Θεσσαλονίκη: Για την απαράδεκτη καθυστέρηση περίπου έξι ετών του δήμου να μετονομαστεί οδός της Τούμπας σε «Μήτσου Σαχίνη»

Για την πρω­το­φα­νή, απα­ρά­δε­κτη καθυ­στέ­ρη­ση έξι περί­που ετών για την υλο­ποί­η­ση της ομό­φω­νης από­φα­σης του δημο­τι­κού συμ­βου­λί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης να ονο­μα­το­δο­τη­θεί οδός της Τού­μπας σε οδό «Μήτσου Σαχί­νη», δια­μαρ­τύ­ρε­ται ο Αγά­πιος Σαχί­νης. Ως γιος του Μήτσου Σαχί­νη, αλλά και σαν μέλος του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σμέ­νων — Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών 1967–1974 (ΣΦΕΑ) και επί χρό­νια δημο­τι­κός σύμ­βου­λος του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Με δήλω­σή του προς τον Πρό­ε­δρο του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης, Π. Λεκά­κη, την οποία κοι­νο­ποιεί προς τον Δήμαρ­χο Κ. Ζέρ­βα, τους δημο­τι­κούς συμ­βού­λους και τα ΜΜΕ, καταγ­γέλ­λει ουσια­στι­κά την απα­ρά­δε­κτη πρα­κτι­κή που ακο­λου­θεί­ται από τη διοί­κη­ση του Δήμου, παρά τις επα­νει­λημ­μέ­νες παρεμ­βά­σεις της «Λαϊ­κής Συσπείρωσης».

Το θέμα είχε επα­να­φέ­ρει στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, που έγι­νε στις 29 Δεκέμ­βρη 2022, η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» και τότε ο Πρό­ε­δρος του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου είχε δεσμευ­θεί ότι θα εντά­ξει το θέμα στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη. Κάτι που δεν έπρα­ξε ούτε στη συνε­δρί­α­ση του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου, ένα μήνα μετά, τη Δευ­τέ­ρα 30 Γενά­ρη 2023. Επι­κα­λέ­στη­κε ότι «ξέχα­σε» να εντά­ξει το θέμα και δια­βε­βαί­ω­νε ότι ήταν έτοι­μη η εισή­γη­ση της υπη­ρε­σί­ας με σύμ­φω­νη γνώ­μη για μετο­νο­μα­σία ολό­κλη­ρης της σημε­ρι­νής οδού Επι­δαύ­ρου σε οδό Μήτσου Σαχίνη.

Η ομό­φω­νη από­φα­ση του δημο­τι­κού συμ­βου­λί­ου για τη ονο­μα­το­δο­σία οδού της Τού­μπας σε οδό «Μήτσου Σαχί­νη», έχει ληφθεί στις 24 Ιού­λη του 2017.

Στη δήλω­σή του ο Αγά­πιος Σαχί­νης, μετα­ξύ άλλων ανα­φέ­ρει ότι τα μπο­ρού­σε να επι­κα­λε­στεί πολ­λές από τις ιδιό­τη­τες του για αυτή τη παρέμ­βα­ση — δια­μαρ­τυ­ρία του, όμως επι­λέ­γει την ιδιό­τη­τα του ενερ­γού δημό­τη της πόλης.

Και σημειώ­νει: «Μ’ αυτήν δια­μαρ­τύ­ρο­μαι για τη πρω­το­φα­νή, απα­ρά­δε­κτη καθυ­στέ­ρη­ση έξι περί­που ετών για την υλο­ποί­η­ση ΟΜΟΦΩΝΗΣ από­φα­σης του δημο­τι­κού συμ­βου­λί­ου για από­δο­ση τιμής σε έναν από τους εργά­τες που συμ­με­τεί­χαν ενερ­γά στην ιστο­ρι­κή εργα­τι­κή εξέ­γερ­ση του Μάη του ’36 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Αγω­νι­στή της Εθνι­κής Αντί­στα­σης με τον ΕΛΑΣ. Κατα­δι­κα­σμέ­νο σε ισό­βια και φυλα­κι­σμέ­νο γι’ αυτή τη δρά­ση του. Ξανά κατα­δι­κα­σμέ­νο σε ισό­βια και δεσμώ­τη της χού­ντας. Επί χρό­νια συν­δι­κα­λι­στή και Βου­λευ­τή Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ.

Αν θεω­ρεί­τε ότι η στά­ση σας υπη­ρε­τεί τη πραγ­μα­τι­κή δημο­κρα­τία, τιμά τους αγω­νι­στές της και κλεί­νει το δρό­μο σ’ όσους την αμφι­σβη­τούν, μπο­ρεί­τε να επι­μέ­νε­τε σ’ αυτήν.

Ομως, σας δηλώ­νω απε­ρί­φρα­στα : Δεν πρό­κει­ται να κου­ρα­στώ ούτε να παραι­τη­θώ. Σαν δημό­της, της πόλης που υπη­ρέ­τη­σα, θα συνε­χί­σω τον αγώ­να δικαί­ω­σης των αγω­νι­στών και κατα­δί­κης των δυνα­στών — εκμε­ταλ­λευ­τών του λαού μας».

902.gr