Η Πολωνία ζητά παρέμβαση του ΝΑΤΟ — Ο Πούτιν δηλώνει έτοιμος να βοηθήσει στην εκτόνωση της κρίσης — Το Spigel ζητά φράχτες

Την παρέμ­βα­ση του ΝΑΤΟ ζητά η Πολω­νία για την αντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης με τους πρό­σφυ­γες στα σύνο­ρα με τη Λευ­κο­ρω­σία, ενώ η Ρωσία έτοι­μη να βοη­θή­σει στην εκτό­νω­ση της κρί­σης σε έναν δια­γκω­νι­σμό σε βάρος των προ­σφύ­γων και μετα­να­στών που έχουν παγι­δευ­τεί στα σύνορα.

Χιλιά­δες μετα­να­στών έχουν ταξι­δέ­ψει στη Λευ­κο­ρω­σία, ελπί­ζο­ντας ότι θα περά­σουν στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, αλλά κατα­λή­γουν να έχουν παγι­δευ­τεί στα σύνο­ρα σε συν­θή­κες ψύχους.

Η ΕΕ κατη­γο­ρεί το Μινσκ ότι ενορ­χή­στρω­σε την κρί­ση, προ­κει­μέ­νου να πιέ­σει την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση στο ζήτη­μα των κυρώ­σε­ων, αλλά η Λευ­κο­ρω­σία το αρνεί­ται επα­νει­λημ­μέ­να. Μερι­κές χώρες στην περιο­χή, προει­δο­ποιούν ότι η παρού­σα έντα­ση θα μπο­ρού­σε να κλι­μα­κω­θεί σε μία στρα­τιω­τι­κή σύγκρουση.

Το ΝΑΤΟ πρέ­πει να κάνει «συγκε­κρι­μέ­να βήμα­τα» για να επι­λύ­σει τη μετα­να­στευ­τι­κή κρί­ση στα σύνο­ρα με τη Λευ­κο­ρω­σία, δήλω­σε σήμε­ρα ο Πολω­νός πρω­θυ­πουρ­γός Ματέ­ους Μορα­βιέ­τσκι, προ­σθέ­το­ντας ότι η Πολω­νία, η Λιθουα­νία και η Λετο­νία ενδέ­χε­ται να ζητή­σουν δια­βου­λεύ­σεις υπό το Άρθρο 4 του Βορειο­α­τλα­ντι­κού Συμφώνου.

Υπό το συγκε­κρι­μέ­νο άρθρο η κάθε συμ­μα­χι­κή χώρα μπο­ρεί να αιτη­θεί δια­βου­λεύ­σε­ων, όταν κατά την άπο­ψή της αντι­με­τω­πί­ζει απει­λή για την εδα­φι­κή της ακε­ραιό­τη­τα, την πολι­τι­κή ανε­ξαρ­τη­σία της ή την ασφά­λειά της.

«Δεν είναι αρκε­τό για εμάς να εκφρά­ζου­με δημό­σια την ανη­συ­χία μας. Τώρα, χρεια­ζό­μα­στε συγκε­κρι­μέ­να βήμα­τα, αλλά και τη δέσμευ­ση όλης της συμ­μα­χί­ας» δήλω­σε ο στο πολω­νι­κό πρα­κτο­ρείο ειδή­σε­ων PAP.

Ο Ρώσος πρό­ε­δρος Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν, σημα­ντι­κός σύμ­μα­χος του ηγέ­τη της Λευ­κο­ρω­σί­ας Αλε­ξά­ντρ Λου­κα­σέν­κο, δήλω­σε ότι η Ρωσία είναι έτοι­μη για να βοη­θή­σει στην εκτό­νω­ση της κρί­σης, όπως ανέ­φε­ρε σήμε­ρα, το ρωσι­κό πρα­κτο­ρείο ειδή­σε­ων RIA, επι­κα­λού­με­νο συνέ­ντευ­ξη του Ρώσου προ­έ­δρου σε ρωσι­κό κρα­τι­κό κανάλι.

Ο Μορα­βιέ­τσκι δήλω­σε στο PAP ότι οι Ευρω­παί­οι ηγέ­τες θα συζη­τή­σουν το ενδε­χό­με­νο επέ­κτα­σης των κυρώ­σε­ων κατά της Λευ­κο­ρω­σί­ας, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου και του ολι­κού κλει­σί­μα­τος των συνόρων.

Ο ίδιος, πρό­σθε­σε ότι η ΕΕ θα πρέ­πει να χρη­μα­το­δο­τή­σει την ‑από κοι­νού- κατα­σκευή ενός συνο­ρια­κού τείχους.

Γεγο­νός είναι ότι η δαι­μο­νο­ποί­η­ση του Λου­κα­σέν­κο (και του Ερντο­γάν στο Αιγαίο) βοη­θά για να δικαιο­λο­γούν τα τεί­χη και την κυνι­κή πολι­τι­κή ωμής βαρ­βα­ρό­τη­τας ένα­ντι των προ­σφύ­γων. Τα τεί­χη θα μακραί­νουν κι θα υψώ­νο­νται όπως και η εργα­λειο­ποί­η­ση των προ­σφύ­γων στα πλαί­σια των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν ξεκι­νή­σει δημο­σιεύ­μα­τα στο διε­θνή Τύπο αν είναι εφι­κτή μια Ευρώ­πη χωρίς φρά­χτες, με την απά­ντη­ση «Δεν γίνε­ται χωρίς φρά­χτες (…) Οι φρά­χτες δεν απο­τε­λούν αντί­φα­ση σε μια ανθρώ­πι­νη μετα­να­στευ­τι­κή πολιτική».

«Δεν γίνεται χωρίς φράχτες»

Στην αύξη­ση των μετα­να­στευ­τι­κών ροών προς την Ευρώ­πη μέσω Λευ­κο­ρω­σί­ας ανα­φέ­ρε­ται το κύριο άρθρο του Spiegel και σημειώ­νει: «Για να μην ευω­δο­θεί το κυνι­κό παι­χνί­δι του Λου­κα­σέν­κο, η Ευρώ­πη θα πρέ­πει να ακο­λου­θή­σει μια στρα­τη­γι­κή που μπο­ρεί να φαί­νε­ται κυνι­κή με την πρώ­τη ματιά. Η ΕΕ πρέ­πει να συμ­με­τέ­χει στη χρη­μα­το­δό­τη­ση συνο­ρια­κών εγκα­τα­στά­σε­ων προς τη Λευ­κο­ρω­σία, όπως ζητή­θη­κε από τα ενδια­φε­ρό­με­να κρά­τη μέλη. Η δήλω­ση της φον ντερ Λάιν ότι η ΕΕ δεν θα δια­θέ­σει πόρους για «φρά­χτες και τεί­χη» ακού­γε­ται ηθι­κά ωραία. Αλλά είναι ψέμα. Τα εξω­τε­ρι­κά σύνο­ρά της ΕΕ προ­στα­τεύ­ο­νται σε πολ­λές περιο­χές μέσω φυσι­κών φρα­κτών, με τη σιω­πη­ρή ανο­χή της Κομι­σιόν και των κρα­τών-μελών που τους αρέ­σει να φαί­νο­νται φιλε­λεύ­θε­ρα. Ήταν η φον ντερ Λάιεν πέρυ­σι που επαί­νε­σε τους Έλλη­νες ως «ευρω­παϊ­κή ασπί­δα» όταν η κυβέρ­νη­ση απώ­θη­σε τους πρό­σφυ­γες με χει­ρο­βομ­βί­δες κρό­του-λάμ­ψης και δακρυγόνα».

Και το σχό­λιο συνε­χί­ζει: «Είναι επί­σης σωστό: όποιος θέλει να ελέγ­ξει τη μετα­νά­στευ­ση, χρειά­ζε­ται ασφα­λή σύνο­ρα. Για μια ρυθ­μι­ζό­με­νη μετα­να­στευ­τι­κή πολι­τι­κή ανοι­χτών συνό­ρων με οικο­νο­μι­κά και ανθρώ­πι­να κρι­τή­ρια, δεν υπάρ­χουν πολι­τι­κές πλειο­ψη­φί­ες στη Γερ­μα­νία και σε πολ­λές ευρω­παϊ­κές χώρες. Οι φρά­χτες δεν απο­τε­λούν αντί­φα­ση σε μια ανθρώ­πι­νη μετα­να­στευ­τι­κή πολι­τι­κή. Δημιουρ­γούν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για αυτό. Η ΕΕ θα πρέ­πει να δώσει χρή­μα­τα στη Λιθουα­νία, τη Λετο­νία και την Πολω­νία να κλεί­σουν γρή­γο­ρα τα σύνο­ρά τους. Η ανθρω­πι­στι­κή στά­ση προς τους πρό­σφυ­γες στην παρα­με­θό­ριο περιο­χή πρέ­πει να συν­δέ­ε­ται με το μήνυ­μα ότι η ίδια η ΕΕ θα καθο­ρί­σει ποιος επι­τρέ­πε­ται να εισέλ­θει και ποιος όχι. Από την άλλη πλευ­ρά οι κυβερ­νή­σεις θα πρέ­πει να υπο­χρε­ω­θούν να παραι­τη­θούν από pushbacks και παρό­μοιες μεθό­δους. Δεν επι­τρέ­πε­ται τα χρή­μα­τα της ΕΕ να δίνο­νται για παρα­βιά­σεις του νόμου. Οι φρά­χτες είναι εντά­ξει μόνο αν έχουν πύλες. Θα πρέ­πει να ανοι­χτούν δρό­μοι στους ανθρώ­πους που έχουν ανά­γκη να έρχο­νται νόμι­μα στην Ευρώπη».