Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ισπανία: Το ακροδεξιό κόμμα «Vox» θα συμμετάσχει σε περιφερειακή κυβέρνηση

Η πρώ­τη κυβέρ­νη­ση περι­φέ­ρειας της Ισπα­νί­ας στην οποία συμ­με­τέ­χει η άκρα δεξιά, ήσσων εταί­ρος των συντη­ρη­τι­κών, έλα­βε χθες Δευ­τέ­ρα πρά­σι­νο φως από το τοπι­κό κοι­νο­βού­λιο της Καστί­λης και Λεόν, εξέ­λι­ξη άνευ προη­γου­μέ­νου τις τέσ­σε­ρις και πλέ­ον δεκα­ε­τί­ες από την απο­κα­τά­στα­ση της δημο­κρα­τί­ας στη χώρα της Ιβηρικής.

Ο Αλφόν­σο Φερ­νά­ντεθ Μανιου­έ­κο, του Λαϊ­κού Κόμ­μα­τος (PP, δεξιά), θα κυβερ­νή­σει επι­κε­φα­λής συμ­μα­χί­ας με το κόμ­μα της άκρας δεξιάς Vox σε αυτή την αγρο­τι­κή περι­φέ­ρεια 2,4 εκα­τομ­μυ­ρί­ων κατοί­κων βόρεια της Μαδρί­της, οχυ­ρό της δεξιάς επί 35 χρόνια.

Το Βοξ θα έχει τρεις «υπουρ­γούς» στην περι­φε­ρεια­κή κυβέρ­νη­ση και ανέ­λα­βε επί­σης την προ­ε­δρία του τοπι­κού κοινοβουλίου.

Πρό­κει­ται για κάτι που δεν είχε ξανα­συμ­βεί ποτέ με αυτό το κόμ­μα, που μέχρι χθες εξέ­λε­γε το πολύ βου­λευ­τές στα περι­φε­ρεια­κά κοινοβούλια.

Τον Φεβρουά­ριο, στις πρό­ω­ρες εκλο­γές στην Καστί­λη και Λεόν, που κέρ­δι­σε το PP, το Βοξ κατέ­λα­βε 13 έδρες από τις συνο­λι­κά 81, ενώ δεν είχε παρά μία στο απερ­χό­με­νο περι­φε­ρεια­κό κοι­νο­βού­λιο. Έτσι εξα­σφά­λι­σε, μαζί με το κόμ­μα της παρα­δο­σια­κής δεξιάς, από­λυ­τη πλειο­ψη­φία στο σώμα.

«Αυτή η κυβέρ­νη­ση συμ­μα­χί­ας (είναι) πιθα­νή εναλ­λα­κτι­κή για όλη την Ισπα­νία», είπε σε δημο­σιο­γρά­φους ο επι­κε­φα­λής του Βοξ, ο Σαντιά­γο Αβα­σκάλ, που δεν κρύ­βει τη φιλο­δο­ξία του να δει το σενά­ριο αυτό να επα­να­λαμ­βά­νε­ται σε άλλες περι­φέ­ρειες, αλλά και σε εθνι­κό επί­πε­δο στις επό­με­νες εκλο­γές, που κανο­νι­κά θα διε­ξα­χθούν σε κάτι λιγό­τε­ρο από δύο χρόνια.

Σε μια χώρα απο­κε­ντρω­μέ­νη, όπου οι αυτό­νο­μες περι­φέ­ρειες δια­θέ­τουν ευρεί­ες εξου­σί­ες, το Βοξ, υπε­ρε­θνι­κι­στι­κό και αντι­με­τα­να­στευ­τι­κό κόμ­μα, απο­τε­λού­με­νο σύμ­φω­να με τους επι­κρι­τές του από νοσταλ­γούς της δικτα­το­ρί­ας του Φράν­κο (1939–1975), φιλο­δο­ξεί να μετα­τρέ­ψει την Καστί­λη και Λεόν σε εργα­στή­ρι των ιδε­ών του.

Το Βοξ ιδρύ­θη­κε το 2014 και τα εκλο­γι­κά του απο­τε­λέ­σμα­τα το έκα­ναν να θεω­ρεί­ται μάλ­λον περι­θω­ρια­κό, ως τα τέλη του 2018, όταν μπή­κε στο τοπι­κό κοι­νο­βού­λιο της Ανδα­λου­σί­ας (νότια), παρα­δο­σια­κά οχυ­ρού της αρι­στε­ράς και πολυ­πλη­θέ­στε­ρης περι­φέ­ρειας της Ισπανίας.

Στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του 2019, το Βοξ μετα­τρά­πη­κε στην τρί­τη ισχυ­ρό­τε­ρη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή παρά­τα­ξη σε εθνι­κή κλί­μα­κα, πίσω από τους σοσια­λι­στές και τους συντη­ρη­τι­κούς, κατα­λαμ­βά­νο­ντας τις 52 έδρες από τις 350 της ισπα­νι­κής εθνι­κής αντιπροσωπείας.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο