Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η σουρεαλ-αστική δημοκρατία

Η Δημο­κρα­τία εν τέλει είναι Σουρεαλ(α)στική!
Ως εκ τού­του είναι φυσι­κό να μην έχει αδιέξοδα.
Διό­τι η Αστι­κή τάξη όποιο μέσο (κόμ­μα) και να
καβα­λή­σει, πάει στον Παράδεισο!
Οι ακραί­ες ταξι­κές αντι­θέ­σεις της, όσο κι αν φαί­νε­ται αντιφατικό,
είναι αυτές που οικο­δο­μούν την ευη­με­ρία της , αλλά και την νομοτελειακή
κατα­στρο­φή της!

Η Μαρία του 19ου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο