Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Με επιτυχία η εκδήλωση για το Σύστημα Υγείας της Κούβας και τη διεθνιστική της αλληλεγγύη

Εκδή­λω­ση για το Δημό­σιο Σύστη­μα Υγεί­ας της Κού­βας, την διε­θνι­στι­κή του διά­στα­ση και την αντι­με­τώ­πι­σή του πραγ­μα­το­ποί­η­σε το από­γευ­μα στο Δημαρ­χείο Θεσ­σα­λο­νί­κης ο Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσσαλονίκης.

Την εκδή­λω­ση άνοι­ξε η πρό­ε­δρος του Ελλη­νο­κου­βα­νι­κού Συν­δέ­σμου Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης, Βού­λα Καρα­μπί­δου, ενώ στη συνέ­χεια ομι­λί­ες έγι­ναν από τον Πρέ­σβη της Κού­βας, Αρα­μίς Φου­έ­ντε Ερντά­ντες, και τον Γιώρ­γο Μητσιά­κο, Ανα­πλη­ρω­τή Καθη­γη­τή Παι­δια­τρι­κής- Νεο­γνο­λο­γί­ας του Τμή­μα­τος Ιατρι­κής του ΑΠΘ.

Στο χώρο λει­τουρ­γού­σε επί­σης έκθε­ση με τα επι­τεύγ­μα­τα της Κού­βας στον τομέα της διε­θνι­στι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης και της αντι­με­τώ­πι­σης της πανδημίας.

Την εκδή­λω­ση παρα­κο­λού­θη­σε με ενδια­φέ­ρον πλή­θος κόσμου, ανά­με­σά του για­τροί, νοση­λευ­τές και εργα­ζό­με­νοι στα Νοσο­κο­μεία της Θεσ­σα­λο­νί­κης, ενώ παρευ­ρέ­θη­καν επί­σης ο Λεω­νί­δας Στολ­τί­δης, βου­λευ­τής του ΚΚΕ, ο Νίκος Ζώκας, πρό­ε­δρος της ΕΔΥΕΘ και Χρή­στος Παπα­χρή­στος, πρό­ε­δρος της Ένω­σης Νοσο­κο­μεια­κών Ιατρών Θεσσαλονίκης.

Κατά την ολο­κλή­ρω­ση της εκδή­λω­σης, ο Πρέ­σβης της Κού­βας απέ­νει­με τιμη­τι­κό βρα­βείο του Κου­βα­νι­κού Ινστι­τού­του Φιλί­ας των Λαών (ICAP) στον Ελλη­νο­κου­βα­νι­κό Σύν­δε­σμο Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης, ως ένδει­ξή ανα­γνώ­ρι­σης της δρά­σης του στην ενί­σχυ­ση των δεσμών Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης μετα­ξύ των δύο λαών, και στην διά­δο­ση της αλή­θειας για την Κου­βα­νι­κή Επανάσταση.

Όπως τόνι­σε στο άνοιγ­μα της εκδή­λω­σης η Βού­λα Καρα­μπί­δου, ο Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης, από την ίδρυ­σή του, στέ­κε­ται απο­φα­σι­στι­κά στο πλευ­ρό του κου­βα­νι­κού λαού, στη­ρί­ζει με κάθε τρό­πο τον αγώ­να του και εκφρά­ζει την αλλη­λεγ­γύη και τη στή­ρι­ξή του στην πάλη του, για να μπο­ρέ­σει να συνε­χί­σει στο δρό­μο που ο ίδιος επέ­λε­ξε, το σοσια­λι­σμό. «Η σημε­ρι­νή εκδή­λω­ση του Συν­δέ­σμου μας», σημεί­ω­σε, «έρχε­ται να φωτί­σει κρί­σι­μα ζητή­μα­τα, που αφο­ρούν την υγεία του λαού, μέσα από το παρά­δειγ­μα των επι­τευγ­μά­των της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης».

Από το βήμα της εκδή­λω­σης, ο Πρέ­σβης της Δημο­κρα­τί­ας της Κού­βας, Αρα­μίς Φου­έ­ντε Ερντά­ντες, ευχα­ρί­στη­σε για την πρό­σκλη­ση, και αρχι­κά παρου­σί­α­σε την δύσκο­λη κατά­στα­ση στην οποία βρέ­θη­κε η Κού­βα μετά τον θρί­αμ­βο της Επα­νά­στα­σης, το 1959, όταν περί­που οι μισοί για­τροί που βρί­σκο­νταν στο νησί έφυ­γαν κυρί­ως προς τις ΗΠΑ. «Η επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση κατέ­βα­λε κολοσ­σιαί­ες προ­σπά­θειες ώστε να δια­τη­ρή­σει την ιατρι­κή περί­θαλ­ψη προς τον πλη­θυ­σμό και να ανα­ζη­τή­σει τρό­πους επί­λυ­σης του προ­βλή­μα­τος όσο το δυνα­τόν γρη­γο­ρό­τε­ρα. Η Κού­βα έγι­νε απο­δέ­κτης της αλλη­λεγ­γύ­ης και της βοή­θειας πολυά­ριθ­μων για­τρών, λατι­νο­α­με­ρι­κά­νων αλλά κι από άλλες περιο­χές του κόσμου, με σκο­πό την ταχεία εκπαί­δευ­ση ιατρι­κού προσωπικού.

Παρό­λα αυτά, εκεί­νες οι δύσκο­λες συν­θή­κες και οι σφο­δροί περιο­ρι­σμοί δεν εμπό­δι­σαν την εκδή­λω­ση της αλλη­λεγ­γύ­ης και του διε­θνι­στι­κού πνεύ­μα­τος που ανέ­κα­θεν χαρα­κτή­ρι­ζαν την Επα­νά­στα­ση και τον Κου­βα­νι­κό λαό κι έκτο­τε ξεκί­νη­σε η συνει­σφο­ρά και η συνερ­γα­σία της Κού­βας με διά­φο­ρους λαούς του κόσμου στον τομέα της Υγεί­ας. Η παρο­χή υπη­ρε­σιών υγεί­ας και η συνε­χής φρο­ντί­δα για ανύ­ψω­ση της ποιό­τη­τας τους, όπως αυτές θεμε­λιώ­νο­νται στην ισχύ­ου­σα νομο­θε­σία για την Υγεία της χώρας, στη­ρί­χτη­καν, μετα­ξύ άλλων, στην κατα­σκευή δεκά­δων νοσο­κο­μεί­ων στις πόλεις και στην ύπαι­θρο, εκα­το­ντά­δων κέντρων υγεί­ας, ιατρι­κών σχο­λών, καθώς και κέντρων επι­στη­μο­νι­κής έρευ­νας εξο­πλι­σμέ­νων με τα πιο σύγ­χρο­να μέσα, στην ανά­πτυ­ξη της ιατρο-φαρ­μα­κευ­τι­κής βιο­μη­χα­νί­ας, στην επι­λο­γή κι εκπαί­δευ­ση του υγειο­νο­μι­κού προ­σω­πι­κού, στον κοι­νω­νι­κό χαρα­κτή­ρα της άσκη­σης του ιατρι­κού λει­τουρ­γή­μα­τος, σύμ­φω­να πάντα με τις αξί­ες του σοσια­λι­σμού και του ιατρι­κού ήθους».

Ο ίδιος τόνι­σε πως «ως αντί­λη­ψη, απο­τε­λεί πρώ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα η προ­λη­πτι­κή ιατρι­κή. Η πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα θεω­ρεί­ται η βάση πάνω στην οποία στη­ρί­ζε­ται το Κου­βα­νι­κό Σύστη­μα Υγεί­ας και σύμ­φω­να με το υπουρ­γείο υγεί­ας, πολ­λοί από τους δεί­κτες τους οποί­ους σήμε­ρα μπο­ρού­με να δεί­ξου­με, οφεί­λο­νται στα χρό­νια δου­λειάς από την πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα υγεί­ας, στην οποία παί­ζουν καθο­ρι­στι­κό ρόλο ο οικο­γε­νεια­κός για­τρός κι η οικο­γε­νεια­κή νοσοκόμα».

Αφού μίλη­σε για την τρέ­χου­σα κατά­στα­ση του Κου­βα­νι­κού Εθνι­κού Συστή­μα­τος Υγεί­ας, που δια­θέ­τει πλέ­ον πάνω από 100.000 ενερ­γούς για­τρούς, πράγ­μα το οποίο δίνει μια ανα­λο­γία 9 για­τρών για κάθε 1000 κατοί­κους, σημεί­ω­σε πως «οι πολ­λα­πλοί οικο­νο­μι­κοί περιο­ρι­σμοί που πλήτ­τουν τον τομέα της υγεί­ας στην Κού­βα – οι οποί­οι απο­τε­λούν προ­ϊ­όν της παγκό­σμιας υγειο­νο­μι­κής κρί­σης που προ­κλή­θη­κε από την παν­δη­μία του COVID-19 αλλά κυρί­ως λόγω της σκλή­ρυν­σης σε πρω­τό­γνω­ρα επί­πε­δα του οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού εμπάρ­γκο που έχουν επι­βάλ­λει οι κυβερ­νή­σεις των Η.Π.Α. — και για πολ­λούς λόγους απο­κρύ­πτο­νται ή αγνο­ού­νται κι εκφρά­ζο­νται στο τρέ­χων έλλειμ­μα φαρ­μά­κων, ιατρι­κών προ­μη­θειών κι άλλων πόρων, δεν εμπό­δι­σαν σε καμία στιγ­μή την επι­στη­μο­νι­κή ανά­πτυ­ξη του Εθνι­κού Συστή­μα­τος Υγεί­ας».

Επί­σης, σημεί­ω­σε πως «στην σφαί­ρα της υγεί­ας δια­πι­στώ­νο­νται απτά τα σημα­ντι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα κι οι κατα­κτή­σεις του λαού μας. Ως παρα­δείγ­μα­τα, μπο­ρού­με να ανα­φέ­ρου­με της αύξη­ση του προσ­δό­κι­μου ζωής που αγγί­ζει τα 79 έτη, το επί­πε­δο ανο­σί­ας που φτά­νει το 98%, την εξά­λει­ψη 14 μετα­δο­τι­κών ασθε­νειών – εκ των οποί­ων 11 μέσω εμβο­λί­ων, 8 από τα οποία απο­τε­λούν εθνι­κό προ­ϊ­όν. Η παι­δι­κή θνη­σι­μό­τη­τα για ηλι­κί­ες κάτω των 10 ετών είναι χαμη­λό­τε­ρη των 5 για κάθε 1000 παι­διά που γεν­νιού­νται ζωντα­νά».

Μιλώ­ντας για το πως η Κού­βα αντι­με­τώ­πι­σε την παν­δη­μία του COVID-19, σημεί­ω­σε πως «στην Κού­βα, η εφαρ­μο­γή του του Εθνι­κού Σχε­δί­ου για την πρό­λη­ψη και τον έλεγ­χο του νέου κορο­νοϊ­ού, από κοι­νού με τα υγειο­νο­μι­κά μας πρω­τό­κολ­λα και τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη εμπει­ρία, επέ­τρε­ψαν την ανάρ­ρω­ση άνω του 94% όσων ασθέ­νη­σαν, γεγο­νός το οποίο μας τοπο­θε­τεί μετα­ξύ εκεί­νων των χωρών με τους υψη­λό­τε­ρους δεί­κτες σε αυτόν τον τομέα».

Πρό­σθε­σε πως η Κού­βα έχει ανα­πτύ­ξει 5 υπο­ψή­φια εμβό­λια με τα οποία κατέ­στη δυνα­τή η ανο­σία για την τερά­στια πλειο­νό­τη­τα του πλη­θυ­σμού από το δεύ­τε­ρο έτος της ηλι­κί­ας κι άνω, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και μίας ενι­σχυ­τι­κής δόσης σε ένα ιδιαί­τε­ρα υψη­λό ποσο­στό των πολιτών.

Στην ομι­λία του, ο Γιώρ­γος Μητσιά­κος στά­θη­κε μετα­ξύ άλλων στη διε­θνι­στι­κή διά­στα­ση των επι­τευγ­μά­των του Κου­βα­νι­κού Συστή­μα­τος Υγεί­ας. «Η Κού­βα από τον θρί­αμ­βο της επα­νά­στα­σης», είπε, «δια­κρί­θη­κε για το πνεύ­μα της αλλη­λεγ­γύ­ης και του διε­θνι­σμού και έκτο­τε οι επαγ­γελ­μα­τί­ες της υγεί­ας τη παρα­μέ­νουν ένας πυλώ­νας διε­θνούς αλλη­λεγ­γύ­ης, δια­κρι­νό­με­νοι για τον αλτρουι­σμό τους και τον ηρω­ι­σμό τους, που ανα­τρέ­πουν και απο­δο­μούν όλες τις συκο­φα­ντί­ες των εκστρα­τειών που γίνο­νται για την υπο­βάθ­μι­ση του έργου τους.

Η Κού­βα ήταν και θα είναι παρού­σα σε κάθε δύσκο­λη κατά­στα­ση, όχι μόνο σε εκεί­να τα έθνη με τις πιο δυσμε­νείς οικο­νο­μι­κές συν­θή­κες άλλα σε κάθε γωνιά του κόσμου, σε κάθε ήπει­ρο, είτε Αμε­ρι­κή, είτε Ευρώ­πη, είτε Ασία, είτε Αφρι­κή».

Ο ίδιος ανέ­φε­ρε πως η διε­θνής αλλη­λεγ­γύη της Κού­βας ξεκί­νη­σε ήδη από το 1960 με την πρώ­τη μπρι­γά­δα που στάλ­θη­κε στη Χιλή για την βοή­θεια προς το λαό της εξαι­τί­ας του κατα­στρο­φι­κού σει­σμού. Έκτο­τε δεκά­δες είναι οι απο­στο­λές – μπρι­γά­δες της Κού­βας προς τις χώρες που πλή­γη­καν από σει­σμό, (Χιλή 1960, Περού 1970, Χιλή 1971, Νικα­ρά­γουα 1972, Μεξι­κό 1985, Ελ Σαλ­βα­δόρ 1986, Εκουα­δόρ 1987, Κολομ­βία 1999, Ελ Σαλ­βα­δόρ 2001).

Σημα­ντι­κό βήμα υπήρ­ξε η ίδρυ­ση το 2005 της διε­θνούς οργά­νω­σης για­τρών «που θα είναι ικα­νή να κατα­πο­λε­μή­σει το θάνα­το», του Διε­θνούς Τάγ­μα­τος Ειδι­κευ­μέ­νων Ιατρών σε κατα­στά­σεις Κατα­στρο­φών και Σοβα­ρών Επι­δη­μιών, η μπρι­γά­δα «Henry Reeve». «Η τερά­στια προ­σφο­ρά της Κού­βας απο­τυ­πώ­νε­ται ακό­μα και στα δεδο­μέ­να του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου όπου έχει κατα­γρά­φει πως η Κού­βα από το 1960 έχει στεί­λει περισ­σό­τε­ρους από 400.000 επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας σε 164 χώρες και είναι πάντα παρού­σα στις σοβα­ρό­τε­ρες κρί­σεις υγεί­ας» σημεί­ω­σε ο Γιώρ­γος Μητσιά­κος, και τόνι­σε πως «Απο­δει­κνύ­ε­ται περί­τρα­να πως πράγ­μα­τι, η Κού­βα, η απο­μο­νω­μέ­νη από όλη τη Δύση, στέλ­νει ιατρι­κό προ­σω­πι­κό και όχι στρα­τό, σπέρ­νει ζωή και όχι θάνα­το που σκορ­πούν οι βόμ­βες των ιμπε­ρια­λι­στών σε όλο τον πλανήτη!!».

Μιλώ­ντας για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας στη Κού­βα, ο Γιώρ­γος Μητσιά­κος ανέφερε:

«Η κατα­γρα­φή αυτών των απο­τε­λε­σμά­των (περιο­ρι­σμέ­νο αριθ­μό θανά­των – πάντο­τε συγκρι­τι­κά) απο­κτά ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη σημα­σία διό­τι συμ­βαί­νει εν μέσω απα­ρά­δε­κτων απο­κλει­σμών και δεκα­ε­τιών εμπάρ­γκο, εν μέσω παν­δη­μί­ας που απο­διορ­γά­νω­σε όλα τα συστή­μα­τα υγεί­ας του κόσμου και ελλεί­ψε­ων ακό­μη και σε βασι­κά αγα­θά, και η Κού­βα έχει κατα­φέ­ρει όχι μόνο να υπε­ρα­σπι­στεί την υγεία του λαού της, αλλά και να δώσει στή­ρι­ξη σε συστή­μα­τα Υγεί­ας καπι­τα­λι­στι­κών χωρών που κατέρρεαν.

Που όμως απο­δί­δε­ται αυτό το απο­τέ­λε­σμα; Απέ­να­ντι στην παν­δη­μία της COVID-19, η Κού­βα ενερ­γο­ποί­η­σε το δωρε­άν σύστη­μα Υγεί­ας σε όλα τα επί­πε­δα και κινη­το­ποί­η­σε το εθνι­κό επι­στη­μο­νι­κό δυνα­μι­κό της και τη βιο­φαρ­μα­κευ­τι­κή βιο­μη­χα­νία της, δια­θέ­το­ντας τη στή­ρι­ξη του λαού.

Η Κού­βα από τον Ιανουά­ριο του 2020, πριν ακό­μα ο ΠΟΥ κηρύ­ξει την λοί­μω­ξη SARS-Cov 2 ως παν­δη­μία, προ­βλέ­πο­ντας τις εξε­λί­ξεις προ­ε­τοι­μά­ζει το σύστη­μα υγεί­ας για την αντι­με­τώ­πι­ση της νόσου, και δημιουρ­γεί την Εθνι­κή Ομά­δα Εργα­σί­ας για την Κατα­πο­λέ­μη­ση του COVID-19 κινη­το­ποιώ­ντας την απα­ραί­τη­τη επι­στη­μο­νι­κή, επαγ­γελ­μα­τι­κή και τεχνο­λο­γι­κή υπο­δο­μή της χώρα

Ένας άλλος καθο­ρι­στι­κός παρά­γο­ντας που συνέ­βα­λε στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας απο­τέ­λε­σε η ταχύ­τα­τη ανά­πτυ­ξη των εμβο­λί­ων και των φαρ­μά­κων από την κου­βα­νι­κή φαρ­μα­κευ­τι­κή βιο­μη­χα­νία. Η ανά­πτυ­ξη των εμβο­λί­ων ένα­ντι της Covid 19 στη­ρί­χτη­κε στην μακρο­χρό­νια προ­σπά­θεια της κου­βα­νι­κής κυβέρ­νη­σης να δημιουρ­γή­σει και να ανα­πτύ­ξει τον τομέα βιο­τε­χνο­λο­γί­ας, προ­σπά­θεια η οποία ξεκί­νη­σε το 1981.

Σ’αυτό το λαό οι ΗΠΑ έχουν επι­βάλ­λει έναν απάν­θρω­πο οικο­νο­μι­κό και όχι μόνο απο­κλει­σμό και οι δυσκο­λί­ες και τα εμπό­δια που απορ­ρέ­ουν από αυτόν, ειδι­κά στον τομέα υγεί­ας, φανε­ρώ­νουν την υπο­κρι­σία αυτών που μιλούν για ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα, τη στιγ­μή που ωθούν ένα έθνος στην πεί­να και την ασθέ­νεια. Σε αυτήν τη χρο­νι­κή συγκυ­ρία, γίνε­ται ακό­μη πιο επι­τα­κτι­κό και ανα­γκαίο το αίτη­μα για τον τερ­μα­τι­σμό του απα­ρά­δε­κτου εθνο­κτό­νου και γενο­κτό­νου οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού απο­κλει­σμού που οι ΗΠΑ έχουν επι­βάλ­λει στην Κού­βα εδώ και 60 χρόνια.

Παρ όλα αυτά η Κού­βα ξέρει να αντι­με­τω­πί­ζει τις δυσκο­λί­ες, όσο μεγά­λες και αν είναι. Ο κου­βα­νι­κός λαός συνε­χί­ζει τον αγώ­να για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και αξιο­πρέ­πεια που συν­δέ­θη­κε άρρη­κτα με την προ­σπά­θεια δημιουρ­γί­ας μιας δίκαι­ης σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας. Χρέ­ος μας, χρέ­ος κάθε ανθρώ­που με συνεί­δη­ση είναι να συνε­χί­σου­με να στη­ρί­ζου­με, όπως μπο­ρεί ο καθέ­νας, τον αγώ­να αυτόν που είναι και δικός μας».

902.gr, havanaradio.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο