Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ινδία: Trafficking κοριτσιών και βιασμοί γυναικών για την «αποπληρωμή» δανείων

Στo βόρειo κρα­τί­διο της Ινδί­ας, Ρατζα­στάν, νεα­ρά κορί­τσια «πωλού­νται» στο πλαί­σιο «απο­πλη­ρω­μής» δανεί­ων που οι γονείς τους δεν μπο­ρούν να εξο­φλή­σουν, σύμ­φω­να με την Εθνι­κή Επι­τρο­πή Ανθρω­πί­νων Δικαιω­μά­των της χώρας.

Η Εθνι­κή Επι­τρο­πή Ανθρω­πί­νων Δικαιω­μά­των σε ανα­κοί­νω­σή της προς την κυβέρ­νη­ση του κρα­τι­δί­ου του Ρατζα­στάν ζητά τη διε­ξα­γω­γή αστυ­νο­μι­κής έρευ­νας και απα­ντή­σεις σε διά­στη­μα ενός μήνα για αυτό που χαρα­κτη­ρί­ζε­ται ως «απε­χθής πρα­κτι­κή», σύμ­φω­να με δημο­σί­ευ­μα του Guardian.

Οι άνθρω­ποι που ζουν στην ινδι­κή ύπαι­θρο, συχνά δανεί­ζο­νται χρή­μα­τα από συντο­πί­τες τους όταν ένα μέλος της οικο­γέ­νειάς τους αρρω­σταί­νει σοβα­ρά και χρειά­ζε­ται ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή φροντίδα.

Δημο­σιεύ­μα­τα τοπι­κών μέσων ενη­μέ­ρω­σης ανα­φέ­ρουν ότι σε του­λά­χι­στον έξι περιο­χές γύρω από την Μπιλ­γουά­ρα, αν η εκά­στο­τε οικο­γέ­νεια αδυ­να­τεί να απο­πλη­ρώ­σει το δάνειο αυτό, ο θιγό­με­νος «πιστω­τής» υπο­βάλ­λει δια­μαρ­τυ­ρία σε ένα τοπι­κό συμ­βού­λιο καστών (panchayat).

Ως ένδει­ξη «δια­κα­νο­νι­σμού», τα συμ­βού­λια αυτά δια­τάσ­σουν την παρά­δο­ση της κόρης ‑κάποιες φορές κορών- ώστε ο δανει­στής να μπο­ρέ­σει να που­λή­σει το παι­δί σε δια­κι­νη­τή, κάνο­ντας από­σβε­ση του δανείου.

Στην ειδο­ποί­η­σή της η Επι­τρο­πή ανα­φέ­ρει πως αν μια οικο­γέ­νεια αρνη­θεί να παρα­δώ­σει την κόρη προς trafficking , «οι μανά­δες υπο­βάλ­λο­νται σε βια­σμό κατ′ εντο­λή του συμ­βου­λί­ου καστών για τον δια­κα­νο­νι­σμό της διαφοράς».

Μετα­ξύ των περι­πτώ­σε­ων που επι­ση­μαί­νο­νται από την Επι­τρο­πή είναι αυτή ενός άνδρα ο οποί­ος δανεί­στη­κε 1,5 εκα­τομ­μύ­ριο ρου­πί­ες (περί­που 18.000 ευρώ) από γεί­το­να, εξα­να­γκα­ζό­με­νος από το περι­βό­η­το αυτό συμ­βού­λιο καστών να που­λή­σει την αδερ­φή και τη 12χρονη κόρη του για να διευ­θε­τή­σει το χρέος.

Σε άλλη περί­πτω­ση, άνδρας που δανεί­στη­κε 600.000 ρου­πί­ες (περί­που 7.300 ευρώ) όταν αρρώ­στη­σε η γυναί­κα του και χρειά­στη­κε να νοση­λευ­τεί, δήλω­σε αδυ­να­μία αποπληρωμής.

Το panchayat τον ανά­γκα­σε να παρα­δώ­σει την κόρη του στον δανει­στή, ο οποί­ος αργό­τε­ρα την πού­λη­σε σε δια­κι­νη­τή στην Άγκρα. Από εκεί «που­λή­θη­κε ξανά άλλες τρεις φορές και έμει­νε έγκυος τέσ­σε­ρις φορές» καταγ­γέλ­λει στην ανα­φο­ρά της η Επιτροπή.

Τα panchayats είναι γνω­στά συχνά για τη δια­βό­η­τα ανα­χρο­νι­στι­κή δύνα­μή τους στην ινδι­κή ύπαι­θρο που με «δίκες» — παρω­δία δια­τάσ­σουν εγκλή­μα­τα τιμής για περι­πτώ­σεις ζευ­γα­ριών που αψή­φη­σαν την παρά­δο­ση και παντρεύ­τη­καν κόντρα σε κάστες ή θρη­σκεία ή παρα­δειγ­μα­τι­κές τιμω­ρί­ες για «άπι­στα» ζευγάρια.

Όπως ανα­φέ­ρει η Καβί­τα Σρι­βα­στά­βα, ακτι­βί­στρια ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των στη Τζαϊ­πούρ του Ρατζα­στάν, είναι γνω­στό πως τα «δικα­στή­ρια» αυτά ρυθ­μί­ζουν ανε­πι­σή­μως ιδιω­τι­κές υπο­θέ­σεις πολι­τών, παρεμ­βαί­νο­ντας σε γάμους, κλη­ρο­νο­μι­κά ή ζητή­μα­τα επιμέλειας.

Στην περί­πτω­ση που κάποιος αψη­φή­σει τις προ­στα­γές τους, εξο­στρα­κί­ζε­ται και απο­κλεί­ε­ται από την υπό­λοι­πη κοινωνία.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο