Καισαριανή 100 χρόνια: Μουσικό-θεατρικό-χορευτικό οδοιπορικό στην ιστορία της

Γρά­φει ο Αστέ­ρης Αλα­μπής _Μίδας

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
1923 — 2023
100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ _ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Μικρα­σια­τι­κός σύλ­λο­γος Και­σα­ρια­νής στην επέ­τειο των 100 χρό­νων από την ίδρυ­ση της πόλης επι­χει­ρεί μια βου­τιά στο παρελ­θόν και μια ματιά στο μέλ­λον αυτής της προ­σφυ­γι­κής συνοι­κί­ας. Με αγά­πη και συγκί­νη­ση θα παρου­σιά­σει στις 25 Μαΐ­ου \ 20.30 στο χώρο του Σκο­πευ­τη­ρί­ου Και­σα­ρια­νής, πίσω από το Μου­σείο της ΕAMι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης ένα (25 Μαΐ­ου 1923–2023).

Η 25^η Μαϊ­ου 1923 κατα­γρά­φε­ται στο ημε­ρο­λό­γιο του Πανα­γιώ­τη Στα­μπού­λου ως η πρώ­τη μέρα της Καισαριανής.
Σκο­πός να μάθου­με για τον τόπο μας, το σπί­τι μας, για την οικο­γέ­νεια μας. Να ανα­ζη­τή­σου­με την ιστο­ρία της δικής μας πόλης, της Και­σα­ρια­νής. Ο ξερι­ζω­μός, η προ­σφυ­γιά, η εγκα­τά­στα­ση, ο μεσο­πό­λε­μος, το 40, η Κατο­χή, η Αντί­στα­ση, το κίνη­μα του Δεκέμ­βρη, τα πρώ­τα βασα­νι­στι­κά μετα­πο­λε­μι­κά χρό­νια, η δικτα­το­ρία της 21ης Απρί­λη, η απο­κα­τά­στα­ση της Δημο­κρα­τί­ας απο­τε­λούν βιώ­μα­τα των ανθρώ­πων της ιστο­ρι­κής αυτής πόλης.

Τα κεί­με­να προ­έρ­χο­νται από το βιβλίο του Σπύ­ρου Τζό­κα «ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ» και

του Γιάν­νη Τσια­ντή «ΧΑΡΑΜΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ».

Τη σύν­θε­ση των κει­μέ­νων και τη σκη­νο­θε­σία της παρά­στα­σης υπο­γρά­φει η Αγγε­λι­κή Κασόλα.
Στο ρόλο της Και­σα­ρια­νής η Ειρή­νη Μελά.

Στις ματιές προς τα πίσω, στο παρελ­θόν, σου μένουν εικό­νες που εναλ­λάσ­σο­νται στο μυα­λό σου. Δίπλα στις εικό­νες παρατάσ­σονται λέξεις… Λέξεις Βαριές, με τερά­στια συναι­σθη­μα­τι­κή και Βιω­μα­τι­κή φόρτιση.

Λέξεις όπως ελπί­δα, διεκ­δί­κη­ση, απει­λή, αλ­ληλεγγύη, αγώ­νας, αισιο­δο­ξία, φιλία, που χαρα­κτη­ρί­ζουν το λε­ξιλόγιο των ανθρώ­πων της γει­το­νιάς μας. Η λέξη, όμως, που δια­τρέ­χει την ιστο­ρία του λαού της Και­σα­ρια­νής τον 20^ό αιώ­να και παρά­γει πλή­θος εικό­νων είναι η λέξη «διωγ­μέ­νος». Διωγμέ­νοι από τους Τούρ­κους, διωγ­μέ­νοι από τους Παλαιο­ελ­λα­δί­τες, διωγ­μέ­νοι από τον Μετα­ξά, τους Γερ­μα­νούς, τους γερ­μα­νο­τσο­λιά­δες, τους παρα­κρα­τι­κούς, τους δεξιούς, τις δικτα­το­ρι­κές κυβερνήσεις…

Ένας φαύ­λος κύκλος διώ­ξε­ων. Ανα­ρω­τιέ­ται κανείς πόσες λαθε­μέ­νες συν­δέ­σεις έγι­ναν ανά­με­σα στον Και­σα­ρια­νιώ­τη πρό­σφυ­γα και ένα σωρό δαί­μο­νες, στα μυα­λά τόσο διαφορετι­κών ανθρώ­πων και για τόσες πολ­λές δεκα­ε­τί­ες. Στρα­το­δι­κεία, φυλα­κί­σεις, εξο­ρί­ες, δύσκο­λος βιο­πο­ρι­σμός λόγω πολι­τι­κών φρο­νη­μά­των, νέες εξο­ρί­ες κατά τη δικτα­το­ρία του Παπα­δό­που­λου, ενώ μικροί και μεγά­λοι κάτοι­κοι της Και­σα­ρια­νής, ανεξαρ­τήτου προ­τέ­ρου Βίου, Βρί­σκο­νται υπό­λο­γοι και εκτε­θει­μέ­νοι. Πρό­κει­ται για μια στιγ­μα­τι­σμέ­νη, «μια­ρή» ταυτότητα.

Από την ταμπέ­λα του «πρό­σφυ­γα» σε μια νέα ταμπέ­λα του «ύπο­πτου κομ­μου­νι­στή», πάντα στην προ­ο­πτι­κή της υπο­τί­μη­σης και περι­θω­ριο­ποί­η­σης. Όπως όλες οι ταμπέ­λες γενι­κεύ­ει και δαι­μο­νο­ποιεί κάθε Και­σα­ρια­νιώ­τη, μικρό ή μεγά­λο. Η εικό­να αυτή του εν δυνά­μει «ύπο­πτου εχθρού» στιγ­μα­τί­ζει και δυσκο­λεύ­ει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο τη ζωή απλών ανθρώ­πων, που επι­βα­ρύ­νο­νται και επω­μί­ζο­νται ως απο­διο­πο­μπαί­οι τρά­γοι τις συνέ­πειες της πολι­τι­κής έντασης.

Από το απι­σθό­φυλ­λο του βιβλί­ου του Σπύ­ρου Τζό­κα «ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ»

Συμ­με­τέ­χουν:

Βαγ­γέ­λης Κορα­κά­κης, Βιβή Βου­τσε­λά, Τάκης Κων­στα­ντα­κό­που­λος, Κατε­ρί­να Κατσί­γιαν­νη, Γιώρ­γος Αλτής

Στην παρά­στα­ση παίρ­νουν μέρος ως «κάτοι­κοι της Και­σα­ρια­νής» τα τμή­μα­τα Χορω­δί­ας, χορευ­τι­κού και θεά­τρου του Μικρα­σια­τι­κού συλ­λό­γου Και­σα­ρια­νής, σε ένα συλ­λο­γι­κό εγχεί­ρη­μα «Θεά­τρου στην Κοι­νό­τη­τα». Ιδιαί­τε­ρη συμ­βο­λή στο συντο­νι­σμό του θεα­τρι­κού τμή­μα­τος η Γιώ­τα Ευσταθίου.

Τη χορω­δία προ­ε­τοί­μα­σε η Βιβή Βου­τσε­λά, τους χορευ­τές ο Γιάν­νης Γκούλ­τας και το μου­σι­κό συντο­νι­σμό είχε ο Γιάν­νης Τσιαντής.

Ο Λευ­τέ­ρης Παπα­δό­που­λος έλε­γε ότι αν ήταν να έρθει ένα κακό ριζι­κό και χαθούν όλα του τα τρα­γού­δια από προ­σώ­που γης, θα ήθε­λε να μεί­νει μόνο ένα, το Σαβ­βα­τό­βρα­δο στην Και­σα­ρια­νή. Αυτό για­τί έχει αυτό το τετρά­στι­χο που λέει:

Το απο­με­σή­με­ρο έμοια­ζε να στέ­κει \ σαν αμά­ξι γέρι­κο στην ανη­φο­ριά / κάθε απο­με­σή­με­ρο στο παλιό μας στέ­κι \ πίσω απ’ το μαγέ­ρι­κο του Ντε­λή βοριά (σσ. όχι “Δελη­βο­ριά”, όπως συχνά _λάθος το τρα­γου­δούν κάποιοι).

Τέτοια μαγεία είχαν τα κου­τού­κια στη συνοι­κία αυτή… και τέτοια μαγεία είχε και αυτό το τραγούδι.

Αυτό το τρα­γού­δι που θα ακου­στεί και στην παράσταση.
Είμα­στε βέβαιοι ότι οι και­σα­ρια­νιώ­τισ­σες και οι και­σα­ρια­νιώ­τες, αλλά και όσοι αγα­πούν την ιστο­ρι­κή αυτή πόλη θα αγκα­λιά­σουν την εκδήλωση.

• Τηλ επι­κοι­νω­νί­ας 2107218570
• e‑mail [email protected]