Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η φοιτήτρια που δέχτηκε επίθεση τοξικομανούς στο ΑΠΘ απαντά σε όσους ενοχοποιούν το άσυλο

«Τα φαι­νό­με­να αυτά της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας καθώς και οι άνθρω­ποι αυτοί καμία σχέ­ση δεν έχουν ούτε με το οργα­νω­μέ­νο φοι­τη­τι­κό κίνη­μα, ούτε προ­φα­νώς βρί­σκουν κατα­φύ­γιο στο πανε­πι­στή­μιο λόγω της ύπαρ­ξης ασύ­λου», σημειώ­νει στην απά­ντη­σή της προς τα ΜΜΕ η φοι­τή­τρια M. M. που δέχθη­κε επί­θε­ση από τοξι­κο­μα­νή την Τρί­τη, μέσα στο χώρο του ΑΠΘ. «Στη Ροτό­ντα, τη Ναυα­ρί­νου, το Δεν­δρο­πό­τα­μο, σε πολ­λές γει­το­νιές της Θεσ­σα­λο­νί­κης, που δεν υπάρ­χει άσυ­λο, το πρό­βλη­μα είναι εξί­σου οξυ­μέ­νο. Η λύση λοι­πόν δεν θα δοθεί καταρ­γώ­ντας περισ­σό­τε­ρες δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες των φοι­τη­τών, το δικαί­ω­μά μας να αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στη χαμο­ζωή που θέλουν να μας επι­βά­λουν», σημειώ­νει, με αφορ­μή τα όσα ακού­στη­καν για ακό­μη μια φορά, μετά την επί­θε­ση εις βάρος της, για το πανε­πι­στη­μια­κό άσυλο.

Ολόκληρη η απάντηση:

«Είμαι η φοι­τή­τρια η οποία πρό­σφα­τα δέχτη­κε επί­θε­ση σε χώρο που ΑΠΘ από έναν τοξι­κο­μα­νή. Είναι αλή­θεια πως η κατά­στα­ση στο Πανε­πι­στή­μιό μας εδώ και και­ρό είναι οξυ­μέ­νη, όσον αφο­ρά τη δια­κί­νη­ση ναρ­κω­τι­κών και της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας. Γίνε­ται στους χώρους μας εκτε­τα­μέ­νη χρή­ση και δια­κί­νη­ση, δρα­στη­ριο­ποιού­νται διά­φο­ρες εγκλη­μα­τι­κές ομά­δες και άρα κυκλο­φο­ρούν τοξι­κο­ε­ξαρ­τη­μέ­νοι, ”dealers” και γενι­κό­τε­ρα άνθρω­ποι που συν­δέ­ο­νται με φαι­νό­με­να βίας και παρα­βα­τι­κό­τη­τας. Το τελευ­ταίο κυρί­ως διά­στη­μα έχει ανοί­ξει από κυβέρ­νη­ση και τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα μια συζή­τη­ση η οποία συντο­νι­σμέ­να ανα­πα­ρά­γε­ται από τα ΜΜΕ και προ­σπα­θεί να ταυ­τί­σει τα υπαρ­κτά αυτά φαι­νό­με­να με την αγω­νι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων, να μας πεί­σει δηλα­δή ότι υπεύ­θυ­νοι για αυτή την κατά­στα­ση είμα­στε οι ίδιοι οι φοι­τη­τές και ότι η λύση θα δοθεί με την κατάρ­γη­ση του άσυ­λου και την είσο­δο της Αστυ­νο­μί­ας στα Πανεπιστήμια.

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όμως είναι τελεί­ως δια­φο­ρε­τι­κή: Την ευθύ­νη φέρουν η κυβέρ­νη­ση καθώς και οι προη­γού­με­νοι οι οποί­οι με τις πολι­τι­κές τους έχουν φέρει και μονι­μο­ποι­ή­σει την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση στα Πανε­πι­στή­μια, γεγο­νός που έχει ως απο­τέ­λε­σμα οι σχο­λές μας να ρημά­ζουν, οι σπου­δές μας να υπο­βαθ­μί­ζο­νται, επι­χει­ρή­σεις να αλω­νί­ζουν μέσα στο Πανε­πι­στή­μιο, να λυμαί­νο­νται τη φοι­τη­τι­κή μέρι­μνα, να κόβουν και να ράβουν προ­γράμ­μα­τα σπου­δών, να βάζουν όρια στην επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να. Μπρο­στά σε αυτή την κατά­στα­ση και την επί­θε­ση κατά των δικαιω­μά­των μας πατά­ει η πάγια στό­χευ­ση όλων όσοι μας τσα­κί­ζουν τη ζωή, να κατα­συ­κο­φα­ντή­σουν και να βάλουν στο χέρι το οργα­νω­μέ­νο φοι­τη­τι­κό κίνη­μα, ώστε τελι­κά να καταρ­γή­σουν το άσυ­λο και να υλο­ποι­ή­σουν ανε­νό­χλη­τοι τα σχέ­διά τους.

Τα φαι­νό­με­να αυτά της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας καθώς και οι άνθρω­ποι αυτοί καμία σχέ­ση δεν έχουν ούτε με το οργα­νω­μέ­νο φοι­τη­τι­κό κίνη­μα ούτε προ­φα­νώς βρί­σκουν κατα­φύ­γιο στο Πανε­πι­στή­μιο λόγω της ύπαρ­ξης ασύ­λου. Στη Ροτό­ντα, τη Ναυα­ρί­νου, το Δεν­δρο­πό­τα­μο, σε πολ­λές γει­το­νιές της Θεσ­σα­λο­νί­κης, που δεν υπάρ­χει άσυ­λο, το πρό­βλη­μα είναι εξί­σου οξυ­μέ­νο. Η λύση λοι­πόν δεν θα δοθεί καταρ­γώ­ντας περισ­σό­τε­ρες δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες των φοι­τη­τών, το δικαί­ω­μά μας να αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στη χαμο­ζωή που θέλουν να μας επι­βά­λουν. Αν θέλει όντως η πολι­τεία να κάνει κάτι στην κατεύ­θυν­ση επί­λυ­σης του προ­βλή­μα­τος, ας ξεκι­νή­σει αυξά­νο­ντας τη χρη­μα­το­δό­τη­ση για τα ιδρύ­μα­τα στο ύψος των ανα­γκών μας. Ας προ­σλά­βει μόνι­μο προ­σω­πι­κό φύλα­ξης με ευθύ­νη του Πανε­πι­στη­μί­ου, χωρίς security και εργο­λα­βί­ες. Ας απο­κα­τα­στή­σει το φωτι­σμό στους χώρους του Πανε­πι­στη­μί­ου, ας μερι­μνή­σει για δομές ψυχα­γω­γι­κών, αθλη­τι­κών, πολι­τι­στι­κών δρα­στη­ριο­τή­των προ­κει­μέ­νου να μπο­ρού­με να αξιο­ποιού­με δημιουρ­γι­κά τον ελεύ­θε­ρό μας χρό­νο στις σχο­λές μας. Να επι­βά­λουν εξο­ντω­τι­κές ποι­νές στους ναρκέμπορους.

Τέλος, να στα­μα­τή­σουν να καλ­λιερ­γούν την ανο­χή του λαού και της νεο­λαί­ας προ­βάλ­λο­ντας εντε­λώς αντιε­πι­στη­μο­νι­κά επι­χει­ρή­μα­τα περί ευερ­γε­τι­κής χρή­σης της κάν­να­βης ή απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κούς δια­χω­ρι­σμούς σε σκλη­ρά και μαλα­κά ναρ­κω­τι­κά! Να ενι­σχύ­σουν τις δομές ενη­μέ­ρω­σης, πρό­λη­ψης, θερα­πεί­ας και επα­νέ­ντα­ξης, τα στε­γνά προ­γράμ­μα­τα απε­ξάρ­τη­σης. Όχι, δεν είναι προ­ο­δευ­τι­κή η ψυχα­γω­γι­κή χρή­ση της κάν­να­βης, δεν είναι εκσυγ­χρο­νι­σμός η νομι­μο­ποί­η­σή της. Προ­ο­δευ­τι­κό και εκσυγ­χρο­νι­στι­κό είναι να μπο­ρού­με να σπου­δά­ζου­με, να δου­λεύ­ου­με και να ζού­με με σύγ­χρο­νους όρους και δικαιώ­μα­τα και μάλι­στα να μπο­ρού­με να τα διεκ­δι­κού­με όταν αυτά αμφισβητούνται».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο