Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η πιο μεγάλη αποκατάσταση πέτρινου γεφυριού στον κόσμο ολοκληρώθηκε

Ενώ­νει ξανά τα Τζου­μέρ­κα με τα Κατσα­νο­χώ­ρια το μεγα­λύ­τε­ρο μονό­το­ξο γεφύ­ρι των Βαλ­κα­νί­ων, το γεφύ­ρι της Πλά­κας στον Άρα­χθο ποτα­μό, που είχε καταρ­ρεύ­σει πριν από περί­που μία πεντα­ε­τία. Το ιστο­ρι­κό γεφύ­ρι «είναι έτοι­μο· “δοκι­μά­ζε­ται” πια από τον χει­μω­νιά­τι­κο Άρα­χθο, θα δοκι­μα­στεί στις πιο δύσκο­λες συν­θή­κες, ώστε να μπο­ρεί, μετά το καλο­καί­ρι, να παρα­δο­θεί στο κοι­νό», δήλω­σε στον ραδιο­φω­νι­κό σταθ­μό του Αθη­ναϊ­κού- Μακε­δο­νι­κού Πρα­κτο­ρεί­ου Ειδή­σε­ων «Πρα­κτο­ρείο 104,9 FM» ο καθη­γη­τής της Σχο­λής Μηχα­νι­κών Μεταλ­λεί­ων- Μεταλ­λουρ­γών του Εθνι­κού Μετσό­βιου Πολυ­τε­χνεί­ου, συντο­νι­στής Διε­πι­στη­μο­νι­κής Ομά­δας Έργου του ΕΜΠ για την Ανα­στή­λω­ση της Γέφυ­ρας Πλά­κας, Δημή­τρης Καλιαμπάκος.

«Ολο­κλη­ρώ­θη­κε πια η δια­δι­κα­σία της αφα­ψί­δω­σης, αφαι­ρέ­θη­κε δηλα­δή ο μεταλ­λι­κός σκε­λε­τός που στή­ρι­ξε κατά τη διάρ­κεια των εργα­σιών την ιστο­ρι­κή γέφυ­ρα της Πλά­κας», εξή­γη­σε ο κ. Καλια­μπά­κος, επι­ση­μαί­νο­ντας πως πλέ­ον, από εδώ και πέρα, ξεκι­νά η στε­νή παρα­κο­λού­θη­ση της εξέ­λι­ξης του έργου από τους επι­στή­μο­νες της Ομά­δας Έργου του ΕΜΠ. «Ξεκι­νά το μεγά­λο crash test», ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά ο καθη­γη­τής του ΕΜΠ, μιλώ­ντας για την «πιο μεγά­λη απο­κα­τά­στα­ση πέτρι­νου γεφυ­ριού στον κόσμο».

«Τέτοιο γεφύ­ρι έχει να ξεκα­λου­πω­θεί, να στα­θεί στα πόδια του πάνω από έναν αιώ­να», ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά ο κ. Καλια­μπά­κος και περιέ­γρα­ψε τις βασι­κές δρά­σεις πίσω από το μονα­δι­κό αυτό πρό­τζεκτ, ένα έργο, για το οποίο, όπως σημεί­ω­σε, εργά­στη­κε μια ομά­δα από το ΕΜΠ συγκρο­τού­με­νη από 30 καθη­γη­τές και 40 ερευνητές.

gefuri

Οι τεχνίτες, το μεράκι και οι πέτρες που «λαλάνε στον λαξευτή» προτού μπουν στη θέση τους

Όπως περιέ­γρα­ψε ο κ. Καλια­μπά­κος, για να στη­θεί ξανά και να στέ­κει υπε­ρή­φα­νο το ιστο­ρι­κό γεφύ­ρι «έβα­λαν πάνω του χέρι πάνω από 300 άτο­μα», με τον καθη­γη­τή του ΕΜΠ να περι­γρά­φει με γλα­φυ­ρό τρό­πο τη στορ­γή και τη φρο­ντί­δα που χρειά­στη­κε να επι­στρα­τεύ­σουν οι ειδι­κοί τεχνί­τες πέτρας ώστε να στέ­κει ξανά, εδώ και λίγες ημέ­ρες, το φημι­σμέ­νο γεφύ­ρι, τα μυστι­κά κατα­σκευ­ής του οποί­ου χάνο­νται ανά τους αιώνες.

«Είμαι συγκι­νη­μέ­νος για τους ανθρώ­πους, από τα χέρια των οποί­ων πέρα­σαν μία προς μία οι πέτρες που έφτια­ξαν το γεφύ­ρι. Μιλά­με για 9000 θολί­τες, μια πολύ βαριά, σκλη­ρή πέτρα, με δια­στά­σεις 70x40x10 εκα­το­στά, πέτρες που πέρα­σαν από δύο με τρία χέρια η κάθε μία το πολύ, πέτρες που πριν σπά­σουν και τοπο­θε­τη­θούν, έπρε­πε πριν να τις… “ακού­σει” ο ίδιος ο τεχνί­της, αφού κάθε πέτρα “λαλά­ει”, όπως λένε αυτοί οι άνθρω­ποι», ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά ο κ. Καλιαμπάκος,περιγράφοντας τη δια­δι­κα­σία, μέσα από την οποίο τοπο­θε­τή­θη­καν τα δομι­κά στοι­χεία του γεφυ­ριού, που στέ­κε­ται πια χωρίς υπο­στη­ρίγ­μα­τα στην «καρ­διά» της Ηπείρου.

Για την απο­κα­τά­στα­ση, δε, του εμβλη­μα­τι­κού μονό­το­ξου γεφυ­ριού της Ελλά­δας, σύμ­φω­να με τον κ. Καλια­μπά­κο, οι ερευ­νη­τές δεν χρη­σι­μο­ποί­η­σαν «καμία από τις σύγ­χρο­νες τεχνο­λο­γί­ες, καμία κρυ­φή ενί­σχυ­ση, ούτε ένα κιλό μέταλ­λο από το ελά­χι­στο που είχαν βάλει στο αρχι­κό γεφύ­ρι. Εστί­α­σαν, όπως επι­ση­μαί­νει, στο να ολο­κλη­ρώ­σουν οι τεχνι­κοί τις εργα­σί­ες «δια­βά­ζο­ντας σωστά αυτό που ο πρω­το­μά­στο­ρας Μπέ­κας με τους δικούς τους τεχνί­τες είχε κάνει πριν από 150 χρό­νια». Το απο­τέ­λε­σμα, σήμε­ρα, στα μέσα του Φλε­βά­ρη του 2020 είναι «ένα γεφύ­ρι που είναι κάτι παρα­πά­νω από δίδυ­μο αδερ­φά­κι του αρχι­κού, είναι ένα γεφύ­ρι με το ίδιο DNΑ…», σημεί­ω­σε, συγκι­νη­μέ­νος, ο κ. Καλιαμπάκος.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο