Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ινδονησία: Σχεδόν 2.000 οι νεκροί, 5.000 αγνοούμενοι, στην πλειονότητά τους θαμμένοι στις λάσπες

Ο απο­λο­γι­σμός του σει­σμού 7,5 βαθ­μών και του τσου­νά­μι που προ­κά­λε­σε την 28η Σεπτεμ­βρί­ου στη νήσο Κελέ­βη της Ινδο­νη­σί­ας αυξή­θη­κε σε σχε­δόν 2.000 νεκρούς, ανα­κοί­νω­σαν σήμε­ρα οι αρχές της χώρας, οι οποί­ες προ­ε­ξο­φλούν ότι ο τελι­κός απο­λο­γι­σμός των θυμά­των θα είναι ακό­μα πιο βαρύς, καθώς περί­που πέντε χιλιά­δες άνθρω­ποι εξα­κο­λου­θούν να αγνοούνται.

1.944 πτώ­μα­τα έχουν βρε­θεί στην πόλη Παλού και στα προ­ά­στιά της, μια περιο­χή που υπέ­στη τερά­στια κατα­στρο­φή από την πολύ ισχυ­ρή σει­σμι­κή δόνη­ση και τα φονι­κά σει­σμι­κά παλιρ­ροϊ­κά κύμα­τα που την ακο­λού­θη­σαν, τόνι­σε ο Μοχά­μαντ Θόχιρ, εκπρό­σω­πος του στρατού.

«Ο αριθ­μός αυτός ανα­μέ­νε­ται να αυξη­θεί κι άλλο, διό­τι δεν έχου­με λάβει ακό­μη δια­τα­γή να στα­μα­τή­σου­με να ανα­ζη­τού­με πτώ­μα­τα», εξή­γη­σε ο αξιω­μα­τι­κός στο Γαλ­λι­κό Πρακτορείο.

Οι αρχές εκφρά­ζουν φόβους πως οι αγνο­ού­με­νοι είναι έως και 5.000, στην πλειο­νό­τη­τά τους παγι­δευ­μέ­νοι κάτω από τα συντρίμμια.

Πλέ­ον δεν απο­μέ­νει σχε­δόν καμιά ελπί­δα να βρε­θούν επι­ζώ­ντες και οι προ­σπά­θειες επι­κε­ντρώ­νο­νται στην ανά­κτη­ση των πτω­μά­των και την κατα­μέ­τρη­ση των θυμάτων.

Η υπη­ρε­σία αντι­με­τώ­πι­σης κατα­στρο­φών ανέ­φε­ρε ότι οι έρευ­νες θα συνε­χι­στούν ως την 11η Οκτω­βρί­ου, ημε­ρο­μη­νία μετά την οποία οι αγνο­ού­με­νοι θα θεω­ρη­θούν νεκροί.

Η κυβέρ­νη­ση σχε­διά­ζει να μετα­τρέ­ψει δύο κοι­νό­τη­τες κοντά στην πόλη Παλού, την Πετό­μπο και την Μπα­λα­ρόα, οι οποί­ες κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς, σε υπαί­θριους ομα­δι­κούς τάφους, αφή­νο­ντάς τις ως έχουν.

Στην Μπα­λα­ρόα, σε ένα τερά­στιο σύμπλεγ­μα εργα­τι­κών κατοι­κιών που κατά­πιε σχε­δόν ολό­κλη­ρο η λάσπη, ο Γκο­πάλ ψάχνει σημεία ζωής του θεί­ου και της θεί­ας του στα συντρίμ­μια. «Ακό­μα κι αν στα­μα­τή­σουν (σ.σ. οι επι­χει­ρή­σεις των αρχών), θα συνε­χί­σου­με να ψάχνου­με μόνοι μας», είπε, καθώς μηχα­νή­μα­τα έργου και σωστι­κά συνερ­γεία χτέ­νι­ζαν όσα άφη­σε πίσω της η καταστροφή.

Περί­που 200.000 άνθρω­ποι χρειά­ζο­νται επει­γό­ντως ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια στην περιο­χή. Τα τρό­φι­μα και το πόσι­μο νερό δεν επαρ­κούν και η επι­βί­ω­ση πολ­λών σει­σμο­πα­θών που έχα­σαν τα πάντα εξαρ­τά­ται από τη βοήθεια.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο