Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καισαριανή: άλμα αϊτού στην ελευθερία των ουρανών

Ο αετός αυτός έμει­νε ανα­γκα­στι­κά μακριά από το φυσι­κό του περι­βάλ­λον δύο ολό­κλη­ρα χρό­νια. Ήταν τραυ­μα­τι­σμέ­νος και αμέ­σως μετά ο κορο­νο­ϊ­ός, αλλά το πλή­ρω­μα του χρό­νου έφτασε.

Απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε στο δάσος της Και­σα­ρια­νής, μετά από δυο χρό­νια καρα­ντί­νας ο αετός κοντο­στέ­κε­ται, κοι­τά­ζει μπρο­στά, ανοί­γει τα φτε­ρά του, τα ζυγιά­ζει και πετά­ει προς την ελευθερία.

Ο φιδα­ε­τός πρω­τα­γω­νι­στής στην ανοι­χτή γιορ­τή απε­λευ­θέ­ρω­σης και άλλων άγριων που­λιών, προ­σφέ­ρο­ντας σε όσους βρέ­θη­καν εκεί μια μονα­δι­κή εμπειρία.

Ο Σύλ­λο­γος Προ­στα­σί­ας και Περί­θαλ­ψης Άγριας Ζωής προ­σφέ­ρει βοή­θεια σε τραυ­μα­τι­σμέ­να άγρια είδη της πανί­δας: το 2021 σημειώ­θη­κε αριθ­μός ρεκόρ καθώς έγι­ναν 8.153 εισα­γω­γές από 201 δια­φο­ρε­τι­κά είδη άγριων ζώων.

Πλη­ρο­φο­ρί­ες
Video_λήψη Greg Mark

Κιρκαετός (Circaetus) | Φιδαετός

Circaetus gallicus (Κιρ­κα­ε­τός ο γαλα­τι­κός) Short-toed (Snake) Eagle, = κοντοί γαμψώνυχες.

Ο φιδα­ε­τός είναι το μονα­δι­κό είδος κιρ­κα­ε­τού στον ελλα­δι­κό χώρο, με επι­στη­μο­νι­κή ονο­μα­σία Circaetus gallicus που δεν περι­λαμ­βά­νει υπο­εί­δη αλλά, σύμ­φω­να με τους περισ­σό­τε­ρους ορνι­θο­λό­γους, δύο χρω­μα­τι­κές φάσεις

Η ελλη­νι­κή ονο­μα­σία φιδα­ε­τός, παρα­πέ­μπει ευθέ­ως στις δια­τρο­φι­κές συνή­θειες του είδους.

Aνή­κει στο γένος Circaetus που περι­λαμ­βά­νει 6 είδη, όλα αφρι­κα­νι­κά, με εξαί­ρε­ση το C. gallicus, που είναι το μονα­δι­κό που πετά­ει και στην Ευρα­σία, όπου ανα­πα­ρά­γε­ται κατά τη διάρ­κεια του θέρους.

Ημε­ρό­βιo αρπα­κτι­κό του Παλαιού Κόσμου, με κύριο όγκο του πλη­θυ­σμού στη δυτι­κή και νότια Κεντρι­κή Παλαιαρ­κτι­κή, ενώ στα βόρεια φθά­νει μέχρι το γεω­γρα­φι­κό πλά­τος των ~60°. Κάποιοι απο­μο­νω­μέ­νοι θύλα­κες ανα­πα­ρα­γω­γής βρί­σκο­νται στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, στην Κίνα και νοτιο­α­να­το­λι­κά στην Ινδο­νη­σία. Στην τελευ­ταία και στην ινδι­κή υπο­ή­πει­ρο, ζει και ανα­πα­ρά­γε­ται ολό­κλη­ρο το χρόνο.

Οι μεσο­γεια­κοί πλη­θυ­σμοί περι­λαμ­βά­νουν τη ζώνη του Μαχρέμπ στην Αφρι­κή, μεγά­λο τμή­μα της Ιβη­ρι­κής, την κεντρι­κή και νότια Γαλ­λία, τα Απέν­νι­να, τα Βαλ­κά­νια, και τη Μικρά Ασία. Ακό­μη ανα­το­λι­κό­τε­ρα το είδος εξα­πλώ­νε­ται στα όρη του Καυ­κά­σου και του Ζάγκρος (Ιράν), τη Μέση Ανα­το­λή και μικρό τμή­μα της χερ­σο­νή­σου του Σινά. Προς βορ­ρά, οι κύριοι ανα­πα­ρα­γω­γι­κοί πλη­θυ­σμοί βρί­σκο­νται (ή βρί­σκο­νταν –ο πόλε­μος δεν άφη­σε τίπο­τε όρθιο) στην Ουκρα­νία, τη Λευ­κο­ρω­σία και τις χώρες της Βαλ­τι­κής, ενώ κάποια άτο­μα έχουν παρα­τη­ρη­θεί μέχρι το Λένινγκραντ.

Στην Ελλά­δα, όπως και σε όλα τα άλλα ευρω­παϊ­κά κρά­τη, είναι απο­δη­μη­τι­κό, ερχό­με­νος το καλο­καί­ρι μόνο για να φωλιά­σει και ξανα­φεύ­γει το φθινόπωρο.

Μεταναστευτικές οδοί

Ο φιδα­ε­τός, αν εξαι­ρε­θούν οι πλη­θυ­σμοί της ινδι­κής χερ­σο­νή­σου και κάποιων νησιών της Ινδο­νη­σί­ας, είναι μετα­να­στευ­τι­κό είδος. Οι περιο­χές δια­χεί­μα­σης περι­λαμ­βά­νουν μία σχε­τι­κά στε­νή ζώνη στο Σαχέλ της Αφρι­κής και, από τη Σενε­γά­λη μέχρι την Αιθιο­πία. Η μετα­νά­στευ­ση πραγ­μα­το­ποιεί­ται από τα τέλη Αυγού­στου-Σεπτέμ­βριο, μέσω του Γιβραλ­τάρ, του Βοσπό­ρου και του Ισραήλ.

Η παρα­κο­λού­θη­ση των πλη­θυ­σμών της Β. Ιτα­λί­ας, έδει­ξε ότι περ­νά­νε στην Αφρι­κή μέσω της Σικε­λί­ας, ενώ ένα δακτυ­λιω­μέ­νο πτη­νό από τους ανα­πα­ρα­γω­γι­κούς πλη­θυ­σμούς της Γαλ­λί­ας, έφτα­σε στον Νίγη­ρα σε 20 ημέ­ρες, καλύ­πτο­ντας μιαν από­στα­ση 4700 χιλιομέτρων.

Βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για την ανα­πα­ρα­γω­γή των πλη­θυ­σμών του φιδα­ε­τού είναι η αφθο­νία σε ερπε­τά ‑κυρί­ως φίδια‑, καθώς και η ύπαρ­ξη μεμο­νω­μέ­νων δέντρων. Συχνά­ζει σε ξερά μέρη με αραιή ξυλώ­δη βλά­στη­ση και πέτρες, όπως η μεσο­γεια­κή μακία γη, τα γκα­ρίγκ (garrigues) και περιο­χές με φρύ­γα­να. Γενι­κά, το ελλη­νι­κό τοπίο που περι­λαμ­βά­νει και τα τρία αυτά είδη οικο­τό­πων, είναι ιδανικό.

Επι­πλέ­ον, μπο­ρεί να παρα­τη­ρη­θεί σε περιο­χές με αραιά πεύ­κα και μικτά δάση, ενώ τα χωρά­φια απο­τε­λούν ανοι­κτές περιο­χές κατάλ­λη­λες για κυνή­γι.. Στα ανα­το­λι­κά της επι­κρά­τειάς του, βρί­σκε­ται σε στε­πώ­δεις περιο­χές, ενώ στα βόρεια συχνά­ζει σε πυκνά και παρα­πο­τά­μια δάση, ειδι­κά όταν συνο­ρεύ­ουν με βάλ­τους. Κατά τη διάρ­κεια του χει­μώ­να, εμφα­νί­ζε­ται σε ημι-άνυ­δρες περιο­χές με αγκα­θω­τούς θάμνους, όπως η σαβάνα.

Οι περιο­χές ανα­πα­ρα­γω­γής του κυμαί­νο­νται από το επί­πε­δο της θάλασ­σας μέχρι το υψό­με­τρο των 2000 μέτρων περί­που, ενώ περι­στα­σια­κά, στο Μαρό­κο και την Ινδία, μπο­ρεί να φθά­σει ακό­μη ψηλότερα.

Το φτε­ρού­γι­σμα του φιδα­ε­τού είναι πολύ χαρα­κτη­ρι­στι­κό, διό­τι είναι πολύ ισχυ­ρό και εξαι­ρε­τι­κά αργό για ένα πτη­νό του μεγέ­θους του, και συχνά περι­γρά­φε­ται ως «πέταγ­μα σε αργή κίνη­ση» (slow motion flight). Οι πτέ­ρυ­γες, σε εμπρό­σθια όψη, είναι κρα­τη­μέ­νες σχε­δόν σε ευθεία, παράλ­λη­λη με το έδα­φος θέση, επί­σης ο φιδα­ε­τός χρη­σι­μο­ποιεί την τεχνι­κή της αιώ­ρη­σης (hanging) και της αιώ­ρη­σης με λίκνι­σμα των φτε­ρού­γων (hovering) όταν κυνη­γά­ει με συν­θή­κες δυνα­τού αέρα.

Τρέ­φε­ται κατά 84% με φίδια, ενώ το υπό­λοι­πο ποσο­στό είναι τρω­κτι­κά (5%), σαύ­ρες (4%) και μικρές χελώ­νες (4%).

Απο­κτά ανα­πα­ρα­γω­γι­κή ωρι­μό­τη­τα στα 3–4 χρό­νια και είναι μονο­γα­μι­κός στις περισ­σό­τε­ρες περιπτώσεις.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο