Το μήνυ­μα του μαζι­κού ξεση­κω­μού των εργα­ζο­μέ­νων, της νεο­λαί­ας, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων και επαγ­γελ­μα­τιών δίνε­ται πλα­τιά σήμε­ρα και αύριο, από τις ανοι­χτές συγκε­ντρώ­σεις του ΚΚΕ στην Αθή­να και σε άλλες μεγά­λες πόλεις σε όλη τη χώρα, κάτω από το σύνθημα

Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα!
Με ανατροπή γεννιούνται οι ελπίδες, κερδίζεις τη ζωή.

Από την πλα­τεία Συντάγ­μα­τος μέχρι την πλα­τεία Αρι­στο­τέ­λους στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, από την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη μέχρι το Ηρά­κλειο Κρή­της, η πολι­τι­κή εξόρ­μη­ση του Κόμ­μα­τος απο­τε­λεί μεγά­λη συμ­βο­λή στην πάλη των εργα­ζο­μέ­νων για να μην περά­σει το νομο­σχέ­διο — έκτρω­μα για τα Εργα­σια­κά, παράλ­λη­λα με τη δρά­ση των κομ­μου­νι­στών στο κίνη­μα για την οργά­νω­ση της νέας απεργίας.

Η καθολική απόρριψη, η απαίτηση να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα καταγράφεται καθημερινά στη ζωντανή συζήτηση των κομμουνιστών με τον εργατόκοσμο και τη φτωχολογιά.

Οι μόνοι που βλέ­πουν «θετι­κά» στο νομο­σχέ­διο είναι η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία και οι δυνά­μεις του εργα­το­πα­τε­ρι­σμού, αλλά και όσοι έχουν πάρει «εργο­λα­βία» την καλ­λιέρ­γεια ψευ­δαι­σθή­σε­ων ότι η καπι­τα­λι­στι­κή ανά­καμ­ψη μπο­ρεί να ωφε­λεί ταυ­τό­χρο­να τους εργα­ζό­με­νους και το κεφάλαιο.

Με αφορ­μή το νομο­σχέ­διο, το ΚΚΕ ανοί­γει «στα γεμά­τα» τη συζή­τη­ση με την εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα ότι γρά­φτη­κε κατά παραγ­γε­λία του κεφα­λαί­ου και της ΕΕ.
Οτι απο­τε­λεί προ­α­παι­τού­με­νο της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­καμ­ψης, που είναι «φιλι­κή» για τα κέρ­δη και «εχθρι­κή» για τις λαϊ­κές ανά­γκες και τα δικαιώ­μα­τα. Που προ­ϋ­πο­θέ­τει έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, όπως γίνε­ται τώρα με τα μέτρα για τη «διευ­θέ­τη­ση» του χρό­νου εργα­σί­ας, την κατάρ­γη­ση της κυρια­κά­τι­κης αργί­ας, τα νέα εμπό­δια στην απερ­γία και στη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση.

Απο­κα­λύ­πτει ταυ­τό­χρο­να τη μεγά­λη αντί­φα­ση που συμπυ­κνώ­νε­ται και σ’ αυτό το νομο­σχέ­διο — έκτρωμα:
Ενώ σήμε­ρα υπάρ­χουν τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες να ζήσει ο λαός καλύ­τε­ρα, με πραγ­μα­τι­κά, σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα για την εργα­τι­κή τάξη, η ζωή του γίνε­ται όλο και χει­ρό­τε­ρη και καλεί­ται να ξεγρά­ψει δικαιώ­μα­τα, να συμ­βι­βα­στεί με τη δου­λειά ήλιο με ήλιο για ένα κομ­μά­τι ψωμί.

Το ΚΚΕ απευ­θύ­νε­ται ιδιαί­τε­ρα στους νέους εργα­ζό­με­νους, αυτούς που ζουν από πρώ­το χέρι την εργα­σια­κή ζού­γκλα. Τους καλεί να πάρουν θέση στον αγώ­να, μέσα από τα συν­δι­κά­τα τους, να μη συμ­βι­βα­στούν με την «κανο­νι­κό­τη­τα» της απλή­ρω­της δου­λειάς, της ζωής — λάστι­χο, με τα δια­λυ­τι­κά ωρά­ρια εργα­σί­ας, που είναι πραγ­μα­τι­κό­τη­τα για χιλιά­δες απ’ αυτούς και θα γίνουν ακό­μα χει­ρό­τε­ρα αν περά­σει το κυβερ­νη­τι­κό νομοσχέδιο.

Τα δικά τους δικαιώ­μα­τα και το δικό τους μέλ­λον έχει προ­πά­ντων στο στό­χα­στρο η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που εξω­ρα­ΐ­ζει την ΕΕ και ισχυ­ρί­ζε­ται με θρά­σος ότι το κυβερ­νη­τι­κό νομο­σχέ­διο «απο­μα­κρύ­νει» τη χώρα από τα «ευρω­παϊ­κά κεκτη­μέ­να», ενώ είναι μία ακό­μα εφαρ­μο­γή των ευρω­ε­νω­σια­κών Οδη­γιών — καρ­μα­νιό­λα για τα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα, που και ο ίδιος υλο­ποί­η­σε: Από τη «διευ­θέ­τη­ση» του εργά­σι­μου χρό­νου, μέχρι την κατάρ­γη­ση της κυρια­κά­τι­κης αργί­ας και την παρα­πέ­ρα ποι­νι­κο­ποί­η­ση της συν­δι­κα­λι­στι­κής δράσης.
Αυτό απο­τυ­πώ­νε­ται και στο Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ, με τα «μνη­μό­νια 5.0» που το συνο­δεύ­ουν. Αυτό χει­ρο­κρο­τούν όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα και αντα­γω­νί­ζο­νται μετα­ξύ τους για το ποιος μπο­ρεί να τα εφαρ­μό­σει καλύ­τε­ρα, στρα­τεύ­ο­ντας και τον λαό στις επι­διώ­ξεις και τους σχε­δια­σμούς του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό απέρ­ρι­ψαν και την πρό­τα­ση νόμου εκα­το­ντά­δων συν­δι­κα­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων για την κατάρ­γη­ση όλων των αντερ­γα­τι­κών νόμων που ψηφί­στη­καν τα τελευ­ταία χρό­νια, που μόνο το ΚΚΕ υιο­θέ­τη­σε και κατέ­θε­σε στη Βου­λή, ενώ τώρα επα­νέρ­χε­ται επι­και­ρο­ποι­η­μέ­νη από τα συνδικάτα.

Όλοι σήμε­ρα στους δρό­μους λοιπόν!
Για να ακου­στεί δυνα­τά ότι το «πολε­μι­κό ανα­κοι­νω­θέν» της κυβέρ­νη­σης και του κεφα­λαί­ου στους εργα­ζό­με­νους απορρίπτεται!
Οτι η βαρ­βα­ρό­τη­τα όπου θέλουν να μας κατα­δι­κά­σουν, η εκμε­τάλ­λευ­ση για τα κέρ­δη των ομί­λων, δεν «διευ­θε­τεί­ται», καταρ­γεί­ται!

Ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος:
Της οργανωμένης αντεπίθεσης για το ξήλωμα όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα, τη διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων στη δουλειά και τη ζωή. 

Ολοι στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ!