Η κυβέρνηση χτυπά το ΚΕΘΕΑ και την απεξάρτηση χιλιάδων εξαρτημένων

Εν μια νυκτί, με τη δια­δι­κα­σία του κατε­πεί­γο­ντος, η κυβέρ­νη­ση επι­χει­ρεί να καταρ­γή­σει τον αυτο­διοί­κη­το χαρα­κτή­ρα του ΚΕΘΕΑ, ο οποί­ος επί 37 χρό­νια βρί­σκε­ται στον πυρή­να της υπο­δειγ­μα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας του.

Αντι­συ­νταγ­μα­τι­κά, με Πρά­ξη Νομο­θε­τι­κού Περιε­χο­μέ­νου, επεμ­βαί­νει στον τρό­πο διοί­κη­σης και λει­τουρ­γί­ας ενός νομι­κού προ­σώ­που ιδιω­τι­κού δικαί­ου που υπη­ρε­τεί έναν πολύ ευαί­σθη­το κοι­νω­νι­κό χώρο. Η Πρά­ξη υπο­νο­μεύ­ει πλή­ρως το έργο του ΚΕΘΕΑ, αφού συγ­χρό­νως καταρ­γεί την απο­στο­λή του, τον σκο­πό του και τη δυνα­τό­τη­τά του για ίδρυ­ση νέων μονάδων!

Η «εκσυγ­χρο­νι­στι­κή» παρέμ­βα­ση της κυβέρ­νη­σης απο­σκο­πεί στην αντι­κα­τά­στα­ση του αιρε­τού και άμι­σθου διοι­κη­τι­κού συμ­βου­λί­ου του ΚΕΘΕΑ με ένα συμ­βού­λιο έμμι­σθων διο­ρι­σμέ­νων ημετέρων.

Απο­βλέ­πει στη δημιουρ­γία ενός γρα­φειο­κρα­τι­κού οργα­νι­σμού, η λει­τουρ­γία του οποί­ου θα δια­τα­ράσ­σε­ται με κάθε κυβερ­νη­τι­κή αλλα­γή και ο οποί­ος θα είναι ευά­λω­τος σε πάσης φύσε­ως πολι­τι­κές παρεμβάσεις.

Με αυταρ­χι­σμό κατα­λύ­ει ένα και­νο­τό­μο για την Ελλά­δα και δοκι­μα­σμέ­νο στην πρά­ξη οργα­νω­τι­κό και διοι­κη­τι­κό σχή­μα που δίνει φωνή και δικαί­ω­μα αυθε­ντι­κής έκφρα­σης σε όλους όσους αφο­ρά η υπό­θε­ση της απε­ξάρ­τη­σης και κοι­νω­νι­κής επα­νέ­ντα­ξης: στους συμ­με­τέ­χο­ντες στα θερα­πευ­τι­κά προ­γράμ­μα­τα, στους γονείς τους, στους εργα­ζό­με­νους και στους εθελοντές.

Αυτοί είναι που απο­τε­λούν τη Γενι­κή Συνέ­λευ­ση του ΚΕΘΕΑ η οποία εκλέ­γει τον Πρό­ε­δρο, τον Αντι­πρό­ε­δρο και τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ, θέσεις στις οποί­ες μέχρι σήμε­ρα έχουν υπη­ρε­τή­σει δεκά­δες εγνω­σμέ­νου κύρους προ­σω­πι­κό­τη­τες της ελλη­νι­κής κοι­νω­νί­ας από όλο το πολι­τι­κό φάσμα και δια­φο­ρε­τι­κά πεδία της δημό­σιας ζωής.

Η επί­κλη­ση «της απο­κα­τά­στα­σης της χρη­στής διοί­κη­σης και δημο­σιο­νο­μι­κής δια­χεί­ρι­σης» από πλευ­ράς της κυβέρ­νη­σης είναι του­λά­χι­στον αστεία, για­τί είναι γνω­στό σε όλον τον πολι­τι­κό κόσμο και στην ελλη­νι­κή κοι­νω­νία ότι: Το ΚΕΘΕΑ από την ίδρυ­σή του μέχρι σήμε­ρα ποτέ δεν δημιούρ­γη­σε «μαύ­ρες τρύ­πες», δεν προ­έ­βη σε δανει­σμό, δεν ενε­πλά­κη σε σκάν­δα­λα. Είναι ο πρώ­τος δημό­σιος ελλη­νι­κός οργα­νι­σμός στον τομέα της υγεί­ας-κοι­νω­νι­κής φρο­ντί­δας που καθιέ­ρω­σε από το 1995 τον κατ’ έτος δημό­σιο απο­λο­γι­σμό. Ελέγ­χε­ται από ορκω­τούς λογι­στές, δια­θέ­τει διπλο­γρα­φι­κό σύστη­μα και εσω­τε­ρι­κό έλεγ­χο, ενώ η πολύ καλή του επί­δο­ση στον τομέα αυτόν επι­βε­βαιώ­θη­κε και από τον πρό­σφα­το έλεγ­χο που διε­νήρ­γη­σε το Γενι­κό Λογι­στή­ριο του Κρά­τους. Επι­πλέ­ον, το ΚΕΘΕΑ υπο­βάλ­λει κατ’ έτος Σχέ­διο Δρά­σης, Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό και Απο­λο­γι­σμό στο Υπουρ­γείο Υγεί­ας, υπό την επο­πτεία του οποί­ου τελεί.

Εντε­λώς αναί­τια, με παντε­λή απου­σία τεκ­μη­ρί­ω­σης και χωρίς προει­δο­ποί­η­ση και διά­λο­γο, η κυβέρ­νη­ση τινά­ζει στον αέρα την ομα­λή λει­τουρ­γία του ΚΕΘΕΑ. Υπο­νο­μεύ­ει το δημό­σιο συμ­φέ­ρον και στρέ­φε­ται ενά­ντια σε μια από τις πιο ευά­λω­τες ομά­δες που μέσα από το ΚΕΘΕΑ βρί­σκει τον δρό­μο της επα­νέ­ντα­ξης στην ελλη­νι­κή κοινωνία.