Άνοιξαν σήμερα το πρωί οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία, στις οποίες η ακροδεξία συμμαχία είναι το φαβορί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την επικεφαλής της, Τζ. Μελόνι, ως πιθανή πρωθυπουργός
Πριν ακόμη να ανοίξουν τα εκλογικά τμήματα στις 08:00 ώρα Ελλάδος, κόσμος σχημάτιζε ουρές έξω από αυτά.
Τα εκλογικά τμήματα θα κλείσουν τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος. Μόλις κλείσουν οι κάλπες αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα σειράς δημοσκοπήσεων κατά την έξοδο από τις κάλπες (exit poll).
Το 51,74% των πολιτών με δικαίωμα ψήφου είναι γυναίκες, και το υπόλοιπο 48,26% άνδρες, ενώ 4.741.790 είναι απόδημοι Ιταλοί. Συνολικά, σε όλη την ιταλική επικράτεια, τα εκλογικά τμήματα είναι 61.566, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων φιλοξενείται σε σχολικά συγκροτήματα. Σύμφωνα με τις μετεωρολογικές προβλέψεις, τουλάχιστον στο ένα τρίτο της χώρας, κατά τη διάρκεια, σχεδόν όλης της ημέρας, αναμένονται σφοδρές βροχοπτώσεις. Κάτι που, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του ποσοστού συμμετοχής των πολιτών στην εκλογική διαδικασία.
Δύο οι κύριες συμμαχίες κομμάτων που μετέχουν στην εκλογική αναμέτρηση: το ακροδεξιό μέτωπο (με τα Αδέλφια της Ιταλίας, την Λέγκα και την Φόρτσα Ιτάλια) ‑εμφανίζεται σταθερά πρώτος στις δημοσκοπήσεις, ακόμη και με ποσοστά 45% — 47%, κατοχυρώνοντας απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία- και το σοσιαλδημοκρατικό (Δημοκρατικό Κόμμα, Περισσότερη Ευρώπη, Συμμαχία Οικολόγων και Ιταλικής Αριστεράς και Επιλογή Πολιτών) ‑εμφανίζεται γύρω στο 28%.
Παράλληλα, ως ανεξάρτητη δύναμη παίρνει μέρος στις ιταλικές εκλογές το Κίνημα Πέντε Αστέρων, γύρω στο 11%, ενώ η «κεντρώα συμμαχία» του «Azione» (Δράση) του πρώην υπουργού Οικονομικής Ανάπτυξης, Κ. Καλέντα, και το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Μ. Ρέντσι εμφανίζονται στο 5% — 6%. Δικό του κόμμα έχει ιδρύσει ο πρώην ΥΠΕΞ και πρώην στέλεχος των Πέντε Αστέρων, Λουίτζι Ντι Μάιο.
Ο εκλογικός νόμος με τον οποίο διεξάγεται η σημερινή αναμέτρηση εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά το 2018 και βασίζεται κατά δυο τρίτα στην απλή αναλογική και κατά ένα τρίτο στο πλειοψηφικό.
Μόλις κλείσουν οι κάλπες, τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης της Ιταλίας πρόκειται να παρουσιάσουν σειρά Exit Poll, ενώ η καταμέτρηση των ψήφων αναμένεται να ολοκληρωθεί τη Δευτέρα το πρωί.
Επί της ουσίας, όποιος «συνασπισμός» και αν επικρατήσει, η πολιτική που θα ακολουθήσει υπέρ ιταλικών και όχι μόνο μονοπωλιακών ομίλων είναι δεδομένη.
Η σοσιαλδημοκρατική συμμαχία και ο «κεντρώος πόλος» έχουν βασίσει την προεκλογική τους εκστρατεία στο ότι πρέπει να συνεχιστεί η «ατζέντα Ντράγκι», παρουσιάζονται ως οι πιο «συνεπείς» εκφραστές της δέσμευσης της Ιταλίας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενώ κατηγορούν τον «κεντροδεξιό» συνασπισμό ότι «κοιτάει» προς τη Ρωσία και διαλέγει λάθος συμμαχίες για την Ιταλία εντός της ΕΕ, αλλά και ότι απειλεί τη δημοκρατία στη χώρα. Τα δε Πέντε Αστέρια, αφού διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής τα προηγούμενα χρόνια. επιχειρούν τώρα να παίξουν το χαρτί μιας «επιστροφής στις ρίζες» τους.
Στην πραγματικότητα, τα αποπροσανατολιστικά διλήμματα που λανσάρονται προεκλογικά, δεν αναιρούν το γεγονός ότι όλες οι παραπάνω δυνάμεις δεν αμφισβητούν τη στρατηγική τοποθέτηση του ιταλικού κεφαλαίου στο ευρωατλαντικό μπλοκ και την αντιλαϊκή πολιτική που προϋποθέτει η στήριξη της κερδοφορίας του — αυτή ήταν και η βάση της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» και των σημερινών εκλογικών συνεργασιών — ενώ εκφράζονται αντιθέσεις για το πώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορούν να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα του ιταλικού κεφαλαίου.
Χαρακτηριστικές είναι και οι «καθησυχαστικές» τοποθετήσεις από εκπροσώπους της ιταλικής αστικής τάξης, της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών.
Την ίδια στιγμή, η θέση των εργαζομένων και των ανέργων επιδεινώνεται και πάνω από 9 εκατ. άνθρωποι στην Ιταλία αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες «απασχόλησης», όπως τις ονομάζει η έκθεση του Ιδρύματος «Di Vittorio», του συνδικάτου CGIL.
Η έκθεση ανέφερε ότι το 2021 το 16% του ενήλικου πληθυσμού ήταν άνεργοι, ποσοστό στο οποίο περιλαμβάνονται και μακροχρόνια άνεργοι που έχουν παραιτηθεί από τις προσπάθειες να βρουν δουλειά. Ετσι, σύμφωνα με την έκθεση, σχεδόν 4,3 εκατ. άνθρωποι ήταν άνεργοι στην Ιταλία πέρυσι. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ISTAT, στο δεύτερο εξάμηνο του 2022 η επίσημη ανεργία ανήλθε σε 8,1% (2,025 εκατ. επίσημα άνεργοι).
Η έκθεση ανέφερε ότι υπάρχουν άλλα 4,9 εκατ. άτομα που αντιμετωπίζουν «δυσκολίες στην απασχόληση», παρόλο που έχουν δουλειά, όπως π.χ. εργαζόμενοι με συμβάσεις μερικής απασχόλησης, που θέλουν πλήρους απασχόλησης ή οι εργαζόμενοι σε προσωρινές θέσεις εργασίας.
Επίσης, περισσότεροι από 1 στους 4 ανθρώπους στην Ιταλία (25,2% του πληθυσμού) κινδύνευαν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό το 2021, σύμφωνα με εκτίμηση της «Eurostat».
Σε συνθήκες όπου ο πληθωρισμός «σπάει» κάθε μήνα ρεκόρ — έφτασε στο 8,4% των Αύγουστο — περίπου 1 στους 3 δηλώνει ότι πιθανόν δεν θα μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς Ενέργειας τους επόμενους μήνες και 57% ότι δυσκολεύεται να πληρώσει το ενοίκιο, σύμφωνα με την ένωση καταναλωτών Coop. Μάλιστα, 26% θεωρεί σχεδόν βέβαιο ότι θα καθυστερεί ή θα σταματήσει να πληρώνει λογαριασμούς και ενοίκια.
Την ίδια ώρα, χαρακτηριστικά για την ασυδοσία που έχουν διασφαλίσει στη μεγαλοεργοδοσία τα κόμματα του κεφαλαίου είναι τα στοιχεία για τα εργατικά δυστυχήματα που έχουν πάρει διαστάσεις «επιδημίας» τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία — το 2021 καταγράφηκαν 1.221 θάνατοι εργαζομένων εν ώρα δουλειάς! — ο αντιεκπαιδευτικός νόμος «Εναλλαγή Σχολείου — Εργασίας» που στο όνομα της «μαθητείας» στέλνει νέους από την ηλικία των 15 ετών να δουλεύουν τζάμπα, χωρίς δικαιώματα και ασφαλείς συνθήκες, η καταστολή απέναντι σε απεργούς, αγωνιστικά συνδικάτα, κινητοποιήσεις μαθητών κ.ο.κ.
Αλήθειες και ψέματα για το λιμό στην Ουκρανία, Νίκος Μόττας