Γράφει η Φαίδρα Ζαμπαθά Παγουλάτου //
Δέκα χρόνια πέρασαν γρήγορα από τότε που χάσαμε έναν σημαντικό πνευματικό Άνθρωπο που επί 80 χρόνια υπηρέτησε τα Ελληνικά Γράμματα σε μια πλατιά κλίμακα. Μιλάμε με σεβασμό και αγάπη όπως ταιριάζει σ έναν φιλόσοφο Ποιητή, μελετητή κι ερευνητή τον Θοδωρή Βλαχοδημήτρη εκλεκτό μέλος της Εταιρίας μας. Εργάστηκε με αυταπάρνηση στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Γερμανίας , συγκεκριμένα του Αμβούργου και ως Καθηγητής και ως ερευνητής και Λεξικογράφος. Μελετούσε την ουσία της λέξης, τη δομή της και τις διάφορες ερμηνείες της.
Δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την πραγματικότητα. Πάντα κινείτο μέσα στο σήμερα και βίωνε τα ‘’τεκταινόμενα’’ συμετέχοντας ενεργά με την ποίηση του, τα άρθρα του και τις μελέτες του οραματιζόμενος πάντα ένα καλύτερο αύριο για όλο τον κόσμο ‚που τελικά κι ο ίδιος δεν έζησε.
Ωστόσο ο Θ .Βλαχοδημήτρης αγάπησε την Πατρίδα του και ιδιαίτερα τη γενέθλια Γη , στην οποία αφιέρωσε θαυμάσιους στίχους και προσπέρασε τις πίκρες που τον πότισε αυτή η όμορφη , ηλιόλουστη Χώρα που είχε πάντα μέσα του. Η ξενιτιά τον στιγμάτισε και με το αίμα από τις πληγές του έγραψε τα ωραιότερα Ποιήματα.. Η θεματική του απλωνόταν από την Ειρήνη, την Αγάπη, ως τα Ανθρώπινα δικαιώματα, και την Ελευθερία. Στηλίτευε τα κακώς κείμενα και με γενναιότητα έκανε και την κριτική του και τη διαμαρτυρία του. Στο ΝΗΣΙ ΤΩ Ν ΒΑΡΒΑΡΩΝ βγαίνει όλη η πίκρα του από τις διώξεις που υπέφερε και εδώ ακριβώς στο κομβικό αυτό σημείο του πόνου ξεπροβάλλει ένα φως αισιοδοξίας και ανοίγουν διάπλατα τα παράθυρα της ψυχής του’. Η αναγκαστική μετανάστευση του δεν τον αναχαίτισε από τη δουλειά του, αντίθετα βρήκε μια φιλική και θετική αντιμετώπιση από το επιστημονικό δυναμικό του Πανεπιστημίου του Αμβούργου όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια.
Σημαντικό είναι και πρέπει να τονιστεί ότι όλα τα θετικά στοιχεία σε όλο το έργο του διατηρούν μια αρμονία στη σύνθεση και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα της δημιουργίας του. Γεγονός που το εξομολογείται και ο ίδιος σ έναν πρόλογο του όπου γράφει :
‘’μόνο με τον αρμονικό συνδυασμό ασφαλίζεται η ισορροπία των εντάσεων, των στοιχείων που συναπαρτίζουν τους τρόπους ύπαρξης της ζωής σε όλη την ποικιλόμορφη παρουσία της.’’
Στην ποιητική του πορεία δεν παρέκλινε από την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια. Πίστευε ότι η παιδεία είναι το άπαν για να γίνουμε καλύτεροι, χρήσιμοι κι ωφέλιμοι στο σύνολο.
Πολλές φορές ο Ποιητής γίνεται και προφήτης χωρίς να το επιζητά ιδιαίτερα. Η οξύνοια του μυαλού του, η εκπαίδευση του ανθρώπου που διαθέτει ικανότητες να κρίνει και να μελετάει όλες τις παραμέτρους του κάθε προβλήματος μπορεί να τον οδηγήσει σε προφητικές διαπιστώσεις. Κι αυτό το συναντάμε στο Θ. Βλαχοδημήτρη εξ αιτίας του πλούτου της γνώσης, της μεθοδικότητας και της διαρκούς μελέτης. Παράλληλα αναζητούσε πάντα την αλήθεια και τη δικαιοσύνη στην οποία πίστευε με πάθος και δεν μπορούσε ούτε να σκεφθεί ότι διακυβεύεται στην εποχή μας και το έλλειμμα της να είναι μεγάλο μέσα στις ανθρώπινες συμπεριφορές στον κοινωνικό-
πολιτικό περίγυρο. Οι ψυχολογικές διεργασίες που έλαβαν χώρα στην ξενιτειά αποτυπώνονται στα Ποιήματά του μ ένα λόγο άρτια δομημένο, κατανοητό και σωστά επεξεργασμένο. Άλλωστε γνώριζε τέλεια την ελληνική γλώσσα. Ο ποιητής με την αλήθεια πιλότο βάδισε με σταθερά βήματα προς τη δημιουργία αφιερώνοντας όλη του τη ζωή. Η ΑΛΛΗ ΜΟΙΡΑ είναι ένα ποίημα χαρακτηριστικό στη συλλογή του ‘’Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», μια ειλικρινής εξομολόγηση εκ βαθέων για το πικρό ταξίδι στη Μακρόνησο.
Αφύπνιζε τις συνειδήσεις και γινόταν οδηγητής στο καλό και το άξιο, αφήνοντας ένα έργο κατάθεση ψυχής , μεστό, κατανοητό και ξεχωριστό πλουτίζοντας την Ελληνική Γραμματεία.
Ό,τι κι αν δημοσίευε, ό,τι κι αν είδε το φως της δημοσιότητας ήταν δουλεμένο με τη σμίλη ενός τεχνίτη που γνώριζε άρτια το αντικείμενό του.
Ο ποιητής και νομικός αδελφικός φίλος του ποιητή Ηρακλής Καρυώτης γράφει για τον ποιητή μας μεταξύ άλλων ;
«Η ελληνικότητα είναι μια θερμουργός συνισταμένη, που ενοποιεί την ποιητική δημιουργία του Βλαχοδημήτρη στο πέρασμα του χρόνου. Εκεί ο ποιητής βρίσκει αστείρευτες πηγές έμπνευσης για την ανθρωποκεντρική ποίηση του, που τη διακρίνει έντονο
το κοινωνικό στοιχείο».
Ο ποιητής, ο άνθρωπο, ο φιλόσοφος Θ.Β. αναζητά πάντα την αλήθεια σ όλο το έργο του . Η ελληνολατρία του για την αρχαιοελληνική Γραμματεία είναι επίσης γνωστή. Μελέτησε με ιδιαίτερη αγάπη τους συγγραφείς μας και τους φιλοσόφους ‚όπως τον Ηράκλειτο ‚τον Αριστοτέλη κ.ά. και πάντα στα έργα του αναφέρεται στα ονόματα της μεγάλης και βαριάς μας κληρονομιάς . Ακούραστος δημιουργός. Ολόκληρο το είναι του υπήρξε μια προσφορά στον συνάνθρωπο και ένα αστείρευτο ποτάμι γνώσης.
Και πως θα ήταν δυνατό ένας ποιητής σαν τον Θ/Β. με ιδιαίτερες ευαισθησίες να μη διακρίνεται για την ανθρωπιά του και το δίκιο των ανθρώπων. Οι σκληροί αγώνες του είναι γνωστοί για τα συγκεκριμένα ιδεώδη και στην προσωπική του ζωή και στο έργο του.
Ποιητής με πολλές ευαισθησίες ‚με σκληρούς αγώνες για τα συγκεκριμένα ‘’ πιστεύω ‘του στα οποία αφιερώθηκε με πάθος στο έργο του όπου η αγάπη κερδίζει το δικό της μερτικό που δεν είναι και λίγο.
Το πολιτικό και το πολιτισμικό πρόσωπο της Αρχαίας Ελλάδας τον γοήτευε ως παράδειγμα δημιουργίας αριστουργημάτων σε όλες τις μορφές Τέχνης. Όλη αυτή η αυτογνωσία, η ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία του ήταν τα θεμέλια του ποιητή που μας χάρισε στίχους γεμάτους νόημα , ομορφιά, τρυφερότητα και πάνω απ όλα αγάπη.
Ο Θ.Β. τίμησε την Εταιρία μας όχι μόνο μέσα στον ελληνικό χώρο αλλά ξεπερνώντας τα σύνορα της Πατρίδας μας με σημαντική προσφορά στον διεθνή Πολιτισμικό Τομέα.
Άξιε Συνάδελφε, Πολύτιμε Φίλε θα ζεις πάντα ανάμεσα μας μέσα από τους θαυμάσιους στίχους σου, και τις ενδελεχείς μελέτες σου.