Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Καθηγητής γυμνασίου καταδικάστηκε για σεξουαλική παρενόχληση μαθητριών του

Καθη­γη­τής γυμνα­σί­ου κατα­δι­κά­στη­κε σε συνο­λι­κή φυλά­κι­ση 22 μηνών, με 3ετή ανα­στο­λή, για σεξουα­λι­κή παρε­νό­χλη­ση μαθη­τριών του, κατά τη διάρ­κεια του σχο­λι­κού ωρα­ρί­ου. Το Τρι­με­λές Πλημ­με­λειο­δι­κείο Θεσ­σα­λο­νί­κης, ενώ­πιον του οποί­ου παρα­πέμ­φθη­κε να δικα­στεί, τον έκρι­νε ομό­φω­να ένο­χο για κατά­χρη­ση ανη­λί­κου, κατά συρ­ροή και κατ’ εξα­κο­λού­θη­ση, ανα­γνω­ρί­ζο­ντάς του το ελα­φρυ­ντι­κό του σύν­νο­μου βίου.

Η δικο­γρα­φία περιε­λάμ­βα­νε οκτώ μαθή­τριες γυμνα­σί­ου, στις οποί­ες ο 66χρονος εκπαι­δευ­τι­κός φέρε­ται να «απηύ­θυ­νε χει­ρο­νο­μί­ες και προ­τά­σεις γενε­τή­σιου χαρακτήρα».

Είχε προη­γη­θεί ανα­φο­ρά των γονιών τους στην Εισαγ­γε­λία Πρω­το­δι­κών Θεσ­σα­λο­νί­κης και ακο­λού­θη­σε έρευ­να της Υπο­διεύ­θυν­σης Προ­στα­σί­ας Ανη­λί­κων Θεσ­σα­λο­νί­κης της ΕΛ.ΑΣ., όπου οι καταγ­γέλ­λου­σες έφη­βες (ηλι­κί­ας τότε 14 με 15 ετών) εξε­τά­στη­καν, παρου­σία παιδοψυχολόγου.

Στις κατα­θέ­σεις τους φαί­νε­ται να κατήγ­γει­λαν — μετα­ξύ άλλων — ότι ο καθη­γη­τής τούς απηύ­θυ­νε ερω­τή­σεις για τις ερω­τι­κές τους προ­τι­μή­σεις και τυχόν σεξουα­λι­κές εμπει­ρί­ες που βίω­σαν. Επι­πλέ­ον, οι ίδιες τον κατήγ­γει­λαν ότι προ­έ­βη σε «αγγίγ­μα­τα» πάνω από τα ρού­χα και σε γυμνά μέρη στην κοι­λια­κή χώρα.

Οι καταγ­γε­λί­ες αφο­ρού­σαν το περ­σι­νό σχο­λι­κό έτος (2021–22) και ειδι­κό­τε­ρα το διά­στη­μα από τον Οκτώ­βριο έως τον Φεβρουά­ριο. Προ­κά­λε­σαν δε, ανα­στά­τω­ση στην εκπαι­δευ­τι­κή κοι­νό­τη­τα τού συγκε­κρι­μέ­νου σχο­λι­κού συγκρο­τή­μα­τος που κορυ­φώ­θη­καν σε καταλήψεις.

Στην απο­λο­γία του, ο κατη­γο­ρού­με­νος καθη­γη­τής και υπο­διευ­θυ­ντής του συγκε­κρι­μέ­νου γυμνα­σί­ου (τέθη­κε σε αργία μετά την παρα­πο­μπή του σε δίκη) χαρα­κτή­ρι­σε τις καταγ­γε­λί­ες ως ψευ­δείς. Είναι χυδαί­ες, ακραί­ες και απα­ρά­δε­κτες» είπε για τις εις βάρος του απο­δι­δό­με­νες πρά­ξεις. Ο ίδιος απέ­δω­σε τα όσα ανέ­φε­ραν οι μαθή­τριες στην αυστη­ρό­τη­τα που τον διέ­κρι­νε ως εκπαι­δευ­τι­κό σε πει­θαρ­χι­κά ζητή­μα­τα και χαρα­κτή­ρι­σε τον εαυ­τό του ως «στυ­λο­βά­τη» του σχολείου.

Την απαλ­λα­γή του είχε ζητή­σει η εισαγ­γε­λέ­ας της έδρας, η οποία στην αγό­ρευ­σή της χαρα­κτή­ρι­σε υπο­κι­νού­με­νες τις καταγ­γε­λί­ες. Υπέ­δει­ξε — μάλι­στα — ως υπο­κι­νη­τή συγκε­κρι­μέ­νο μαθη­τή του σχο­λεί­ου, ο οποί­ος είχε τιμω­ρη­θεί κατά το παρελ­θόν από τον κατη­γο­ρού­με­νο καθη­γη­τή για πει­θαρ­χι­κό παράπτωμα.

Στην αίθου­σα του δικα­στη­ρί­ου βρέ­θη­καν οι καταγ­γέλ­λου­σες που όμως δεν εξε­τά­στη­καν, κατά την απο­δει­κτι­κή δια­δι­κα­σία, παρά μόνο δια­βά­στη­καν οι κατα­θέ­σεις που έδω­σαν στην αστυ­νο­μία. Στην ίδια αίθου­σα παρα­βρέ­θη­καν και συνά­δελ­φοι του καθη­γη­τή εκφρά­ζο­ντάς του την συμπα­ρά­στα­σή τους.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο