Θεοχάρης Παπαδόπουλος: Εξέλιξη

Είναι εξέ­λι­ξη του ανθρώ­που η φωτιά.
Φλό­γες καλπάζουν
καί­νε κτί­ρια και ομίλους
καί­γο­νται άλογα.
Μαύ­ροι κορμοί
απελ­πι­σμέ­να τα κλα­διά ζητούν βοήθεια
καί­γο­νται δέντρα.
Στρι­γκές φωνές,
κλά­μα και ουρλιαχτό
καί­γο­νται γάτες.
Ένα αλύχτισμα
και κλά­μα γοερό
καί­γο­νται σκύλοι.
Τοί­χοι βουβοί
μαύ­ροι σοβά­δες σε κομμάτια
καί­γο­νται σπίτια.
Άγριες κραυγές,
πλη­γές καρβουνιασμένες.
καί­γο­νται άνθρωποι.
Κορά­κια χόρ­τα­σαν με δασι­κά φιλέτα.

Μα η οργή ανά­βει μέσα μας φωτιά
και όσους παί­ζουν με φωτιά τους κυνηγάει
έρχε­ται η ώρα μας,
γινό­μα­στε πολλοί
είναι σε εξέ­λι­ξη η φωτιά που θα τους κάψει.