Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η μέρα που «έφυγε» ο «Τσάρλι Τσάπλιν του ποδοσφαίρου»

Τριά­ντα επτά χρό­νια πέρα­σαν από τότε που «έφυ­γε» Ο «Τσάρ­λι Τσά­πλιν του ποδοσφαίρου».

Μία ημέ­ρα σαν σήμε­ρα, στις 20 Ιανουα­ρί­ου 1983, ο Ναου­έλ Φραν­τσί­σκο ντος Σάντος, ο γνω­στός σε όλους Μανέ Γκα­ρίν­τσα, πέθα­νε εννέα μήνες πριν κλεί­σει πενή­ντα χρό­νια ζωής.
Δεξί εξτρέμ με τερά­στιες τεχνι­κές ικα­νό­τη­τες, ο κορυ­φαί­ος ντρι­μπλέρ ‑καλ­λι­τέ­χνης στην ποδο­σφαι­ρι­κή ιστορία.

Δεν είχε τη σωμα­τι­κή διά­πλα­ση του αθλη­τή, μάλ­λον το αντί­θε­το: γεν­νή­θη­κε με παρα­μόρ­φω­ση στη σπον­δυ­λι­κή στή­λη, είχε ανι­σορ­ρο­πία λεκά­νης, ελα­φρύ στρα­βι­σμό, το αρι­στε­ρό πόδι έξι εκα­το­στά μικρό­τε­ρο από το δεξί.

Ωστό­σο, ήξε­ρε πώς να είναι φαι­νό­με­νο στο ποδό­σφαι­ρο, απο­κτώ­ντας το παρα­τσού­κλι «του Τσάρ­λι Τσά­πλιν της μπά­λας» , όταν ο συμπαί­κτης του Τζάλ­μα Σάντος είχε δηλώ­σει, «υπήρ­ξε η απά­ντη­ση του ποδο­σφαί­ρου στον Τσάρ­λι Τσά­πλιν», ενώ επί­σης και του «Αγγέ­λου με τα στρα­βά πόδια». Ένα προ­σω­νύ­μιο που πήρε αφού γεν­νή­θη­κε με μυο­σκε­λε­τι­κά προ­βλή­μα­τα στα κάτω άκρα, με το δεξί του πόδι να στρί­βει προς τα μέσα και το αρι­στε­ρό προς τα έξω.

Σύμ­φω­να με τον Ουρου­γουα­νό συγ­γρα­φέα και δημο­σιο­γρά­φο Εντουάρ­ντο Γκα­λε­ά­νο, «στην ιστο­ρία του ποδο­σφαί­ρου κανείς δεν έκα­νε περισ­σό­τε­ρο κόσμο ευτυ­χι­σμέ­νο από τον Γκαρίντσα».
Φόρε­σε τη φανέ­λα της Μπα­ο­τα­φό­γκο για δεκα­τρείς σεζόν, μέχρι το 1966, πριν συνε­χί­σει με Κορίν­θιανς, Ατλέ­τι­κο Τζού­νιορ και Φλαμένγκο.

granitsa1

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο