Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
Αν για κάτι αξίζει να γιορτάζει η ανθρωπότητα αυτές τις μέρες, είναι η γέννηση του Sir Isaac Newton (Ισαάκ Νεύτων). Απότοκος της εποχής του ο Νεύτωνας, που γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του 1642, αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του κόσμου και των εποχών. Είχαν προηγηθεί οι Mikolaj Kopernik (Νικόλαος Κοπέρνικος 1473–1543), Tycho Brahe (Τύχο Μπράχε 1546–1601), (Τζορντάνο Μπρούνο 1548–1600), Johannes Kepler (Ιωάννης Κέπλερ 1571–1630) και άλλοι.
Μαζί με τους προκατόχους του έβγαλε την Γη απ’ την ακινησία του Μεσαίωνα και την τσίκνα των πτωμάτων της ανίερης και δολοφονικής Εξέτασης του χριστιανισμού και την έθεσε στην πραγματική τροχιά της γύρω απ’ τον Ήλιο.
Διατύπωσε τον Παγκόσμιο Νόμο της Βαρύτητας. Πήρε το μήλο από το… λαιμό του Αδάμ που έπνιγε την ανθρωπότητα και το άφησε στην ελεύθερη πτώση του. Ο ίδιος λόγος που έκανε το… μήλο να πέφτει στη Γη, έκανε τη Σελήνη να περιστρέφεται γύρω απ’ τη Γη και τη Γη γύρω απ’ τον ήλιο. Η μία από τις 4 δυνάμεις που διαφεντεύουν το Σύμπαν ήταν ήδη γνωστή.
Έθεσε τις βάσεις της επιστήμης για τα επόμενα 250 χρόνια και εφηύρε τον μαθηματικό λογισμό, εξηγώντας τις κινήσεις των πλανητών.
Ακόμη και σήμερα ταξιδεύουμε στο διάστημα με την φυσική του Νεύτωνα. Ο ίδιος αναφερόμενος στον εαυτόν του έλεγε:
«Δεν ξέρω τι μπορεί ν φαίνομαι στον κόσμο, αλλά στον εαυτό μου μοιάζω με ένα παιδάκι που παίζει στην αμμουδιά και διασκεδάζει βρίσκοντας πότε κάποιο λείο βότσαλο και πότε κάποιο πιο όμορφο όστρακο από τα συνηθισμένα, ενώ ο μεγάλος ωκεανός της γνώσης απλώνεται μπροστά μου τελείως ανεξερεύνητος».
