«Σας καλού­με να στη­ρί­ξε­τε με τη δρά­ση σας αυτή τη μεγά­λη πρω­το­βου­λία που παίρ­νει το ΚΚΕ, για να ανοί­ξει ο δρό­μος για μια πραγ­μα­τι­κά ελπι­δο­φό­ρα διέ­ξο­δο για το σήμε­ρα και το αύριο» τόνι­σε ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμ­μα­τος Δημή­τρης Κου­τσού­μπας στην εκδή­λω­ση της ΚΕ για το Κάλε­σμα αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ.

Σημεί­ω­σε ότι στο δρό­μο της ανα­τρο­πής, πραγ­μα­τι­κά ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό και πρό­σθε­σε «ελά­τε μαζί μας για να οργα­νώ­σου­με την πάλη μας για τα προ­βλή­μα­τά μας, να φέρου­με τις ανά­γκες μας στο προ­σκή­νιο, να ανα­με­τρη­θού­με με τους μεγά­λους ενό­χους για την κατά­στα­ση που βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα, την εξου­σία του κεφα­λαί­ου και τους συμ­μά­χους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Παρεμ­βά­σεις στην εκδή­λω­ση έγι­ναν από τους:

• Τρια­ντα­φύλ­λου Κώστας, καθη­γη­τής ιατρι­κής πανε­πι­στη­μί­ου Αθηνών
• Γκι­τά­κος Βασί­λης, μέλος ΔΣ ΠΟΕ – ΟΤΑ
• Σαλ­τα­πή­δας Χρή­στος, Πλοί­αρ­χος ε.α Πολε­μι­κού Ναυτικού
• Μυρω­διάς Αντώ­νης, γλύ­πτης, μέλος της εφο­ρί­ας γλυ­πτι­κής του Επι­με­λη­τη­ρί­ου Εικα­στι­κών Τεχνών
• Παπα­δό­που­λος Νίκος, Ποδο­σφαι­ρι­στής, Τερ­μα­το­φύ­λα­κας του “Αστέ­ρα Τρί­πο­λης”, που ανέ­φε­ρε χαρακτηριστικά:

«Αγα­πη­τοί φίλοι και φίλες,

Στα χέρια σας βρί­σκε­ται ήδη το Κάλε­σμα της Κεντρι­κής Επιτροπής.
Συζη­τά­με, λοι­πόν, με όλους εσάς, όχι όπως συνή­θως κάνου­με στο πλαί­σιο μιας πολι­τι­κής εξόρ­μη­σης, μιας πολι­τι­κής καμπά­νιας για τις θέσεις, την πολι­τι­κή πρό­τα­ση του ΚΚΕ.
Συζη­τά­με πρό­σω­πο με πρό­σω­πο, όπως έχου­με μάθει να κάνου­με εμείς οι κομ­μου­νι­στές, για το πώς όλοι και όλες θα συμ­βά­λε­τε στην προ­σπά­θεια που κάνει το Κόμ­μα μας για να μετρή­σου­με βήμα­τα στη συλ­λο­γι­κή οργά­νω­ση, στον αγώ­να, στη συσπεί­ρω­ση δυνά­με­ων, στο συντο­νι­σμό της πάλης, για όλα τα καυ­τά και επεί­γο­ντα προ­βλή­μα­τα που μας ταλαι­πω­ρούν σε κάθε πτυ­χή της ζωής μας.
Συζη­τά­με μαζί σας, για­τί όσο κρί­σι­μο είναι σήμε­ρα να πολ­λα­πλα­σια­στούν οι εστί­ες της αντί­στα­σης για να μεί­νουν στα χαρ­τιά οι αντερ­γα­τι­κοί νόμοι που ψηφί­στη­καν το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, όπως είναι ο νόμος Χατζη­δά­κη για τα Εργα­σια­κά, ο νόμος Κερα­μέ­ως για το σχο­λείο, ακό­μα και παλιό­τε­ροι νόμοι που παρα­μέ­νουν σε ισχύ…,

…άλλο τόσο κρί­σι­μο είναι να μπει στο επί­κε­ντρο αυτής της συζή­τη­σης, του προ­βλη­μα­τι­σμού όλων μας, το ζήτη­μα των σύγ­χρο­νων κοι­νω­νι­κών λαϊ­κών ανα­γκών, των αιτιών που αυτές οι ανά­γκες όχι μόνο δεν ικα­νο­ποιού­νται, αλλά συνε­χώς υπο­βαθ­μί­ζο­νται και υπονομεύονται.

Αλλά ταυτόχρονα και πώς θα ανοίξουμε τον δρόμο για την πραγματική ικανοποίησή τους.

Για όλους αυτούς τους λόγους, το Κάλε­σμά μας, απευ­θύ­νε­ται προ­σω­πι­κά στον καθέ­να και την καθε­μιά σας, για να πάρε­τε τη θέση σας στο κίνη­μα, στους αγώ­νες, στο εργα­τι­κό σωμα­τείο, στην Επι­τρο­πή Αγώ­να, στον επι­στη­μο­νι­κό σύλ­λο­γο, στον σύλ­λο­γο των αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων, στη Συντο­νι­στι­κή Επι­τρο­πή φορέ­ων, στον μαζι­κό φορέα της γειτονιάς.

• Εκεί είναι η θέση όλων, ο ένας δίπλα στον άλλον, μαζί με τους κομμουνιστές.
• Εκεί είναι η θέση όλων όσοι ανη­συ­χεί­τε, αγα­να­κτεί­τε και δεν συμ­βι­βά­ζε­στε με τη σημε­ρι­νή κατάσταση.
• Όλων όσοι στην καρ­διά και στο μυα­λό σας κρα­τά­τε ζωντα­νή την ελπί­δα ότι όλα μπο­ρούν να αλλά­ξουν και θα αλλάξουν.
• Κρα­τά­με και κρα­τά­τε ζωντα­νή την ελπί­δα, για­τί πιστεύ­ου­με και πιστεύ­ε­τε βαθιά, κατα­νο­ού­με και κατα­νο­εί­τε με ειλι­κρί­νεια πως τελι­κά “μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό”.
• Αυτή η εκτί­μη­ση, που έχει γίνει σχε­δόν σύν­θη­μα και είναι ταυ­τό­χρο­να και ο τίτλος στο Κάλε­σμά μας, δεν είναι κάτι αφη­ρη­μέ­νο, ένα γενι­κό σύν­θη­μα για τις αφί­σες μας, τα φυλ­λά­διά μας, τις εκδη­λώ­σεις μας.

Είναι μια φρά­ση που στην κυριο­λε­ξία γεν­νή­θη­κε, δοκι­μά­στη­κε, αγκα­λιά­στη­κε μέσα στις μεγά­λες και σκλη­ρές μάχες όλου του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος και σε πολ­λές περι­πτώ­σεις δυνά­μω­σε, τόνω­σε την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα, τη μαχη­τι­κό­τη­τα όσων δοκι­μά­ζο­νταν από τις αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές, τη μαυ­ρί­λα της παν­δη­μί­ας και την από­γνω­ση από τις πυρκαγιές.

• Το “Ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό” δοκι­μά­στη­κε μέσα στην παν­δη­μία, στη μάχη για την προ­στα­σία της υγεί­ας και της ζωής, για να παρ­θούν τα ανα­γκαία μέτρα προ­στα­σί­ας, για να στη­ρι­χθεί το δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας, για­τί μόνο έτσι μπο­ρεί να στη­ρι­χθεί και ο ανα­γκαί­ος εμβο­λια­σμός και όχι με τις κυβερ­νη­τι­κές παλι­νω­δί­ες και αντι­φά­σεις που τρο­φο­δο­τούν τον ανορ­θο­λο­γι­σμό και τον σκο­τα­δι­σμό που τελι­κά αξιο­ποιεί­ται για να μένουν στο απυ­ρό­βλη­το οι εγκλη­μα­τι­κές κυβερ­νη­τι­κές ευθύνες.
• Δοκι­μά­στη­κε μέσα στη μάχη με τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές του καλο­και­ριού για να σωθεί ό,τι σώζε­ται, για να μπει σε προ­τε­ραιό­τη­τα η προ­στα­σία της ανθρώ­πι­νης ζωής από φυσι­κά φαι­νό­με­να, για να απο­ζη­μιω­θούν οι πλη­γέ­ντες στο 100% των ζημιών.
• Μέσα στη μάχη για ένα σχο­λείο που δεν θα ψάχνει λογι­στή, δεν θα κρα­τά­ει βιβλίο εσό­δων — εξό­δων, δεν θα είναι ένα νού­με­ρο σε μια κατά­τα­ξη υπο­βάθ­μι­σης, θα μορ­φώ­νει και δεν θα εξο­ντώ­νει τα παι­διά του λαού.
• Εκφρά­στη­κε, τελι­κά, μέσα σε όλες τις καθη­με­ρι­νές μάχες, στις οποί­ες με αυτο­θυ­σία και μαχη­τι­κό­τη­τα πρω­το­στά­τη­σαν τα μέλη, οι φίλοι του Κόμ­μα­τος και άλλοι αγω­νι­στές σε διά­φο­ρους χώρους.
• Είναι ένα σύν­θη­μα που δοκι­μά­ζε­ται, αλλά και επι­βε­βαιώ­νε­ται μέσα στον σκλη­ρό ταξι­κό αγώ­να για τα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα και τον νόμο Χατζη­δά­κη που απο­τε­λεί κλι­μά­κω­ση της επί­θε­σης απέ­να­ντι στο 8ωρο, συνο­λι­κά στον εργά­σι­μο χρό­νο, αλλά και απέ­να­ντι στην ίδια τη συν­δι­κα­λι­στι­κή οργά­νω­ση και πάλη.

Φίλες και φίλοι,
Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Σε όλα τα κρί­σι­μα προ­βλή­μα­τα που βιώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι και ο λαός, όποια πέτρα κι αν σηκώ­σεις, θα δεις ποιος είναι ο αντί­πα­λος, ποιος είναι ο ένο­χος, ποιο τελι­κά είναι το πολι­τι­κό πρό­βλη­μα της χώρας.
Πρό­κει­ται για μια κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση, ένα κοι­νω­νι­κό οικο­νο­μι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα που θυσιά­ζει τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες στο βωμό του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους και του αδη­φά­γου καπι­τα­λι­στι­κού ανταγωνισμού.

Πρόκειται για ένα κράτος εχθρικό απέναντι σε αυτές τις ανάγκες.

Για­τί είναι ένα κρά­τος φτιαγ­μέ­νο για να θωρα­κί­ζει την κερ­δο­φο­ρία των λίγων. Ένα κρά­τος που υπη­ρε­τεί μια χού­φτα παρά­σι­τα, εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου των ανθρώ­πων. Και γι’ αυτόν το λόγο ακρι­βώς, την ίδια ώρα, είναι παντε­λώς ανί­κα­νο και δυσκί­νη­το, στο να προ­στα­τεύ­σει την ανθρώ­πι­νη ζωή, τη λαϊ­κή περιουσία.
Είναι ταχύ­τα­το και απο­τε­λε­σμα­τι­κό μόνο στο να θυσιά­ζει εργα­τι­κά — λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, προ­κει­μέ­νου να υπη­ρε­τή­σει τις επεν­δύ­σεις, τα κέρ­δη, τα συμ­φέ­ρο­ντα της ολι­γαρ­χί­ας του πλούτου.
Και, φυσι­κά, μέρος αυτού του προ­βλή­μα­τος είναι οι κυβερ­νή­σεις που υπη­ρε­τούν αυτό το σύστη­μα και δια­χει­ρί­ζο­νται την κρα­τι­κή εξουσία.
Και αυτό αφο­ρά τόσο τη σημε­ρι­νή, όσο και τις προη­γού­με­νες, αλλά και όσα από τα αστι­κά κόμ­μα­τα προ­α­λεί­φο­νται να ανέλ­θουν ξανά ή άλλα να επα­νέλ­θουν στην καρέ­κλα της εξου­σί­ας στις επό­με­νες εκλογές.

Και το λέμε αυτό, για­τί το κρά­τος πάντα ήταν εχθρι­κό, αντερ­γα­τι­κό, ΝΑΤΟι­κό και ευρω­ε­νω­σια­κό, “αμε­ρι­κα­νο­θρεμ­μέ­νο”, “γερ­μα­νο­θρεμ­μέ­νο” ή “γαλ­λο­θρεμ­μέ­νο”… Και όταν κυβερ­νού­σαν παλιό­τε­ρα η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, στη συνέ­χεια ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα που κυβερ­νά ξανά η ΝΔ.

• - Όταν ο ένας μετά τον άλλο ψήφι­ζαν και εφάρ­μο­ζαν μνη­μό­νια, όταν έπαιρ­ναν αντερ­γα­τι­κά μέτρα, όταν έβα­ζαν εμπό­δια στο δικαί­ω­μα της απεργίας.
• - Όταν υπέ­γρα­φαν ο ένας μετά τον άλλο ΝΑΤΟι­κές συμ­φω­νί­ες όπως αυτή των Πρε­σπών, η οποία δεν έκλει­σε κανέ­να χρό­νιο ζήτη­μα, το αντί­θε­το. Αυτό δεί­χνουν και οι εξε­λί­ξεις στη Βόρεια Μακεδονία.

Άλλω­στε οι ιμπε­ρια­λι­στές δεν κλεί­νουν, ανοί­γουν συνε­χώς και και­νούρ­για, βάζο­ντας σε επι­κίν­δυ­νους μπε­λά­δες τους λαούς.

Αλλά και τις συμ­φω­νί­ες με τις ΗΠΑ και τη Γαλ­λία, τις οποί­ες βαφτί­ζουν αμυ­ντι­κές, αλλά είναι επι­θε­τι­κές, επι­θε­τι­κό­τα­τες, με την Ελλά­δα γεμά­τη βάσεις-ορμη­τή­ρια πολέ­μου, αλλά και σε απο­στο­λές εκτός συνόρων.

• - Όταν άφη­ναν τον κόσμο στην τύχη του, απρο­στά­τευ­το απέ­να­ντι σε πυρ­κα­γιές, σει­σμούς, πλημ­μύ­ρες, χωρίς μάλι­στα το κρά­τος να βάζει σε προ­τε­ραιό­τη­τα τα ανα­γκαία μέτρα προστασίας.
• - Όταν θωρά­κι­ζαν με νόμους την κατα­στο­λή και τον αυταρ­χι­σμό σε βάρος του λαού, αλλά και με επι­κίν­δυ­να μέσα που φτά­νουν ακό­μα και στο σημείο να βάλουν σε κίν­δυ­νο τη ζωή δια­δη­λω­τών, όπως συνέ­βη πρό­σφα­τα με τον πυρο­σβέ­στη και τον φωτορεπόρτερ.

Το σύνθημα “Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό” στοχεύει τελικά στην καρδιά του προβλήματος.

Ακρι­βώς αυτή η θέση, αυτό το σύν­θη­μα, καλεί τον λαό να μην έχει καμία εμπι­στο­σύ­νη στο σημε­ρι­νό κρά­τος και τις κυβερ­νή­σεις του, να μην προσ­δο­κά λύσεις, ούτε στις κυβερ­νη­τι­κές παρεμ­βά­σεις, ούτε στις κυβερ­νη­τι­κές εναλ­λα­γές πολι­τι­κού προ­σω­πι­κού, βγαλ­μέ­νου από την ίδια αστι­κή — καπι­τα­λι­στι­κή μήτρα.

Καλεί τον λαό να μην ψάχνει λύσεις από τα πάνω και έξω από τους αγώ­νες του. Αλλά τον καλεί να πιστέ­ψει στη δύνα­μή του, στη δύνα­μη της οργα­νω­μέ­νης ανυ­πο­χώ­ρη­της πάλης, να πιστέ­ψει ότι μπο­ρεί όχι μόνο να παρέμ­βει, αλλά και να καθο­ρί­σει, να γίνει ο ίδιος πρω­τα­γω­νι­στής των εξελίξεων.

Πρω­τα­γω­νι­στές έγι­ναν οι εργά­τες στο λιμά­νι της COSCO που ανα­με­τρή­θη­καν με έναν ισχυ­ρό αντί­πα­λο και δεν λύγι­σαν, πάλε­ψαν και τελι­κά κατά­φε­ραν να εξα­σφα­λί­σουν συν­θή­κες ασφά­λειας στη δου­λειά, την ικα­νο­ποί­η­ση άλλων αιτη­μά­των τους και τώρα, πιο έμπει­ροι και με πιο δυνα­τό το Σωμα­τείο τους, συνε­χί­ζουν την πάλη για Συλ­λο­γι­κή Σύμβαση.
Πρω­τα­γω­νι­στές έγι­ναν οι εργα­ζό­με­νοι της “efood”, οι οποί­οι κατά­φε­ραν με την οργά­νω­σή τους, την απερ­γία τους, με την αλλη­λεγ­γύη που δέχτη­καν από όλο τον λαό, να αχρη­στεύ­σουν ουσια­στι­κά μια διά­τα­ξη του νόμου Χατζη­δά­κη, να εξα­να­γκά­σουν την εται­ρεία όχι μόνο να κάνει πίσω, αλλά και να υπο­γρά­ψει μαζί τους συμβάσεις.

Το ένα παρά­δειγ­μα έγι­νε και δεύ­τε­ρο! Και οι δύο αυτές κινη­το­ποι­ή­σεις άφη­σαν στα χαρ­τιά τον νόμο-έκτρω­μα Χατζηδάκη!

Σκε­φτεί­τε, λοι­πόν, τι θα μπο­ρού­σε να γίνει, πόσο δια­φο­ρε­τι­κά θα ήταν τα πράγ­μα­τα, αν πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν αυτά τα παρα­δείγ­μα­τα σε όλη την Ελλάδα…

• Τι θα μπο­ρού­σε να γίνει, αν ανέ­βαι­νε ο βαθ­μός οργά­νω­σης και η συμ­με­το­χή των εργα­ζο­μέ­νων στα Συν­δι­κά­τα ή σε άλλους μαζι­κούς φορείς και άλλα­ζε ριζι­κά ο αρνη­τι­κός συσχε­τι­σμός δύναμης…
• Τι θα μπο­ρού­σε να γίνει, αν δυνά­μω­νε η αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, δυνά­μω­νε η ενερ­γη­τι­κή στή­ρι­ξη στην πολι­τι­κή του πρόταση.
• Τι θα μπο­ρού­σε τελι­κά να γίνει, αν ο καθέ­νας και η καθε­μιά δεν απέρ­ρι­πτε, δεν ανέ­βα­λε, δεν άφη­νε για κάποιους άλλους αυτή την επι­λο­γή, στο όνο­μα μιας δήθεν άμε­σης κυβερ­νη­τι­κής λύσης, μέσα από διά­φο­ρες “συνερ­γα­σί­ες” και “συμ­μα­χί­ες” κομ­μά­των που έχουν προ­δώ­σει πολ­λα­πλά το κίνη­μα και τον λαό όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια και έχουν πλέ­ον συσ­σω­ρεύ­σει μεγά­λη αρνη­τι­κή πεί­ρα που δεν πρέ­πει να μεί­νει αναξιοποίητη.

✔️  Οι εργά­τες της COSCO δεν άφη­σαν για μετά αυτό τον αγώ­να, δεν συνέ­χι­σαν να δου­λεύ­ουν “κόντρα βάρ­δια”, ευχό­με­νοι μόνο αυτοί να τη γλιτώσουν.
✔️  Οι εργά­τες της “efood” δεν περί­με­ναν να ξεση­κω­θούν όλοι οι άλλοι πρώ­τα και ύστε­ρα να δουν κι αυτοί τι θα κάνουν, όπως σκέ­φτο­νται κάποιοι άλλοι ακόμα.

Ούτε βέβαια, πολύ περισ­σό­τε­ρο, περί­με­ναν να έρθει κάποια μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ για να καταρ­γή­σει τον νόμο Χατζη­δά­κη, που ένα μεγά­λο μέρος του, σχε­δόν τα μισά άρθρα του τα ψήφι­σαν οι βου­λευ­τές του ΣΥΡΙΖΑ…
Ό,τι κέρ­δι­σαν, δεν τους τα έδω­σε καμία αστι­κή κυβέρ­νη­ση, ίσα — ίσα όλες οι κυβερ­νή­σεις νομο­θε­τού­σαν σε βάρος τους, στο όνο­μα των δήθεν “εμβλη­μα­τι­κών επεν­δύ­σε­ων”, όπως τις αποκαλούσαν!!!
Και ό,τι μπο­ρούν να κρα­τή­σουν ως κατα­κτή­σεις τους ‑για­τί στον καπι­τα­λι­σμό δεν μπο­ρούν να υπάρ­ξουν μόνι­μα, διαρ­κή και σίγου­ρα “κεκτη­μέ­να”»… Αυτό το μπο­ρούν βαδί­ζο­ντας μόνο στον δρό­μο του αγώ­να, της ανα­τρο­πής, της ριζι­κής αλλα­γής, εκεί που μπο­ρεί να πάρει “σάρ­κα και οστά” το σύν­θη­μα που ακου­γό­ταν για μέρες στο γκέ­το του λιμα­νιού: “Χωρίς εσέ­να γρα­νά­ζι δεν γυρ­νά, εργά­τη μπο­ρείς αφεντικά”!

Φίλες και φίλοι,

Σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση, αν δυνάμωνε η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

• Αν σήμε­ρα πολ­λοί περισ­σό­τε­ροι και περισ­σό­τε­ρες έκα­ναν το βήμα και έπαιρ­ναν τη θέση που τους έχου­με κρα­τή­σει δίπλα μας στο κίνη­μα, στους αγώ­νες αυτούς που μπο­ρούν να προ­ε­τοι­μά­σουν και να οργα­νώ­σουν τη λαϊ­κή αντεπίθεση.
• Αν σήμε­ρα το ΚΚΕ, με αυτές τις δυνά­μεις που έχει στο εργα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό, γενι­κό­τε­ρα στο λαϊ­κό κίνη­μα, με αυτό το εκλο­γι­κό ποσο­στό που έχει, ενο­χλεί τόσο πολύ τα διά­φο­ρα κέντρα του κατε­στη­μέ­νου, τα οποία είναι μονί­μως σε ετοι­μό­τη­τα για να ρίξουν την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή χολή τους…, φαντα­στεί­τε τι δυνα­μι­κή θα μπο­ρού­σε να δια­μορ­φω­θεί υπέρ του λαού, αν υπήρ­χε ένα πολύ πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ παντού.

Αυτά που λέμε, είμα­στε σίγου­ροι ότι αγγί­ζουν όλους και όλες, όσους και όσες φέρ­νουν στο μυα­λό τους την παρα­κα­τα­θή­κη που μας άφη­σε ο Θάνος Μικρού­τσι­κος με τα εξής ακρι­βώς λόγια:

Επι­τρέψ­τε μου να σας τα θυμίσω:

“Είχα κι εγώ κάποιες φορές τις επι­φυ­λά­ξεις μου ‑όχι για τη στρα­τη­γι­κή- αλλά κυρί­ως για το κυνή­γι του εφι­κτού. Όποιος όμως δια­βά­ζει με πάθος ιστο­ρία, θα παρα­τη­ρή­σει τα τελευ­ταία του­λά­χι­στον 40 χρό­νια ότι ακό­μα και αρχι­κά ριζο­σπα­στι­κές αρι­στε­ρές δυνά­μεις, σε ολό­κλη­ρη την Ευρώ­πη, κυνη­γώ­ντας το εφι­κτό, είτε ενσω­μα­τώ­θη­καν απο­λύ­τως στο σύστη­μα είτε περι­θω­ριο­ποι­ή­θη­καν. Απο­τέ­λε­σμα; Μαύ­ρι­σαν κι άλλο το όνει­ρο κι έστρε­ψαν έτσι το μέσο πολί­τη ‑που έχει στον καπι­τα­λι­σμό, λόγω του καθη­με­ρι­νού βομ­βαρ­δι­σμού υπο­προ­ϊ­ό­ντων, μειω­μέ­νη πολι­τι­κή συνεί­δη­ση- στην ακρο­δε­ξιά, με απο­τέ­λε­σμα ο εφιάλ­της να ξανα­γυ­ρί­ζει. Το ΚΚΕ είναι το μόνο Κόμ­μα ‑το λέω ανε­πι­φύ­λα­κτα- που δεν δημιουρ­γεί ψευ­δαι­σθή­σεις ότι στον βάρ­βα­ρο καπι­τα­λι­σμό, ειδι­κά σήμε­ρα, μπο­ρούν τα πράγ­μα­τα να γίνουν καλύ­τε­ρα. Γι’ αυτό εγώ ορι­στι­κά είμαι μαζί του”.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Αυτά τα λόγια, όλα όσα λέμε, μπο­ρούν καλύ­τε­ρα να τα κατα­λά­βουν όσοι και όσες πορεύ­τη­καν τα προη­γού­με­να χρό­νια ‑για πολ­λούς τα πιο όμορ­φα χρό­νια τους- κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ και σήμε­ρα ανα­λο­γί­ζο­νται τα μεγά­λα μεγέ­θη -όπως έγρα­φε και ο Μίκης στην πολι­τι­κή του δια­θή­κη- τα οποία κι αυτοί υπηρέτησαν.

Αυτά τα “μεγάλα μεγέθη” τα κράτησε “μεγάλα” στη χώρα μας το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

• Για­τί το ΚΚΕ κρά­τη­σε όρθια την κόκ­κι­νη σημαία, δεν την κατέ­βα­σε ποτέ.
• Ούτε την έβα­λε δίπλα στη σημαία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
• Ούτε την κου­ρέ­λια­σε, συμ­με­τέ­χο­ντας ή στη­ρί­ζο­ντας μια αστι­κή αντι­λαϊ­κή κυβέρνηση.
• Είχε το θάρ­ρος και την επι­μο­νή να κοι­τά­ξει κατά­μα­τα την Ιστο­ρία του και να βγά­λει συμπεράσματα.
• Να μελε­τή­σει τι πήγε στρα­βά με τον σοσια­λι­σμό που οικο­δο­μή­θη­κε, τον σοσια­λι­σμό που για όλους μας ήταν ο Φάρος.

Μπορεί αυτός ο Φάρος προσωρινά να έσβησε, το ΚΚΕ όμως κράτησε και κρατάει φωτεινή τη μόνη προοπτική για τους λαούς, τον σοσιαλισμό!

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Κάποιοι και κάποιες προ­σπα­θούν να μας πουν ότι η πολι­τι­κή πρό­τα­ση και το Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ αρχί­ζει και τελειώ­νει στην ανά­γκη ενδυ­νά­μω­σης του ΚΚΕ και σε καλέ­σμα­τα συμπό­ρευ­σης μαζί του.
Ότι δεν έχει σχέ­διο στρα­τη­γι­κό για την κοι­νω­νι­κή πολι­τι­κή πάλη, για τη συμ­μα­χία και κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κή συνερ­γα­σία, το άνοιγ­μα του δρό­μου για τον σοσιαλισμό.
Όσοι δεν έχουν σκο­πι­μό­τη­τα και παρω­πί­δες όμως, μπο­ρούν να δουν ότι το ΚΚΕ έκα­νε μεγά­λη προ­σπά­θεια σε δύσκο­λες συν­θή­κες και επε­ξερ­γά­στη­κε το σχέ­διό του για το σήμε­ρα και το αύριο.

Με συλ­λο­γι­κή συζή­τη­ση απέ­κτη­σε ένα σύγ­χρο­νο επα­να­στα­τι­κό Πρό­γραμ­μα που δίνει όχι μόνο απα­ντή­σεις σε βασα­νι­στι­κά καθη­με­ρι­νά ερω­τή­μα­τα, αλλά και με ποιες προ­ϋ­πο­θέ­σεις μπο­ρούν να δοθούν λύσεις σε εργα­τι­κά — λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, ανοί­γο­ντας δρό­μους προς τα εμπρός, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας τις δυνά­μεις του, τον λαό, για “τους σει­σμούς που μέλ­λο­νται να ‘ρθουν”.

Ένα πρό­γραμ­μα που είναι ανοι­κτό σε επε­ξερ­γα­σί­ες με βάση τις νέες εξε­λί­ξεις διε­θνώς και στη χώρα μας, που εμπλου­τί­ζε­ται καθη­με­ρι­νά από την πεί­ρα της ταξι­κής πάλης, από τον διά­λο­γο και τις συζη­τή­σεις με τα πιο πρω­το­πό­ρα τμή­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης και των εν δυνά­μει συμ­μά­χων της, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων της πόλης και του χωριού, της ελλη­νι­κής δια­νό­η­σης, των μαρ­ξι­στών ερευνητών.

Ποιο άλλο κόμ­μα της ελλη­νι­κής κοι­νω­νί­ας έχει ένα τέτοιο επι­στη­μο­νι­κό σχέδιο;

• Που πατά­ει στις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες της χώρας μας.
• Αξιο­ποιεί το εργα­τι­κό επι­στη­μο­νι­κό δυνα­μι­κό της.
• Και απα­ντά στο κρί­σι­μο ζήτη­μα: Ο λαός αυτού του τόπου να μπο­ρεί να ζήσει όπως του αξί­ζει, όπως ορί­ζει η εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας. Να μπο­ρεί να ζήσει με ικα­νο­ποι­η­μέ­νες τις σύγ­χρο­νες πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες. Να μπο­ρεί να απαλ­λα­γεί από τις αλυ­σί­δες της ανερ­γί­ας, της φτώ­χειας, της ανασφάλειας.

Σήμερα ήρθε η ώρα να συλλογιστούμε όλοι και όλες και να κρατήσουμε τα “μεγάλα μεγέθη”, αφήνοντας στην άκρη τις λεπτομέρειες.

Ήρθε η ώρα να ξεπε­ρα­στούν οι όποιες πικρί­ες κου­βα­λά ο καθέ­νας και η καθε­μιά, να πετα­χτούν στη λήθη οι όποιες στε­να­χώ­ριες γεν­νή­θη­καν στις διά­φο­ρες καμπές ενός δύσκο­λου, αλλά όμορ­φου αγώνα.
Μπο­ρού­με ξανά να πια­στού­με χέρι — χέρι και να προχωρήσουμε.
Νομί­ζου­με ότι έχει έρθει πλέ­ον αυτή η ώρα.

Το Κάλεσμά μας απευθύνεται σε όλους όσοι έχουν δεσμούς με το κίνημα, πιστεύουν στη δυναμική που μπορεί να γεννήσουν οι αγώνες.

Απευ­θύ­νε­ται και σε όσους ή όσες ελπί­ζουν ακό­μα, συναι­σθη­μα­τι­κά ίσως, ότι μια δεύ­τε­ρη φορά του ΣΥΡΙΖΑ, μια δεύ­τε­ρη ευκαι­ρία, θα είναι αλλιώς, για­τί ίσως τώρα κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “αλλιώς” ή “μπο­ρεί να το πάρει αλλιώς”, καθώς είναι …απαλ­λαγ­μέ­νος από μνη­μό­νια και δεσμεύσεις!

Τους καλού­με να σκε­φτούν και να συζη­τή­σουν μαζί μας:

• - Πώς, αλή­θεια, μπο­ρεί να είναι “αλλιώς”, μια νέα δια­κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν και ο ίδιος, παρά τα όσα λέει, μαζί με τα άλλα κόμ­μα­τα χαι­ρέ­τι­σε το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, αυτό το νέο υπερ­μνη­μό­νιο που φτιά­χτη­κε μετά την προη­γού­με­νη οικο­νο­μι­κή κρί­ση και εξα­κο­λου­θεί να δένει χει­ρο­πό­δα­ρα τον λαό μας;
• - Πώς, αλή­θεια, μπο­ρεί να είναι “αλλιώς”, όταν με όχη­μα την “πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη” καλ­λιερ­γεί νέες ψεύ­τι­κες ελπί­δες ότι κάτι μπο­ρεί να κερ­δί­σουν οι εργα­ζό­με­νοι από τις νέες -“πρά­σι­νες” αυτή τη φορά- μπίζ­νες του μεγά­λου κεφα­λαί­ου που θα χρη­μα­το­δο­τή­σει το Ταμείο Ανά­καμ­ψης και θα πλη­ρώ­σει τελι­κά πάλι ο λαός;
  Όταν όλοι και όλες πλέ­ον γνω­ρί­ζουν ότι οι πρά­σι­νες μπίζ­νες πάνε πακέ­το με την κατα­στρο­φή του περι­βάλ­λο­ντος, με την κατα­στρο­φή παρα­γω­γι­κών δυνά­με­ων, όπως είναι ο λιγνί­της, με τη δημιουρ­γία νέου ευέ­λι­κτου εργα­τι­κού δυνα­μι­κού και με τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά να πλη­ρώ­νουν πανά­κρι­βα το ρεύ­μα, την Ενέρ­γεια συνολικά.
• - Πώς μπο­ρεί να είναι “αλλιώς”, όταν για λογα­ρια­σμό της άρχου­σας τάξης η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ εξε­λί­χτη­κε στο πρω­το­πα­λί­κα­ρο των ΗΠΑ στην περιοχή;
• Όταν προ­ε­τοί­μα­σε μια συμ­φω­νία η οποία απ’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλά­δα μετα­τρέ­πει τη χώρα σε ορμη­τή­ριο-βάση πολε­μι­κών επι­χει­ρή­σε­ων κατά άλλων χωρών;
• Και έχουν μάλι­στα το θρά­σος αυτή τη συμ­φω­νία μαζί με τη ΝΔ να τη βαφτί­ζουν και …αμυ­ντι­κή!
• - Πώς μπο­ρεί να είναι “αλλιώς” μια τέτοια κυβέρ­νη­ση, όταν ακό­μα και τώρα, που είναι στην αντι­πο­λί­τευ­ση, έχει ψηφί­σει πολ­λά από τα εμβλη­μα­τι­κά νομο­σχέ­δια της ΝΔ; Ενώ με τις συναι­νε­τι­κές προ­τά­σεις για υπουρ­γούς κοι­νής απο­δο­χής την αθω­ώ­νει και δίνει άλλο­θι στην εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή της;

Πραγ­μα­τι­κά “αλλιώς”, δηλα­δή φιλο­λαϊ­κή και φιλερ­γα­τι­κή, δεν μπο­ρεί να είναι καμιά τέτοια κυβέρ­νη­ση, κανέ­να κρά­τος, όσο κι αν τα πλα­σά­ρουν δήθεν ως “προ­ο­δευ­τι­κά”!

Όπως και το ίδιο το σύστημα, ο καπιταλισμός, δεν μπορεί να είναι “αλλιώς”, δεν μπορεί να γίνει “αλλιώς”, “ανθρώπινος”, “προοδευτικός”.

Η βαρ­βα­ρό­τη­τα δεν μπο­ρεί να είναι προ­ο­δευ­τι­κή. Η αστι­κή τάξη έχει πάψει εδώ και πάνω από 2 αιώ­νες να είναι προ­ο­δευ­τι­κή τάξη. Υπήρ­ξε μόνο όταν με τις αστι­κές επα­να­στά­σεις αντι­κα­τέ­στη­σε τη φεου­δαρ­χία και πέρα­σε στον καπι­τα­λι­σμό και από εκεί και πέρα πέρα­σε ‑ορι­στι­κά και αμε­τά­κλη­τα- στην αντίδραση.

Φίλες και φίλοι,

Για να μην πάμε και τόσο μακριά, να θυμί­σου­με μόνο ότι τα ίδια, βέβαια, περί προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων έλε­γε και το ΠΑΣΟΚ σε προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες και έφτα­σε να συγκυ­βερ­νή­σει με τη ΝΔ.

Αυτά λέει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποί­ος συγκυ­βέρ­νη­σε με τους ακρο­δε­ξιούς ΑΝΕΛ.

• Μάλι­στα, σφή­να στη συζή­τη­ση περί προ­ο­δευ­τι­κής κυβέρ­νη­σης μπαί­νει ακό­μα και η ΝΔ, που διεκ­δι­κεί διά στό­μα­τος Μητσο­τά­κη τον τίτλο της προ­ό­δου για την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σής του.
• Βαφτί­ζει προ­ο­δευ­τι­κές τις αντι­λαϊ­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις. Εκεί φτάσαμε.
• Εδώ, λοι­πόν, χάνει η μάνα το παι­δί και το παι­δί τη μάνα.
• Αλλά όσοι ακό­μα νιώ­θουν ότι η καρ­διά τους χτυ­πά­ει “αρι­στε­ρά”, δεν μπο­ρεί να τα χάνουν, να μπερδεύονται.

Ξέρουν πως πρό­ο­δος σημαί­νει να προ­χω­ράς μπρο­στά, να βελ­τιώ­νεις τη ζωή σου.
Πρό­ο­δος είναι τα παι­διά σου να ζουν καλύ­τε­ρα από σένα, από τις προη­γού­με­νες γενιές.
Ποια πολι­τι­κή, ποιας αστι­κής κυβέρ­νη­σης, όπως κι αν αυτή βαφτι­στεί και με όποιες κυβερ­νη­τι­κές συνερ­γα­σί­ες και σχή­μα­τα, μπο­ρεί να το εξα­σφα­λί­σει αυτό; Καμία.

Ποια κυβέρ­νη­ση στον καπι­τα­λι­σμό μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει ότι στην επο­χή της ονο­μα­ζό­με­νης 4ης βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης, τα νέα παι­διά και θα δου­λεύ­ουν λιγό­τε­ρο και θα αμεί­βο­νται καλύ­τε­ρα, και θα απο­λαμ­βά­νουν υψη­λού επι­πέ­δου Υγεία, Παι­δεία, θα ζουν σε ένα ανθρώ­πι­νο περι­βάλ­λον; Καμία!

Μόνο μια κυβέρνηση που θα είναι εκτελεστικό όργανο της εργατικής — λαϊκής πλειοψηφίας και εξουσίας μπορεί πραγματικά να τα κάνει αυτά.

Μια εργατική — λαϊκή κυβέρνηση που θα έχει για πρόγραμμά της την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών — λαϊκών αναγκών.

Σ’ αυτή βεβαίως την κυβέρνηση το ΚΚΕ θα έχει τη δική του θέση. Αυτή η εργατική — λαϊκή πλειοψηφία είναι που θα μπει μπροστά και θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό!

Ο σοσιαλισμός όντως είναι σήμερα η πραγματική πρόοδος!

Είναι η κοι­νω­νία στην οποία οι εργα­ζό­με­νοι βγαί­νουν από το περι­θώ­ριο της κοι­νω­νι­κής και πολι­τι­κής ζωής και συμ­με­τέ­χουν, ισό­τι­μα άνδρες και γυναί­κες, ενερ­γά στη λήψη, στην εφαρ­μο­γή και στον έλεγ­χο των απο­φά­σε­ων, για­τί έχουν πλέ­ον την εξου­σία στα δικά τους χέρια.

Το πραγ­μα­τι­κά νέο είναι η κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία όλου του πλού­του που υπάρ­χει, ώστε να πάψει να λει­τουρ­γεί η οικο­νο­μία με κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρδος.

Πάνω σ’ αυτό το γόνι­μο έδα­φος, ο κεντρι­κός σχε­δια­σμός της παρα­γω­γής μπο­ρεί να θέσει και να πετύ­χει επι­στη­μο­νι­κά καθο­ρι­σμέ­νους κοι­νω­νι­κούς στό­χους στην αγρο­τι­κή και βιο­μη­χα­νι­κή παρα­γω­γή, στις κοι­νω­νι­κές υπηρεσίες.

Φίλες και φίλοι,

Είναι φανερό ότι το Κάλεσμά μας έχει κυρίως κοινωνικο-ταξικό περιεχόμενο.

Ξέρου­με όμως ότι οι εργά­τες, οι υπάλ­λη­λοι, τα μεσαία στρώ­μα­τα της πόλης και της υπαί­θρου, οι επι­στή­μο­νες, οι καλ­λι­τέ­χνες, οι από­στρα­τοι της δου­λειάς, η νεο­λαία και οι γυναί­κες των λαϊ­κών οικο­γε­νειών είναι και πολι­τι­κά όντα, συμ­με­τέ­χουν, ακού­νε και ψηφί­ζουν, από τις αρχαι­ρε­σί­ες Συλ­λό­γων και Σωμα­τεί­ων, τις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές, τις γενι­κές βου­λευ­τι­κές εκλογές.

Δεν σας κρύ­βου­με λοι­πόν ότι το Κάλε­σμά μας απευ­θύ­νε­ται στους απλούς ανθρώ­πους που τις προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες ακο­λου­θού­σε κυρί­ως το ΠΑΣΟΚ, τους ανθρώ­πους που έχα­σαν τα αυγά και τα πασχά­λια στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων, όταν είδαν το μέχρι τότε κόμ­μα τους, την παρά­τα­ξή τους, να καταρ­ρέ­ει και κάποιοι εγκλω­βί­στη­καν στον νέο διπο­λι­σμό που δια­μορ­φώ­θη­κε ή έμει­ναν πολι­τι­κά άστε­γοι, μόνοι.

Σήμε­ρα κάποιοι απ’ αυτούς μπο­ρεί να έχουν προσ­δο­κί­ες, θέλουν το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να ξανα­γί­νει η λεγό­με­νη μεγά­λη δημο­κρα­τι­κή παράταξη.

Τους λέμε ειλι­κρι­νά: Οι προσ­δο­κί­ες αυτές θα διαψευστούν.

Για­τί η στή­ρι­ξή τους σε αυτό το κόμ­μα, την επό­με­νη θα γίνει εκ νέου στή­ρι­ξη μιας νέας αντι­λαϊ­κής κυβέρ­νη­σης είτε με κορ­μό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κορ­μό τη ΝΔ.

Αφού οι μισοί υπο­ψή­φιοί του λοξο­κοι­τά­ζουν προς τη ΝΔ και άλλοι μισοί προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εμείς λέμε στον απλό κόσμο του ΠΑΣΟΚ, στους εργά­τες και τους ανθρώ­πους του μόχθου να κοι­τά­ξουν δίπλα τους, εκεί που βρί­σκε­ται το ΚΚΕ, κρα­τώ­ντας αναμ­μέ­νη τη σπί­θα του αγώ­να, για να “σηκώ­σου­με τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα”.

Μας ξέρουν και τους ξέρου­με! Και ξέρουν πως το ΚΚΕ δεν θα δια­ψεύ­σει τις προσ­δο­κί­ες τους.

Το Κάλε­σμά μας απευ­θύ­νε­ται σε κάθε εργα­ζό­με­νο, ανε­ξάρ­τη­τα από ποια πολι­τι­κή αφε­τη­ρία μας προ­σεγ­γί­ζει, ανε­ξάρ­τη­τα πού ο ίδιος τοπο­θε­τεί πολι­τι­κά τον εαυ­τό του.

Απευ­θύ­νε­ται σε όλους όσοι ανα­γνω­ρί­ζουν ότι το ΚΚΕ αντι­πα­λεύ­ει την κατα­στρο­φι­κή λογι­κή της παραί­τη­σης, της υπο­χώ­ρη­σης, της μοι­ρο­λα­τρί­ας, τις αυτα­πά­τες της “ατο­μι­κής” σωτη­ρί­ας, τις χρε­ο­κο­πη­μέ­νες ιστο­ρι­κά θεω­ρί­ες που δια­κη­ρύσ­σουν το τέλος της ταξι­κής πάλης, αντι­πα­λεύ­ει συνο­λι­κά τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό και παλεύ­ει να τον αλλάξει.

Ανά­με­σά μας δεν υπάρ­χουν εμπό­δια. Για­τί βρι­σκό­μα­στε από την ίδια μεριά.

Εκεί, σε αυτή τη μεριά που είναι οι βιο­πα­λαι­στές επαγ­γελ­μα­τί­ες και αγρό­τες, οι νέες και οι γυναί­κες των λαϊ­κών οικογενειών.

Απέ­να­ντί μας είναι τα κόμ­μα­τα του κεφα­λαί­ου, το σύστη­μα και η εξου­σία του και οι συμ­μα­χί­ες τους.

Κι εμείς από τη δική μας μεριά μπο­ρού­με με τη δική μας συμ­μα­χία, να βαδί­σου­με στον δρό­μο της ανατροπής.

Σ’ αυτόν τον δρό­μο, στον δρό­μο της ανα­τρο­πής, πραγ­μα­τι­κά ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό.

Το ΚΚΕ μπαί­νει μπρο­στά και δια­θέ­τει όλες του τις δυνά­μεις για να οργα­νώ­σει ο λαός την αντε­πί­θε­σή του, να βάλουν οι εργα­ζό­με­νοι τη δική τους σφρα­γί­δα στις εξελίξεις.

Ελά­τε μαζί μας για να οργα­νώ­σου­με την πάλη μας για τα προ­βλή­μα­τά μας, να φέρου­με τις ανά­γκες μας στο προ­σκή­νιο, να ανα­με­τρη­θού­με με τους μεγά­λους ενό­χους για την κατά­στα­ση που βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα, την εξου­σία του κεφα­λαί­ου και τους συμ­μά­χους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να σήμε­ρα σας καλού­με να οργα­νώ­σου­με την πάλη μας πάνω στα εξής κρί­σι­μα ζητήματα:

• - Την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας του λαού. Για απο­κλει­στι­κά δημό­σιες δωρε­άν και υψη­λού επι­πέ­δου υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας, με έμφα­ση στην πρό­λη­ψη και στα μέτρα προ­στα­σί­ας στους τόπους δου­λειάς, με εξει­δι­κευ­μέ­να μέτρα για τον γυναι­κείο οργα­νι­σμό και τη μητρότητα.
• - Την υπε­ρά­σπι­ση του αξιο­πρε­πούς εργα­τι­κού — λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, τη μεί­ω­ση του χρό­νου εργα­σί­ας, την κατο­χύ­ρω­ση ουσια­στι­κών αυξή­σε­ων στους μισθούς, την κατάρ­γη­ση όλων των ελα­στι­κών μορ­φών απα­σχό­λη­σης, τη δια­σφά­λι­ση μόνι­μης δου­λειάς για όλους, ενά­ντια στη φορο­λη­στεία και την ακρί­βεια που πλη­ρώ­νουν τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα για την επι­στρο­φή στην καπι­τα­λι­στι­κή ανάπτυξη.
• - Την υπο­χρε­ω­τι­κή Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση για όλους και όλες, με μεί­ω­ση έως και κατάρ­γη­ση των εισφο­ρών των εργα­ζο­μέ­νων. Να πλη­ρώ­σει το κεφά­λαιο. Πρό­νοια απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν για όλους.
• - Την υπε­ρά­σπι­ση των εργα­τι­κών — λαϊ­κών δικαιω­μά­των ενά­ντια στην κρα­τι­κή κατα­στο­λή και τις απα­γο­ρεύ­σεις, ενά­ντια στην εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, την κατάρ­γη­ση όλων των νόμων που περιο­ρί­ζουν τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση, το απερ­για­κό δικαί­ω­μα και τις διαδηλώσεις.
• - Την απε­μπλο­κή της χώρας μας από τα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλεί­σι­μο όλων των ξένων στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων στην Ελλά­δα, την απο­δέ­σμευ­ση από αυτούς τους οργα­νι­σμούς, με τον λαό στην εξου­σία. Το δυνά­μω­μα του αγώ­να ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, στα σχέ­δια αλλα­γής διε­θνών συν­θη­κών και συνό­ρων, στα παζά­ρια συνεκ­με­τάλ­λευ­σης του Αιγαί­ου υπό “ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κή εποπτεία”.
• - Το δικαί­ω­μα στην απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν Παι­δεία σε όλες τις βαθ­μί­δες, την Προ­σχο­λι­κή και Ειδι­κή Αγω­γή, στην ανά­πτυ­ξη του ελεύ­θε­ρου χρό­νου και την πρό­σβα­ση του λαού στον Πολι­τι­σμό και τον Αθλη­τι­σμό με όλες τις απα­ραί­τη­τες υποδομές.
• - Για ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο αντι­πλημ­μυ­ρι­κής, αντι­πυ­ρι­κής και αντι­σει­σμι­κής προ­στα­σί­ας, για δια­σφά­λι­ση σύγ­χρο­νης λαϊ­κής κατοικίας.
• - Την εξα­σφά­λι­ση της κατοι­κί­ας με ιδιαί­τε­ρη φρο­ντί­δα για τα νέα ζευ­γά­ρια, την κατάρ­γη­ση των πλει­στη­ρια­σμών πρώ­της κατοι­κί­ας και την απα­γό­ρευ­ση της δια­κο­πής σε λαϊ­κές κατοι­κί­ες για χρέη σε νερό, ρεύ­μα και τηλέφωνο.
• - Την άμε­ση στή­ρι­ξη των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων με κατο­χύ­ρω­ση αφο­ρο­λό­γη­του ορί­ου στα 12.000 ευρώ και τη δια­γρα­φή μέρους των χρε­ών σε τρά­πε­ζες και Δημόσιο.
• - Την κατο­χύ­ρω­ση κατώ­τε­ρων εγγυ­η­μέ­νων τιμών στα αγρο­τι­κά προϊόντα.

• Μέσα απ’ αυτούς τους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες, μπο­ρού­με να δια­μορ­φώ­σου­με ένα πανελ­λα­δι­κά συντο­νι­σμέ­νο κίνη­μα της εργα­τι­κής τάξης και των συμ­μά­χων της.
• Ριζω­μέ­νο παντού, με πρω­το­πό­ρες εστί­ες αντί­στα­σης σε κάθε χώρο δου­λειάς, κάθε κλά­δο, κάθε περιοχή.
• Με ενιαία αιτή­μα­τα και στό­χους που ανοί­γουν τον δρό­μο με κατεύ­θυν­ση πάλης ενά­ντια στα μονο­πώ­λια και τον καπιταλισμό.
• Το Κάλε­σμα για συμπό­ρευ­ση δεν είναι αυτοσκοπός.
• Είναι το μέσο και ο δρό­μος για να αλλά­ξει ο σημε­ρι­νός αρνη­τι­κός συσχε­τι­σμός και για να βρε­θεί ο λαός και οι εργα­ζό­με­νοι σε καλύ­τε­ρη θέση από αυτήν που είναι σήμερα.

Σ’ αυτή την υπό­θε­ση θα είναι σημα­ντι­κή και η δική σας συμβολή.

Πρώ­τα απ’ όλα στο εργα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα για να γίνουν βήμα­τα στην ανα­συ­γκρό­τη­σή του και την αντε­πί­θε­σή του.

Ανα­συ­γκρό­τη­ση που δεν είναι κάτι αφη­ρη­μέ­νο. Προ­ϋ­πο­θέ­τει περισ­σό­τε­ρες εργα­ζό­με­νες και εργα­ζό­με­νους οργα­νω­μέ­νους στα Σωματεία.

Πιο ισχυ­ρά Συν­δι­κά­τα, με πιο ζωντα­νή και μαζι­κή λει­τουρ­γία και με περισ­σό­τε­ρους εκλεγ­μέ­νους αντι­προ­σώ­πους στα ΔΣ, συνε­πείς αγω­νι­στές, έντι­μους και αφο­σιω­μέ­νους στις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων και όχι μεσά­ζο­ντες με το κρά­τος και την εργοδοσία.
Θα είναι σημα­ντι­κή η συμ­βο­λή σας στο να μετρή­σου­με βήμα­τα στην ισχυ­ρο­ποί­η­ση του κινή­μα­τος των βιο­πα­λαι­στών επαγ­γελ­μα­τιών και αγρο­τών, του ριζο­σπα­στι­κού γυναι­κεί­ου κινή­μα­τος, του φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος, της νεολαίας.
Να μετρή­σου­με βήμα­τα στη συγκρό­τη­ση και ισχυ­ρο­ποί­η­ση της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας όλων όσοι έχουν κοι­νό συμ­φέ­ρον να παλέ­ψουν ενά­ντια στον καπι­τα­λι­σμό και τα μονοπώλια.
Θα είναι σημα­ντι­κή η συμ­βο­λή σας στην πολι­τι­κή ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ παντού, παρά τις επι­μέ­ρους δια­φο­ρε­τι­κές από­ψεις και τους προ­βλη­μα­τι­σμούς του καθέ­να και της καθεμιάς.

Στην πλα­τιά διά­δο­ση του Προ­γράμ­μα­τος και της πρό­τα­σης διε­ξό­δου που κατα­θέ­τει στον ελλη­νι­κό λαό, αλλά και των επε­ξερ­γα­σιών και στό­χων πάλης σε δια­φό­ρους τομείς της κοι­νω­νι­κής, πολι­τι­κής, διε­θνούς οικο­νο­μι­κής, πολι­τι­στι­κής, εκπαι­δευ­τι­κής και επι­στη­μο­νι­κής ζωής, γύρω από όλα τα ζητή­μα­τα που απα­σχο­λούν την κοινωνία.
Με συμ­βο­λή επί­σης και στην άνο­δο της επιρ­ρο­ής του ΚΚΕ, είτε στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές όταν γίνουν ‑είτε μέσα στο 2022 ή το αργό­τε­ρο το 2023- αλλά και στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές που θα γίνουν τον Οκτώ­βρη του 2023.

Σας καλούμε να στηρίξετε με τη δράση σας αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία που παίρνει το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματικά ελπιδοφόρα διέξοδο για το σήμερα και το αύριο.

Για τις εξεγέρσεις του μέλλοντός μας, τον σοσιαλισμό!

Με αυτές τις σκέ­ψεις σας εύχο­μαι καλή δύνα­μη και υγεία!».