Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κίτρινα γιλέκα

Πολ­λά θα μπο­ρού­σε να σχο­λιά­σει κανείς για τα «κίτρι­να γιλέ­κα», ένα από τα πολ­λά «κινή­μα­τα» που ξεπή­δη­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια, πατώ­ντας πάνω στη μεγά­λη δυσα­ρέ­σκεια από την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, που εφαρ­μό­ζε­ται ενιαία σε όλη την ΕΕ, ανε­ξάρ­τη­τα από μνη­μό­νια. Οι συγκρί­σεις εξάλ­λου με αντί­στοι­χα «κινή­μα­τα», όπως των «αγα­να­κτι­σμέ­νων» και των «πλα­τειών», που εμφα­νί­στη­καν και εξα­φα­νί­στη­καν με τον ίδιο «πάτα­γο», δεν μπο­ρεί παρά να γίνο­νται αυθόρ­μη­τα. Οπως απο­δεί­χτη­κε, πίσω από την έχθρα όλων αυτών των «κινη­μά­των» για το οργα­νω­μέ­νο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα και τις δια­κη­ρύ­ξεις περί «ακομ­μά­τι­στων», ξεπρό­βα­λε ο πραγ­μα­τι­κός χαρα­κτή­ρας τους ως οχή­μα­τος για «ανα­κα­τα­τά­ξεις» στο αστι­κό πολι­τι­κό σκη­νι­κό, αλλά και για «ξεκα­θά­ρι­σμα» των λογα­ρια­σμών ανά­με­σα σε ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα, μονο­πώ­λια και πάει λέγοντας.

Ούτε όμως μπο­ρεί να μεί­νει ασχο­λί­α­στη η αντί­δρα­ση της γαλ­λι­κής κυβέρ­νη­σης (Μακρόν), που έδω­σε τις προη­γού­με­νες μέρες ρεσι­τάλ κατα­στο­λής, ενώ με μεγά­λη ευκο­λία ανα­κοί­νω­σε ότι εξε­τά­ζει και την κήρυ­ξη της χώρας σε κατά­στα­ση «έκτα­κτης ανά­γκης», την επι­βο­λή ουσια­στι­κά στρα­τιω­τι­κού νόμου. Αυτές και άλλες τέτοιες δυνά­μεις παρου­σιά­ζει η κυβέρ­νη­ση ως «προ­ο­δευ­τι­κές» και με αυτές λέει ότι θα δώσει τη «μάχη» για τη «δημο­κρα­τία ενά­ντια στην ακρο­δε­ξιά», που η πολι­τι­κή τους θεριεύ­ει. Είναι κι αυτό απο­κα­λυ­πτι­κό για τη μεγά­λη παγί­δα και απά­τη που κρύ­βε­ται πίσω από τα καλέ­σμα­τα στο λαό να στοι­χη­θεί στα «προ­ο­δευ­τι­κά» μέτω­πα, όσο και για το πώς «το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο» και τα δυο το σάπιο σύστη­μα που υπηρετούν.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο