(σαν σήμε­ρα…)
Σημα­δια­κά Χρι­στού­γεν­να 1991, η κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο υπο­στέλ­λο­νταν από την κορυ­φή του Κρεμ­λί­νου και το πρώ­το εργα­τι­κό κρά­τος στον κόσμο – η ταξι­κή πατρί­δα κάθε εργά­τη – λύγι­ζε κάτω από το βάρος της αντε­πα­νά­στα­σης.

Σάβ­βα­το, 28 Δεκέμ­βρη του 1991.
Το αριθμ. 5231 φύλ­λο  του Ριζο­σπά­στη επι­κά ματο­βαμ­μέ­νο … κεί­νες τις ώρες, σφίγ­γεις το χέρι του συντρό­φου σου | γίνε­ται μια σιω­πή γεμά­τη δέντρα | το τσι­γά­ρο κομ­μέ­νο στη μέση, γυρί­ζει από στό­μα σε στό­μα | όπως ένα φανά­ρι που ψάχνει το δάσος, βρί­σκου­με τη φλέ­βα | που φτά­νει στην καρ­διά της άνοι­ξης, χαμο­γε­λά­με…
«ΕΛΠΙΔΑ η πάλη των λαών»
Επέ­σα­τε θύμα­τα, αδέρ­φια, εσείς | Σε άνι­ση Πάλη κι Αγώ­να | Ζωή, λευ­τε­ριά και τιμή του Λαού |
Γυρεύ­ο­ντας, βρή­κα­τε μνή­μα… θρο­ΐ­ζει το χαρ­τί της ιστο­ρι­κής 1^ης σελίδας

Ήταν εκεί­νες τις μέρες που έβγα­ζε «βρώ­μα η ιστο­ρία ότι ξοφλή­σα­με», πως ο σοσια­λι­σμός ήταν «το παρα­τρά­γου­δο στα ωραία (ιμπε­ρια­λι­στι­κά) άσμα­τα» και η πατρί­δα που έχτι­σαν οι ηρω­ι­κοί μπολ­σε­βί­κοι, η πατρί­δα του Λένιν, του Στά­λιν, του Στα­χά­νοφ, του Ζού­κωφ, του Γκα­γκά­ριν, του Σοστα­κό­βιτς, η πατρί­δα του σοβιε­τι­κού λαού μετα­τρέ­πο­νταν σε λάφυ­ρο της νέας, αστι­κής Ρωσί­ας που ανα­δύ­ο­νταν από το βούρ­κο της περεστρόικα.

Όπως και οι εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες, τα εκα­τομ­μύ­ρια Πάβελ Κορ­τσά­γιν που –κάνο­ντας το πρώ­το τερά­στιο άλμα του ανθρώ­που στους ουρα­νούς «έδε­ναν το ατσά­λι» μαζί με το τιτά­νιο ιστο­ρι­κό οικο­δό­μη­μα που «γέν­νη­σε» τον άνθρω­πο της νέας κοι­νω­νί­ας του πρώ­ι­μου και ανο­λο­κλή­ρω­του σοσιαλισμού. 

Το ιστορικό πρωτοσέλιδο

🔻 Η σοβιε­τι­κή κόκ­κι­νη σημαία δεν κυμα­τί­ζει πλέ­ον στους τρού­λους του Κρεμ­λί­νου. Η υπο­στο­λή της σφρά­γι­σε με δρα­μα­τι­κό και ταυ­τό­χρο­να συμ­βο­λι­κό τρό­πο το τέλος της 74χρονης πορεί­ας του πρώ­του στον κόσμο σοσια­λι­στι­κού κράτους.
🔻 Για μια στιγ­μή οι δεί­χτες των ρολο­γιών έμει­ναν ακί­νη­τοι σημα­δεύ­ο­ντας την κρί­σι­μη στιγ­μή. Οι καρ­διές πολ­λών εκα­τομ­μυ­ρί­ων ερ­γατών σ’ όλο τον κόσμο στα­μά­τη­σαν να χτυ­πούν. ανα­με­τρώ­ντας το μέγε­θος των απωλειών.
▪️ Και ενώ ο Μπ. Γιέλ­τσιν εγκα­θί­στα­ται στο Κρεμ­λί­νο, κάτο­χος πλέ­ον και των πυρη­νι­κών κωδί­κων, δυνα­μώ­νει η παγκό­σμια ανη­συ­χία για τις παρα­πέ­ρα εξε­λί­ξεις στην πρώ­ην Σο­βιετική Ένω­ση, για τις σοβα­ρές συνέ­πειες που αυτές θα έχουν στις διε­θνείς εξε­λί­ξεις, την ασφά­λεια και ειρή­νη του πλα­νή­τη μας. Πολ­λές χώρες προ­χω­ρούν στην ανα­γνώ­ρι­ση της Κοι­νο­πο­λι­τεί­ας. Πολ­λά, όμως, δεί­χνουν πως η τελευ­ταία δεν έχει ακό­μη «γνω­ρί­σει» τον εαυ­τό της.
▪️ Ο εμφύ­λιος πόλε­μος συνε­χί­ζε­ται αμεί­ω­τος στην Τιφλί­δα, ενώ η Μόσχα περ­νά δύσκο­λες και κρί­σι­μες στιγ­μές, καθώς ο βαρύς χει­μώνας και οι μεγά­λες ελλεί­ψεις σε τρό­φι­μα και είδη πρώ­της ανά­γκης έχουν ήδη τα πρώ­τα ανθρώ­πι­να θύματα
|                                                                                            (Σελ.8–9)

Καθώς ο λαός
περνούσε
στα κου­ρέ­λια |
Και με τις
και­νούρ­γιες στο­λές |
Κάτω από τις σημαίες
των φονιά­δων |
Και μέσα απ’ όλες
τις μετα­μορ­φώ­σεις, |
που απο­τρό­παιο σε κάνουν |
Περι­μέ­να­με εμείς |
που δεν μπο­ρέ­σα­νε |
να μας απο­γοη­τέ­ψουν |
Το θρί­αμ­βό του.
     (από­σπα­σμα)
Μπέρ­τολτ Μπρεχτ

ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ !

Μπο­ρεί να χάθη­κε μια μεγά­λη μάχη, αλλά θα κερ­δη­θεί ο μεγά­λος, πόλε­μος. Ο σοσια­λι­σμός θα νική­σει. Το επι­βάλ­λει η αξί­ω­ση όλων των λαών, για ειρή­νη και μια δίκαιη τάξη πραγ­μά­των στον κόσμο. Ο αγώ­νας των εργα­ζο­μέ­νων για καλύ­τε­ρες μέρες, το αίμα που χύθη­κε, δε θα πάει χαμένο.
Η τερά­στια προ­σφο­ρά του σοσια­λι­σμού παρα­μέ­νει, βαθιά ριζω­μέ­νη στις συνει­δή­σεις των λαών όλου χου κόσμου. Η πάλη του ενά­ντια στο φασι­σμό και ο ρόλος του στη νικη­φό­ρα έκβα­ση του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Η καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή του στον εξαν­θρω­πι­σμό του πλα­νή­τη μας και τη δια­τή­ρη­ση της ειρή­νης σε παγκό­σμιο επί­πε­δο, για μισό περί­που αιώ­να. Οι αξί­ες της αλλη­λεγ­γύ­ης και της κοι­νω­νι­κής δικαιο­σύ­νης που απέ­κτη­σαν νέα διά­στα­ση και περιεχόμενο.

Οι νέες εξε­λί­ξεις προ­δια­γρά­φο­νται αρνη­τι­κές. Η μονο­κρα­το­ρία του αμε­ρι­κά­νι­κου και του ΕΟΚι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, η κατά­στα­ση που έχει δημιουρ­γη­θεί στην πρώ­ην ΕΣΣΔ, τα χτυ­πή­μα­τα που δέχε­ται το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, μόνο ανη­συ­χία προ­κα­λούν σε κάθε πολί­τη, όπου κι αν ανή­κει ιδε­ο­λο­γι­κά και κομ­μα­τι­κά. Σήμε­ρα δεν χτυ­πιέ­ται μόνο ο σοσια­λι­σμός. Χτυ­πιού­νται η παγκό­σμια ειρή­νη, τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, που κατα­κτή­θη­καν με σκλη­ρούς αγώνες.
Η κατά­στα­ση μπο­ρεί ν’ ανα­τρα­πεί μόνο με την πάλη των ίδιων των λαών. Ενά­ντια στη «νέα τάξη» του Μπους, του Κολ, της ΕΟΚ. Οι κομ­μου­νι­στές χρε­ω­νό­μα­στε με μεγά­λες ευθύ­νες. Να πρω­το­στα­τή­σου­με σ’ ένα μεγά­λο μαζι­κό κίνη­μα που πρέ­πει να δημιουργηθεί.

Γι’ αυτό, ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ.

Η κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο κατέ­βη­κε απ’ το Κρεμ­λί­νο. Εμείς την κρα­τά­με ψηλά. Εκα­τομ­μύ­ρια κομ­μου­νι­στές στον πλα­νή­τη την κρα­τά­νε ψηλά. Αύριο θα υψω­θεί από ακό­μα περισσότερους.

Σύντροφοι, ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ!

Και η ζωή συνε­χί­ζε­ται … (με τις μικρές και μεγά­λες καθη­με­ρι­νές μάχες)
Πρα­ξι­κό­πη­μα στα Ναυ­πη­γεία — Απο­κε­φα­λί­στη­κε η διοί­κη­ση — Αφαι­ρέ­θη­κε η περιου­σία της επιχείρησης.
Τατόι — Μοι­ραία απο­γεί­ω­ση με πολ­λά ερωτηματικά
Ένας νεκρός και πέντε τραυ­μα­τί­ες από την πτώ­ση της ντακότα
(ΣΣ |> Στις 27-Δεκ-1991, αερο­σκά­φος Douglas C‑47B KK171 της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας κατα­στρά­φη­κε ολο­κλη­ρω­τι­κά σε ατύ­χη­μα ‑ένα από τα 6 μέλη πλη­ρώ­μα­τος σκοτώθηκε)
Ορ. Κολο­ζώφ
Συλ­λο­γι­κό σύστη­μα ασφά­λειας για την Ευρώπη
Σύσκε­ψη με Μητσο­τά­κη για εισο­δη­μα­τι­κά, φορο­λο­γία και ΔΕΚΟ &
«Εορ­τα­στι­κές» απο­λύ­σεις στη ΜΑΒΕ
(ΣΣ |> Τ’ είχες Γιάν­νη τα’ είχα πάντα)
Κηδεύ­ε­ται σήμε­ρα ο Τάκης Αδά­μος

και τέλος Σελ. 3
Ν. Ζαχα­ριά­δης
12 το μεση­μέ­ρι η ταφή στο Α’ Νεκροταφείο

Τότε τα κελιά γίνο­νται πιο στενά 
και πρέ­πει να σκε­φτείς το φως σ’ έναν κάμπο με στάχυα, 
και το ψωμί στο τρα­πέ­ζι των φτωχών 
και τις μητέ­ρες να χαμο­γε­λά­νε στα παράθυρα, 
για να βρεις λίγο χώρο να απλώ­σεις τα πόδια σου.