Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κάνδανος: διακοπή ποδοσφαιρικού αγώνα λόγω αντιφασιστικού πανό!

Παρου­σιά­ζει ο Ειρηναί­ος Μαρά­κης  //

«Από την Κάν­δα­νο έρχομαι
και από το Αποπηγάδι
μη με ρωτά­τε ίντα άκουσα
μη με ρωτά­τε ίντα είδα…»
(ριζί­τι­κο)

 

  Στο 78’ διε­κό­πη ο ποδο­σφαι­ρι­κός αγώ­νας της Γ΄ κατη­γο­ρί­ας της Ε.Π.Σ. Χανί­ων, μετα­ξύ της Υρτα­κί­νας και του Ασπά­λα­θου που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο γήπε­δο της Καν­δά­νου κι ενώ το σκορ ήταν 3–1 υπέρ των γηπε­δού­χων (Υρτα­κί­να) ύστε­ρα από σχε­τι­κή από­φα­ση του διαι­τη­τή Τσι­λί­κα. Αιτία ήταν το αντι­φα­σι­στι­κό πανό που ανάρ­τη­σαν οπα­δοί του Ασπά­λα­θου και το οποίο η Ένω­ση Ποδο­σφαι­ρι­κών Σωμα­τεί­ων Χανί­ων (ΕΠΣΧ) θεώ­ρη­σε ότι παρα­βιά­ζει τους κανό­νες της FIFA προ­τρέ­πο­ντας τον διαι­τη­τή να δια­κό­ψει τον αγώ­να! Το επί­μα­χο πανό έγραφε: 

«Την Κάντα­νο, τα Ανώ­γεια, τα κάψαν οι ναζί / φασί­στες δε χωρά­νε σ” ολό­κλη­ρη τη Γη».
  Είχε προη­γη­θεί μία πρώ­τη παρα­τή­ρη­ση από την πλευ­ρά του διαι­τη­τή, ενη­με­ρώ­νο­ντας σχε­τι­κά τους αρχη­γούς των ομά­δων για να κατέ­βει το πανό, κι ενώ βρι­σκό­ταν σε εξω­τε­ρι­κό χώρο του γηπέ­δου(!) της Καν­δά­νου χωρίς όμως  να δοθεί συνέ­χεια και με απο­τέ­λε­σμα να κυλή­σει κανο­νι­κά η ροή του αγώ­να. Στο δεύ­τε­ρο ημί­χρο­νο το πανό εμφα­νί­στη­κε και πάλι στην εξέ­δρα των φιλά­θλων του Ασπά­λα­θου. Ο διαι­τη­τής επι­κοι­νώ­νη­σε με την ΕΠΣ Χανί­ων, και λίγη ώρα αργό­τε­ρα, προ­φα­νώς με σχε­τι­κή υπό­δει­ξη, προ­χώ­ρη­σε στην ορι­στι­κή δια­κο­πή του αγώ­να για την τύχη του οποί­ου πλέ­ον θα απο­φα­σί­σει η Ένωση.

  Σχε­τι­κά με την δια­κο­πή του αγώ­να και μία πρώ­τη απά­ντη­ση, σε δημο­σί­ευ­ση στην σελί­δα τους στο Facebook, τα μέλη του Ασπά­λα­θου, σημειώ­νουν χαρα­κτη­ρι­στι­κά ότι:

«3 Ιου­νί­ου 1941: Οι ναζί έκαι­γαν και κατέ­στρε­φαν ένα ολό­κλη­ρο χωριό, την Κάντα­νο. Εκτε­λέ­στη­καν 180 άνθρωποι.

3 Μαρ­τί­ου 2018: Παί­ζου­με στην Κάντα­νο και ανε­βά­ζου­με πανό “Την Κάντα­νο τα Ανώ­γεια τα κάψαν οι ναζί, φασί­στες δεν χωρά­νε σ’ ολό­λη­ρη τη Γη”.

Το παι­χνί­δι διακόπηκε…

Μέσα στις επό­με­νες μέρες θα βγει ανα­λυ­τι­κό­τε­ρη ανα­κοί­νω­ση για το περιστατικό.


Υ.Γ.: Στις φωτο­γρα­φί­ες το σχε­τι­κό πανό, καθώς και οι τρεις επι­γρα­φές που άφη­σαν οι ναζί στην Κάντανο.»

Δόγμα επικίνδυνης ανοχής στον ναζισμό

  Το παρα­πά­νω δεν απο­τε­λεί ένα μεμο­νω­μέ­νο περι­στα­τι­κό, υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι πάλι στην Κρή­τη και σε αγώ­να τοπι­κού πρω­τα­θλή­μα­τος είχε συμ­βεί ανά­λο­γο περι­στα­τι­κό και συγκε­κρι­μέ­να στον ποδο­σφαι­ρι­κό αγώ­να του Πατού­χα με τον Τηγα­νί­τη (0–2) στη Βιάν­νο τον περα­σμέ­νο Οκτώ­βριο και για λογα­ρια­σμό της Γ’ Ε.Π.Σ. Ηρα­κλεί­ου όπου η ανάρ­τη­ση αντι­φα­σι­στι­κού πανό είχε προ­κα­λέ­σει την παρέμ­βα­ση του διαι­τη­τή ο οποί­ος είχε απει­λή­σει με δια­κο­πή του αγώ­να εάν το πανό δεν κατέ­βαι­νε από τις κερ­κί­δες, το ζήτη­μα έλη­ξε όταν το πανό αναρ­τή­θη­κε εκ νέου σε ύψω­μα εκτός του γηπέδου. 

  Όλα τα παρα­πά­νω πέρα από ένα μη μεμο­νω­μέ­νο περι­στα­τι­κό απο­τε­λούν εικό­να της επι­κίν­δυ­νης ανο­χής που δεί­χνουν οι κρα­τι­κοί και αθλη­τι­κοί φορείς, κάθε βαθ­μί­δας, προς τα εγκλή­μα­τα του ναζι­σμού καις τους επι­γό­νους του, δηλα­δή προς τη ναζι­στι­κή συμ­μο­ρία της Χρυ­σής Αυγής που βαρύ­νε­ται με τη σει­ρά της για μια ακο­λου­θία ρατσι­στι­κών, ξενο­φο­βι­κών εγκλη­μά­των και για έντο­νη στο­χο­ποί­η­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος – μην ξεχνά­με ότι η δίκη της βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη, κυνη­γώ­ντας όμως στο δόγ­μα τη μη ενα­σχό­λη­σης της πολι­τι­κής με τα αθλη­τι­κά ζητή­μα­τα (No Politica) το αντι­φα­σι­στι­κό κίνη­μα και ακό­λου­θα την ιστο­ρι­κή μνή­μη! Κι ας είναι γνω­στό από δεκα­ε­τί­ες ότι ένας από τους χώρους που προ­σπα­θού­σε η Χρυ­σή Αυγή να αυξή­σει την παρέμ­βα­ση και τη δύνα­μη της ήταν τα γήπε­δα και ο αθλη­τι­σμός κι ότι προη­γή­θη­καν έντο­νοι αγώ­νες για να μην το πετύ­χει αυτό. Οι απα­γο­ρεύ­σεις λοι­πόν, όπως η παρα­πά­νω δεν πρέ­πει να μένουν ανα­πά­ντη­τες από το εργα­τι­κό κι αντι­φα­σι­στι­κό κίνη­μα καθώς οδη­γούν στο ξέπλυ­μα του ναζι­σμού καθώς και στην πολι­τι­κή του νομιμοποίηση. 

  Έχει πάντως σημα­σία να σημειώ­σου­με ότι η μέρα όπου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ο ποδο­σφαι­ρι­κός αγώ­νας μετα­ξύ της Υρτα­κί­νας και του Ασπά­λα­θου (3 Μαρ­τί­ου 2018) δεν είναι μία τυχαία ημε­ρο­μη­νία καθώς στις 3 Μαρ­τί­ου το 1941 οι ναζί διέ­πρα­ξαν το ολο­καύ­τω­μα της Καν­δά­νου, και των γύρω χωριών, εκτε­λώ­ντας παράλ­λη­λα 180 ανθρώ­πους – το πανό των φίλων του Ασπά­λα­θου ήθε­λε ακρι­βώς αυτή την ημέ­ρα να τιμή­σει καθώς και τους τωρι­νούς κάτοι­κους της μαρ­τυ­ρι­κής Κανδάνου.

Μια διαφορετική θέαση του αθλητισμού

  Η παρα­πά­νω στά­ση του σωμα­τεί­ου και των φίλων του Ασπά­λα­θου δεν είναι ξένη προς τις ιδέ­ες που πρε­σβεύ­ουν και εφαρ­μό­ζουν σε κάθε αγώ­να της ομά­δας τους καθώς είναι ένας νέος αυτο­ορ­γα­νω­μέ­νος αθλη­τι­κός σύλ­λο­γος που ενα­ντιώ­νε­ται στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του αθλη­τι­σμού δρώ­ντας ταυ­τό­χρο­να αθλη­τι­κά αλλά και πολι­τι­κά. Στο αρχι­κό κεί­με­νο με το οποίο συστή­θη­κε η ομά­δα στο κοι­νό των Χανί­ων στην έναρ­ξη του πρω­τα­θλή­μα­τος αναφέρει:

«[..] θέλου­με να σπεί­ρου­με και εμείς το μικρό­βιο μιας δια­φο­ρε­τι­κής έννοιας του αθλη­τι­σμού στην πόλη που ζού­με. Αυτό σημαί­νει ότι αυτο–οργανώνουμε τις προ­πο­νή­σεις μας με συλ­λο­γι­κό τρό­πο, είμα­στε ενά­ντια στην εμπο­ρευ­μα­τι­κή μορ­φή του αθλη­τι­σμού γενι­κό­τε­ρα, ενα­ντιω­νό­μα­στε στην ιεραρ­χία λει­τουρ­γώ­ντας με ορι­ζό­ντιες δια­δι­κα­σί­ες. Απο­φα­σί­ζου­με ομό­φω­να και όχι πλειο­ψη­φι­κά μέσα από τις συνε­λεύ­σεις μας. Ενα­ντιω­νό­μα­στε στην “no politica” λογι­κή, καθώς θεω­ρού­με ότι είμα­στε πολι­τι­κά και όχι κομ­μα­τι­κά όντα και έχου­με φωνή ενά­ντια στο φασι­σμό, το σεξι­σμό, το ρατσι­σμό και ενά­ντια σε οποια­δή­πο­τε μορ­φή τυπι­κής ή άτυ­πης εξου­σια­στι­κής τάσης. Μέσα από αυτά τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά θέλου­με να ανα­δεί­ξου­με και να βιώ­σου­με μια ανά­γκη που έχει μετα­τρα­πεί σε μπίζ­να στα πλαί­σια του αντα­γω­νι­σμού και της κερδοφορίας.»

 _______________________________________________________________________________________________________

Ο Ειρηναίος Μαράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1986, απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ποιήματα του στα συλλογικά έργα (e‑books) ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης καθώς και στο διαδικτυακό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό Ατέχνως. Διατηρεί το ιστολόγιο Λογοτεχνία και Σκέψη.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο