Θ. Παφίλης: Συμπόρευση με το ΚΚΕ ώστε να μπει τέλος στη σημερινή βαρβαρότητα

Κάλε­σμα συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ ώστε να μπει τέλος στη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα, απηύ­θυ­νε ο Θανά­σης Παφί­λης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος μιλώ­ντας σε εκδή­λω­ση που διορ­γά­νω­σε η ΚΟ Μακρα­κώ­μης του ΚΚΕ στο κατά­με­στο προ­αύ­λιο του Γυμνα­σί­ου και Λυκεί­ου Σπερ­χειά­δας και η οποία πλαι­σιώ­θη­κε με λαϊ­κό γλέ­ντι και τις μονα­δι­κές ερμη­νεί­ες των: Γιώρ­γου Μαρ­γα­ρί­τη, Χρι­στιά­να Γαλιά­τσου και Κων­στα­ντί­νου Μαργαρίτη.

Στην εκδή­λω­ση παρα­βρέ­θη­καν μετα­ξύ άλλων αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ με επι­κε­φα­λής τον Κώστα Μπασ­δέ­κη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και ο δήμαρ­χος Μακρα­κώ­μης, Γιώρ­γος Χατζής, ενώ προ­λό­γι­σε ο Χρή­στος Πάσου­λας, μέλος της ΕΠ Αν. Στε­ρε­άς και Εύβοιας του ΚΚΕ.

Ξεκι­νώ­ντας την ομι­λία του ο Θ. Παφί­λης επε­σή­μα­νε ότι το ΚΚΕ στέ­κε­ται όχι μόνο σε αυτά «που ζει η λαϊ­κή οικο­γέ­νεια και τα γνω­ρί­ζει, αλλά στις αίτιες τους και στο τι πρέ­πει να γίνει. Για­τί τα άλλα κόμ­μα­τα – όλα – κρύ­βουν τις αιτί­ες, φορ­τώ­νουν τα αδιέ­ξο­δα για τον λαό, στην κακή δια­χεί­ρι­ση της μιας ή της άλλης κυβέρ­νη­σης, ενώ στην πρά­ξη ακο­λου­θούν την ίδια πολι­τι­κή και το χει­ρό­τε­ρο από όλα είναι ότι λένε πως δεν υπάρ­χει άλλη λύση. Έτσι είναι ο κόσμος και δεν μπο­ρού­με να τον αλλά­ξου­με. Εμείς λέμε ότι ο κόσμος πρέ­πει να αλλά­ξει, μπο­ρεί να αλλά­ξει και θα αλλάξει».

Σημεί­ω­σε ότι ο λαός θα πρέ­πει να αξιο­ποι­ή­σει την πεί­ρα που έχει απο­κτή­σει όλα αυτά τα χρό­νια και ιδιαί­τε­ρα την τελευ­ταία δεκα­ε­τία και «να στα­μα­τή­σει να πιστεύ­ει στους νέους ή παλιούς σωτή­ρες” και τόνι­σε πως “για να αρχί­σει κάτι να αλλά­ζει και να ανοί­ξει δρό­μος για τη γενι­κό­τε­ρη ανα­τρο­πή αυτής της κατά­στα­σης συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ στους αγώ­νες, σε όλες τις μάχες και στις εκλο­γές. Εμπι­στευ­τεί­τε μας, δώστε μας δύνα­μη για­τί παρά τις δυσκο­λί­ες στα­θή­κα­με στην πρώ­τη γραμ­μή υπε­ρά­σπι­σης των λαϊ­κών συμφερόντων».

Έκα­νε ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά στους ελπι­δο­φό­ρους αγώ­νες και τις κατα­κτή­σεις που έχω σημειω­θεί σε μία σει­ρά χώρους δου­λειάς, όπως στη ΛΑΡΚΟ και τον ηρω­ι­κό αγώ­να που δίνουν οι εργα­ζό­με­νοι, στο λιμά­νι της COSCO, στη συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση που υπέ­γρα­ψε η ομο­σπον­δία των οικο­δό­μων, στη μεγά­λη νίκη της Παν­σπου­δα­στι­κής στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές κ.α. και σημεί­ω­σε: «Ας σκε­φτού­με, όμως, και τι θα μπο­ρού­σε να γίνει, αν πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν αυτά τα παρα­δείγ­μα­τα που προ­α­να­φέ­ρα­με, αν πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν οι εστί­ες αντί­στα­σης στη βάση των οξυ­μέ­νων προ­βλη­μά­των. Φαντα­στεί­τε τι δυνα­μι­κή θα μπο­ρού­σε να δια­μορ­φω­θεί υπέρ του λαού, αν υπήρ­χε ένα πολύ πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ. Κι αυτό είναι το κρί­σι­μο ζήτη­μα, μπρο­στά στις εκλο­γές, που από ό,τι φαί­νε­ται δεν θα αργή­σουν και πολύ».

Στη συνέ­χεια έκα­νε ιδιαί­τε­ρες ανα­φο­ρές στον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, την όξυν­ση των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και την βαθιά εμπλο­κή της χώρας μας, επι­ση­μαί­νο­ντας τους κιν­δύ­νους για το λαό, που ήδη πλη­ρώ­νει τις επι­πτώ­σεις. «Ο καπι­τα­λι­στι­κός δρό­μος ανά­πτυ­ξης, είναι η αιτία για την ακρί­βεια και την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια. Τα πιο ανα­γκαία αγα­θά, όπως είναι τα τρό­φι­μα, το ρεύ­μα, όπως είναι τα φάρ­μα­κα, τα εμβό­λια, δεν παύ­ουν να είναι εμπο­ρεύ­μα­τα, με τις τιμές να καθο­ρί­ζο­νται με κρι­τή­ριο το κέρ­δος, την προ­σφο­ρά και τη ζήτη­ση, με κρι­τή­ριο τους αντα­γω­νι­σμούς που πλέ­ον δυνα­μώ­νουν στην παγκό­σμια αγο­ρά. Φού­σκω­σαν οι λογα­ρια­σμοί του ρεύ­μα­τος, ανέ­βη­κε η τιμή της βεν­ζί­νης. Ήταν το απο­τέ­λε­σμα των φόρων που έβα­λαν και δια­τή­ρη­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις. Ήταν το απο­τέ­λε­σμα της απε­λευ­θέ­ρω­σης της ενέρ­γειας που επέ­βα­λε η ΕΕ και επί­σης εφάρ­μο­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις. Όλοι αυτοί μας έλε­γαν ότι αν σπά­σει το κρα­τι­κό μονο­πώ­λιο της ΔΕΗ και μπουν οι ιδιώ­τες — πάρο­χοι στο παι­χνί­δι θα μειω­θούν οι τιμές του ρεύματος.

Ιδού λοι­πόν τα απο­τε­λέ­σμα­τα… Η ενερ­γεια­κή φτώ­χεια προ­έ­κυ­ψε από αυτή την περι­βό­η­τη πολι­τι­κή της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης», που μόνο το ΚΚΕ απο­κά­λυ­πτε και συνε­χί­ζει να απο­κα­λύ­πτει τον πραγ­μα­τι­κό της στό­χο και χαρα­κτή­ρα. Έτσι απα­ξιώ­θη­καν οι εγχώ­ριες πηγές ενέρ­γειας, εγκα­τα­λεί­φθη­κε ο λιγνί­της, που είναι ένα φτη­νό καύ­σι­μο, έκλει­σαν λιγνι­τι­κές μονά­δες, και η Ελλά­δα έγι­νε χώρα εξαρ­τη­μέ­νη από το εισα­γό­με­νο φυσι­κό αέριο, αρχι­κά από το ρώσι­κο και τώρα από το αμε­ρι­κά­νι­κο. Με βάση αυτή την πολι­τι­κή, θεσμο­θε­τή­θη­κε το Χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας ‑έργο του ΣΥΡΙΖΑ- και οι γνω­στές εφιαλ­τι­κές ρήτρες ανα­προ­σαρ­μο­γής! Ξεφύ­τρω­σαν παντού κι άναρ­χα, χωρίς κανέ­να περι­βαλ­λο­ντι­κό κρι­τή­ριο, οι ανε­μο­γεν­νή­τριες και τα φωτο­βολ­ταϊ­κά, από τα οποία κερ­δί­ζουν διά­φο­ροι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι. Χώρια που κατα­στρέ­φο­νται κρί­σι­μες καλ­λιέρ­γειες για τις δια­τρο­φι­κές ανά­γκες της χώρας και του λαού!

Για­τί τα λέμε όλα αυτά; Για να δουν οι εργα­ζό­με­νοι, ο λαός, ποιος είναι ο πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λος, ποιος είναι ο ένο­χος, ποιο είναι το πολι­τι­κό πρό­βλη­μα της χώρας. Είναι ακρι­βώς αυτή η κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση, αυτό το κοι­νω­νι­κό — οικο­νο­μι­κό σύστη­μα, ο καπι­τα­λι­σμός, που θυσιά­ζει τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες στο βωμό του κέρ­δους και του αντα­γω­νι­σμού. Είναι αυτό το κρά­τος που είναι απέ­να­ντι σε αυτές τις ανά­γκες, για­τί είναι ένα κρά­τος φτιαγ­μέ­νο για να θωρα­κί­σει αυτή την κερ­δο­φο­ρία. Και φυσι­κά, είναι αυτές οι κυβερ­νή­σεις που υπη­ρε­τούν αυτό το σύστη­μα και δια­χει­ρί­ζο­νται αυτόν τον βάρ­βα­ρο κι αδιέ­ξο­δο δρό­μο ανά­πτυ­ξης», τόνι­σε ο Θανά­σης Παφί­λης και κάνο­ντας ανα­φο­ρά στην πρό­τα­ση του ΚΚΕ πρόσθεσε:

«Ανα­φε­ρό­μα­στε σ’ ένα ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης όπου όλες οι εγχώ­ριες ενερ­γεια­κές πηγές, τα μέσα παρα­γω­γής, δια­νο­μής και μετα­φο­ράς ενέρ­γειας θα απο­τε­λούν κοι­νω­νι­κή, κρα­τι­κή ιδιο­κτη­σία. Δηλα­δή, θα υπάρ­χει ενιαί­ος απο­κλει­στι­κά κρα­τι­κός φορέ­ας ενέρ­γειας, ως μηχα­νι­σμός της εργα­τι­κής λαϊ­κής εξου­σί­ας. Τι θα πετύ­χου­με έχο­ντας ξερι­ζώ­σει το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος, ως κρι­τή­ριο της ενερ­γεια­κής πολι­τι­κής; Θα πετύ­χου­με να υπάρ­χει κεντρι­κός ενερ­γεια­κός σχε­δια­σμός που θα μπο­ρεί να ανα­πτύ­ξει την παρα­γω­γή και να ικα­νο­ποιεί συν­δυα­σμέ­να το σύνο­λο των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών. Τι χει­ρο­πια­στά μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει η πρό­τα­ση εξου­σί­ας του ΚΚΕ σήμε­ρα στην Ελλάδα;

Πρώ­τον: Αφού θα απαλ­λα­γού­με από τις δεσμεύ­σεις του Εμπο­ρί­ου Ρύπων και γενι­κό­τε­ρα της “Πρά­σι­νης” Μετά­βα­σης της ΕΕ, τα εγχώ­ρια απο­θέ­μα­τα λιγνί­τη θα μπο­ρούν να αξιο­ποι­η­θούν ξανά για την ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γή με σύγ­χρο­νες μονά­δες υψη­λής από­δο­σης, που θα αξιο­ποιούν και τις νέες τεχνο­λο­γί­ες δέσμευ­σης και απο­θή­κευ­σης διο­ξει­δί­ου του άνθρα­κα. Θα μπο­ρούν επί­σης να αξιο­ποι­η­θούν για την παρα­γω­γή υδρογόνου.

Δεύ­τε­ρον: Θα προ­χω­ρή­σει η κατα­σκευή νέων μεγά­λων υδροη­λε­κτρι­κών έργων και θα αυξη­θεί η σχε­τι­κή ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γή, συμ­βάλ­λο­ντας και στις ανά­γκες άρδευ­σης στον τομέα της αγρο­τι­κής παραγωγής.

Δε θα εξαρ­τά­ται πλέ­ον ο βαθ­μός συμ­με­το­χής των υδροη­λε­κτρι­κών έργων από τον αντα­γω­νι­σμό των ομί­λων και τα κερ­δο­σκο­πι­κά παι­χνί­δια του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέργειας.

Τρί­τον: Θα δοθεί έμφα­ση στην εξοι­κο­νό­μη­ση ενέρ­γειας και στην ανα­βάθ­μι­ση της εγχώ­ριας παρα­γω­γής υπο­δο­μών για την αξιο­ποί­η­ση των ΑΠΕ, από την κατα­σκευή ανε­μο­γεν­νη­τριών μέχρι τον οικια­κό εξο­πλι­σμό, με προ­τε­ραιό­τη­τα τους ηλια­κούς θερ­μο­σί­φω­νες. Σ’ αυτό το πλαί­σιο θα μειω­θεί δρα­στι­κά η αξιο­ποί­η­ση του φυσι­κού αερί­ου για ηλεκτροπαραγωγή.

Τέταρ­τον: Με γνώ­μο­να το σύνο­λο των λαϊ­κών ανα­γκών, θα προσ­διο­ρι­στεί το μέγε­θος, η ορθή κατα­νο­μή και η χωρο­θέ­τη­ση των αιο­λι­κών πάρ­κων για να απο­φευ­χθεί ο κορε­σμός συγκε­κρι­μέ­νων περιο­χών με τις γνω­στές αρνη­τι­κές συνέ­πειες στα δάση και στον υδρο­φό­ρο ορί­ζο­ντα. Αντί­στοι­χα, θα προσ­διο­ρί­ζε­ται ο βαθ­μός αξιο­ποί­η­σης της ηλια­κής ενέρ­γειας και της εγχώ­ριας γεω­θερ­μί­ας που έχει υψη­λό συντε­λε­στή απόδοσης».

Τόνι­σε ωστό­σο ότι το ΚΚΕ «δεν περι­μέ­νει παθη­τι­κά να έρθει κάποια μεγά­λη μέρα που θα λυθούν τα προ­βλή­μα­τά μας. Μπαί­νου­με μπρο­στά στους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες, όπως για παρά­δειγ­μα στους δίκαιους αγώ­νες των κατοί­κων σε ολό­κλη­ρη τη χώρα απέ­να­ντι στα νέα επεν­δυ­τι­κά σχέ­δια των ενερ­γεια­κών ομί­λων που προ­ω­θού­νται σε βάρος των λαϊ­κών ανα­γκών. Κατα­θέ­του­με προ­τά­σεις προ­κει­μέ­νου να μην βρε­θού­με μπρο­στά σε τρα­γι­κές κατα­στά­σεις(…). Το πιστεύ­ου­με ακρά­δα­ντα και το λέμε: Ο λαός μας, η νεο­λαία, μπο­ρούν να γίνουν πρω­τα­γω­νι­στές των εξε­λί­ξε­ων. Μπο­ρού­με να βάλου­με τέλος στη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα. Με το ΚΚΕ μπο­ρού­με να τα καταφέρουμε».

Ο Θ. Παφί­λης έκα­νε ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά στην περιο­χή της δυτι­κής Φθιώ­τι­δας, μία περιο­χή οικο­νο­μία της στη­ρί­ζε­ται κατά 60% στην αγρο­τι­κή και κτη­νο­τρο­φι­κή παρα­γω­γή τονί­ζο­ντας οδο­ντί­α­τρο της και κτη­νο­τρό­φοι αγκο­μα­χούν κάτω από το κόστος παρα­γω­γής και τις κατα­στρο­φές δεν απο­ζη­μιώ­νο­νται. Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης στις τερά­στιες ελλεί­ψεις στο Κέντρο Υγεί­ας Μακρα­κώ­μης και την Πυρο­σβε­στι­κή Υπη­ρε­σία, στο Δασαρ­χείο, στι ελλεί­ψεις σε υπο­δο­μές και τη μεγά­λη ανερ­γία που οδη­γεί σε συρ­ρί­κνω­ση του πλη­θυ­σμού και μαρα­σμό της περιο­χής και τόνι­σε, ότι, τη στιγ­μή που ο λαός αδυ­να­τεί να πλη­ρώ­σει τους λογα­ρια­σμούς του ρεύ­μα­τος και να έχει πρό­σβα­ση σε βασι­κά αγα­θά δίνο­νται δισε­κα­τομ­μύ­ρια για τις ανά­γκες το πολε­μι­κό εξο­πλι­σμό του ΝΑΤΟ και για την κερ­δο­φο­ρία των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Στο πλαί­σιο αυτό απή­θυ­νε κάλε­σμα συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ τονί­ζο­ντας χαρα­κτη­ρι­στι­κά: «Στις 20 Αυγού­στου αρχί­ζει το κυνή­γι. Όμως το κυνή­γι των εργα­ζο­μέ­νων από τις κυβερ­νή­σεις δεν έχει απα­γό­ρευ­ση. Είναι διαρ­κές. Θα τους αφή­σου­με; Ελά­τε μαζί μας όσες δια­φω­νί­ες κι αν έχε­τε για να τους κυνη­γή­σου­με και όχι για να είμα­στε μόνι­μα θηράματα».

902.gr

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας