Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καθηγητές που αναλαμβάνουν να ντύσουν με επιστημοσύνη τους κυβερνητικούς χειρισμούς

Μετά το πιο σύντο­μο ανέκ­δο­το της περα­σμέ­νης εβδο­μά­δας (δια στό­μα­τος υπουρ­γού Παι­δεί­ας), ότι τάχα ο μέσος όρος μαθη­τών ανά τάξη είναι 17 παι­διά (ή 20 εκ των υστέ­ρων στα αστι­κά κέντρα) ήρθαν και τα …δια­γράμ­μα­τα να στη­ρί­ξουν την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή και να «τεκ­μη­ριώ­σουν» (!!) ότι δεν ωφε­λούν οι απο­στά­σεις ανά­με­σα στους μαθη­τές στην τάξη!

Φαί­νε­ται ότι απέ­να­ντι στις σοβα­ρές ανη­συ­χί­ες και αντι­δρά­σεις γονέ­ων και εκπαι­δευ­τι­κών σχε­τι­κά με τις κυβερ­νη­τι­κές απο­φά­σεις για τους όρους έναρ­ξης της σχο­λι­κής χρο­νιάς, επι­στρα­τεύ­ο­νται… λυτοί και δεμέ­νοι. Δε θα μπο­ρού­σαν να λεί­πουν και ορι­σμέ­νοι καθη­γη­τές, που ανα­λαμ­βά­νουν να ντύ­σουν με επι­στη­μο­σύ­νη τους κυβερ­νη­τι­κούς χειρισμούς.

Σε ανάρ­τη­σή του στα social media, ο επί­κου­ρος καθη­γη­τής και μέλος της Επι­τρο­πής Εμπει­ρο­γνω­μό­νων του υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας, Γκί­κας Μαγιορ­κί­νης παρα­θέ­τει διά­γραμ­μα για να ισχυ­ρι­στεί ότι δεν είναι πει­σμέ­νος πως οι απο­στά­σεις ανά­με­σα στους μαθη­τές που επι­τυγ­χά­νο­νται με 15 μαθη­τές στην τάξη είναι χρή­σι­μες συγκρι­τι­κά με τις τάξεις των 25 παιδιών.

Το διά­γραμ­μα που παρα­θέ­τει ο ίδιος (δεί­τε παρα­κά­τω) πέραν του ότι δεν έχει καμία σχέ­ση με την απο­τύ­πω­ση μιας σχο­λι­κής τάξης (οι σχο­λι­κές τάξεις δεν είναι διά­δρο­μοι) αυτο­δια­ψεύ­δε­ται. Είναι προ­φα­νές ότι σε αίθου­σες με 25 μαθη­τές, οι μαθη­τές είναι δίπλα — δίπλα. Μάλι­στα, στα σχο­λεία της χώρας, οι τάξεις είναι μικρές, με τα θρα­νία κολ­λη­τά το ένα δίπλα στο άλλο.

Το επι­χεί­ρη­μα της κυβέρ­νη­σης, το οποίο δια­τυ­πώ­νει στην ανάρ­τη­σή του και ο ίδιος ο Γκ. Μαγιορ­κί­νης, ότι «η όποια μετά­δο­ση στην τάξη είναι πλή­ρως ιχνη­λα­τί­σι­μη και μπο­ρεί να περιο­ρι­στεί με απλό περιο­ρι­σμό, ενώ στην εστί­α­ση δημιουρ­γεί κατα κόρον “ορφα­νά” κρού­σμα­τα», δε λέει τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο από το τι μπο­ρείς να κάνεις εκ των υστέ­ρων, ενώ δηλα­δή δια­πι­στώ­νε­ται κρού­σμα σε μια τάξη.

Ζητού­με­νο όμως (πρέ­πει να) είναι πως με ουσια­στι­κά μέτρα προ­στα­σί­ας θα περιο­ρι­στεί η δια­σπο­ρά του ιού και θα απο­φευ­χθούν τα κρού­σμα­τα σε μικρούς μαθη­τές και εκπαι­δευ­τι­κούς (και στη συνέ­χεια στις οικο­γέ­νειές τους, στους χώρους εργα­σί­ας των οικο­γε­νειών τους, στα συγ­γε­νι­κά τους πρό­σω­πα κ.λπ.). Αλή­θεια, ακό­μα και η ιχνη­λά­τη­ση ανά­με­σα σε 25 οικο­γέ­νειες είναι ίδια με την ιχνη­λά­τη­ση σε 15;

Η κυβέρ­νη­ση αντι­λαμ­βά­νε­ται ότι η πολι­τι­κή της δημιουρ­γεί μεγά­λη ανη­συ­χία σε γονείς, μαθη­τές και εκπαι­δευ­τι­κούς και επι­στρα­τεύ­ει επι­χει­ρή­μα­τα που δε λαμ­βά­νουν υπό­ψη ότι τα μέτρα λει­τουρ­γούν πολ­λα­πλα­σια­στι­κά: Όσο περισ­σό­τε­ρα μέτρα λάβεις, τόσο μεγα­λύ­τε­ρη είναι και η προ­στα­σία που επιτυγχάνεται.

Η κυβέρ­νη­ση, ενώ είχε πολύ χρό­νο για να λάβει ουσια­στι­κά μέτρα, δεν τον αξιο­ποί­η­σε για­τί τα ουσια­στι­κά μέτρα απαι­τούν μαζι­κές προ­σλή­ψεις εκπαι­δευ­τι­κού και βοη­θη­τι­κού προ­σω­πι­κού και έργα κτι­ρια­κών υπο­δο­μών. Και αυτό για την κυβέρ­νη­ση λογί­ζε­ται ως κόστος. Αντί­θε­τα, δεν της κοστί­ζει τίπο­τα να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι τάχα έχει λάβει μέτρα και εκ των υστέ­ρων, αφού φανούν τα απο­τε­λέ­σμα­τα της έλλει­ψης ουσια­στι­κών μέτρων προ­στα­σί­ας της Υγεί­ας να ρίχνει την ευθύ­νη στους εκπαι­δευ­τι­κούς, στους γονείς, στους μικρούς μαθη­τές που είναι «ατο­μι­κά ανεύ­θυ­νοι» και έχουν την «ατο­μι­κή ευθύ­νη» ότι αρρώ­στη­σαν… Τέτοια (κρα­τι­κή) υπευθυνότητα…

Πηγή: 902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο