Ικαρία: Προβολή ταινιών για το διεθνές και το ελληνικό εργατικό κίνημα (15–22-29 Απρίλη)

Στα πλαί­σια των δρά­σε­ων εν όψη της κινη­το­ποί­η­σης για την 1η Μάη, το Εργα­τι­κό Κέντρο Σάμου, το Συν­δι­κά­το Οικο­δό­μων Ικα­ρί­ας, το Σωμα­τείο Ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων & Συνα­φών Επαγ­γελ­μά­των Ικα­ρί­ας, η Ένω­ση Τεχνι­κών ΔΕΗ Σάμου & Ικα­ρί­ας, ο Σύλ­λο­γος Μισθω­τών Συντα­ξιού­χων Ικα­ρί­ας, το Σωμα­τείο Εργα­ζο­μέ­νων Δήμων Ικα­ρί­ας & Φούρ­νων, ο Σύλ­λο­γος Αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων Ικα­ρί­ας και η Ένω­ση Δημο­κρα­τι­κών Γυναι­κών Ικαρίας,

διορ­γα­νώ­νουν προ­βο­λή ται­νιών (ντο­κι­μα­ντέρ) από την εμπει­ρία του διε­θνούς εργα­τι­κού κινή­μα­τος. Δύο ται­νί­ες που ανα­δει­κνύ­ουν την δια­δρο­μή Ελλή­νων εργα­τών, μετα­να­στών στην Αμε­ρι­κή, στις αρχές του 20ου αιώ­να και την συμ­βο­λή τους στην ανά­πτυ­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος μέχρι και τις αρχές του 1950, καθώς και δυο ται­νί­ες (η μια μικρού μήκους) για τους σύγ­χρο­νους εργα­τι­κούς αγώ­νες στην χώρα μας.

Παλ­λη­κά­ρι – Ο Λού­ης Τίκας και η σφα­γή του Λάντλοου

Το ντο­κι­μα­ντέρ χωρί­ζε­ται σε κατα­το­πι­στι­κά κεφά­λαια που εισά­γουν τον θεα­τή στο περι­βάλ­λον που κυο­φό­ρη­σε την πιο βίαιη σύγκρου­ση εργο­δο­σί­ας και εργα­τών στην αμε­ρι­κα­νι­κή ιστο­ρία, η οποία κορυ­φώ­θη­κε με τη σφα­γή των απερ­γών ανθρα­κω­ρύ­χων στο Λάντλο­ου του Κολο­ρά­ντο, ανή­με­ρα του ορθό­δο­ξου Πάσχα, τον Απρί­λη του 1913 και την εν ψυχρώ δολο­φο­νία του Έλλη­να μετα­νά­στη, ηγε­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού στε­λέ­χους Λούη Τίκα , από μισθο­φό­ρο της Εθνοφρουράς.

Ταξι­συ­νει­δη­σία, Η άγνω­στη ιστο­ρία του ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κού ριζοσπαστισμού

Η ται­νία παρου­σιά­ζει την αθέ­α­τη πλευ­ρά της ελλη­νι­κής μετα­να­στευ­τι­κής κοι­νό­τη­τας στις ΗΠΑ, αυτή των αιμα­τη­ρών αγώ­νων για καλύ­τε­ρες συν­θή­κες ζωής μέσα από δυνα­μι­κά συν­δι­κά­τα και οργα­νώ­σεις, από τη δεκα­ε­τία του ’20 έως τα χρό­νια των Μακαρ­θι­κών διώξεων.

NON OMNIS MORIAR

Ένα ντο­κι­μα­ντέρ με αφορ­μή την απερ­γία στην Ελλη­νι­κή Χαλυ­βουρ­γία. Ο τίτλος του «NON OMNIS MORIAR», είναι μια λατι­νι­κή έκφρα­ση και σημαί­νει δεν θα πεθά­νω ολό­κλη­ρος, (κάτι θα μεί­νει από εμέ­να). Αυτό θέλει να ανα­δεί­ξει το ντο­κι­μα­ντέρ. Βασι­ζό­με­νο στον χρό­νο ακο­λου­θεί την εξέ­λι­ξη της απερ­γί­ας. 9 μήνες απερ­γία, 9 μήνες καταγραφής.

Παράλ­λη­λα με την προ­βο­λή των τριών ται­νιών θα προ­βάλ­λε­ται και η μικρού μήκους ται­νία ΜΑΘΕ ΕΡΓΑΤΗ ΠΩΣ

Μια ται­νία σαν δοκί­μιο, μια ται­νία ταυ­τό­χρο­να γκρο­τέ­σκο καταγ­γε­λία αλλά και θέση για την ανα­τρο­πή. Ένας εργά­της που θα σπά­σει τα δεσμά του, δεν είναι απλά μια από­φα­ση αλλά μια δια­δι­κα­σία συνεί­δη­σης και ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης της σκέ­ψης του.