Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ΟΓΕ για την καταδίκη της καθαρίστριας του Νοσοκομείου Ιωαννίνων

«Τη νέα, κατά­φω­ρα άδι­κη, κατα­δι­κα­στι­κή από­φα­ση του αρμό­διου εφε­τεί­ου σε βάρος της καθα­ρί­στριας που εργα­ζό­ταν στο Νοσο­κο­μείο Ιωαν­νί­νων λόγω παρα­ποί­η­σης του απο­λυ­τη­ρί­ου του Δημο­τι­κού προ­κει­μέ­νου λάβει μέρος στον ΑΣΕΠ και να προ­σλη­φθεί ως καθα­ρί­στρια, καταγ­γέλ­λει η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας (ΟΓΕ).

Στην ανα­κοί­νω­σή της η ΟΓΕ ανα­φέ­ρει τα εξής:

«Δεν έχει καμία σχέ­ση με τη δικαιο­σύ­νη μία δικα­στι­κή από­φα­ση που εξα­ντλεί τα όρια της σε μια γυναί­κα, μητέ­ρα 13 παι­διών, που βρί­σκε­ται σε απελ­πι­σία και κατα­φεύ­γει σε τέτοιες λύσεις όχι για να πλου­τί­σει, αλλά για να βάλει ψωμί στο καθη­με­ρι­νό τρα­πέ­ζι της οικο­γέ­νειάς της;

Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει δικαιο­σύ­νη χωρίς μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία για όλες τις γυναί­κες, με μισθούς που θα καλύ­πτουν τις ανά­γκες μας.

Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει δικαιο­σύ­νη χωρίς ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία της μητρό­τη­τας από το κράτος.

Όλες εμείς, οι γυναί­κες του μόχθου δεν έχου­με άλλο δρό­μο από αυτόν της διεκ­δί­κη­σης και του αγώ­να για να μπο­ρέ­σου­με να βγού­με από την μίζε­ρη και απελ­πι­σμέ­νη ζωή, στην οποία μας κατα­δι­κά­ζουν οι εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου μας. Να διεκ­δι­κή­σου­με όλα όσα μας ανή­κουν και μας στε­ρούν ΕΕ και κυβερνήσεις».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο