Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι στήριξη στους αγώνες, η ίδια είναι πράξη αγώνα — του Γιώργου Μαργαρίτη

Του Γιώρ­γου Μαργαρίτη*

Για­τί ΚΚΕ; Στην αστι­κή δημο­κρα­τία οι εκλο­γές μοιά­ζουν με θεα­τρι­κή παρά­στα­ση. Οι αστοί πολι­τι­κοί, ως ηθο­ποιοί, υπο­κρί­νο­νται ότι είναι κάτι το δια­φο­ρε­τι­κό, το άλλο, από εκεί­νο το οποίο έχουν ανα­λά­βει να είναι στην πραγ­μα­τι­κή τους ζωή. Μιλούν, ως πάνω στη σκη­νή, για τα όσα θα κάνουν — όσα δεν έκα­ναν το διά­στη­μα που κυβερ­νού­σαν. Μιλούν για τη σωτη­ρία του λαού — τον οποίο κατα­δί­κα­σαν τον και­ρό που κυβερ­νού­σαν. Μιλούν για το καλό των πολ­λών, αυτοί που σκέ­φτο­νταν μόνο το καλό των λίγων σε βάρος των πολ­λών, τον και­ρό που κυβερ­νού­σαν. Μιλούν για ευη­με­ρία και για ειρή­νη, αυτοί που εργά­στη­καν για τον πόλε­μο και που πήραν πίσω από τους ανθρώ­πους του μόχθου το δικαί­ω­μα στην αξιο­πρε­πή στέ­γα­ση, στην Υγεία, στην Παι­δεία, στη ζωή, τον και­ρό που κυβερνούσαν.

Μια παρά­στα­ση είναι για τα κόμ­μα­τα της εξου­σί­ας οι εκλο­γές, μόλις τελειώ­σουν όλα ξανα­γυ­ρί­ζουν στην προ­α­πο­φα­σι­σμέ­νη κανο­νι­κό­τη­τα. Οι πλει­στη­ρια­σμοί των σπι­τιών, διό­τι έτσι γίνε­ται «σε μια ευνο­μού­με­νη κοι­νω­νία». Οι ιαχές και προ­ε­τοι­μα­σί­ες πολέ­μου διό­τι είμα­στε «στρα­τη­γι­κοί» εταί­ροι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης. Οι μισθοί στε­ρή­σε­ων διό­τι «οι αντο­χές της οικο­νο­μί­ας». Ολα τα συνη­θι­σμέ­να και επα­να­λαμ­βα­νό­με­να δηλαδή…

Η ζωή μας όμως, η πραγ­μα­τι­κή ζωή, δεν είναι θέα­τρο. Μια παρά­στα­ση, πετυ­χη­μέ­νη ή μη, κανέ­να πρό­βλη­μα των πολ­λών δεν μπο­ρεί να λύσει, κανέ­να αίτη­μά τους για αξιο­πρε­πή ζωή, αντά­ξια του πλού­του που δημιουρ­γούν και παρά­γουν, δεν μπο­ρεί να εκπλη­ρώ­σει. Τα φώτα της σκη­νής έσβη­σαν, κάτω τα κεφά­λια, πίσω στη δουλειά.

Το θέα­τρο προ­σφέ­ρε­ται για ψέμα­τα και απα­τη­λές, μεγά­λες κου­βέ­ντες. Η πραγ­μα­τι­κή ζωή δεν θέλει τέτοια, δεν τα σηκώ­νει, γνω­ρί­ζει ότι τίπο­τε δεν αλλά­ζει με αυτά. Στον κόσμο τον πραγ­μα­τι­κό κανείς δεν θα σου δώσει αυτό που σου ανή­κει αν δεν το διεκ­δι­κή­σεις, αν δεν πολε­μή­σεις γι’ αυτό, αν δεν το αρπά­ξεις από τα χέρια αυτών που στο στε­ρούν. Μόνο με αγώ­νες λαϊ­κούς, ταξι­κούς, μαζι­κούς, δημο­κρα­τι­κούς μπο­ρούν οι πολ­λοί να ζητή­σουν δικαιο­σύ­νη σήμε­ρα, έναν κόσμο δια­φο­ρε­τι­κό, δίκαιο, αύριο.

Στο πολι­τι­κό σκη­νι­κό ένα κόμ­μα βρί­σκε­ται στα­θε­ρά δίπλα στους λαϊ­κούς αγώ­νες. Δεν λέει μεγά­λα λόγια και απα­τη­λά, δεν υπό­σχε­ται λαγούς με πετρα­χή­λια. Λέει την αλή­θεια: «Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό» και δίνει μια υπό­σχε­ση. Οτι στους αγώ­νες στο αύριο, αυτό το κόμ­μα θα στα­θεί στο πλευ­ρό όσων διεκ­δι­κούν, όσων αγω­νί­ζο­νται. Υπό­σχε­ση που δεν χρειά­ζε­ται πιστο­ποί­η­ση, έναν αιώ­να τώρα το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Ελλά­δας, το ΚΚΕ, αυτό κάνει, γι’ αυτό ασυμ­βί­βα­στα υπάρχει.

Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ στις εκλο­γές, η ψήφος στο ΚΚΕ, είναι η κίνη­ση που θα χαλά­σει την απα­τη­λή θεα­τρι­κή παρά­στα­ση. Θα ακυ­ρώ­σει την εξα­πά­τη­ση και το ψέμα. Που θα δώσει κου­ρά­γιο στους πολ­λούς, που θα κάνει τους εκμε­ταλ­λευ­τές να σκε­φτούν καλύ­τε­ρα το πόσα θα αρπά­ξουν. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι στή­ρι­ξη στους αγώ­νες που έρχο­νται, η ίδια είναι πρά­ξη αγώ­να, δια­κή­ρυ­ξη άρνη­σης του κόσμου μέσα στον οποίο ζού­με και αυτού που τα συμ­φέ­ρο­ντα των ισχυ­ρών ετοι­μά­ζουν για τον λαό μας και τη χώρα μας.

Με το ΚΚΕ οργα­νω­τή και εμψυ­χω­τή ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό. Ψήφο λοι­πόν στο κόμ­μα των αγώνων.

* Kαθη­γη­τής Σύγ­χρο­νης Ιστο­ρί­ας ΑΠΘ και συγγραφέας,
υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής του ΚΚΕ στο Ηρά­κλειο Κρήτης.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαββατοκύριακου».