Κάλεσμα πάλης για τις 8 Μάρτη στις γυναίκες του μόχθου από το ΠΑΜΕ

8 ΜΑΡΤΗ — ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Στο δρόμο της πάλης 
Για να σπάσουμε τις αλυσίδες 
της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας

«Οι εργά­τριες και οι γυναί­κες του καθη­με­ρι­νού μόχθου παλεύ­ου­με για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας — Σπά­με τα δεσμά της βίας των εκμε­ταλ­λευ­τών», σημειώ­νει το ΠΑΜΕ με αφορ­μή τη Μέρα της Γυναίκας.

Στην ανα­κοί­νω­σή του ανα­φέ­ρει τα εξής:

«8 Μάρ­τη 2021: 164 χρό­νια έχουν περά­σει από τη μέρα που οι εργά­τριες στα ραφτά­δι­κα της Νέας Υόρ­κης βγή­καν στην απερ­γία και συγκρού­στη­καν με τα αφε­ντι­κά και με τις κρα­τι­κές δυνά­μεις κατα­στο­λής, για να διεκ­δι­κή­σουν καλύ­τε­ρους όρους δου­λειάς και αμοι­βής, γρά­φο­ντας με το αίμα τους μια από τις πολ­λές φωτει­νές σελί­δες στην ιστο­ρία του εργα­τι­κού κινή­μα­τος.
Το 1910, το Συνέ­δριο των Σοσια­λι­στριών Γυναι­κών καθιέ­ρω­σε την 8η Μάρ­τη ως μέρα τιμής και αγώ­να των εργα­τριών όλου του κόσμου.

Σήμε­ρα, οι εργα­ζό­με­νες και οι γυναί­κες της βιο­πά­λης βρί­σκο­νται αντι­μέ­τω­πες με το ίδιο βάρ­βα­ρο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, τους μηχα­νι­σμούς και τα επι­τε­λεία του, που με διά­φο­ρα ιδε­ο­λο­γή­μα­τα και “εκσυγ­χρο­νι­σμέ­νες” μεθό­δους προ­σπα­θούν να τις χει­ρα­γω­γή­σουν και να τις πεί­σουν ότι “ισο­τι­μία” σημαίνει:

• Τσά­κι­σμα δικαιω­μά­των και κατα­κτή­σε­ων, όπως η κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση, η προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, η στή­ρι­ξη του κοι­νω­νι­κού ρόλου της γυναίκας.
• Απο­δο­χή πως η μητρό­τη­τα είναι εμπό­διο στην “επαγ­γελ­μα­τι­κή” ζωή ή και λόγος απόλυσης.
• “Συμ­φι­λί­ω­ση” της επαγ­γελ­μα­τι­κής με την προ­σω­πι­κή και οικο­γε­νεια­κή ζωή μέσω της ελα­στι­κής και μερι­κής απασχόλησης.
• Να δου­λεύ­ουν νύχτα — μέρα και σε βαριές ανθυ­γιει­νές συνθήκες.
• Να συντα­ξιο­δο­τού­νται σε όλο και μεγα­λύ­τε­ρη ηλικία.
• Να “κυνη­γούν” τη γυναι­κεία “επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα” και την “ποσό­στω­ση” της συμ­με­το­χής των γυναι­κών σε οργα­νι­σμούς και επι­τε­λεία που στη­ρί­ζουν και προ­ω­θούν τη σκλη­ρή εκμε­τάλ­λευ­ση όλων των εργαζομένων.
• Να “προ­σκυ­νούν” τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να εντάσ­σο­νται στα σώμα­τα κατα­στο­λής και στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς στρα­τούς που μακε­λεύ­ουν και ξερι­ζώ­νουν τους λαούς, που ευθύ­νο­νται για τη δυστυ­χία των προ­σφύ­γων και των μετα­να­στών, ανδρών, γυναι­κών και των παι­διών τους.

Βρί­σκο­νται αντι­μέ­τω­πες με τα κρο­κο­δεί­λια δάκρυα και τις εκδη­λώ­σεις “κατά της φυλε­τι­κής και εργα­σια­κής βίας” των αστι­κών επι­τε­λεί­ων και κυβερ­νή­σε­ων, της ΕΕ, του εργο­δο­τι­κού και κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού στην Ελλά­δα, στην Ευρώ­πη και διε­θνώς (ΓΣΕΕ, ETUC, ITUC), δηλα­δή όλων όσων πίνουν νερό στο όνο­μα της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Αυτή η βαρ­βα­ρό­τη­τα, η πραγ­μα­τι­κή βία, σήμε­ρα εκφρά­ζε­ται γλαφυρά:

• Με την έκθε­ση γυναι­κών και ανδρών της εργα­τι­κής τάξης και του λαού στην παν­δη­μία, αφού η υγεία, τα φάρ­μα­κα, τα εμβό­λια απο­τε­λούν πανά­κρι­βα εμπορεύματα.
• Με την αγω­νία των παι­διών των λαϊ­κών οικο­γε­νειών να μάθουν γράμ­μα­τα σε ένα εκπαι­δευ­τι­κό σύστη­μα κατα­κερ­μα­τι­σμέ­νο, που ούτε τα στοι­χειώ­δη δεν τους προσφέρει.
• Στους εργα­ζό­με­νους της Υγεί­ας, των βιο­μη­χα­νι­κών κλά­δων, των σού­περ μάρ­κετ κ.α., που δου­λεύ­ουν εντα­τι­κά, με ατέ­λειω­τες υπε­ρω­ρί­ες, με λει­ψά μέτρα προ­στα­σί­ας της υγεί­ας και της ασφά­λειάς τους.
• Στις χιλιά­δες των ανέρ­γων και σε ανα­στο­λή εργα­ζο­μέ­νων που καλού­νται να ζήσουν με τα ψίχου­λα που περισ­σεύ­ουν από το καλό “τάι­σμα” της εργοδοσίας.
• Με τα νέα αντερ­γα­τι­κά μέτρα που φέρ­νει η κυβέρ­νη­ση, για να ενι­σχύ­σει τους κεφα­λαιο­κρά­τες και να αυξή­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­μέ­νων, βάζο­ντας στο γύψο τη συν­δι­κα­λι­στι­κή οργά­νω­ση, τους διεκ­δι­κη­τι­κούς αγώ­νες και την πάλη τους.
• Με την άγρια κατα­στο­λή όσων σηκώ­νουν κεφά­λι και υψώ­νουν τη φωνή τους, γυναί­κες, άνδρες και παι­διά — μαθη­τές και φοιτητές.
• Με τις επεμ­βά­σεις και τους πολέ­μους των ιμπε­ρια­λι­στών που δολο­φο­νούν και ξερι­ζώ­νουν χιλιά­δες αθώ­ους ανθρώ­πους».

Στο παρα­πά­νω έδα­φος, το ΠΑΜΕ ξεκα­θα­ρί­ζει πως οι γυναί­κες της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των «δεν έχουν κανέ­να κοι­νό συμ­φέ­ρον με τις γυναί­κες που στε­λε­χώ­νουν τα επι­τε­λεία και τους μηχα­νι­σμούς της εξου­σί­ας των κεφα­λαιο­κρα­τών και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, τις κυβερ­νή­σεις τους και τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς», που ασκούν «αντερ­γα­τι­κές και αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές, τσα­κί­ζουν εργα­τι­κά — λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες, ξεζου­μί­ζουν και απο­λύ­ουν εργα­ζό­με­νες και εργα­ζό­με­νους». «Δεν έχουν τίπο­τα κοι­νό με όλους αυτούς που την ανθρώ­πι­νη ζωή δεν διστά­ζουν να τη θυσιά­σουν στο βωμό των κερ­δών τους. Με όλους αυτούς που κρύ­βουν ότι η μήτρα που γεν­νά τα οξυ­μέ­να προ­βλή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, ανδρών και γυναι­κών, την ανι­σο­τι­μία, είναι η εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο. Που απευ­θύ­νουν καλέ­σμα­τα για “φεμι­νι­στι­κή ενό­τη­τα” και “απερ­γί­ες φύλου”, αδιέ­ξο­δα για την πάλη των εργα­ζό­με­νων γυναι­κών», προ­σθέ­τει.

Καλεί να βαδί­σουν οι γυναί­κες μαζί με τους άνδρες του καθη­με­ρι­νού μόχθου στο δρό­μο της ενί­σχυ­σης του ΠΑΜΕ, «απέ­να­ντι στην αλλο­τρί­ω­ση του εργο­δο­τι­κού — κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, τηςοργά­νω­σης και ενί­σχυ­σης της πάλης με κρι­τή­ριο τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους. Για μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, ΣΣΕ με αυξή­σεις. Για δημό­σια δωρε­άν καθο­λι­κή υπο­χρε­ω­τι­κή κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση. Για προ­στα­σία της υγεί­ας και της ασφά­λειας στους χώρους δου­λειάς. Για δημό­σια και δωρε­άν Υγεία για όλους».

«Είναι ο δρό­μος της πάλης για να σπά­σου­με τις αλυ­σί­δες της σιω­πής, της εκμε­τάλ­λευ­σης, της ανι­σο­τι­μί­ας», κατα­λή­γει.

ΟΓΕ — ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Τη Δευτέρα στις 5.30 μ.μ. το αγωνιστικό ραντεβού στα Προπύλαια