Ιστορική μούμια Τούτα ‑γ- Χαμών ανθρώπινων, η εκμετάλλευση

            Φιλο­ξε­νού­με­νος ο Τρια­ντά­φυλ­λος Μπα­λω­μέ­νος // 

… απ τα χάρ­τι­να πτώματα… 

  Χαι­ρε­τί­σμα­τα σε ένα, «υιο­θε­τη­μέ­νο»   πατέρα.

1

Είναι στιγ­μή που έρχεται

σαν Δώρο της ζωής σου’

πιο πάνω κι απ τον έρωτα,

πιο δική κι απ’ το παι­δί σου.

2

Το Είναι σου, είναι ζωή’

δεν ήταν  πνέ­μα ψέμα,

φύτρω­σε σπό­ρος ρόδινος,

στης φυλα­κής  τα σκοτεινά,

κι  άνυ­δρα  παρτέρια.

3

Πέτρα είναι τα παρ­τέ­ρια της,

κακού του κάκου, ζόφος,

απ τους «καλούς» για τους «κακούς»,

των άνο­μων, ο νόμος

4

Στο ίδιο καζά­νι βράσμα,

των άνο­μων και μεις

όλης της γης,

της φυλα­κής του κράτους

του κρά­τους των αφεντικών,

απ’  το «…και συντά­ξω Αυτόν..»,

το  Α .Ε σχολειό,

μέχρι το διά­βα του Αχέ­ρο­ντα τους.

5

Γιάν­νης  Αι Γιάν­νης βρέθηκε,

δρό­μους  να καθαρίζει,

και  των χορτάτων

ο δήμαρ­χος, του πρόσταξε,

χορ­τά­τος θα συνεχίσει.

6

Κι ο  άρρι­ζος Αι Γιάν­νης θέλησε,

« ρίζα» καλή να πιάσει

του κρά­τους των αρπακτικών,

τους νόμους να χαλάσει,

7

…κι απ τα χάρ­τι­να τα πτώματα, 

του τρα­πε­ζί­τη κόρα­κα,

να ζήσει, να χορτάσει

Κι έχει αδέρ­φια ορφανοπένητα

το χρέ­ος, να ταιριάσει.

8

Μα, αυτό το κρά­τος είναι δύναμη

κι έχει θεσμούς με  «δόξα»,

θερα­παι­νί­δα την θέμι­δα την « αόμματη» ,

αμπέ­χει των  δυνα­τών τη γλώσσα.

9

Κι έτσι ο Αι Γιάν­νης βρέ­θη­κε μπροστά ,

Στου δικα­στή την ρότα,

Κι όλοι  οι νοικοκυραίοι

Οι γυμνοί ‚σάλια­γκες, με γλώσσα

του σέρ­να­νε, τα όσα.

10

- Άθλιοι Ιαβέρηδες,

δεν είναι οι Αι Γιάν­νη­δες, αυτοί,

που κάνα­νε το συμφέρον

και  την κλο­πή, νόμο…

Νόμοι και σύνταγ­μα μαζί,

θεμέ­λιο στην εκμετάλλευση…

…μου πρό­στα­ξε η συνείδηση…

11

   ‑Όταν  φυσούν τη ζωή σ όλη η γη,…

…Για­τί οι ζευ­γά­δες, οι  σπορείς

 κ οι θερι­στές, είναι νηστικοί;

Δεν δίνω δίκιο στην κλοπή,

Μα ξέρω την αιτία κι είναι αυτή,

Η  νόμι­μη κλοπή.

12

Το άλλο μισια­κό ,  στην ζήση για­λαν­τζί,

από του  κρά­τους,  του εκμε­ταλ­λευ­τή ,

στης ιστο­ρί­ας τα χτέ­νια έχει υφανθεί

χει­ρο­ποί­η­το, στρω­μέ­νο, αιμά­τι­νο χαλί,

στη δυστυ­χία, των αμέ­τρη­των θυμά­των η ανο­χή.

13

Συλη­μέ­νοι… σώμα και αίμα  των λαών…

Σε «θεία» τηλε – μετάδοση…

Της δοξα­σί­ας όλων των «θεών»

Χάρ­τι­νοι επί­γειοι και επου­ρά­νιοι θεοί,

Τι χρεία σας έχουν οι χορ­τά­τοι λαοί;

14

Κύλη­σε η πέτρα του κελιού ,

και βρέ­θη­κε στο δρόμο.

Τον δρό­μο των λεύ­τε­ρων θεριών

Και Χαλα­στή της αστυνόμο.

15

Οι πέτρες μες τις φυλακές

Ψήνο­νται ‚γίνο­νται  πυρί­μα­χες, γρανίτες,

κι όταν κυλή­σουν λεύτερες

φοβού του κόσμου θύτες.

16

πέτρες απλές – πυρίμαχες,

Όλες μαζί, ζήστε σαν Μπεζαντάκες,

αφή­στε τους μπα­κά­λι­κους  ρεαλισμούς,

στης ιστο­ρί­ας τα ερείπια

γίνε­ται επαναστάτες ! 

17

… και γράψ­τε  νόμο Νόμιμο,

Με το δικό σας  Θ‑αίμα ,

Νόμοι και σύνταγ­μα μαζί,

Λαού να είναι προσταγή…

ιστο­ρι­κή μού­μια Τού­τα-γ-Χαμών,

ανθρώ­πι­νων, η εκμετάλλευση!!!

18

Η πέτρα σε ήλιο βρέθηκε.

- Να είναι Θεμέλιο,

για αυτή τη μέρα….

Κι έστει­λε χαι­ρε­τί­σμα­τα,

Δώρο ‚σε ένα  γνωστό …

Υιο­θε­τη­μέ­νο  πατέρα.

Τέλος 0224

26-10-2014

…άφυλ­λος ..μένος