Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Κούβα θα νικήσει και αυτόν τον ιό όπως νίκησε και τις άλλες αρρώστιες

Επι­μέ­λεια Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η είδη­ση 12 Μαρ­τί­ου στην Granma: Τρία κρού­σμα­τα του ιού στη Κούβα

Παρα­κο­λου­θεί­στε τα σχό­λια και τον διά­λο­γο κάτω από την είδη­ση της Granma. Ας δού­με το κύρος που την περι­βά­λει, την ανα­γνώ­ρι­ση και τον θαυ­μα­σμό απλών ανθρώ­πων από όλο τον κόσμο για τον αγω­νι­στή λαό της Κού­βας. Τα ονό­μα­τά τους δεν τα βάζου­με αλλά είναι στην διά­θε­ση του Ατέχνως.

Αμε­ρι­κά­νος πολί­της: Δείξ­τε Κου­βα­νοί στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες πώς λει­τουρ­γεί η πραγ­μα­τι­κή ιατρι­κή! Οι άνθρω­ποι εδώ στις ΗΠΑ τρε­λαί­νο­νται και γίνο­νται αντι­δρα­στι­κοί. Δεν είμα­στε καθό­λου προ­ε­τοι­μα­σμέ­νοι για τον ιό.
Hasta La Victoria Siempre!

Σχο­λια­στής : Τότε για­τί είσαι ακό­μη εκεί;

Αμε­ρι­κά­νος: Εξαι­τί­ας της οικο­γέ­νειάς μου. Η γυναί­κα μου και τα δύο παι­διά μου έχουν δια­βή­τη τύπου 1. Είμαι ιδιο­κτή­της ενός εκτυ­πω­τή­ριου. Όνει­ρο μου να το σκά­σου­με στην Κού­βα… Κάνο­ντας ό, τι δου­λειά θέλουν να κάνω και να κάνω ακό­μη κήρυγ­μα στη γωνία του δρό­μου στον ελεύ­θε­ρο χρό­νο μου για το πόσο κακός είναι ο καπι­τα­λι­σμός στις ΗΠΑ για όσους Κου­βα­νούς ζουν εκεί και πιστεύ­ουν ότι οι ΗΠΑ είναι ένας παράδεισος.
Ένα μέρος μου θέλει να φύγει, αλλά αν το κάνω, ποιος άλλος θα μεί­νει εδώ και θα πολε­μή­σει; Είναι όπως έλε­γε ο Τσε, να ζεις στην κοι­λιά του τέρα­τος. Θα ένιω­θα ένο­χος και θα έπρε­πε να επι­στρέ­ψω αν έφευ­γα. Είμαι πολύ μεγά­λος για να πολε­μή­σω σαν τον Τσε… Αλλά κάνω ό,τι μπο­ρώ. Εκτυ­πώ­νω για πορεί­ες, για δια­μαρ­τυ­ρί­ες, για οργά­νω­ση. Αν μπο­ρού­σα να μοι­ρα­στώ μαζί σας μια φωτο­γρα­φία μιας από τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες που οργά­νω­σα θα το έκα­να. Σου στέλ­νω απλά ένα μήνυ­μα… Είμαι απλά ένας άνθρω­πος. Αλλά θα κάνω ό,τι μπο­ρώ για να μεί­νω εδώ και να αντε­πι­τε­θώ… Για να διορ­θώ­σω τα πράγματα.

Σχο­λια­στής : Για όλους αυτούς τους λόγους πρέ­πει να είσαι στην Κού­βα. Η Κού­βα, έγι­νε σοσια­λι­στι­κή, επι­κε­ντρώ­νε­ται πρώ­τα στις λαι­κές μάζες. Αυτό σημαί­νει ότι κανέ­να πρό­γραμ­μα δεν στο­χεύ­ει απο­κλει­στι­κά στο να βγά­λει λεφτά. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι εκεί για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν τον λαό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Κού­βα, όχι μόνο ανέ­πτυ­ξε μια θερα­πεία για τον καρ­κί­νο (ενώ η καπι­τα­λι­στι­κή δύση φαί­νε­ται να μην μπο­ρεί), αλλά την χρη­σι­μο­ποιεί για να θερα­πεύ­σει, έχει θερα­πεύ­σει ασθε­νείς με καρ­κί­νο. Δεν είναι και πυρη­νι­κή φυσι­κή. Στη­ρί­ζε­ται στην σωστή ζωή, υγει­ι­νή και δια­τρο­φή που υπάρ­χει στην Κού­βα. Το ίδιο θα ισχύ­σει και για αυτόν τον ιό

Αμε­ρι­κά­νος: Ένας από τους ήρω­ές μου είναι ο αγω­νι­στής Paul Robeson. Όταν ρωτή­θη­κε από ένα μέλος της επι­τρο­πής του Κον­γκρέ­σου των ΗΠΑ για­τί δεν έμει­νε στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση είπε αυτό: Επει­δή ο πατέ­ρας μου ήταν σκλά­βος, και οι άνθρω­ποί μου πέθα­ναν για να χτί­σουν αυτή τη χώρα και θα μεί­νω εδώ και θα έχω ένα μέρος της σαν εσέ­να. Και κανέ­νας φασί­στας δεν θα με διώ­ξει από αυτό το μέρος.

Σχο­λια­στής : Εντά­ξει τότε. Ποιός είναι ο Paul Robeson και η σχέ­ση του με την Ρωσία;

Αμε­ρι­κά­νος: Όταν επέ­στρε­ψε από την περιο­δεία του στην Σοβιε­τι­κή Ένω­ση το 1949 τον κάλε­σαν να κατα­θέ­σει ενώ­πιον του Κογκρέ­σου στην επι­τρο­πή HUAC που ήταν επι­τρο­πή κατα­δί­ω­ξης των κομ­μου­νι­στών την δεκα­ε­τία του 50, την επο­χή του Μακαρ­θι­σμού. Τέλος πάντων, κατά τη διάρ­κεια της ακρό­α­σης τον κατη­γό­ρη­σαν ότι είναι κομ­μου­νι­στής και τον ρώτη­σαν για­τί δεν κατήγ­γει­λε τον Στάλιν…

Είπε ότι στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση αντι­με­τω­πί­στη­κε σαν ανθρώ­πι­νο ον και για πρώ­τη φορά αισθάν­θη­κε σαν ένα άτο­μο. Τότε ήταν που τον ρώτη­σαν αφού σου άρε­σε τόσο πολύ εκεί, για­τί δεν έμει­νες; Τότε τους απά­ντη­σε αυτό που έγρα­ψα παρα­πά­νω. Κανέ­νας φασί­στας δεν θα με διώ­ξει από τον τόπο μου.
Έτσι νιώ­θω κι εγώ. Στις ΗΠΑ υπάρ­χουν και καλοί άνθρω­ποι. Δεν είμα­στε όλοι καπι­τα­λι­στι­κά τέρα­τα. Αυτή είναι και δική μου χώρα. Δεν θα τους αφή­σω να με διώ­ξουν. Θα αντε­πι­τε­θώ. Σίγου­ρα μπο­ρεί να χάσω. Πιθα­νώς. Αλλά όταν είμαι έτοι­μος να πεθαί­νω, μπο­ρώ να είμαι περή­φα­νος που προ­σπά­θη­σα όταν τόσοι άλλοι απλά γύρι­σαν πλευ­ρό και ενέδωσαν.
Όταν τελι­κά κερ­δί­σου­με και οικο­δο­μή­σου­με το σοσια­λι­σμό στις ΗΠΑ, θα πλη­ρώ­σου­με πίσω κάθε σεντς που πήρα­με από κάθε χώρα σε όλη την γη. Κάθε δολά­ριο που έκλε­ψε η εται­ρεία Unitedfruit θα δοθεί πίσω στην Κού­βα… Με το παραπάνω.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο