σε αυτή την απα­γό­ρευ­ση της αλιευ­τι­κής πίε­σης», και εξη­γεί ότι «τα ψάρια που θα γεν­νη­θούν σήμε­ρα, με εξαί­ρε­ση αλιεύ­μα­τα όπως ο γαύ­ρος και η σαρ­δέ­λα που ψαρεύ­ο­νται στον πρώ­το χρό­νο της ζωής τους, θα αλιευ­τούν σε δύο με τρία χρό­νια από τη γέν­νη­σή τους».

«Πέρα από το αναμ­φι­σβή­τη­το περι­βαλ­λο­ντι­κό όφε­λος, ειδι­κά οι επαγ­γελ­μα­τί­ες ψαρά­δες τα επό­με­να χρό­νια ανα­μέ­νε­ται να επω­φε­λη­θούν σημα­ντι­κά εξαι­τί­ας της σημε­ρι­νής παύ­σης της αλιευ­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας», ανα­φέ­ρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Στο ίδιο μήκος κύμα­τος και ο καθη­γη­τής Γιώρ­γος Συλαί­ος από το Δημο­κρί­τειο Πανε­πι­στή­μιο, επι­ση­μαί­νει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι στην Ελλά­δα «η αστι­κή και γεωρ­γι­κή ρύπαν­ση εξα­κο­λου­θούν να ασκούν πιέ­σεις στο θαλάσ­σιο περι­βάλ­λον», ωστό­σο όπως λέει, με ενδε­χό­με­νη μεί­ω­ση της του­ρι­στι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας κατά τους καλο­και­ρι­νούς μήνες, θα υπάρ­ξει άμε­ση απο­τύ­πω­ση και στη θάλασ­σα» και φέρ­νει ως παρά­δειγ­μα την περί­πτω­ση της Βενετίας.

Κατα­λή­γο­ντας, η κ. Του­λου­πά­κη επι­ση­μαί­νει τον σημα­ντι­κό ρόλο της πολι­τεί­ας για τη διευ­κό­λυν­ση του εθε­λο­ντι­σμού για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. «Ελπί­ζο­ντας ότι μέσα από αυτή την κρί­ση θα υπάρ­ξει ένας θετι­κός αντί­κτυ­πος, που θα μπο­ρέ­σου­με να τον χρη­σι­μο­ποι­ή­σου­με ως καλό παρά­δειγ­μα στο μέλ­λον για μία καλύ­τε­ρη, βιώ­σι­μη δια­χεί­ρι­ση του οικο­συ­στή­μα­τος», λέει.

Σημειώ­νε­ται τέλος, ότι όλοι οι ειδι­κοί επι­στή­μο­νες τονί­ζουν ότι για τα εν εξε­λί­ξει φαι­νό­με­να απαι­τού­νται περαι­τέ­ρω μελέ­τες και μετρή­σεις, οι οποί­ες θα τεκ­μη­ριώ­σουν την επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση σε βάθος χρόνου.