Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Λαϊκή Συσπείρωση για το Πανεπιστήμιου Αιγαίου

Οι επι­πτώ­σεις του νόμου Χρυ­σο­χοί­δη-Κερα­μέ­ως στα περι­φε­ρεια­κά Πανε­πι­στη­μια­κά ιδρύ­μα­τα και ιδιαί­τε­ρα στο Πανε­πι­στή­μιου Αιγαί­ου, ήταν από τα θέμα­τα της πρό­σφα­της συνε­δρί­α­σης του περι­φε­ρεια­κού συμβουλίου.
Με τη συμ­με­το­χή φορέ­ων από όλο το φάσμα της εκπαι­δευ­τι­κής κοι­νό­τη­τας, ανα­πτύ­χθη­κε ένας ουσια­στι­κός διά­λο­γος για τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει σήμε­ρα το Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, εκπαι­δευ­τι­κό προ­σω­πι­κό, φοι­τη­τές και οι οικο­γέ­νειες τους,οι εργα­ζό­με­νοι σε αυτό.

Ιδιαί­τε­ρη έμφα­ση δόθη­κε από τη Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση και τους εκπρο­σώ­πους των καθη­γη­τών, στην δια­χρο­νι­κή απα­ξί­ω­ση των πανε­πι­στη­μια­κών Ιδρυ­μά­των συνο­λι­κά, και των περι­φε­ρεια­κών ιδιαί­τε­ρα, απόρ­ροια της αντιεκ­παι­δευ­τι­κής πολι­τι­κής όλων των κυβερ­νή­σε­ων. Στις συνε­χείς περι­κο­πές της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης, του διδα­κτι­κού και λοι­πού προ­σω­πι­κού, στην απα­ξί­ω­ση των υπο­δο­μών, στις αλλα­γές των προ­γραμ­μά­των σπου­δών για να προ­σαρ­μο­στούν στις απαι­τή­σεις της αγο­ράς, με σημα­ντι­κή υπο­βάθ­μι­ση του περιε­χο­μέ­νου σπου­δών, με εκπτώ­σεις στα εργα­στή­ρια, στις πρα­κτι­κές ασκήσεις.

Τονί­στη­κε ότι : Η υπο­βάθ­μι­ση είναι έργο τόσο της σημε­ρι­νής, όσο και των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων που θέλουν τα Πανε­πι­στή­μια συν­δε­δε­μέ­να με την απο­κα­λού­με­νη “περι­φε­ρεια­κή ανά­πτυ­ξη”, εννο­ώ­ντας τα συμ­φέ­ρο­ντα των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων σε κάθε περιοχή.
Αυτό όμως σημαί­νει αυτό­μα­τα υπο­βάθ­μι­ση, σημαί­νει θυσία της επι­στή­μης, των σπου­δών στο βωμό της κερ­δο­φο­ρί­ας
.

Το Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, όπως και άλλα περι­φε­ρεια­κά και όχι μόνο, έχει περά­σει κυριο­λε­κτι­κά από 40 κύμα­τα. Με τα Ιδρύ­μα­τα να είναι ένα χρό­νο τώρα κλει­στά, συνε­χί­ζε­ται το έργο της υπο­βάθ­μι­σης, ενώ ταυ­τό­χρο­να περ­νά­νε μια σει­ρά νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις που λύνουν μόνο ζητή­μα­τα επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και δεν αγγί­ζουν καν τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα των φοι­τη­τών, των διδα­σκό­ντων και εργα­ζο­μέ­νων, των σπου­δών. Υπο­βάθ­μι­ση είναι να μην έχουν οι φοι­τη­τές εστί­ες, να μην υπάρ­χει πρό­βλε­ψη για φτη­νή και ασφα­λή πρό­σβα­ση φοι­τη­τών και διδα­σκό­ντων προς τα νησιά για τις σπουδές.
Υπο­βάθ­μι­ση είναι τα Ιδρύ­μα­τα αυτά να λει­τουρ­γούν στη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία με έκτα­κτο προ­σω­πι­κό, να υπο­στε­λε­χώ­νο­νται τα τμή­μα­τα διοι­κη­τι­κά και επι­στη­μο­νι­κά συνε­χώς και διαχρονικά.
Υπο­βάθ­μι­ση είναι η επί­κλη­ση της “πολυ­νη­σιω­τι­κό­τη­τας” ως κρι­τη­ρί­ου για την “αρι­στεία” ενός Ιδρύ­μα­τος, που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ταυ­τί­ζε­ται με το βαθ­μό που αυτό το Ίδρυ­μα είναι δια­συν­δε­δε­μέ­νο με τις στρα­τη­γι­κές στο­χεύ­σεις του κεφα­λαί­ου (εφο­πλι­στι­κού και όχι μόνο) στην περιοχή.Λα.Συ. Βόρειου Αιγαίου logo

Ο τελευ­ταί­ος μάλι­στα νόμος Κερα­μέ­ως-Χρυ­σο­χοί­δη όχι μόνο δεν επι­χεί­ρη­σε να βελ­τιώ­σει την κατά­στα­ση στα Περι­φε­ρεια­κά Πανε­πι­στή­μια, μετα­ξύ αυτών και το πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου ενι­σχύ­ο­ντας υπο­δο­μές και φοι­τη­τι­κή μέρι­μνα, αλλά αντί­θε­τα δια­τη­ρώ­ντας το νόμο Γαβρό­γλου επι­χει­ρεί να «τιμω­ρή­σει» όσα τμή­μα­τα έχουν χαμη­λές βάσεις, εισά­γο­ντας την περί­φη­μη «Ελά­χι­στη Βάση Εισα­γω­γής», η οποία εάν εφαρ­μο­στεί, στα τμή­μα­τα αυτά θα μεί­νουν ελά­χι­στοι φοι­τη­τές, με δεδο­μέ­νη βέβαια και την περαι­τέ­ρω μεί­ω­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης, θέτο­ντας έτσι σοβα­ρά ζητή­μα­τα βιω­σι­μό­τη­τας των Ανω­τά­των Ιδρυμάτων.
Με τον ίδιο νόμο, και θα πρέ­πει να το επι­ση­μά­νου­με αυτό, δίνο­νται τερά­στια ποσά σε φύλα­ξη και αστυ­νο­μία, ενώ δεν δίνε­ται κυριο­λε­κτι­κά «δεκά­ρα» για τα συσ­σω­ρευ­μέ­να προ­βλή­μα­τα των Πανεπιστημίων.

Επο­μέ­νως τα προ­βλή­μα­τα στα Πανε­πι­στη­μια­κά Ιδρύ­μα­τα όπως και στο πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου είναι δια­χρο­νι­κά, με δια­δο­χι­κές ευθύ­νες όλων των προη­γού­με­νων κυβερνήσεων.
Η Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση Β.Αιγαίου θα παλέ­ψει με όλες της τις δυνά­μεις  στο πλευ­ρό Διδα­σκό­ντων Πανε­πι­στη­μια­κών, Φοι­τη­τών και εργα­ζο­μέ­νων για να μεί­νει στα χαρ­τιά ο νόμος ‑κώλα­φος για τη Δημό­σια Ανώ­τα­τη Εκπαί­δευ­ση. Αγλαΐα ΚυρίτσηΑνα­λυ­τι­κά η τοπο­θέ­τη­ση της Αγλαί­ας Κυρί­τση, περι­φε­ρεια­κής Συμ­βού­λου της Λαι­κής Συσπείρωσης:
«κ./ες συνάδελφοι,
Δεν υπάρ­χει αμφι­βο­λία ότι το ΠΣ επι­βάλ­λε­ται, οφεί­λει να συζη­τή­σει για την κατά­στα­ση στο Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, για το νόμο Κερα­μέ­ως, όπως και για τους προηγούμενους.
Και βεβαί­ως το Π.Α., χάρη στις προ­σπά­θειες των εργα­ζο­μέ­νων του, αξί­ζει τα εύσημα
Όμως, γνω­ρί­ζο­ντας  κάποιος τα χρό­νια προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει εύλο­γα δια­πι­στώ­νει ότι:

Η απα­ξί­ω­ση των πανε­πι­στη­μια­κών Ιδρυ­μά­των συνο­λι­κά, και των περι­φε­ρεια­κών ιδιαί­τε­ρα, είναι μια δια­χρο­νι­κή συν­θή­κη, απόρ­ροια της αντιεκ­παι­δευ­τι­κής πολι­τι­κής όλων των κυβερ­νή­σε­ων. Όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, και σήμε­ρα, περι­κό­πτε­ται η κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, το διδα­κτι­κό και λοι­πό προ­σω­πι­κό, απα­ξιώ­νο­νται οι υπο­δο­μές, αλλά­ζουν τα προ­γράμ­μα­τα σπου­δών για να προ­σαρ­μο­στούν στις απαι­τή­σεις της αγο­ράς, με σημα­ντι­κή υπο­βάθ­μι­ση του περιε­χο­μέ­νου σπου­δών, με εκπτώ­σεις στα εργα­στή­ρια, στις πρα­κτι­κές ασκή­σεις. Η υπο­βάθ­μι­ση είναι έργο τόσο της σημε­ρι­νής, όσο και των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων που θέλουν τα Πανε­πι­στή­μια συν­δε­δε­μέ­να με την απο­κα­λού­με­νη “περι­φε­ρεια­κή ανά­πτυ­ξη”, εννο­ώ­ντας τα συμ­φέ­ρο­ντα των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων σε κάθε περιο­χή. Αυτό όμως σημαί­νει αυτό­μα­τα υπο­βάθ­μι­ση, σημαί­νει θυσία της επι­στή­μης, των σπου­δών στο βωμό της κερδοφορίας.

Το Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, όπως και άλλα περι­φε­ρεια­κά και όχι μόνο, έχει περά­σει κυριο­λε­κτι­κά από 40 κύμα­τα. Με τα Ιδρύ­μα­τα να είναι 1 χρό­νο τώρα κλει­στά, συνε­χί­ζε­ται το έργο της υπο­βάθ­μι­σης, ενώ ταυ­τό­χρο­να περ­νά­νε μια σει­ρά νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις που λύνουν μόνο ζητή­μα­τα επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και δεν αγγί­ζουν καν τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα των φοι­τη­τών, των διδα­σκό­ντων και εργα­ζο­μέ­νων, των σπου­δών. Υπο­βάθ­μι­ση είναι να μην έχουν εστί­ες, να μην υπάρ­χει πρό­βλε­ψη για φτη­νή και ασφα­λή πρό­σβα­ση φοι­τη­τών και διδα­σκό­ντων προς τα νησιά για τις σπου­δές. Υπο­βάθ­μι­ση είναι τα Ιδρύ­μα­τα αυτά να λει­τουρ­γούν στη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία με έκτα­κτο προ­σω­πι­κό, να υπο­στε­λε­χώ­νο­νται συνε­χώς και δια­χρο­νι­κά. Υπο­βάθ­μι­ση είναι η επί­κλη­ση της “πολυ­νη­σιω­τι­κό­τη­τας” ως κρι­τη­ρί­ου για την “αρι­στεία” ενός Ιδρύ­μα­τος, που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ταυ­τί­ζε­ται με το βαθ­μό που αυτό το Ίδρυ­μα είναι δια­συν­δε­δε­μέ­νο με τις στρα­τη­γι­κές στο­χεύ­σεις του κεφα­λαί­ου (εφο­πλι­στι­κού και όχι μόνο) στην περιοχή.

Επο­μέ­νως το πρό­βλη­μα στο πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου είναι δια­χρο­νι­κό, με δια­δο­χι­κές ευθύ­νες όλων των προη­γού­με­νων κυβερνήσεων.
Και για να μην θεω­ρη­θεί ότι κάνου­με στεί­ρα  αντι­πο­λί­τευ­ση ανα­φέ­ρω χαρακτηριστικά:

  • Η εφαρ­μο­γή της μεταρ­ρύθ­μι­σης ΣΥΡΙΖΑ (Γαβρό­γλου 2017) δεν επέ­φε­ρε οδυ­νη­ρές επι­πτώ­σεις στα Περι­φε­ρεια­κά Πανε­πι­στή­μια και ιδιαί­τε­ρα στο Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου; και τι θέλω να πω:  η δημιουρ­γία 2 νέων Ανώ­τα­των Ιδρυ­μά­των σε Αθή­να (ΠΑΔΑ) και Θεσ­σα­λο­νί­κη (ΔΙΠΑΕ) μέσω της μετα­τρο­πής των αντί­στοι­χων ΤΕΙ, η ενί­σχυ­ση ημι-κεντρι­κών Πανε­πι­στη­μί­ων (Θεσ­σα­λί­ας, Πελο­πον­νή­σου, Δυτ. Μακε­δο­νί­ας) μέσω της απορ­ρό­φη­σης τμη­μά­των ΤΕΙ, η δημιουρ­γία νέων τμη­μά­των, χωρίς καμία υπο­δο­μή, για καθα­ρά ψηφο­θη­ρι­κούς λόγους (π.χ Μαθη­μα­τι­κό Λαμί­ας, Μαθη­μα­τι­κό Καστο­ριάς) δεν επέ­δρα­σαν στη ραγδαία στην πτώ­ση της ζήτησης;
  • Η δια­μόρ­φω­ση των βάσε­ων τα τέσ­σε­ρα τελευ­ταία χρό­νια, ως άμε­ση συνέ­πεια της πολι­τι­κής ΣΥΡΙΖΑ από 6.700‑9000 μόρια- επι παρα­δειγ­μα­τι στο μαθη­μα­τι­κό, το τμή­μα στα­τι­στι­κής ή της πλη­ρο­φο­ρι­κής, δεν βοή­θη­σαν άμε­σα την υπο­βάθ­μι­σή του;
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αυτός που νομο­θέ­τη­σε τα δίδα­κτρα στα μετα­πτυ­χια­κά; και που μπο­ρεί άτυ­πα να υπήρ­χαν, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ έβα­λε την νόμι­μη σφραγίδα;
  • Με την υπο­γρα­φή των μνη­μο­νί­ων- του ΣΥΡΙΖΑ μη εξαι­ρου­μέ­νου- δεν μπή­κε φραγ­μός στις προ­σλή­ψεις μόνι­μου διοι­κη­τι­κού προ­σω­πι­κού και υπάρ­χει σωρεία εργα­ζο­μέ­νων με ελα­στι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας που καλύ­πτουν πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες ‑φαι­νό­με­νο βέβαια μόνι­μο σε όλους τους Οργανισμούς;
  • Τα σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα στις υπο­δο­μές και την κοι­νω­νι­κή μέρι­μνα (όπως φοί­τη­ση, στέ­γα­ση, ιατρι­κή περί­θαλ­ψη, κτι­ρια­κή ανε­πάρ­κεια, τερά­στια κόστη στις συγκοι­νω­νί­ες, πανά­κρι­βα ενοί­κια, πρου­πο­λο­γι­σμοί φοί­τη­σης που δεν μπο­ρεί να αντέ­ξει το μικρο­με­σαίο και λαϊ­κό νοι­κο­κυ­ριό και μάλι­στα σε και­ρούς οικο­νο­μι­κής κρί­σης, ανερ­γί­ας και παν­δη­μί­ας) και που οφεί­λο­νται στην πολι­τι­κή που ασκεί­ται εδώ και μια δεκα­ε­τία στην Ελλά­δα, δεν επι­δρούν αρνη­τι­κά στην στή­ρι­ξη και ανά­πτυ­ξη του Πανεπιστημίου;

Και επι­τρέψ­τε μου κ. Σπη­λά­νη να πω ότι όχι, με αυτές τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις το Παν/μιο Αιγαί­ου δεν «δίνει την ευκαι­ρία σε πολ­λούς νέους και νέες των νησιών μας, από αδύ­να­μες μάλι­στα οικο­νο­μι­κά οικο­γέ­νειες, για σπου­δές στη 3οβάθμια εκπαί­δευ­ση στον τόπο τους, χωρίς να επι­βα­ρυν­θούν με υπέ­ρο­γκα έξο­δα που θα τους έκο­βε τα όνει­ρα». Εάν έχε­τε αυτή την αντί­λη­ψη, είστε εκτός πραγματικότητας…

Και φτάσαμε στο σημείο 0 και προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα

Κι έρχε­ται σήμε­ρα η ΝΔ και ολο­κλη­ρώ­σει το έργο της προη­γού­με­νης κυβέρ­νη­σης, βάζο­ντας ακό­μη πιο βαριά τη σφρα­γί­δα της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής στην εκπαί­δευ­ση, με αστυ­νό­μευ­ση, μάλι­στα, την οποία βαπτί­ζει «ασφά­λεια ανθρώ­πων και κτι­ρί­ων», ετοι­μά­ζο­ντας να δώσει την χαρι­στι­κή βολή…

Ο νόμος Κερα­μέ­ως-Χρυ­σο­χοί­δη όχι μόνο δεν επι­χεί­ρη­σε να βελ­τιώ­σει την κατά­στα­ση στα Περι­φε­ρεια­κά Πανε­πι­στή­μια, ενι­σχύ­ο­ντας υπο­δο­μές και φοι­τη­τι­κή μέρι­μνα, αλλά αντί­θε­τα δια­τη­ρώ­ντας το νόμο Γαβρό­γλου επι­χει­ρεί να «τιμω­ρή­σει» όσα τμή­μα­τα έχουν χαμη­λές βάσεις, εισά­γο­ντας την περί­φη­μη «Ελά­χι­στη Βάση Εισα­γω­γής», η οποία εάν εφαρ­μο­στεί, στα τμή­μα­τα αυτά θα μεί­νουν ελά­χι­στοι φοι­τη­τές, με δεδο­μέ­νη βέβαια και την περαι­τέ­ρω μεί­ω­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης του Ιδρύ­μα­τος, θέτο­ντας έτσι σοβα­ρά ζητή­μα­τα βιω­σι­μό­τη­τάς του.

Με τον ίδιο νόμο, και θα πρέ­πει να το επι­ση­μά­νου­με αυτό, δίνο­νται τερά­στια ποσά σε φύλα­ξη και αστυ­νο­μία, ενώ δεν δίνε­ται κυριο­λε­κτι­κά «δεκά­ρα» για τα συσ­σω­ρευ­μέ­να προ­βλή­μα­τα του Πανε­πι­στη­μί­ου.

Να μιλή­σου­με όμως και για τις δια ζώσης εκπαι­δευ­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες αφού το Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, δεκα­τρείς μήνες μετά το ξέσπα­σμα της παν­δη­μί­ας παρα­μέ­νει κλει­στό, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης και της διοί­κη­σης του Πανε­πι­στη­μί­ου με οδυ­νη­ρές κοι­νω­νι­κές και οικο­νο­μι­κές επι­πτώ­σεις στα νησιά και στην εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία  των φοι­τη­τών. Όλο αυτό το διά­στη­μα κυβέρ­νη­ση και υπουρ­γείο Παι­δεί­ας δεν πήραν κανέ­να μέτρο, ώστε να επα­νέλ­θει η διά ζώσης εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία με όρους προ­στα­σί­ας της υγεί­ας φοι­τη­τών, καθη­γη­τών και διοι­κη­τι­κού προσωπικού.

Η διοί­κη­ση, μάλι­στα, του Πανε­πι­στη­μί­ου, ενι­σχύ­ο­ντας αυτή την κατεύ­θυν­ση απο­φά­σι­σε 2 φορές, (Μάιος 2020 και Αύγου­στος 2020) το σύνο­λο της εξε­τα­στι­κής να διε­ξα­χθεί εξ αποστάσεως.
Αγνό­η­σε επι­δει­κτι­κά τις εκκλή­σεις των φοι­τη­τών να παρ­θούν άμε­σα υγειο­νο­μι­κά μέτρα για την ασφα­λή επα­νεκ­κί­νη­ση της δια ζώσης εκπαι­δευ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, φτά­νο­ντας σε σημείο δύο μέλη της συγκλή­του να προ­τεί­νουν σε πρό­σφα­τη συνε­δρί­α­ση την εξ απο­στά­σε­ως διδα­σκα­λία ως μόνι­μη δια­δι­κα­σία για το Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου από τον Σεπτέμβρη.

Η παν­δη­μία ανέ­δει­ξε τις δια­χρο­νι­κές ευθύ­νες των κυβερ­νή­σε­ων για την κατά­στα­ση του Πανε­πι­στη­μί­ου, το οποίο «απο­στραγ­γί­ζε­ται» συνε­χώς από δημό­σια χρη­μα­το­δό­τη­ση. Το νομι­κό πλαί­σιο προ­σα­να­το­λί­ζει τη λει­τουρ­γία των ΑΕΙ στη βάση του κέρ­δους και της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης, θυσιά­ζο­ντας τον ακα­δη­μαϊ­κό τους χαρα­κτή­ρα, το επί­πε­δο των σπου­δών τους, τη δυνα­τό­τη­τα να σπου­δά­σουν νέοι και νέες που προ­έρ­χο­νται από οικο­γέ­νειες με χαμη­λό­τε­ρα εισοδήματα.

Με όχη­μα την παν­δη­μία και την οικο­νο­μι­κή κρί­ση κυβέρ­νη­ση και διοι­κή­σεις των ιδρυ­μά­των οδη­γούν τα δημό­σια ΑΕΙ στη μετάλ­λα­ξή τους σε ιδιό­τυ­πα ιδρύ­μα­τα τύπου «Ανοι­χτού Πανε­πι­στή­μιου». Η παρά­τα­ση της σημε­ρι­νής κατά­στα­σης θα αφή­σει μόνι­μο απο­τύ­πω­μα στη δομή, τη λει­τουρ­γία και τον χαρα­κτή­ρα της Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης, με άμε­σες επι­πτώ­σεις καταρ­χήν στα «περι­φε­ρεια­κά» ΑΕΙ.

Και κ. Σπηλάνη,
Λέτε ότι «κιν­δυ­νεύ­ουν τα νησιά μας να χάσουν αυτή τη μονα­δι­κή ανα­πτυ­ξια­κή επέν­δυ­ση», για μας η εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία, δεν είναι «επέν­δυ­ση» και μάλι­στα μιας στρε­βλής έννοιας της ανά­πτυ­ξης. Δεν βλέ­που­με τους φοι­τη­τές ως πελά­τες, δεν φτιά­χνου­με ένα πανε­πι­στή­μιο απλά για να φέρου­με κόσμο και να πέσουν λεφτά στην όποια τοπι­κή κοι­νω­νία. Εμείς στη­ρί­ζου­με την επι­στη­μο­νι­κή ανά­πτυ­ξη και κυρί­ως τις γνώ­σεις που θα πάρει η νέα γενιά…

Για μας λοι­πόν η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα λέει ότι για τη βιω­σι­μό­τη­τα του ο Παν/μιου Αιγαί­ου καθο­ρι­στι­κό ρόλο παί­ζει το υψη­λό κόστος σπου­δών, σε συν­δυα­σμό με την τρο­μα­κτι­κή απου­σία φοι­τη­τι­κής μέρι­μνας, καθι­στώ­ντας απα­γο­ρευ­τι­κή τη φοι­τη­τι­κή μετα­νά­στευ­ση για τα παι­διά των φτω­χών λαϊ­κών στρω­μά­των.
Τόσο επί κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ όσο και τώρα με τη ΝΔ, άμε­ση προ­τί­μη­ση απο­τε­λεί για τις οικο­γέ­νειες η συνέ­χι­ση των σπου­δών σε τμή­μα­τα στην πόλη τους, ανε­ξαρ­τή­τως πολ­λές φορές αντι­κει­μέ­νου, εξαι­τί­ας της δυσκο­λί­ας κάλυ­ψης του συνό­λου των εξόδων.

Είναι υπο­κρι­τι­κό λοι­πόν το ενδια­φέ­ρον της κυβέρ­νη­σης και της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης για τα Τμή­μα­τα που η πλειο­ψη­φία των εισα­χθέ­ντων τους έχουν σήμε­ρα χαμη­λές βαθ­μο­λο­γί­ες και ενδε­χο­μέ­νως αύριο να μεί­νουν χωρίς φοι­τη­τές εάν εφαρ­μο­στεί η Ελά­χι­στη Βάση Εισα­γω­γής. Για­τί και οι δυο τους δια­χρο­νι­κά υπη­ρέ­τη­σαν τη λογι­κή της δια­σπο­ράς Τμη­μά­των σε χωριά και κωμο­πό­λεις, χωρίς την ενί­σχυ­ση των αντί­στοι­χων υπο­δο­μών και χωρίς την εξα­σφά­λι­ση των απαι­τού­με­νων συν­θη­κών που χρειά­ζο­νται για καθο­λι­κή δωρε­άν σίτι­ση και στέ­γα­ση, φθη­νή γρή­γο­ρη και ασφα­λή ακτο­πλοϊ­κή σύν­δε­ση, φθη­νά αερο­πο­ρι­κά εισι­τή­ρια, ενί­σχυ­ση των δομών υγεί­ας κλπ. Επι­πλέ­ον, η εκπαι­δευ­τι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση του ΣΥΡΙΖΑ των τελευ­ταί­ων χρό­νων με τη δημιουρ­γία μιας υπερ­πλη­θώ­ρας Ανώ­τα­των Σχο­λών στην ηπει­ρω­τι­κή Ελλά­δα έσπρω­ξαν τα τμή­μα­τα του Πανε­πι­στη­μί­ου Αιγαί­ου στα «αζή­τη­τα».

Αντί να δημιουρ­γη­θεί ένα σύστη­μα δημό­σιων και δωρε­άν επαγ­γελ­μα­τι­κών σχο­λών υψη­λού επι­πέ­δου, που λεί­πει από τη χώρα μας, για τα παι­διά που δεν κατευ­θύ­νο­νται στην Ανώ­τα­τη Εκπαί­δευ­ση, δημιουρ­γού­νται ή «ανω­τα­το­ποιού­νται» νέα τμή­μα­τα, χωρίς καμιά υπο­δο­μή και πολ­λές φορές χωρίς καν ένα ολο­κλη­ρω­μέ­νο πρό­γραμ­μα σπου­δών προ­κει­μέ­νου να ικα­νο­ποι­η­θούν μικρο­πο­λι­τι­κά συμφέροντα.

Μπρο­στά σε αυτή την κατά­στα­ση η διοί­κη­ση του Πανε­πι­στη­μί­ου Αιγαί­ου επα­να­λαμ­βά­νο­ντας μονό­το­να τα περί «αρι­στεί­ας», ξεχνά ότι χιλιά­δες φοι­τη­τές κατα­βά­λουν υπέ­ρο­γκα ποσά για στέ­γα­ση, σίτι­ση και μετα­κί­νη­ση προς τους τόπους κατοι­κί­ας τους. Ξεχνά ότι εκα­το­ντά­δες φοι­τη­τές του Πανε­πι­στη­μί­ου μας δεν είχαν τα μέσα για να παρα­κο­λου­θή­σουν απρό­σκο­πτα την ηλε­κτρο­νι­κή διδα­σκα­λία και ανα­γκά­ζο­νται να κατα­βά­λουν από την τσέ­πη τους ποσά για την αγο­ρά ανα­γκαί­ων συσκευών χωρίς να λαμ­βά­νουν ουδε­μία βοή­θεια από το Πανεπιστήμιο.

Η απά­ντη­ση, λοι­πόν, στις περι­σπού­δα­στες ανα­λύ­σεις που ακού­γο­νται από δεξιά και αρι­στε­ρά με αφορ­μή τη δυσχε­ρή κατά­στα­ση που δια­μορ­φώ­νε­ται στο Πανε­πι­στή­μιο Αιγαί­ου, αλλά ταυ­τό­χρο­να και η απά­ντη­ση στην αγω­νία χιλιά­δων παι­διών και των οικο­γε­νειών τους, που κάθε χρό­νο κατα­βάλ­λουν τερά­στιο κόπο και αφαι­μά­ζο­νται οικο­νο­μι­κά στη δια­δι­κα­σία των πανελ­λα­δι­κών εξε­τά­σε­ων και κατά τη διάρ­κεια των σπου­δών τους, είναι:

  • Τα Τμή­μα­τα του Πανε­πι­στη­μί­ου Αιγαί­ου να στε­λε­χω­θούν και να εξο­πλι­στούν πλή­ρως και να παρέ­χουν δωρε­άν σίτι­ση και στέ­γα­ση για όλους, έτσι ώστε οι φοι­τη­τές μα μην βάζουν για τίπο­τα το χέρι στην τσέ­πη και να αφο­σιώ­νο­νται στην επι­στή­μη τους.
  • Να μειω­θεί δρα­στι­κά το κόστος μετα­φο­ράς των φοι­τη­τών στους τόπους κατοι­κί­ας τους με φθη­νά ακτο­πλοϊ­κά και αερο­πο­ρι­κά εισιτήρια.
  • Να ενι­σχυ­θούν όλες οι δομές υγεί­ας των νησιών για την αντι­με­τώ­πι­ση τόσο των πάγιων ανα­γκών όσο και των προ­βλη­μά­των που έχουν δημιουρ­γη­θεί από την παν­δη­μία του Covid-19.
  • Να μην εφαρ­μο­στεί ο ν. Κερα­μέ­ως-Χρυ­σο­χο­ΐ­δη και τα χρή­μα­τα τα οποία προ­βλέ­πο­νται για φύλα­ξη και αστυ­νο­μία να δοθούν για ενί­σχυ­ση των υπο­δο­μών του Πανε­πι­στη­μί­ου Αιγαίου.

Αυτή είναι η πρό­τα­σή μας, κι αυτό θα πρέ­πει να απο­τε­λέ­σει διεκ­δι­κη­τι­κό πλαί­σιο της Περι­φέ­ρειας ώστε ο νόμος Κερα­με­ως Χρυ­σο­χοι­δη να μεί­νει στα χαρ­τιά.…

Μυτι­λή­νη 24/04/21

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο