Κάθειρξη 7 ετών, στον υπάλληλο της Χρυσής Αυγής, για την άγρια επίθεση πέρσι στον φοιτητή Αλ. Λαζάρου, όμως θα κυκλοφορεί ελεύθερος…

Κάθειρ­ξη 7 ετών με ανα­στο­λή επέ­βα­λε το Μονο­με­λές Εφε­τείο Κακουρ­γη­μά­των στον Χρή­στο Ζέρ­βα, μετα­κλη­τό υπάλ­λη­λο στο γρα­φείο του αρχη­γού της Χρυ­σής Αυγής στη Βου­λή, για την άγρα επί­θε­ση που είχε δεχθεί τον περα­σμέ­νο Μάρ­τιο, έξω από τα κεντρι­κά γρα­φεία του κόμ­μα­τος στους Αμπε­λό­κη­πους, ο φοι­τη­τής της Αρχι­τε­κτο­νι­κής Αλέ­ξης Λαζά­ρου. Όμως ο κατα­δι­κα­σθείς Χρυ­σαυ­γί­της μέχρι την εκδί­κα­ση της έφε­σης θα κυκλο­φο­ρεί ελεύ­θε­ρος. Θα υπεν­θυ­μί­σου­με ότι στην περί­πτω­ση της Ηριάν­νας, η Δικαιο­σύ­νη απέρ­ρι­ψε δύο φορές το αίτη­μα ανα­στο­λής της ποι­νής μέχρι την εκδί­κα­ση του Εφετείου.

Το δικα­στή­ριο, σύμ­φω­να και με την πρό­τα­ση της εισαγ­γε­λέ­ως Έδρας, κήρυ­ξε ένο­χο τον κατη­γο­ρού­με­νο για ληστεία, καθώς οι δρά­στες της επί­θε­σης είχαν αφαι­ρέ­σει την τσά­ντα που κρα­τού­σε ο φοι­τη­τής, ενώ μετέ­τρε­ψε την πλημ­με­λη­μα­τι­κή κατη­γο­ρία της βαριάς σκο­πού­με­νης σωμα­τι­κής βλά­βης σε επι­κίν­δυ­νη σωμα­τι­κή βλά­βη, αδί­κη­μα ελα­φρύ­τε­ρης ποι­νι­κής μετα­χεί­ρι­σης. Το δικα­στή­ριο δεν δέχθη­κε την εισαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση για ανα­γνώ­ρι­ση του ελα­φρυ­ντι­κού του προ­τέ­ρου εντί­μου βίου στο κατη­γο­ρού­με­νο, αλλά όρι­σε να έχει ανα­στέ­λου­σα δύνα­μη στην έκτι­ση της ποι­νής η έφε­ση του. Έτσι μέχρι την εκδί­κα­ση του δεύ­τε­ρου βαθ­μού επέ­βα­λε στον Ζέρ­βα τους περιο­ρι­στι­κούς όρους της κατα­βο­λής εγγυο­δο­σί­ας, ύψους 2.000 ευρώ και της εμφά­νι­σης σε Αστυ­νο­μι­κό Τμή­μα δύο φορές το μήνα.

Ο φοι­τη­τής, στην κατά­θε­ση του, ανα­γνώ­ρι­σε τον κατη­γο­ρού­με­νο ως έναν από τους δρά­στες της επί­θε­σης που είχε δεχθεί. Όπως είπε ο κ. Λαζά­ρου, τον κυνή­γη­σαν 3–4 άτο­μα και όταν πλέ­ον τον έφτα­σαν άρχι­σαν να τον χτυ­πούν με γρο­θιές και κλω­τσιές κυρί­ως στον αυχέ­να και στο κεφά­λι. «Μετά άρχι­σαν με σέρ­νουν και τους ακούω να λένε πως θα με πάνε στα γρα­φεία της Χρυ­σής Αυγής».

Το περι­στα­τι­κό είχε δει ένας περα­στι­κός ο οποί­ος είχε καλέ­σει την Αστυνομία.

Στο δικα­στή­ριο, μετα­ξύ άλλων αυτο­πτών μαρ­τύ­ρων, κατέ­θε­σε και μία νοσο­κό­μα η οποία είχε δει το περι­στα­τι­κό και είχε βοη­θή­σει τον φοι­τη­τή να καθί­σει στο πεζο­δρό­μιο: «Με πλη­σί­α­σε το παι­δί και τον έβα­λα να καθί­σει στο πεζο­δρό­μιο. Ο κατη­γο­ρού­με­νος γελώ­ντας τον ρωτού­σε “πονάς αγό­ρι μου;”. Απά­ντη­σε “πονάω” και τότε άρχι­σε πάλι να τον κλω­τσά­ει. Ήταν ειρω­νι­κό σχό­λιο. Ο νεα­ρός δεν κατά­λα­βε τίι συνέ­βαι­νε, ήταν ήδη χτυπημένος».

Ο κατη­γο­ρού­με­νος στην απο­λο­γία του αρνή­θη­κε τις κατη­γο­ρί­ες, ισχυ­ρι­ζό­με­νος πως την ώρα της επί­θε­σης βρι­σκό­ταν σε μία καφε­τέ­ρια και υπο­στή­ρι­ξε πως στο­χο­ποι­ή­θη­κε για πολι­τι­κούς λόγους. «Θα έπρε­πε να είμαι του­λά­χι­στον ηλί­θιος να δια­πρά­ξω αδι­κή­μα­τα τόσο κοντά στο σπί­τι και στην δου­λειά μου» ανέφερε.
Στο ακό­λου­θο θέμα το ιστο­ρι­κό της επί­θε­σης και η ανα­κοί­νω­ση του γρα­φεί­ου Τύπου του ΚΚΕ:

Μήνυ­μα του πατέ­ρα του 24χρονου φοι­τη­τή που δέχτη­κε επί­θε­ση από Χρυσαυγίτες