Η …ΝΕΑ ΖΩΗ! (Εκλογικό μικροδιήγημα του Αλέκου Χατζηκώστα)

Μέρες του Οκτώ­βρη του 1981. Η προ­ε­κλο­γι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα του κόμ­μα­τος βρι­σκό­ταν στο ζενίθ.

Η Ν.Δ όλα έδει­χναν ότι επρό­κει­το να εγκα­τα­λεί­ψει την κυβερ­νη­τι­κή εξου­σία, μετά από συνε­χή παρου­σία της από το ’74, ενώ το ΠΑΣΟΚ βάδι­ζε ολο­τα­χώς προς αυτή σπέρ­νο­ντας μπό­λι­κες αυτα­πά­τες για την πολυ­πό­θη­τη «Αλλα­γή».

Και μέσα σ’αυτές τις δικομ­μα­τι­κές συμπλη­γά­δες το κόμ­μα προ­σπα­θού­σε να στα­θεί όρθιο και να μπει στην «Β’ κατα­νο­μή» όπου με βάση το υπάρ­χον εκλο­γι­κό σύστη­μα ακυ­ρώ­νο­νταν τα σχέ­δια του κατε­στη­μέ­νου για αυτο­δύ­να­μες «λύσεις»…

Οι οργα­νώ­σεις της ΚΝΕ μαζί με του κόμ­μα­τος, είχαν ξεδι­πλώ­σει από μήνες την εκλο­γι­κή τους καμπά­νια, επι­σκε­πτό­με­νες κάθε γει­το­νιά, κάθε σπί­τι, μετα­φέ­ρο­ντας το μήνυ­μα «ΚΚΕ αλλα­γή, δεύ­τε­ρη κατανομή»,

Στα νεο­λαι­ί­στι­κα γκρουπ υπήρ­χε φρο­ντί­δα να συνυ­πάρ­χουν παλιά με νέα μέλη, ώστε να σπά­ει ο δισταγ­μός και να μετα­φέ­ρε­ται στην πρά­ξη και στη δρά­ση η εμπει­ρία των παλιό­τε­ρων στους νεότερους.

Ο Κ. ξεχώ­ρι­ζε από τους νέους. Ψηλός, ξαν­θός, γαλα­νός, όμορ­φος με μία αρχο­ντιά στο περ­πά­τη­μά του. Χρό­νια, παι­δί μετα­να­στών, στη Γερ­μα­νία, εντά­χτη­κε από το πρώ­το έτος που βρέ­θη­κε στη Σχο­λή . Και εκεί­νη η προ­φο­ρά του που είχε τα “σημά­δια” της πολύ­χρο­νης παρου­σί­ας στο εξω­τε­ρι­κό του έδι­νες μια πρό­σθε­τη χάρη, αν και σε κάποιους, προ­κα­λού­σε συχνά και χαμόγελα.

Όχι δεν έλε­γε ποτέ στα καθή­κο­ντα που του ανα­θέ­το­νταν, ενώ είχε και ένα μονα­δι­κό τρό­πο να δίνει τις δικές του εξη­γή­σεις στα ερω­τή­μα­τα που του έθεταν.

Το Περι­στέ­ρι, η τερά­στια εργα­τού­πο­λη, ήταν για μέρες η περιο­χή εξορ­μή­σε­ων. Η κου­βέ­ντα με τους εργα­ζό­με­νους άλλω­στε έδι­νε τη δυνα­τό­τη­τα στους νεα­ρούς φοι­τη­τές να δού­νε την πραγ­μα­τι­κή ζωή, έξω από τους τοί­χους των αμφιθεάτρων.

Με την προ­κή­ρυ­ξη, το ψηφο­δέλ­τιο και συγ­χρό­νως προ­πα­γαν­δί­ζο­ντας τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ έδι­νε ξεχω­ρι­στό τόνο στο προ­ε­κλο­γι­κό γκρουπ. Δεν άφη­νε πόρ­τα να μην χτυ­πή­σει, καφε­νείο να μην στα­μα­τή­σει, νεο­λαίο στα καφέ να μην μιλή­σει. Θαρ­ρείς και ήταν…γεννημένος για την δου­λειά αυτή.

Ο άνθρω­πος, μεσή­λι­κας, που πλη­σί­α­σε του γκρουπ φαι­νό­ταν σαν χαμέ­νος στην περιο­χή. Άλλω­στε αυτό απο­δεί­χθη­κε όταν τους ρώτησε:

«Παι­διά μου, συγνώ­μη για την ενό­χλη­ση. Μήπως ξέρε­τε που είναι η Νέα Ζωή;»

Ο Κ. τον κοί­τα­ξε όλο κατα­νό­η­ση και ατά­ρα­χος, δεί­χνο­ντας τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ που κρα­τού­σε, απά­ντη­σε «Εδώ είναι η ΝΕΑ ΖΩΗ» 

Αλέκος Χατζηκώστας

Δημο­σιο­γρά­φος και εκδό­της της εφη­με­ρί­δας «Η Άλλη Άπο­ψη της Ημα­θί­ας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημο­σιευ­τεί σε εφη­με­ρί­δες, περιο­δι­κά και site εδώ και δεκα­ε­τί­ες, ενώ έχει συμ­με­τά­σχει με ειση­γή­σεις σε μια σει­ρά ιστο­ρι­κά συνέ­δρια και ημε­ρί­δες. Έχει εκδώ­σει 9 βιβλία και συμ­με­τέ­χει σε συλ­λο­γι­κούς τόμους.