Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ισπανία: «Κούφιοι» πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για την αύξηση του κατώτατου μισθού

Η αύξηση που ανακοίνωσε πανηγυρικά η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση είναι κάτω και από τον επίσημο πληθωρισμό

Ως… μεγά­λο «φιλερ­γα­τι­κό» μέτρο επι­χει­ρεί να παρου­σιά­σει η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση της Ισπα­νί­ας την αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού στα 1.000 ευρώ καθα­ρά (από 964 πριν), όταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και μόνο η άνο­δος του πλη­θω­ρι­σμού κάνει αυτήν την αύξη­ση «καπνό», ενώ ο κατώ­τα­τος μισθός παρα­μέ­νει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ανα­λυ­τι­κό­τε­ρα, η Ισπα­νία θα αυξή­σει τον εθνι­κό κατώ­τα­το μισθό κατά 3,67%, στα 1.167 ευρώ μει­κτά (1.000 ευρώ καθα­ρά), μετά τη συμ­φω­νία που επι­τεύ­χθη­κε με τους εργα­το­πα­τέ­ρες των συν­δι­κά­των CCOO και UGT, όπως δήλω­σε χτες η — προ­ερ­χό­με­νη από τους Podemos και το ΚΚ Ισπα­νί­ας — υπουρ­γός Εργα­σί­ας και αντι­πρό­ε­δρος της συγκυ­βέρ­νη­σης Σοσια­λι­στών (PSOE) — Unidas Podemos, Γιο­λά­ντα Ντίαθ.

Παρό­τι πρό­κει­ται για την τέταρ­τη αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού από το 2019, είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι και πάλι ο κατώ­τα­τος μισθός δεν ξεπερ­νά το επί­ση­μο όριο της φτώ­χειας, που ορί­ζε­ται ως το 60% του μέσου εθνι­κού εισο­δή­μα­τος. Η προ­σέγ­γι­ση του κατώ­τα­του μισθού στο 60% του μέσου μηνιαί­ου εισο­δή­μα­τος στην Ισπα­νία (περί­που 1.944 ευρώ) παρα­μέ­νει… «στό­χος» για τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση, την ίδια ώρα που εξα­σφα­λί­ζο­νται διαρ­κώς νέοι μπο­να­μά­δες και νέα αντερ­γα­τι­κά εργα­λεία για το μεγά­λο κεφάλαιο.

Σημειώ­νε­ται ότι στο πλαί­σιο της «σύγκλι­σης» της αγο­ράς εργα­σί­ας στην ΕΕ, έχει τεθεί ο στό­χος οι βασι­κοί μισθοί στα κρά­τη — μέλη να προ­σεγ­γί­σουν το επί­ση­μο όριο της φτώ­χειας. Οπως ισχυ­ρί­στη­κε η Ντί­αθ, η Ισπα­νία εγκα­τα­λεί­πει την «ανω­μα­λία των χαμη­λών μισθών» και την πρα­κτι­κή «Ισπα­νία ενά­ντια στην Ευρώπη».

Πάντως, σε αντί­θε­ση με τις «προσ­δο­κί­ες» της κυβέρ­νη­σης η αύξη­ση στον κατώ­τα­το μισθό να φέρει συνο­λι­κό­τε­ρη αύξη­ση των μισθών, η Ισπα­νι­κή Συνο­μο­σπον­δία Επι­χει­ρη­μα­τι­κών Οργα­νώ­σε­ων (CEOE) που συμ­με­τεί­χε στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις — και παρά τα νέα δώρα της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης προς τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους μέσω της «Εργα­σια­κής Μεταρ­ρύθ­μι­σης» — ξεκα­θά­ρι­σε ότι οι εργο­δό­τες αρνού­νται να στη­ρί­ξουν αυτήν την αύξη­ση στους μισθούς, λόγω της αύξη­σης του κόστους λει­τουρ­γί­ας των επιχειρήσεων.

Το ΚΚ των Εργαζομένων της Ισπανίας

Σχο­λιά­ζο­ντας τα «πανη­γύ­ρια» των κυβερ­νη­τι­κών επι­τε­λεί­ων για την εξαγ­γελ­θεί­σα αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού, το ΚΚ των Εργα­ζο­μέ­νων της Ισπα­νί­ας ανα­φέ­ρει ότι την ίδια ώρα ο πλη­θω­ρι­σμός υπερ­βαί­νει το 4%, οι τιμές γενι­κά έχουν ανέ­βει κατά 6%, ενώ οι δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χοι της χώρας αυξά­νουν τον πλού­το τους.

«Να, είναι καθα­ρό, γίνο­νται πιο πλού­σιοι για­τί μας εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται περισ­σό­τε­ρο», τονί­ζει. «Μη σας κοροϊ­δεύ­ουν, η αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού εξα­κο­λου­θεί να είναι ξεκά­θα­ρα ανε­παρ­κής, δεν κερ­δί­ζου­με εμείς. Με τον πλη­θω­ρι­σμό να εκτο­ξεύ­ε­ται, η εργα­τι­κή τάξη είναι αυτή που εξα­κο­λου­θεί να χάνει και η αστι­κή τάξη αυτή που κερ­δί­ζει, αφού οι αυξή­σεις δεν ισού­νται ούτε καν με τους ρυθ­μούς του πλη­θω­ρι­σμού».

Ριζο­σπά­στης.

che guevara 008

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο