Η Πυροσβεστική Υπηρεσία εντάσσεται στα Σώματα Ασφαλείας.

Στο χτε­σι­νό 1^ο μέρος «Το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα – Ιστο­ρία — Δια­δρο­μή στο χρό­νο» προ­σπα­θή­σα­με να δώσου­με μια πρώ­τη εικό­να της ΠΥ σαν θεσμό του αστι­κού εποι­κο­δο­μή­μα­τος στη χώρα μας από την ίδρυ­σή του (διά­ταγ­μα του 1833…, εντο­λή Βενι­ζέ­λου στις 30- Αυγ-1929, στο χημι­κό μηχα­νι­κό Αλκι­βιά­δη Κοκ­κι­νά­κη, έλλη­να πρό­σφυ­γα από τη Ρωσία και πρώ­ην Διοι­κη­τή της Πυρο­σβε­στι­κής Υπη­ρε­σί­ας της [Αγί­ας] Πετρού­πο­λης, για μελέ­τη και οργά­νω­ση Πυρο­σβε­στι­κής Υπη­ρε­σί­ας στην Ελλά­δα και τέλος |> 12-Μαΐ-1930 Νόμος 4661 «περί διορ­γα­νώ­σε­ως Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος»).

Από την απε­λευ­θέ­ρω­ση και μετά, το αστι­κό κρά­τος στην Ελλά­δα ανα­συ­γκρο­τεί­ται, εν μέσω των γενι­κών αλλα­γών στην παγκό­σμια σκα­κιέ­ρα, με τον χυδαίο αντι­κομ­μου­νι­σμό –«κον­σερ­βο­κού­τια» κλπ, και χει­ρο­πό­δα­ρα δεμέ­νο στο άρμα των αμε­ρι­κά­νων ιμπε­ρια­λι­στών.
Είναι προ­φα­νές πως η «δημό­σια» διοί­κη­ση προ­σαρ­μό­στη­κε –αν και μετ’ εμπο­δί­ων πολ­λές φορές στις νέες απαιτήσεις.
Η στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, απέ­κλει­σε κάθε δυνα­τό­τη­τα να χαρά­ξει την πορεία του, ως μία καθα­ρά κοι­νω­νι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού πολι­τι­κή υπη­ρε­σία, με απο­τέ­λε­σμα να μένει πολ­λές δεκα­ε­τί­ες πίσω από τις πραγ­μα­τι­κές και σύγ­χρο­νες απαι­τή­σεις σε θέμα­τα οργά­νω­σης, εκπαί­δευ­σης και τεχνογνωσίας.

Αλλά ας παρα­κο­λου­θή­σου­με κάποια «στιγ­μιό­τυ­πα» της ΠΟΥ και επανερχόμαστε

• Το 1943 ιδρύ­ο­νται οι Διοι­κή­σεις Πυρο­σβε­στι­κών Υπη­ρε­σιών Πόλε­ων, ενώ παράλ­λη­λα συστή­νο­νται θέσεις ιατρών στην Αθή­να, Πει­ραιά, Θεσ­σα­λο­νί­κη και Πάτρα.
  Κατά τη μετα­πο­λε­μι­κή περί­ο­δο το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα ανα­διορ­γα­νώ­νε­ται με την ίδρυ­ση Υπη­ρε­σιών σε όλη τη χώρα, την πρό­σλη­ψη προ­σω­πι­κού και εξο­πλί­ζε­ται με νέα οχήματα.
• Το 1945 το σύνο­λο της υπη­ρε­τού­σας δύνα­μης είναι 1084, ενώ η προ­βλε­πό­με­νη οργα­νι­κή δύνα­μη ανέρ­χε­ται σε 1300 πυροσβέστες.
• Το 1948 παρα­χω­ρού­νται στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα, τα πρώ­τα πλω­τά μέσα, τρία ρυμουλ­κά που δια­σκευά­στη­καν σε πυρο­σβε­στι­κά πλοία.
  Το Μάρ­τιο του ίδιου χρό­νου κυκλο­φο­ρεί το πρώ­το τεύ­χος του πρώ­του ελλη­νι­κού πυρο­σβε­στι­κού περιο­δι­κού με τίτλο «Πυρο­σβε­στι­κή Ηχώ».
• Το 1956 ψηφί­ζε­ται νέα νομο­θε­τι­κή διά­τα­ξη -χαρά­τσι, σύμ­φω­να με την οποία οι συντε­λε­στές 9% | 11%, κατά τη μετά­βα­ση ακι­νή­των αυξά­νο­νται σε 11% | 13% αντί­στοι­χα, στις περιο­χές των δήμων όπου υφί­στα­ται ή ιδρύ­ε­ται Πυρο­σβε­στι­κή Υπηρεσία.
• Το 1957 αρχί­ζει η παρα­λα­βή πενή­ντα πυρο­σβε­στι­κών οχη­μά­των τύπου Magirus–Deutz με τα οποία βελ­τιώ­νε­ται η επι­χει­ρη­σια­κή δυνα­τό­τη­τα του Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος.
• Το 1968 –επί χού­ντας, δημο­σιεύ­ε­ται ο ΑΝ. 360, σύμ­φω­να με τον οποίο το Π.Σ. ανή­κει στα Σώμα­τα Ασφα­λεί­ας.
• Το 1970 ανα­τί­θε­νται σε βαθ­μο­φό­ρους του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, τα καθή­κο­ντα ανα­κρι­τι­κού υπαλ­λή­λου για την εξι­χνί­α­ση των εγκλη­μά­των εμπρη­σμού, καθώς και του Δημο­σί­ου Κατη­γό­ρου και εκδί­δε­ται από το Αρχη­γείο Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος το πρώ­το μηνιαίο τεύ­χος του επί­ση­μου περιο­δι­κού του «Ματιές στις Φωτιές», το οποίο μετο­νο­μά­ζε­ται το 1973 σε «Πυρο­σβε­στι­κή Επι­θε­ώ­ρη­ση».
• Στις 20-Ιουν-1978, σει­σμός 6,5 Ρίχτερ πλήτ­τει τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, με πολ­λές καταρ­ρεύ­σεις ‑σημα­ντι­κό­τε­ρη αυτή, της 8όροφης πολυ­κα­τοι­κί­ας: οι πυρο­σβέ­στες απε­γκλω­βί­ζουν δεκά­δες επι­ζώ­ντες από τα ερεί­πια και περί τους σαρά­ντα νεκρούς.
  Στο τέλος του ίδιου χρό­νου εκδί­δε­ται η 1η ΠυΔια (Πυρο­σβε­στι­κή Διά­τα­ξη) «Περί λήψε­ων βασι­κών μέτρων πυρο­προ­στα­σί­ας εις τα μεγά­λα εμπο­ρι­κά κατα­στή­μα­τα και τους απο­θη­κευ­τι­κούς χώρους αυτών».
• Το 1979 ολο­κλη­ρώ­θη­καν οι εργα­σί­ες ανε­γέρ­σε­ως των κτι­ρια­κών εγκα­τα­στά­σε­ων της Πυρο­σβε­στι­κής Σχο­λής στην Κάτω Κηφι­σιά και από το ακα­δη­μαϊ­κό έτος 1979–1980 λει­τούρ­γη­σαν εκεί τα τμή­μα­τα Δοκί­μων Ανθυ­πο­πυ­ρα­γών, Αρχι­πυ­ρο­σβε­στών, Πυρο­σβε­στών και Επι­μόρ­φω­σης Αξιωματικών.
  Παράλ­λη­λα εκδί­δε­ται η 2η ΠυΔια (για την πυρο­προ­στα­σία των ξενο­δο­χεια­κών καταλυμάτων).
• Η ίδια χρο­νιά σημα­δεύ­ε­ται από δύο μεγά­λα συμ­βά­ντα.
  Την 1^η Οκτώ­βρη ισχυ­ρή έκρη­ξη σημειώ­νε­ται στο φορ­τη­γό πλοίο «Πανορ­μί­τη» στο λιμά­νι της Σού­δας, με απο­τέ­λε­σμα ένα άτο­μο να χάσει τη ζωή του και πάνω από εκα­τό να τραυματιστούν.
  Οι πυρο­σβε­στι­κές δυνά­μεις επι­χει­ρούν για την κατά­σβε­ση της μεγά­λης πυρ­κα­γιάς που εξα­πλώ­θη­κε και στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή του λιμανιού.
  Στις 7 του ίδιου μήνα αερο­σκά­φος της Swissair κατά την προ­σγεί­ω­ση του στο αερο­δρό­μιο του Ελλη­νι­κού, αναφλέγεται.
  Η συντο­νι­σμέ­νη πυρο­σβε­στι­κή επι­χεί­ρη­ση απο­μα­κρύ­νει τον κίν­δυ­νο έκρη­ξης και απε­γκλω­βί­ζει 20 άτο­μα ζωντα­νά από το φλε­γό­με­νο εσω­τε­ρι­κό του.
• Το 1980 μια σει­ρά από εμπρη­σμούς που οφεί­λο­νταν σε τρο­μο­κρα­τι­κές ενέρ­γειες, πλήτ­τουν τα πολυ­κα­τα­στή­μα­τα ΜΙΝΙΟΝ – ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ – ΑΤΕΝΕ — ΔΡΑΓΩΝΑΣ και ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ.
  Οι προ­σπά­θειες των πυρο­σβε­στών σώζουν από ολο­σχε­ρή κατα­στρο­φή το ιστο­ρι­κό κέντρο της πρωτεύουσας.
  Τον Οκτώ­βρη του ίδιου χρό­νου εκδί­δε­ται η 3^η ΠυΔια, με την οποία καθο­ρί­ζο­νται τα βασι­κά μέτρα πυρο­προ­στα­σί­ας για τις αίθου­σες συγκέ­ντρω­σης κοινού.
• Στις 24- Φεβ-1981, σει­σμός 6,6 Ρίχτερ συγκλο­νί­ζει την Περα­χώ­ρα, το Βρα­χά­τι, το Κιά­το, το Λου­τρά­κι, την Κόριν­θο, την Κινέτ­τα, τα Μέγα­ρα και την Αθήνα.
  Οι πυρο­σβέ­στες απε­γκλω­βί­ζουν δεκά­δες άτο­μα από τα ερείπια.
  Στις 6 Μαρ­τί­ου, ένας άλλος μεγά­λος σει­σμός πλήτ­τει τη Βοιω­τία. Οι πυρο­σβέ­στες επεμ­βαί­νουν σε πάνω από 70 περι­πτώ­σεις παρο­χών βοη­θεί­ας, ενώ παράλ­λη­λα συμ­με­τέ­χουν στις προ­σπά­θειες απο­κα­τά­στα­σης των περισ­σό­τε­ρων πλη­γέ­ντων περιο­χών στα χωριά Καπα­ρέ­λι, Πλα­ταιές, Ερυθρές.
• Το 1982 καθιε­ρώ­νε­ται ‑επι­τέ­λους, η 5ήμερη εργα­σία των πυρο­σβε­στι­κών υπαλ­λή­λων και η χορή­γη­ση των ρεπό.
• Στις 13-Σεπ-1986, σει­σμός μεγέ­θους 6,2 της κλί­μα­κας Ρίχτερ πλήτ­τει την Καλα­μά­τα. Παρού­σα η ΠΟΥ σε μεγά­λη δια­σω­στι­κή επιχείρηση
• Το 1987 ιδρύ­ο­νται οι Περι­φε­ρεια­κές Διοι­κή­σεις Πυρο­σβε­στι­κών Υπη­ρε­σιών, των οποί­ων η έδρα και η εδα­φι­κή δικαιο­δο­σία συμπί­πτει με τις αντί­στοι­χες Διοι­κη­τι­κές Περι­φέ­ρειες της Χώρας και εκδί­δε­ται η 4^η ΠυΔια, με την οποία καθο­ρί­ζο­νται τα μέτρα πρό­λη­ψης πυρ­κα­γιών σε οικό­πε­δα και λοι­πούς ακά­λυ­πτους χώρους που βρί­σκο­νται μέσα ή κοντά σε κατοι­κη­μέ­νες περιοχές.
• Το 1988 ιδρύ­ε­ται η Πανελ­λή­νια Ένω­ση Υπαλ­λή­λων Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος [Π.Ε.Υ.Π.Σ + ομο­σπον­δία], ξεκι­νώ­ντας επί­ση­μα το συν­δι­κα­λι­σμό στο προ­σω­πι­κό του Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος.
  ΣΣ |> Η πανελ­λή­νια Ομο­σπον­δία των πυρο­σβε­στών Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. τα περισ­σό­τε­ρα πρω­το­βάθ­μια σωμα­τεία της και οι λοι­ποί συν­δι­κα­λι­στι­κοί συνο­δοι­πό­ροι τους, υπήρ­ξαν –δια­χρο­νι­κά σε πλή­ρη σύμπνοια και ταύ­τι­ση από­ψε­ων με τις κυβερ­νή­σεις (τη σημε­ρι­νή, των Συρι­ζΑ­νελ, του ΠΑΣΟΚ & ΣΙΑ κλπ)
• Το 1990 γίνε­ται η επί­ση­μη έναρ­ξη της δια­δι­κα­σί­ας συμ­με­το­χής του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος σε κοι­νο­τι­κά προ­γράμ­μα­τα και αμέ­σως μετά ‑το 1991 καθιε­ρώ­νε­ται ο θεσμός του Εθε­λο­ντή Πυρο­σβέ­στη, ενώ συνε­χί­ζε­ται η απο­σά­θρω­ση και υπο­βάθ­μι­ση της Πυρο­σβε­στι­κής (τερά­στια οργα­νι­κά κενά, περι­κο­πές κον­δυ­λί­ων, γερα­σμέ­να οχή­μα­τα και αερο­πλά­να, έλλει­ψη Ενιαί­ου Φορέα Δασο­προ­στα­σί­ας, υπε­ρερ­γα­σία, απου­σία υγιει­νής και ασφάλειας).

Από την ευθύνη του κράτους στον εθελοντισμό

• 12 χρό­νια μετά ο νυν ΥπΕξ και τότε Δημό­σιας Τάξης Ν. Δέν­διας κατά τη διάρ­κεια παρου­σί­α­σης των απο­τε­λε­σμά­των της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου εκεί­νης της χρο­νιάς (2013) δηλώ­νει «πίνουν καφέ και παί­ζουν τάβλι στο καφε­νείο, οι πολί­τες αυτής της χώρας περι­μέ­νο­ντας τον επαγ­γελ­μα­τία πυρο­σβέ­στη να σβή­σει την πυρ­κα­γιά» και ανέ­λα­βε –σε δια­τε­ταγ­μέ­νη, να αλλά­ξει το δόγ­μα πυρό­σβε­σης από επαγ­γελ­μα­τι­κό σε… ερασιτεχνικό.
  Η πρό­θε­ση προ­ώ­θη­σης του εθε­λο­ντι­σμού όχι σε επι­κου­ρι­κή βάση με τη συμ­με­το­χή πολι­τών, αλλά η μετα­φο­ρά της κύριας και απο­κλει­στι­κής ευθύ­νης στους ίδιους τους πολί­τες της λει­τουρ­γί­ας του δικτύ­ου πυρα­σφά­λειας της χώρας ‑εντάσ­σο­ντας και την Τοπι­κή Διοί­κη­ση γίνε­ται πράξη.
  Σύντο­μα, οι πολί­τες –εθε­λο­ντές και μη (για… κάψι­μο), καλού­νται να πλη­ρώ­νουν πανά­κρι­βα — που ήδη έχουν πλη­ρώ­σει μέσω φορο­λο­γί­ας — τις παρο­χές του Σώμα­τος και επι­πλέ­ον «επι­στρα­τεύ­ο­νται» με μικρή εκπαί­δευ­ση να κάνουν δου­λειά επαγγελματιών .
  Αλλά δεν είναι μόνο ή κυρί­ως αυτό: Στην «εθε­λο­ντι­κή οργά­νω­ση της πυρό­σβε­σης», με τη συμ­με­το­χή και της Τοπι­κής Διοί­κη­σης, συμ­με­τέ­χουν και μεγά­λοι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι στα πλαί­σια των «δωρε­ών» ή της λεγό­με­νης Εται­ρι­κής Κοι­νω­νι­κής Ευθύ­νης.
  Και οργα­νώ­νουν ουσια­στι­κά «ιδιω­τι­κές μονά­δες» σ’ αυτόν τον τομέα, ανοί­γο­ντας δρό­μους και για ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της πυρό­σβε­σης (όπως πχ στις ΗΠΑ).
• Το 1996 ιδρύ­θη­κε η Ένω­ση Αξιω­μα­τι­κών Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος (Ε.Α.Π.Σ) επαγ­γελ­μα­τι­κή και συν­δι­κα­λι­στι­κή έκφρα­ση των Αξιω­μα­τι­κών του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος. Δύο χρό­νια αργό­τε­ρα η ΕΑΠΣ γίνε­ται τακτι­κό μέλος της Ομο­σπον­δί­ας Ενώ­σε­ων Αξιω­μα­τι­κών Πυρο­σβε­στι­κής της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης (F.E.U) –
  |> βλ φετι­νή ανα­κοί­νω­ση «Περι­φρου­ρή­στε τη σωμα­τι­κή μας ακε­ραιό­τη­τα» & «Ενί­σχυ­ση της στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης και του κατα­σταλ­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού της Πυρο­σβε­στι­κής»
  |> Για τον περιο­ρι­σμό των συν­δι­κα­λι­στι­κών δικαιω­μά­των και ελευ­θε­ριών από την κυβέρ­νη­ση (Δημή­τρης Βλά­χος (μέλος του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου του σωμα­τεί­ου πυρο­σβε­στών Ε.Υ.Π.Σ. Περι­φέ­ρειας Ηπεί­ρου με την Ενω­τι­κή Αγω­νι­στι­κή Κίνη­ση Πυροσβεστών).
• 1996–1997 εκδί­δο­νται η 6^η -7^η και 8^η ΠυΔια, καθο­ρί­ζο­ντας «τα μέτρα πυρο­προ­στα­σί­ας σε απο­θή­κες», τα «μέτρα κατά την εκτέ­λε­ση θερ­μών εργα­σιών» και «τα μέτρα πυρο­προ­στα­σί­ας σε εμπο­ρι­κά κατα­στή­μα­τα», ενώ το 1998 με το Ν. 2612, ανα­τί­θε­ται στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα η απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη για τη δασο­πυ­ρό­σβε­ση και (το 2000) εκδί­δε­ται η 9^η Πυρο­σβε­στι­κή Διά­τα­ξη που καθι­στά τον πολί­τη υπεύ­θυ­νο για τις φωτιές στα δάση.
  ΣΣ |> Δίχως τις απαι­τού­με­νες υπο­δο­μές και χωρίς την ανα­γκαία χρη­μα­το­δό­τηση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, συνε­χί­στη­καν με την ψήφι­ση του Ν. 3511 το 2006 που προ­ώ­θη­σε παρα­πέ­ρα την ανα­χρο­νι­στι­κή και αντι­πα­ρα­γω­γι­κή λει­τουρ­γία της με την ενί­σχυ­ση της στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σής της συμ­βάλ­λο­ντας στην παρα­πέ­ρα υπο­βάθ­μι­ση των παρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών της και κορυ­φώ­θη­καν με την ψήφι­ση του Ν. 3938 (βλ κεφ.Γ) το 2011, που κατάρ­γη­σε 4.000 θέσεις μόνι­μου προσωπικού.
• 7‑Σεπ-1999 σει­σμός μεγέ­θους 5,9 Ρίχτερ ο φονι­κό­τε­ρος των τελευ­ταί­ων 50 ετών με επί­κε­ντρο την περιο­χή της Πάρ­νη­θας σπέρ­νει την κατα­στρο­φή στην Αττι­κή με 145 νεκρούς και ~2.000 τραυ­μα­τί­ες ‑πολ­λές καταρ­ρεύ­σεις σε σπί­τια και εργοστάσια.
  Από την κατάρ­ρευ­ση της Ρικο­μέξ έχα­σαν τη ζωή τους –θύμα­τα της εργο­δο­σί­ας 39 εργαζόμενοι…
  Το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα με μια γιγά­ντια δια­σω­στι­κή επι­χεί­ρη­ση και με τη συν­δρο­μή ξένων δια­σω­στι­κών ομά­δων, ανα­σύ­ρει 85 άτο­μα ζωντα­νά και 115 νεκρούς.
  Στο τέλος της ίδιας χρο­νιάς η Ακα­δη­μία Αθη­νών απο­νέ­μει το Αργυ­ρό Μετάλ­λιο στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα για την προ­σφο­ρά του προς το κοι­νω­νι­κό σύνολο.
• Το 2001 είναι η χρο­νιά των «μεγά­λων διορ­γα­νώ­σε­ων» του ΠΣ με βάση τις ευρω­ε­νω­σια­κές ντι­ρε­κτί­βες [«Δασι­κές Πυρ­κα­γιές 2001 — Επι­χει­ρη­σια­κοί Μηχα­νι­σμοί, Δασο­πυ­ρο­σβε­στι­κά Μέσα και Νέες Τεχνο­λο­γί­ες»], ΕΑΠΣ, Πανευ­ρω­παϊ­κό συνέ­δριο των Αξιω­μα­τι­κών της πυρο­σβε­στι­κής για την «καριέ­ρα του εθε­λο­ντή και επαγ­γελ­μα­τία πυροσβέστη».
• Το 2003 δια­σω­στι­κή ομά­δα της 1^ης Ε.Μ.Α.Κ. μετα­βαί­νει στην Αλγε­ρία για βοή­θεια μετά το φονι­κό σει­σμό των 6,7 Ρίχτερ που έπλη­ξε τη χώρα και για βοή­θεια στη πόλη Μπαμ του Ιράν, η οποία έχει πλη­γεί από ένα εξί­σου κατα­στρε­πτι­κό σει­σμό 6,3 Ρίχτερ.

ℹ️  Το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα έχει χάσει ως σήμε­ρα 47 πυρο­σβέ­στες εν ώρα υπηρεσίας .
ℹ️ Έως το 1995 στην Πυρο­σβε­στι­κή υπη­ρε­τού­σαν ‑σε όλους του βαθ­μούς, μόνο άνδρες
Το 1995, κατα­τά­χθη­καν οι δύο πρώ­τες γυναί­κες –πτυ­χιού­χοι, η Καλ­λιό­πη Σαΐ­νη, Δρ Μηχα­νο­λό­γων Αερο­ναυ­πη­γών του Πανε­πι­στη­μί­ου Πατρών και η Αδε­λα­ΐ­δα Φιλιπ­πί­δου, Μηχα­νο­λό­γος ΕΜΠ.
Σήμε­ρα στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα υπη­ρε­τούν περισ­σό­τε­ρες από 300 γυναί­κες σε όλους τους βαθ­μούς (Πυρο­σβέ­στες, Υπα­ξιω­μα­τι­κοί και Αξιωματικοί).
ℹ️ Από τα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του ’70 και μετά, βελ­τιώ­θη­κε ο εξο­πλι­σμός: (μετα­ξύ άλλων) οχή­μα­τα τύπου Magirus (υδρο­φό­ρα, κλι­μα­κο­φό­ρα, βρα­χιο­νο­φό­ρα), Steyr (υδρο­φό­ρα, βρα­χιο­νο­φό­ρα), Scania (υδρο­φό­ρα), Mercedes Unimog (υδρο­φό­ρα) και Isuzu Trooper τζιπ.
Το 1998 όλα τα οχή­μα­τα της Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας πέρα­σαν στην Πυροσβεστική.

🆘  Αυτή την στιγ­μή το Σώμα λει­τουρ­γεί έχο­ντας σοβα­ρές ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, αφού χρειά­ζο­νται χιλιά­δες ακό­μη πυροσβέστες.
🆘  Θυμί­ζου­με πως πάγω­σαν τις προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού για 5 ολό­κλη­ρα χρό­νια την περί­ο­δο 2002 – 2006 και στη συνέ­χεια τα 12 επό­με­να χρό­νια λόγω των μνημονίων…
Σήμε­ρα η κατά­στα­ση είναι απελ­πι­στι­κή ‑οι μόνι­μοι είναι λιγό­τε­ροι από τους επο­χι­κούς + εθελοντές.

Η πυρο­σβε­στι­κή κινεί­ται σήμε­ρα (τηρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών) στα πρό­τυ­πα της αντί­στοι­χης αμε­ρι­κά­νι­κης (U.S. Department of Homeland Security’s Federal Emergency Management Agency FEMA), που «μετά την 11^η-Σεπ-2001 άλλα­ξαν το πρό­σω­πο της εσω­τε­ρι­κής ασφά­λειας και της δια­χεί­ρι­σης έκτα­κτης ανά­γκης και οδή­γη­σαν σε σημα­ντι­κές αλλα­γές στο κατα­στα­τι­κό και την πολι­τι­κή» … «το 2002, ο Πρό­ε­δρος W. Bush υπέ­γρα­ψε το νόμο περί εσω­τε­ρι­κής ασφά­λειας, οδη­γώ­ντας στη δημιουρ­γία του Υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κής Ασφά­λειας των ΗΠΑ (DHS) –σε συντο­νι­σμό, 21 άλλους οργα­νι­σμούς και υπηρεσίες».

• Το προ­σω­πι­κό του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος να προ­σα­να­το­λί­σει τον αγώ­να του για την πλή­ρη απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση.
• Να μετα­τρα­πεί σε πολι­τι­κή διοι­κη­τι­κή υπη­ρε­σία του κρά­τους, στη βάση της εξυ­πη­ρέ­τη­σης της κοι­νω­νι­κής του απο­στο­λής, με αρμο­διό­τη­τες την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών, τις δια­σώ­σεις, την πρό­λη­ψη και πυροπροστασία.
• Να απο­χα­ρα­κτη­ρι­στεί η Πυρο­σβε­στι­κή από Σώμα Ασφα­λεί­ας και κανέ­νας πυρο­σβέ­στης να μη δεχτεί ποτέ να ανα­λά­βει καθή­κο­ντα κατα­στο­λής ενά­ντια στο λαό.
• Αυτά δε γίνο­νται χωρίς τη γεν­ναία αύξη­ση των δαπα­νών του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα και για τις υπη­ρε­σί­ες πρό­λη­ψης του δικτύ­ου πυρο­προ­στα­σί­ας της χώρας καθώς και τη μονι­μο­ποί­η­ση με στα­θε­ρές εργα­σια­κές σχέ­σεις όλων των 5ετούς θητεί­ας και των επο­χι­κών πυροσβεστών.

<|Αύριο το 3^ο μέρος|>

• ΚΕ ΚΚΕ |> εκδή­λω­ση με θέμα: «Πυρα­σφά­λεια και δασο­προ­στα­σία»
• Καμία ανα­μο­νή και αυτα­πά­τη — Οργα­νω­μέ­νη πάλη για την ανα­τρο­πή της πολι­τι­κής που κάνει στά­χτη τη ζωή των εργαζομένων