Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ιχτιάρ Ατζέρ: «Εξομολόγηση»

Κοντο­στε­κό­μουν,
σαν μια μικρή νότα
στα βλέ­φα­ρά σου.
Μα, εσύ με αισθάνθηκες
αμέ­σως φόρε­σα το άρω­μά σου.

Γκρι­νιά­ρης…
που δεν μπό­ρε­σες να κουμαντάρεις,
Μα σαν προ­σκή­νη­σα το όνο­μά σου
Αμέ­σως δήλω­σα πως θα ‘μαι κοντά σου!

‘Ωσπου να πάω στα βάθη της κολάσεως
Να ξέρεις, αδυ­να­μία θα σου ‘χω
πάντα στην καρ­διά μου..!!!

Ανα­με­νό­με­νο η φωνή της σιωπής
που κυριεύ­ει τα συναι­σθή­μα­τά σου..
Μα σαν πας να ξεγε­λά­σεις κάποιους άλλους,
Αμέ­σως θα ξεκι­νή­σεις από βραδύς
για την μονα­χι­κό­τη­τά σου…!!!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο