Θερινή ώρα για πάντα;

Την Κυρια­κή αλλά­ζει η ώρα ‑και όχι για τελευ­ταία φορά. Τη Δευ­τέ­ρα, οι υπουρ­γοί των κρα­τών μελών της ΕΕ συνα­ντώ­νται στο Γκρατς και συζη­τούν για την αλλα­γή της ώρας.

Από το 1980, τα ρολό­για αλλα­ζουν δύο φορές το χρό­νο ‑το τελευ­ταίο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο του Μαρ­τί­ου και το τελευ­ταίο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο του Οκτω­βρί­ου. Αυτό θα μπο­ρού­σε σύντο­μα να τελειώ­σει. Η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή διε­νήρ­γη­σε δημό­σια έρευ­να το καλο­καί­ρι: Το 84% των συμ­με­τε­χό­ντων δεν θέλει αλλα­γή στην ώρα. Ωστό­σο, η ψηφο­φο­ρία δεν ήταν αντι­προ­σω­πευ­τι­κή: συμ­με­τεί­χαν 4,6 εκα­τομ­μύ­ρια πολί­τες, οι περισ­σό­τε­ρες ψήφοι προ­έρ­χο­νταν από την Γερ­μα­νία. Το απο­τέ­λε­σμα δεν μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει όμως σαφή ένδει­ξη για την ευρω­παϊ­κή διά­θε­ση, γρά­φει η Frankfurter Rundschau. Αλλά τι τώρα; Θερι­νή ώρα για πάντα; Ή χει­με­ρι­νή ώρα, η οποία είναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και η κανονική;

Στο κοι­νό υπήρ­χε η εντύ­πω­ση ότι η πλειο­ψη­φία των ανθρώ­πων θα προ­τι­μού­σε μεγα­λύ­τε­ρες περί­ο­δους φωτός το χει­μώ­να, κάτι που θα ήταν εφι­κτό με τη θερι­νή ώρα. Πριν από λίγες εβδο­μά­δες, μια δημο­σκό­πη­ση στην Ομο­σπον­δια­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας έδει­ξε ότι το 51% θέλει ως μόνι­μη τη θερι­νή ώρα. Ο Γερ­μα­νός υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών Πέτερ Αλτμάιερ λέει οτι «Οι άνθρω­ποι εξα­κο­λου­θούν να θέλουν να έχουν ακό­μη και το χει­μώ­να, το φθι­νό­πω­ρο και την άνοι­ξη, μετά τη δου­λειά και το σχο­λείο, τον ελεύ­θε­ρο χρό­νο τους στο φως της ημέρας».

Ο ευρωσκεπτικισμός της ώρας

Αλλά δεν είναι τόσο εύκο­λο. Στις ομά­δες εργα­σί­ας των κρα­τών μελών που συνε­δρί­α­σαν στις Βρυ­ξέλ­λες προ­κύ­πτει μια δια­φο­ρε­τι­κή εικό­να: η Πορ­το­γα­λία, όπως και η Ελλά­δα, θα επι­θυ­μού­σαν περισ­σό­τε­ρο τη σημε­ρι­νή λύση ‑να συνε­χί­σου­με να αλλά­ζου­με τα ρολό­για δύο φορές το χρό­νο. Η Γαλ­λία και η Ισπα­νία, καθώς και η Ολλαν­δία , η Δανία και η Φιν­λαν­δία, θέλουν τη χει­με­ρι­νή ώρα ως μόνι­μη λύση. Η Γερ­μα­νία, η Πολω­νία, η Κύπρος καθώς και τα κρά­τη της Βαλ­τι­κής υπο­στη­ρί­ζουν τη θερι­νή ώρα αιωνίως.

Την Δευ­τέ­ρα, οι υπουρ­γοί των κρα­τών μελών θα συνα­ντη­θούν στο Γκρατς. Εκεί το θέμα εγγρά­φε­ται στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη για πρώ­τη φορά. Μια συμ­φω­νία δεν φαί­νε­ται στο προ­σκή­νιο. Υπάρ­χει μόνο ένα σημείο συμ­φω­νί­ας: το χρο­νο­διά­γραμ­μα που έχει θέσει η Επι­τρο­πή δεν μπο­ρεί να τηρη­θεί. Ο πρό­ε­δρος της Κομι­σιόν Ζαν Κλοντ Γιούν­κερ έχει καλέ­σει τα κρά­τη μέλη να υπο­βά­λουν έκθε­ση στις Βρυ­ξέλ­λες μέχρι τα τέλη Μαρ­τί­ου 2019 σχε­τι­κά με το πώς πρέ­πει να ρυθ­μί­ζουν τα ρολό­για στο μέλλον.

Πολ­λοί λένε για παρά­δειγ­μα ότι το ενδε­χό­με­νο μεμο­νω­μέ­νων εθνι­κών κανο­νι­σμών θα δια­τα­ρά­ξει σημα­ντι­κά τα δρο­μο­λό­για των αερο­πο­ρι­κών εται­ρειών. Σε μερι­κές πρω­τεύ­ου­σες εξε­τά­ζε­ται η δυνα­τό­τη­τα να υπάρ­ξει έρευ­να μετα­ξύ του πλη­θυ­σμού. Αυτό είναι σχε­δόν αδύ­να­το σε τόσο μικρό χρο­νι­κό διάστημα.

Οι χρο­νο­βιο­λό­γοι, οι οποί­οι ενδια­φέ­ρο­νται για τις επι­πτώ­σεις της αλλα­γής του χρό­νου στους ανθρώ­πους, θεω­ρούν τη μόνι­μη θερι­νή ώρα ένα «μεγά­λο λάθος». Η ΕΕ θα μπο­ρού­σε να καταρ­γή­σει την αλλα­γή της ώρας , «αλλά δεν πρέ­πει να επι­λέ­ξει τη λαν­θα­σμέ­νη επι­λο­γή», λέει, για παρά­δειγ­μα, ο επι­στή­μο­νας Μίκα­ελ Βιντεν. Είναι πιο φυσι­κό, αν η ώρα βασί­ζε­ται στο ζενίθ του ήλιου. Στις 12 το μεση­μέ­ρι, ο ηλιος βρί­σκε­ται στο υψη­λό­τε­ρο σημείο του ‑αυτή η κανο­νι­κή ώρα θα αντι­στοι­χού­σε στην αίσθη­ση του χρό­νου των ανθρώ­πων. Μέχρι στιγ­μής, το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι την Κυρια­κή 31 Μαρ­τί­ου 2019 θα ξεκι­νή­σει η επό­με­νη καλο­και­ρι­νή περί­ο­δος. Για πόσο καιρό;