Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καίτη Πάνου

Στις 17 Μαΐ­ου 2008 έφυ­γε από τη ζωή η Καί­τη Πάνου . Η ηθο­ποιός γεν­νή­θη­κε το 1927 στον Πύρ­γο Βουλ­γα­ρί­ας. Με την οικο­γέ­νειά της εγκα­τα­στά­θη­κε στην Ελλά­δα, όπου σε παι­δι­κή ηλι­κία εμφα­νί­στη­κε στο παι­δι­κό θέα­τρο της Αντι­γό­νης Μετα­ξά. Μαθή­τρια στο Γυμνά­σιο, το 1943, πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στον Κινη­μα­το­γρά­φο, δίπλα στον Αιμί­λιο Βεά­κη, τον Δημή­τρη Χορν και τον Λάμπρο Κων­στα­ντά­ρα, στη δρα­μα­τι­κή ται­νία του Δημή­τρη Ιωαν­νό­που­λου «Η φωνή της καρ­διάς», που ήταν και η πρώ­τη παρα­γω­γή του Φιλο­ποί­με­να Φίνου.

Μετά το Γυμνά­σιο σπού­δα­σε στη Σχο­λή Ηθο­ποιών Κινη­μα­το­γρά­φου, με διευ­θυ­ντή τότε τον Γιώρ­γο Θεοδοσιάδη.

Στον κινη­μα­το­γρά­φο έπαι­ξε σε τριά­ντα ται­νί­ες, όπου και ανα­δεί­χτη­κε το ταλέ­ντο μιας κομ­ψής ψηλό­λι­γνης «ντά­μας». Έγι­νε γνω­στή από τη συνερ­γα­σία της με τον Λάμπρο Κων­στα­ντά­ρα, σε σει­ρά ταινιών.

Στο θέα­τρο πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1962, παί­ζο­ντας με το θία­σο του Μίμη Φωτό­που­λου το έργο «Εξι κλέ­φτες». Τελευ­ταία θεα­τρι­κή εμφά­νι­σή της ήταν το 1997–1998, στο έργο «Το κλου­βί με τις τρε­λές», με το θία­σο του Σωτή­ρη Μουστάκα.

Το 1971 έκα­νε το τηλε­ο­πτι­κό της ντε­μπού­το στη σει­ρά του Θύμιου Καρακατσάνη«Γραφείο Συνοι­κε­σί­ων», που προ­βλή­θη­κε από το ΕΙΡΤ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο