Ιταλία: Ισόβια στο νεοφασίστα Τζ.Καβαλίνι για τη βομβιστική επίθεση στον σταθμό της πόλης, με 85 νεκρούς και 200 τραυματίες

Το εφε­τείο της Μπο­λό­νιας εξέ­δω­σε την Πέμ­πτη μία ετυ­μη­γο­ρία που ανα­με­νό­ταν για 40 ολό­κλη­ρα χρό­νια, προ­κει­μέ­νου να δικαιω­θούν οι οικο­γέ­νειες και τα θύμα­τα της πολύ­νε­κρης βομ­βι­στι­κής επί­θε­σης στον σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της πόλης από τη νεο­φα­σι­στι­κή τρο­μο­κρα­τι­κή οργά­νω­ση «Ένο­πλοι Επα­να­στα­τι­κοί Πυρή­νες» (NAR) στις 2 Αυγού­στου 1980. Ύστε­ρα από μακρά διά­σκε­ψη, η έδρα απο­φά­σι­σε να κατα­δι­κά­σει σε ισό­βια κάθειρ­ξη τον Τζιλ­μπέρ­το Καβα­λί­νι για τον ρόλο του στο χτύ­πη­μα, από το οποίο έχα­σαν τη ζωή τους 85 άνθρω­ποι και τραυ­μα­τί­σθη­καν πάνω από 200.

Όταν ανα­γνώ­στη­κε η από­φα­ση, ο Καβα­λί­νι, που ήδη εκτί­ει ποι­νή υπό καθε­στώς ημιε­λευ­θε­ρί­ας στις φυλα­κές του Τέρ­νι, δεν ήταν παρών στην αίθου­σα. Αντί­θε­τα, παρί­στα­ντο περί­που 30 μέλη των οικο­γε­νειών των θυμά­των και της οργά­νω­σης που τους εκπρο­σω­πεί και οι οποί­οι άκου­σαν με εμφα­νή ικα­νο­ποί­η­ση το απο­τέ­λε­σμα της διά­σκε­ψης των δικαστών.

Η πρώ­τη αντί­δρα­ση του ίδιου του θύτη στο άκου­σμα της ετυ­μη­γο­ρί­ας ήταν σε αλα­ζο­νι­κό ύφος: «Δεν μετα­νιώ­νω για όσα έχω κάνει και για εκεί­να που δεν έκα­να δεν μπο­ρώ να μετα­νιώ­σω. Το λέω στο όνο­μα και των συντρό­φων της ομά­δας μου, πως δεν χρειά­ζε­ται να ζητή­σου­με συγ­γνώ­μη για ό,τι συνέ­βη στις 2 Αυγού­στου 1980. Επα­να­λαμ­βά­νω τα λόγια που πρό­φε­ρε η συντρό­φισ­σα Φραν­τσέ­σκα Μάμπρο ενώ­πιον ενός Εφε­τεί­ου προ πολ­λών ετών. Δεν είμα­στε εμείς που πρέ­πει να χαμη­λώ­σου­με το βλέμ­μα (από ντρο­πή) για τη Μπολόνια».

Από την πλευ­ρά της, η αντι­πρό­ε­δρος της οργά­νω­σης των οικεί­ων των θυμά­των της βομ­βι­στι­κής επί­θε­σης, Άννα Πιτσι­ρά­να, δήλω­σε: «η από­φα­ση δεν ακυ­ρώ­νει τους 85 νεκρούς και τους 200 τραυ­μα­τί­ες, αλλά απο­δί­δει δικαιο­σύ­νη σε εμάς τους συγ­γε­νείς των θυμά­των, που πάντο­τε επι­μεί­να­με με στα­θε­ρό­τη­τα στις δίκες αυτές».

Απα­ντώ­ντας στις αιτιά­σεις της υπε­ρά­σπι­σης πως είναι απάν­θρω­πο να κατα­δι­κά­ζε­ται μετά 40 χρό­νια ένας άνθρω­πος, η Πιτσι­ρά­νι απά­ντη­σε: «δεν είναι απάν­θρω­πο, αν δού­με πως μετά 70 χρό­νια κατα­δι­κά­ζο­νται ένο­χοι για το Ολο­καύ­τω­μα (των Εβραί­ων)». «Είναι μία δικαιο­σύ­νη, που απο­δί­δε­ται στις οικο­γέ­νειες των θυμά­των για την επι­μο­νή μας. Κι εάν ανα­γνω­σθούν και ξανα­να­γνω­σθούν τα στοι­χεία που κατα­τέ­θη­καν στο δικα­στή­ριο αυτό γίνε­ται σαφές: πως πρό­κει­ται για μία δίκαιη απόφαση».

Για τους δικη­γό­ρους της πολι­τι­κής αγω­γής, η κατα­δί­κη του Καβα­λί­νι είναι ένα βήμα για να ξετυ­λι­χθεί το νήμα που φέρ­νει στους πραγ­μα­τι­κούς εντο­λείς της επί­θε­σης, καθώς ο ίδιος ήταν ένα σημα­ντι­κό στέ­λε­χος της NAR. Από την πλευ­ρά της, η υπε­ρά­σπι­ση του Καβα­λί­νι προ­ε­τοι­μά­ζει προ­σφυ­γή στο Ανώ­τα­το Δικα­στή­ριο ενα­ντί­ον της κατα­δί­κης του πελά­τη της.

Στη διάρ­κεια όλων αυτών των ετών έχουν δια­τυ­πω­θεί πολ­λές θεω­ρί­ες για το ποιος όπλι­σε το χέρι κι έδω­σε την εντο­λή στους νεο­φα­σί­στες. Στις υπο­θέ­σεις εμπλέ­κο­νται οι ιτα­λι­κές μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες, που από την αρχή προ­σπά­θη­σαν να παρα­πλα­νή­σουν τις έρευ­νες και ν’ απο­κρύ­ψουν κρί­σι­μα στοι­χεία και η μασο­νι­κή στοά P2, η οποία εμπλέ­κε­ται σε σωρεία μηχα­νορ­ρα­φιών και κατευ­θυ­νό­με­νων επι­θέ­σε­ων με στό­χο την επι­βο­λή ενός σχε­δόν δικτα­το­ρι­κού καθε­στώ­τος, με εξου­δε­τέ­ρω­ση της Αρι­στε­ράς και του Ιτα­λι­κού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, το οποίο τότε ακο­λου­θού­σε την πολι­τι­κή του «ιστο­ρι­κού συμ­βι­βα­σμού», στη­ρί­ζο­ντας τις συμ­μα­χι­κές κυβερ­νή­σεις των ετών του ’70.

Η χθε­σι­νή από­φα­ση των δικα­στών της Μπο­λό­νιας έρχε­ται 12 χρό­νια μετά την τελε­σί­δι­κη από­φα­ση για την κατα­δί­κη ως φυσι­κών αυτουρ­γών των πρώ­ην στε­λε­χών της «μαύ­ρης» τρο­μο­κρα­τί­ας της NAR, Βαλέ­ριο Φιο­ρα­βά­ντι, Φραν­τσέ­σκα Μάμπρο, και Λου­ΐ­τζι Τσαβαρντίνι.