Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Στο “ΒΗΜΑ” της Κυριακής (26/4) στο βασικό άρθρο της Σύνταξης με τίτλο «Ο πόλεμος της οικονομίας» διαβάζουμε: «…Η Ελλάδα κατά πάσα βεβαιότητα μετά την κρίση του κορωνοϊου θα είναι η ευρωπαϊκή χώρα με το υψηλότερο δημόσιο χρέος, με τη μεγαλύτερη ανεργία και πρέπει να είναι ευχαριστημένη αν δημοσιονομικά, ως προς τα ελλείμματά της δηλαδή, διατηρηθεί στον μέσο κοινοτικό όρο. Και θα πληγεί περισσότερο γιατί απλούστατα είναι εξαρτημένη από τις υπηρεσίες, από τον τουρισμό ιδιαιτέρως, από τις μεταφορές και βεβαίως από την κατανάλωση… Χωρίς αμφιβολία η Ελλάδα έχει μπροστά της οικονομικό Γολγοθά. Αυτή είναι η αλήθεια και καλόν είναι να τη γνωρίζουν όλοι…»
Σίγουρα οι παραπάνω εκτιμήσεις- που συμπίπτουν και με αυτές διεθνών οργανισμών π.χ ΔΝΤ- έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα, λένε αλήθειες που πρέπει να παρθούν υπόψη…
Η κατάσταση και στη χώρα μας στη μετα-κορονοϊό εποχή- θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Όχι φυσικά για όλους αλλά για τα λαϊκά στρώματα. Η κρίση του συστήματος (η πανδημία λειτουργεί ως καταλύτης) θα τα πλήξει με ιδιαίτερη σφοδρότητα παίρνοντας υπόψη και τους ιδιαίτερους παράγοντες «ανάπτυξης» της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας που αναφέρονται και στο άρθρο (π.χ τουρισμός κ.α).
Φυσικά στο άρθρο γίνεται με σαφήνεια προσπάθεια αφενός το σύστημα «να βγει λάδι» και αφετέρου να προταθεί «οδικός άξονας» που χωρίς να το αμφισβητεί θα προσπαθεί να «προλάβει» ανεξέλεγκτες λαϊκές εκρήξεις με προτάσεις για παρεμβάσεις από τράπεζες, Ε.Ε και αστικό κράτος.
Οι αγιάτρευτες αντιθέσεις του συστήματος που φάνηκαν στις μέρες της πανδημίας σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, θα εμφανιστούν και στην επόμενη περίοδο ξανά πιο έντονες, βαθιές, ολέθριες για τους λαούς και στη χώρα μας. Η καπιταλιστική κρίση είναι παρούσα.
Το ζήτημα είναι το πώς θα διαβαστεί σε επίπεδο συνείδησης και κοινωνικής δράσης από το λαό τόσο η «ομολογία» του ΒΗΜΑΤΟΣ, όσο και η ζωή που ήδη βιώνει. Το αν δηλαδή θα μετατραπεί η ζωή του (μπροστά στο φόβο, τον συμβιβασμό, την απογοήτευση κλπ) σε έναν συνεχιζόμενο Γολγοθά ή αν υψώσει το ανάστημά του και αγωνιζόμενος μαζικά-συλλογικά και σημαδεύοντας πάντα τον πραγματικό κοινωνικά εχθρό και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, χαράξει το δρόμο της δικής του πραγματικής Ανάστασης!