Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ταξική πάλη δεν παίρνει αναβολές.Οι ζωές μας δεν παίρνουν αναβολές

Γρά­φει ο Ανδρέ­ας Κολ­λια­ρά­κης //

Και ξαφ­νι­κά… μια δει­λή “κανο­νι­κό­τη­τα”. Μια “νέα κανο­νι­κό­τη­τα”. Μετά την τρο­μο­κρα­τία τόσων ημε­ρών, τους περιο­ρι­σμούς, τους θανά­τους που συνε­χί­ζο­νται κτλ. Μόνο που ο αυταρ­χι­σμός και η αυξη­μέ­νη αστυ­νο­μο­κρα­τία, ήρθαν για να μεί­νουν. Μαγα­ζιά θα μεί­νουν κλει­στά, οι απο­λυ­μέ­νοι άνερ­γοι, η εξα­θλί­ω­ση στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα έντο­νη. Τι θα μεί­νει ακό­μα; Οι αντερ­γα­τι­κοί νόμοι που πέρα­σε η κυβέρ­νη­ση, η διά­λυ­ση της Παι­δεί­ας, το κου­ρα­σμέ­νο και απλή­ρω­το προ­σω­πι­κό των νοσο­κο­μεί­ων κτλ. Με το “καλη­μέ­ρα” ανα­βά­λουν την Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά σαν κάτι “συμ­βο­λι­κό”, όπως λένε. Και για­τί τώρα η χαλά­ρω­ση των μέτρων; Για­τί πώς θα “μένου­με σπί­τι”, όταν από 1/5 οι τρά­πε­ζες θα πέσουν σαν τα όρνια αφού τελειώ­νει η προ­στα­σία της πρώ­της κατοικίας.Τα δικα­στή­ρια, άλλω­στε, δεν θα ανοί­ξουν όλες τις λει­τουρ­γί­ες τους. Προ­τε­ραιό­τη­τα έχει το φαγο­πό­τι των τρα­πε­ζών. Ο ιός τους βόλε­ψε όσο τους βόλε­ψε. Ας ψοφή­σου­με τώρα. Άνερ­γοι, άστε­γοι, πει­να­σμέ­νοι. Σάμπως πότε ενδια­φέρ­θη­κε πραγ­μα­τι­κά η αστι­κή εξου­σία για τις ανά­γκες του λαού; Πότε ο καπι­τα­λι­σμός είχε “ανθρώ­πι­νο πρό­σω­πο”; Τόσα εκα­τομ­μύ­ρια εδω­σαν στα ΜΜΕ για την προ­πα­γάν­δα τους και ούτε ένα ευρώ στο ΕΣΥ.Ίσα-Ίσα που παρα­μέ­νουν εργα­ζό­με­νοι στα νοσο­κο­μεία απλή­ρω­τοι και με ελλεί­ψεις σε βασι­κά υλι­κά. Δεν θα τους περά­σει. Η Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά δεν παίρ­νει ανα­βο­λές. Η ταξι­κή πάλη δεν παίρ­νει ανα­βο­λές. Οι ζωές μας δεν παίρ­νουν ανα­βο­λές.  Αντε­πί­θε­ση και ανα­τρο­πή τώρα. Τον φασι­σμό βαθιά κατά­λα­βε τον. Η εικό­να είναι Σοσια­λι­σμός ή Βαρβαρότητα.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο